vrijdag 29 januari 2010

ziekenhuis vervolg

De brief voor de fertiliteitsverpleegkundige ( heb het niet zelf verzonnen) is binnen. Volgende week vrijdag heb ik een afspraak. Een aantal dagen van te voren moet ik een eet dagboek bij houden. Dan kunnen ze er een beter patroon in zien en makkelijk kijken wat ik goed doe en wat niet.

Verder is het nog afwachten. Dinsdag bellen met de gynaecologe. Ik maak me nu niet te druk.
Van het weekend lekker genieten. Eerst een verjaardag. In de avond een viering. En de volgende dag komen mijn oom en tante langs om te kijken wat ze kunnen doen met helpen. We willen het huis een klein beetje op knappen.
Oke we hebben grote gaten in het dak zitten die gemaakt moeten worden. Niet direct in het dak.
Deze gaten zitten er al heel lang. Maar we weten niet goed hoe we het aan moeten pakken. En als we het laten doen wordt het erg duur.

Maandag werken en dan is het even rustig geloof ik. Even lekker alles echt op een rijtje zetten voor een paar dagen. Want vanaf 4 februari staat mijn agenda al weer lekker vol.

donderdag 28 januari 2010

symbolische deuren

De laatste tijd gaan er bij mij deuren op een kier en sommige zelfs helemaal dicht waardoor er anderen weer open gaan en sommige opnieuw opgaan.
Is een bijzondere gewaarwording maar ook een hele mooi. Ondanks dat het ziekenhuis bezoeken me echt sloopt. Voel ik me sterker.
Ik doe mijn eigen ding en geniet daar van.
Hoeven er niet gedacht te worden dat het over is tussen vriendlief en mij. Maar ik sta voor mezelf. Sommige dagen kan ik geen eens stoppen met lachen.
Ik doe weer dingen echt en alleen voor mezelf en niet voor iemand anders. Oke soms worden er dingen wakker gemaakt door wat iemand doet of zegt. Maar dat is een wake up call.
Daar kan ik dan iets mee doen of het laten gaan.

Het feit dat ik meer en meer in mezelf ga geloven voelt heerlijk. Dat ik bepaalde dingen steeds meer achter me kan laten nog beter. De deuren die op een kier staan laat ik op een kier staan. De deuren die sluiten zijn misschien niet voor altijd gesloten maar voor nu wel.

dinsdag 26 januari 2010

angsten

Door alle onderzoeken die ik de afgelopen tijd heb en nog ga krijgen moet ik me over heel veel dingen heen zetten. Zo mijn schaamte voor vrouwelijke kwaaltjes. Mijn schaamte voor mijn grote lichaam.
Maar ook mijn angsten van het niet gezond zijn. Dat zeggen een hoop mensen altijd van dikke mensen. Die zijn niet gezond.
Na alle onderzoeken zijn er wel een hoop angsten weg genomen.
Ik heb geen suiker
ik heb geen schildklier aandoening
ik heb geen vleesboom in mijn baarmoeder
mijn baarmoeder zit er goed uit
ik heb geen bloeddruk pillen nodig
ik heb verder tot nu toe geen medicijnen nodig

Allemaal dingen die voor mij toch wel een beetje zorgen maakte. Alleen door angst dat het mogelijk bevestigd kon worden er nooit wat aan laten doen. Of er nooit naar laten kijken.
Want dat vroeg de gynaecoloog gisteren ook. Waarom heb je er nooit naar laten kijken als je er al zo lang last van heb. Een onregelmatig cyclus.
Nou uit schaamte en preutsheid en angst dat ze iets zouden vinden wat ernstig mis is.
Soms speelde mijn gedachtes een speeltje als ik dan lang niet ongesteld was geweest dat het dan misschien was omdat ik toch een mannetje had moeten zijn. Dat was dan eigenlijk meer de gedachte om aan de verlangens van mijn ouders te voldoen.

Je gedachtes kunnen je helemaal gek maken en daardoor kan je heel lang met dingen blijven lopen. Heb nu wel een beetje geleerd dat als je lichaam iets aangeeft ga dan naar de dokter. Blijf er niet te lang mee lopen. Want misschien is het wel iets wat niet goed is.

droom

Vannacht had ik zo'n mooie droom. Alles leek duidelijk te worden. Ik stond bij een grote levensboom. De stam van de boom had de gedaante van een godin. De wortels van de boom waren haar benen en de takken haar, haar.
In haar schoot (haar benen waren open) lag water. Vruchtbaar water. Water wat over de gehele aarde heen stroomt. Langzaam en voorzichtig.
Naast de boom zag ik een kleine waterval die er voor zorgde dat de schoot van de godin nooit leeg kwam. Dat het altijd zou stromen.

Ik mocht bij het water komen en me er in badderen. Me schoon wassen van alle vuil en ellende die de laatste tijd bij me is blijven hangen.
Helaas werd ik wakker voordat ik het bad kon nemen. Maar heb wel in de schoot van de boom mogen kijken en dat was voor nu al genoeg.

Het liefste zou ik het willen teken. Alleen ben ik geen goede artiest. Heb het ook nog niet geprobeerd moet ik eerlijk bekennen.
Misschien eerst proberen.

Voor mij was het heel bijzonder om deze droom te krijgen. De droom vertelde me nog veel meer maar dat hou ik even voor mezelf.

Blessed be

chants

Heel vaak betrap ik me zelf dat ik chants zing. Als ik een tijdje op de bus moet wachten. Of als ik lekker aan het wandelen ben en geniet van alles om me heen dan komen de chants gewoon naar boven en zing ze dan.

Heerlijk. Voel me dan krachtiger en sterker. De chants die ik meestal zing zijn:

Lady spin your circle bright
weave your web of dark en light
earth, air, fire and water
binds us as one.

Alleen heb ik het woordje Lady vervangen door Goddess.

Earth my body
water my blood
Air my breath
Fire my spirit

Is er ook eentje die regelmatig door mijn hoofd heen ga

The river is flowing
Flowing and growing
The river is Flowing
back to the sea

Mother earth is carring me
Child I will always be
Mother earth will carry me
back to the sea

Dat zijn we de drie die het meeste door mij gezongen worden.

Soms heb ik niet door dat ik ze hard op aan het zingen ben. Dan kijken mensen me na of schudden hun hoofd. Heb niet echt een zang stem namelijk. Dat maakt voor mij niet uit. Ik geniet er gewoon van.

maandag 25 januari 2010

ziekenhuis

Vandaag was mijn eerste afspraak met de gynaecoloog. Was niet zenuwachtig. Had me er wel een beetje bij neer gelegd. Ik wil heel graag een kindje dus ja dan moet ik toch wel er iets voor over hebben om verder te komen.
In de wachtkamer was het wachten erg lang geworden. De uitloop tijd was meer dan een uur geworden. Nou ja dan maar wachten want ik wilde geen nieuwe afspraak maken. Gelukkig kwam ik iemand tegen die ik al een paar jaar niet gesproken had. En die vandaag even door mijn hoofd ging.
Dus konden we even bijkletsen. Vriendlief mocht van zijn werk eerder weg zodat hij ook erbij kon zijn. Gelukkig was hij ruim op tijd.

Toen na een ruim een uur werd mijn naam geroepen. Nou naar binnen dan maar. We kregen gelukkig een fijne reactie van de gynaecoloog en een excusses voor het uitlopen.
Het intake gesprek begon.
Hoe lang willen jullie al kinderen??
Hoe onregelmatig is ze cyclus??
Hoeveel weeg je??
Hoe lang ben je??
Heb je ooit een miskraam gehad??
Ben je ooit geopereerd??
Ben je allergies voor antibiotica??

Na de vragen te beantwoordt hebben was het voor mij tijd om letterlijk met mijn benen in de stijgbeugels te gaan. Ik had nog het beeld dat je dan gelijk helemaal ophoog ging. Maar ze benen worden langzaam naar boven gebracht.
Dat onderzoek was niet prettig. Ze kon ook maar een eileider vinden. De andere gaan ze volgende keer naar zoeken. OP de eileider zaten toch wat blaasjes.

Het is nu de bedoeling dat ik eerst veel ga afvallen. Ongeveer 40 - 50 kilo. Nou was ik al bezig met afvallen. Maar het gaat allemaal niet meer zo snel. Nu wordt ik door verwezen naar een diëtiste in het ziekenhuis doorgestuurd. Daar krijg ik nog bericht van.
Ook moest mijn bloed nog geprikt worden. Dat kon tot 17:00. Ik kwam de behandel kamer op 16:50 uit. De formulieren moesten nog ingevuld worden. Ik dus gelijk naar het bloed prikken. Dan hoef ik niet nog een keertje extra naar het ziekenhuis.
Nu is er bloed geprikt op hormonen. Of ik niet teveel mannelijk hormonen heb of een of andere dieper liggende hormonen aandoening.

Het is wachten op bericht van het ziekenhuis en dinsdag kan ik bellen voor de uitslag van het bloed prikken. Dit duurt wat langer omdat ze ook op geslachtsziektes controleren. Nee die heb ik niet maar dat is standaard bij dit soort onderzoeken.
Het is nog niet zeker of ik PCOS heb. Dat moet alles uit gaan wijzen als ik ga afvallen en dergelijke. Want voor het zelfde geldt gaat mijn cyclus wel gewoon lopen.
Dat denk ik niet. Want van puber af was ik al onregelmatig. Maar we zullen zien. Zo wie zo eerst afvallen.
De gynaecologe was erg vriendelijk en was heel behulpzaam.
Ik laat het allemaal maar over me heen komen en kijk met de dag wat ik er gebeurt. Ga me voorlopig nog niet druk maken. Sta nog maar aan het begin van alle onderzoeken.

zondag 24 januari 2010

gezellig dag

Vandaag was de dag dat we 11 jaar bij elkaar waren. We zouden eerst nog logeetjes krijgen. Voor hoe lang geen idee. Niet voor maanden. Maar tot dat de eigenaars een eigen plekje hebben.
In eerst instantie was ik er niet zo op. Vogels in huis. Die horen los te vliegen en te genieten van alles wat er bij gebeurt. Maar eenmaal binnen was ik toch wel een beetje verkocht.
De katten vonden het helemaal niets. Eentje was na niet al te lange tijd op de kooi geklommen en had met de kakatoe contact.

.

Daarna zouden we naar een musical gaan. De disney sing a long. De voorstelling zou rond 16:00 uur beginnen. We stappen 5 minuten later naar binnen. Er word ons verteld dat we tot aan de pauze niet naar binnen mogen omdat we te laat zijn. Sorry niet naar binnen mogen wat de piep.
Ja wat doen we nu. De pauze zou pas een uur later zijn. Hum willen we dan nog de rest van de show zien. Daar waren we dan wel snel uit. Dat wilde we wel. Dan maar even wat drinken in het cafè. Terwijl we aan het drinken waren. Hadden we het over de 11 jaar die we al samen hebben doorgemaakt en wat we nog samen willen doormaken.
Okè ik voerde meer het gesprek. Toch was het fijn om het te voeren.
Zo hebben we nieuwe ideeën neer kunnen zetten en kunnen bekijken waar we vandaan zijn gekomen.
Na de pauze zijn we de zaal ingegaan en hebben lekker mee zitten zingen met de disney liedjes. Bij verschillende nummers kwamen herinneringen naar boven en zat ik al snel een traantje weg te pinken. Ja het kan dus echt bij zoiets.

Daarna zouden we even lekker uit eten gaan. Ja waar gaan we dat doen dan wat ook nog gewoon betaalbaar is. Dat werd uiteindelijk baloe de beer. Goh we blijven in de disney wereld. Daar hebben we ons gesprek nog even verder gevoerd. Alleen was dit keer meer Joost aan het woord.
We zijn er achter gekomen dat we meer uit het leven moeten halen dan we nu doen. Meer genieten van de dingen om ons heen en het samen zijn. Niet dat we elke minuut met elkaar door moeten brengen maar gewoon genieten.
Na het eten zijn we lekker naar huis gegaan en ben ik achter de tv gekropen om de finale van mary poppins te kijken. Jieppie nog meer disney.

