Ik werk nu bijna 3 jaar voor dezelfde werkgever op dezelfde locatie. Altijd tussen de 2 en 3 jaar begint het bij mij te kriebelen dat ik ergens anders heen moet gaan. Ik ga dan ook zoeken en kijken.
Niet dat er geen uitdagingen voor me meer zijn. Maar ik wil gewoon dan wat anders. Nieuwe ervaringen opdoen.
Ik probeer echt op de locatie te kijken wat er voor uitdaging er nog zijn maar die zie ik dan niet meer.
Ik heb nu een contract van 18 uur per week. Niet veel maar voor mij genoeg op deze locatie. Zeker met alle probleemmatiek die ik zelf nog eens heb. Nou zou ik nog op andere locatie kunnen gaan werken binnen de instelling alleen is dat de grote vraag wil ik dat wel.
Is het niet de instelling waar ik tegen aanloop. Alle regeltjes en dingetjes. Soms voor mijn gevoel ook vriendjespolitiek. En dan alle bezuinigingen die er bij komen kijken. Nee dan is het voor mij wel klaar. Maar in deze tijd is het niet makkelijk om een andere baan te vinden en bovendien wat wil ik dan.
Ik heb wel door dat ik geprikkeld moet worden en dat word er nu niet gedaan bij mij. Sommige dingen gaan al op de automatische piloot. Vind dat zelf niet goed. Zeker niet als je met mensen werk. Daar hoor je met gevoel te kunnen werken.
Misschien moet ik hier eens met mijn teamleidster over praten. Gewoon om te kijken wat er nog voor mogelijkheden er zijn. Misschien een opleiding of cursus. Misschien doel gerichten taken. Al heb ik geen eens tijd voor de taken die er nu al voor me liggen.
Soms twijfel ik dan zo erg aan mezelf ( he leuk hoor het element lucht) of ik wel geschikt ben voor het werk. Maar dat ben ik wel.
Het is werk wat ik echt leuk vind en bijzonder en mooi. Ja er zitten vervelende stukken aan maar die wegen niet op tegen het feit dat je soms ineens een heerlijke knuffel krijg. Zonder dat ze iets meer van je willen.
En toch blijft het gevoel van dat er iets moet veranderen in het werk voor mij spelen.
Stoppen met de zorg kan ik niet. Heb dat een paar jaar geleden gedaan en voelde helemaal als of ik niet compleet was. Dan liep ik in de stad en zag ze altijd of ze spraken me aan. Dan ging het ook kriebelen van eigenlijk wil ik het wel weer.
Maar nu is de vraag welke kant wil ik op.
Wil ik een opleiding gaan doen. Aan de ene kant wel. maar aan de andere kant wil ik niet meer verantwoordelijkheid omdat je dan nog minder op de werkvloer ben dan dat je nu al ben.
Misschien een verdieping cursus dan. Ja en nee want er zijn zoveel dingen die me interesseren dat ik geen eens weet waar ik moet beginnen. Bovendien lijkt het soms wel of de mensen die een hogere functie hebben wel voor alles in aanmerking komen dan de andere.
Al die dingen die ik zie en waarneem zorgen nog meer voor de kriebels.
Misschien moet ik toch maar gewoon nog even blijven en eerst alles voor mezelf op een rijtje zetten. Want ja ben toch met een hoop dingen bezig en als ik dan ook nog eens van baan ga wisselen dan neem ik echt te veel hooi op mijn vork.
Ben toch al stress gevoelig.
Plan van aanpak voor mezelf is dus:
* kijken voor mogelijkheden om door te groeien qua werk maar ook qua mijn leven.
* werken aan mezelf en de problemen die nu spelen
* mijn eigen dingen neer zetten qua vieringen
* genieten van het leven
Zijn toch wel belangrijke punten voor mezelf om mee aan de slag te gaan.
Neemt niet weg dat de kriebels er nog steeds zijn. Ik kan me het alleen geestelijk niet veroorloven om nu nog van baan te gaan verwisselen. Bovendien wie zeg dat ik het dan naar mijn zin zal hebben en krijgen.
Maar je heb best kans dat ik toch besluit om over een paar maanden te gaan solliciteren om te kijken wat de mogelijkheden zijn.
Groetjes Regina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten