fairy ball

Gisteren was het eindelijk zo ver. In eerste instantie was er bij een angst dat ik compleet geen zin had. Maar dat bleek absoluut niet zo te zijn. Na het werken ben ik eventjes gaan liggen om even tot rust te komen.
We hebben extreem vroeg gegeten want we wilde wel op tijd weg gaan. Na het eten heeft vriendlief me ingeregen in het corset.
Nadat we helemaal klaar waren met sieraden en dergelijke gingen we op weg. We wilde in eerst gaan lopen maar toen kwam de bus enkele minuten later dus hebben die maar gepakt.
Onderweg werden we wel aangekeken en nagestaard maar dat gaf helemaal niets. Bij Bibelot aangekomen stond er al een klein rijtje. Hum oke dan gaan we maar een half uur blauw bekken dat hebben we er wel voor over.
In de rij was de sfeer gezellig. Stiekem stonden vriendlief en ik toch wel te kijken of we bekende voorbij zagen komen. Want we wisten dat er een aantal kwamen.

Naar binnen toe. Toen we binnen waren was het nog niet zo heel druk. Dat werd het later wel. Ik had ook min of meer met mensen afgesproken om elkaar daar te treffen maar niets concreets. Ik wilde die avond echt genieten en alles even vergeten van de afgelopen tijd. Heerlijk dansen en meezingen met de muziek.
De Kelten zonder grenzen waren het voorprogramma. Op zich wel aardig maar na een tijdje werd het voor mij een beetje eentonige. Je kon ook nog bepaalde dansjes leren.

Toen was het tijd voor omnia. De laatste keer dat ik ze heb zien spelen (nou ja zien spelen, horen spelen) was op Castlefest. Dus keek er erg naar uit. Ik vond het heerlijk. De muziek het dansen. In het begin stond ik een beetje in het midden van vooraan. Daar was niet veel ruimte op te dansen maar kon ik ze wel steeds beter zien. Als je gaat dansen waar het druk is krijg je vanzelf ruimte.
Na een tijdje gingen we bij een groepje staan die aan de kant stonden en daar hebben we heel veel gelachen en gedanst.
Niet heel lang toen we daar stonden werd mijn hand gepakt van een gastoptreden en moest ik mee het podium op.
Wat ik het podium op waarom??
Overdonderd ben ik meegegaan. Daar lag een vrouw op een spijkerbed en er werd me verteld dat ik boven op haar moest gaan staan. Ik bleef maar vragen in het engels houdt ze me wel want ik ben zwaar.
Ja hoor was het antwoordt.
Nou daar ging ik dan. Met mijn rechtervoet op haar buik en de linker op haar borstbeen. Wat de hel. Ik heb op een mens gestaan die op een spijkerbed lag.
Vriendlief was op dat moment even drinken halen en wist niet wat er gebeurde.
Ik was zo overdonderd van alles na dat ik het podium af kwam dat was ook wel een kick.
Een van de dames kwam later nog naar me toe dat ik het goed had gedaan. Ik zei haar nogmaals dat ik echt dacht dat ik te zwaar was. Maar ze verzekerde me dat dat niet zo was want anders hadden ze dat niet gedaan. Helaas heeft vriendlief geen foto's gemaakt dus die blijf ik jullie schuldig en mezelf ook.

Daarna hebben we nog heerlijk met de groep staan dansen en mee staan zingen. We hebben nog een stuk met een aantal opgelopen. Daarna was het echt tijd om naar huis te gaan. Vriendlief moest vandaag weer werken. Ik ben gelukkig nog een paar dagen vrij.