We hebben nog even met de kaketoe zitten kroelen. Die is namelijk hand tam. De katten vinden het maar wat spannend. Zo meteen lekker naar bed.

We hebben wel besloten om deze dag binnenkort nog een keer over te doen. Puur omdat het een en ander niet helemaal lekker liep en we daardoor niet volop hebben kunnen genieten.

11 jaar

vandaag ben ik 11 jaar samen met mijn vriend.
De afgelopen paar jaren waren niet de makkelijkste van onze relatie. Denk dat iedereen wel eens een behoorlijk down behaalt. Wij hebben besloten om toch te kijken wat er nog van onze relatie te maken is.
Nu zijn we nog steeds met elkaar en eigenlijk zijn we heel langzaam aan uit het dal aan het klimmen. Misschien zijn we al uit het dal en gaan we nu verder wandelen.

11 jaar geleden hebben we wat gekregen. Maar daarvoor was het al aan het rommelen. Ik liep toen der tijd stage bij gehandicapten op een activiteiten centrum. Ik stond op de bus te wachten om naar huis te gaan. Daar kwam hij ook aanlopen. Ik had niet zoiets van goh wat is die lekker.
Hij keek hoe laat de bus voor hem kwam. Hij moest de andere kant op dan ik. Zijn bus bleek uitgevallen te zijn. Ik had gezegd dat ik hem zou uitlachen. Dit ook gedaan. Zijn bus kwam eerder dan de mijne. Nadat hij was ingestapt zeiden de dames waar ik mee stond te wachten dat was een leuke jongen. Zelf dacht ik viel ook ook wel mee. De dagen erna niet meer aan hem gedacht. Stond hij ineens achter me in de bus herken je me niet meer. Hu nee niet echt. O ja jij bent die jongen waarvan zijn bus niet op kwam dagen. Wat doe jij nu hier.
Ja ik woon hier in de buurt.
Meer konden we niet zeggen want mijn overstap kwam er aan. Daarna ben ik hem nog een paar keer tegen gekomen. Een keer in de stad. Een keer in de avond. Toen had ik net een etentje gehad van mijn stage. Die hadden de stagaires geregeld. Alleen moesten ze wel allemaal zelf betalen. Ja ach dat krijg je als stagaire.
Daar stond ik toch wel wat langer met hem te praten. Hij was zo lief om met me mee te lopen naar de bus en op de bus met me te wachten. Hij is zelfs mee geweest naar mijn huis om me "veilig" thuis te brengen.
Daarna is hij weer terug gegaan naar zijn eigen plek. Ik had hem wel verteld dat de volgende dag mijn laatste stage dag was. Dat ik dit heel erg zou vinden en waarschijnlijk ook flink zou janken.

De volgende dag staat hij vrolijk bij de bushalte. Dacht nog dat is toeval. Ben nog niet bij de halte aangekomen en hij vraagt: "hoe was je laatste stagedag" . Daar kwamen de waterlanders.
Ik stapte in de bus en dacht hem niet meer te zien ondanks dat ik hem mijn telefoonnummer had gegeven. De volgende dag krijg ik een telefoontje van hem of ik met hem uit wilde. Die avond zou ik al met een collega vriendschappelijk uitgaan. Dat zei ik ook tegen hem. Als je wil kan je naar de disco komen en dan zie ik je daar wel.
Alleen kwam ik er wat later aan dan gepland. Eigenlijk moest hij al naar huis toen ik aankwam. Maar hij is gebleven.
Die avond werd gezellig laat. Nee we hebben niet gezoend in de disco. Mijn collega was voor koppelaar aan het spelen. Was soms erg storend. Maar ook wel lief.

Nadat de disco dicht ging, gingen we met zijn drieeen naar mijn huis om nog even na te drinken en te genieten. Het was al behoorlijk laat. Ik bod ze aan om te blijven slapen want vond het geen veilig idee dat ze nog over straat moesten gaan. Collega had zoiets van ik ga toch naar huis.
Vriendlief had zoiets van ik blijf want ik kom nu toch niet meer thuis.
Die ochtend hebben we voor het eerst gezoend.
Die ochtend kwam hij mijn pa tegen beide in boxers. Vriendlief toch wel geschrokken. Ben je pa tegen gekomen.
In het begin van de middag werd onze liefde even bekoeld. Vriendlief kreeg een boos telefoontje van zijn pleegmoeder waar hij was en waarom hij niet thuis was gekomen. Zodat zij nog had kunnen stappen.

Nu 11 jaar later zijn we nog steeds samen. Hebben we moeilijk tijden door gemaakt en iets makkelijkere. Hebben we elkaar als vrienden, beminde, geliefde, minnaars, ervaren. Nog doen we elkaar verbazen.
Ik besef ook dat 11 jaar niet niets is. Menig relatie houdt het geen eens vol. Wij ook bijna niet. Maar we staan overeind en steviger dan ooit daarvoor.
Vandaag gaan we leuke dingen doen. Echt even samen.
We gaan naar een musical en lekker uit eten. Moest eigenlijk een verrassing zijn maar helaas. Vriendlief kon zijn mond niet houden.

donderdag 21 januari 2010

huisarts

Vandaag voor verdere onderzoeken naar de huisarts geweest. Na een korte check of alles wel goed voelde inwendig. Was het nog even door bespreken de volgende stappen. Hij wilde dat ik me de komende tijd ging tempen. Hum Sorry heb ik al 4 maanden gedaan. Heb niets waargenomen van een aanhouden temp verschil.
Ja dan kon hij niets meer voor me doen.
Dus werd er een briefje geschreven voor de gyno. Gelijk een afspraak gemaakt terwijl ik onderweg was voor bloedprikken. Nu kan ik maandag terecht. Anders was het pas een vrijdag. Heb wel om een vrouwelijk gyno gevraagt. Voelt toch prettiger.

Vrijdag of maandag kan ik bellen voor de uitslag van het bloedonderzoek. Heb me laten prikken op suiker en schildklier. Dus het is nu gewoon allemaal even afwachten.

Wat wel heel bijzonder en mooi was was dat ik in de wachtkamer van de dokter zat te wachten met vriendlief en er een moeder binnenkomt met een kindje van 9 maanden oud. Was als of er gezegd werd van jullie kindje komt er ook snel aan. Voelde heel goed om die gedachte even vast te kunnen houden. Als je dan ook nog van de dokter hoort dat het inwendig allemaal goed voelt dan is dat toch wel een pak van mijn hart.

Bloedprikken moest ik ergens anders doen. Onderweg (lekker even gelopen) zag ik een roodborstje. Een roodborstje staat voor goed nieuws. Nou dat kan ik nu wel even gebruiken.
Probeer nu echt even positief te kijken en uit misschien klein dingetjes een balans te vinden. Niet alleen een balans maar ook rust en kracht.

Helaas zei de dokter als nog dat ik het syndroom pco waarschijnlijk heb.

woensdag 20 januari 2010

lieve vriend

Gisteren viel ik heel even in een dalletje na het nieuws van de huisarts. Ja oke niets is zeker tot dat het defenitief is. Maar ja toch.
Het is niet niets als je zoiets hoort. Eerst het allemaal bij vriendlief ingesproken. Later nog even met hem zitten mailen. Nu heeft hij donderdag geruild en gaat mee naar de dokter. Vind dit zo lief. Heb het geen eens aan hem hoeven vragen.
Oke het nadeel is dat hij dan zaterdag moet werken.
Ik ben al blij dat ik niet alleen naar de dokter hoef.

Gisteren om niet te gaan snoepen en na een slecht nacht slapen. Ging ik even lekker naar bed. Kwam daar wat meer tot rust.
Vriendlief kwam thuis en ik werd langzaam wakker.
Hij riep al een tijdje ik heb een cadeautje voor je besteld. Dat moet nog binnen komen.
Nou gisteren kwam het binnen.
Hij kwam naar boven, je cadeautje is binnengekomen. O ja. Ik voorzichtig beter wakker worden en cadeautje open maken. Is het de laatste cd van omnia. Gaaf. Was daar wel blij mee.

Later op de avond zat ik even te kijken voor leuke kleding. Ik kwam op een site waar het niet al te duur was en zag daar toch wel 2 rokken die ik heel leuk vond. Stiekem zag ik nog meer maar dat werd echt een beetje te duur.
Die rokken mocht ik ook bestellen. Lief he
Daardoor kon ik weer een beetje lachen en genieten. Oke heb als een zombie achter de pc gezeten.

Alleen ja naar bed gaan ging alles ratelen wat als gevolg had dat ik weer erg laat sliep. Nadat ik het toch een beetje van me af heb geschreven kon ik toch slapen.
Probeer me niet druk te maken en gewoon nu even per dag te leven. Ik zie wel wat het allemaal gaat brengen.

dinsdag 19 januari 2010

pcos

Net van de dokter vandaan gekomen. Ik heb een aantal klachten. Maar ook een kinderwens. Dit wordt moeilijker als je een zeer onregelmatig menstruatie heb. Met zeer onregelmatig bedoel ik soms 5 maanden lang alleen maar bloedingen en dan een paar dagen niet. En dan maanden lang geen menstruatie.

De dokter denkt dat ik het PolyCysteus Ovarium Syndroom heb. Afgekort PCOS. Wat dat inhoudt is het volgende:
Normaal ontwikkelen zich in de eerste helft van de menstruatiecyclus enkele follikels (ook wel eiblaasjes genoemd) in de eierstokken, waarvan er meestal maar één verder groeit en tot ovulatie (eisprong) komt. Bij vrouwen die aan PCOS lijden worden in de eierstok meerdere kleine follikels gevormd, die moeilijk tot groei en ovulatie komen. De onderontwikkelde vochtblaasjes die zo ontstaan, worden cysten genoemd.
Naar schatting heeft 5 tot 10% van de vrouwen een meer of minder ernstige vorm van PCOS en daarmee is dit de meest voorkomende hormonale afwijking bij vrouwen. PCOS is geen ziekte maar een syndroom. Dit houdt in dat er meerdere symptomen aan verbonden zijn die niet allemaal tot uiting hoeven te komen bij elke vrouw. Het beeld van dit syndroom verschilt dus per individu. Over de oorzaak van PCOS is nog weinig bekend.


Ook al is het een veel meer voorkomende aandoening. Blij ben ik er niet mee.
Voor mij is heeft het onder anderen ook te maken met het feit dat ik ernstig overgewicht heb.

Bij PCOS (PolyCysteus Ovarium Syndroom) zijn de waarden van verschillende hormonen (het LH, eventueel testosteron en soms insuline, het hormoon dat de bloedsuikerspiegel regelt) verhoogd. De waarde van het FSH, is bij PCOS onvoldoende om de follikels te laten rijpen. Bij PCOS blijft de eisprong, en dus ook de menstruatie, gedurende langere periodes uit en is de vruchtbaarheid verminderd.Doordat de rijping van de follikels verstoord is, blijft de follikel intact in de eierstok en vormt een cyste. Deze cysten zijn te zien als een 'kralenkrans',

De eierstokken van vrouwen met PCOS kunnen hoge gehaltes mannelijke hormonen zoals testosteron produceren. Dit kan overbeharing en in sommige gevallen acné veroorzaken. Bij een deel van de vrouwen met PCOS komt ook insuline-resistentie voor. Insuline is een hormoon dat betrokken is bij de regulatie van de bloedsuikerspiegel. Insuline-resistentie houdt in dat het lichaam minder gevoelig wordt voor de insuline die het produceert. Het lichaam reageert hierop door hogere concentraties insuline aan te maken, om zo toch de bloedsuikerspiegel te reguleren. De eierstokken van vrouwen met PCOS lijken gevoelig te zijn voor deze hoge concentratie insuline, deze zet de eierstok aan tot het produceren van meer geslachtshormonen. De resistentie, die tot voor kort met name als symptoom werd gezien, wordt tegenwoordig door sommige wetenschappers als een oorzaak beschouwd.

Door verschillende oorzaken kan een vrouw met PCOS ook overgewicht hebben. Dit komt bij 40% van de vrouwen met PCOS voor. Het hoge testosterongehalte kan een oorzaak zijn, maar ook de insuline-resistentie.
Samengevat kunnen de verschijnselen van PCOS zijn:

1. Anovulatie (niet ovuleren) of onregelmatig ovuleren
2. Onregelmatig of niet menstrueren
3. Vruchtbaarheidsprobleem
4. Overgewicht
5. Overbeharing (mannelijk beharingspatroon, ook hirsutisme genoemd)
6. Kaalheid
7. Hyperpigmentatie van de huid
8. Acné
9. Insuline resistentie (suikerziekte)

N.B. Niet al deze kenmerken zullen bij elke vrouw met PCOS aanwezig te zijn.
Verhoogde gezondheidsrisico's

Vrouwen met PCOS hebben een verhoogd risico op een aantal aandoeningen:

*

Overgewicht en insuline-resistentie kunnen diabetes mellitus type II veroorzaken. Diabetes type II is een vorm van suikerziekte, waarbij het lichaam niet meer reageert op de insuline die het produceert. Het risico op deze aandoening kan verminderd worden door gewichtsvermindering en diabetes medicijnen. Vooral vrouwen bij wie op jonge leeftijd al een verstoorde suikerstofwisseling is vastgesteld, hebben een verhoogde kans om tussen het 40ste en 50ste levensjaar suikerziekte te krijgen. Bij deze vrouwen is het van belang om af en toe de suikerspiegel te controleren. Bij dikkere vrouwen kan door afvallen de suikerziekte vaak worden voorkomen. Een aangepast dieet en eventueel medicatie zijn vrijwel altijd succesvol bij de behandeling van deze vorm van suikerziekte.
*

Vrouwen met PCOS hebben meer kans op hart- en vaatziekten. Dit komt ten dele doordat ongeveer 40% van deze vrouwen last heeft van overgewicht, maar ook doordat ze, onafhankelijk van het lichaamsgewicht, vaak een te hoge bloeddruk en een te hoog cholesterolgehalte hebben. Ook hier kunnen gewichtverlies, dieetveranderingen en eventueel medicatie de verhoogde kansen verlagen of wegnemen.
*

Het risico op baarmoederslijmvlieskanker(endometriumkanker) is eveneens aanwezig bij vrouwen die niet of nauwelijks menstrueren. Omdat dit slijmvlies dan niet wordt afgebroken, is de kans groter dat er gezwellen gevormd worden in dit weefsel. Regelmatige menstruatiebloedingen verminderen dit risico. De bloedingen zijn op te wekken door het slikken van de anticonceptiepil.

De vergrote kans op het ontwikkelen van suikerziekte, hart- en vaatziekten en endometriumkanker kan dus grotendeels worden voorkomen. En gelukkig is er ook een positief neveneffect van PCOS: er zijn aanwijzingen dat deze vrouwen minder snel last hebben van botontkalking.
Wat is de oorzaak van PCOS?
Bepaalde genetische factoren geven een grotere kans om dit syndroom te krijgen. In sommige families komt PCOS vaker voor. Maar of het syndroom zich bij de aanwezigheid van genetische factoren ontwikkelt is afhankelijk van externe factoren. Een belangrijke factor is het gewicht. Vrouwen die aanleg hebben voor PCOS hebben krijgen PCOS als ze dikker worden. Gebleken is dat een gering gewichtsverlies (ca. 10%) bij vrouwen met overgewicht soms al kan leiden tot herstel van de eisprong.
Verschillende onderzoeksgroepen proberen uit te zoeken om welke erfelijke factoren het gaat. Inzicht in deze erfelijke factoren zou van groot belang kunnen zijn voor opsporing in een vroeg stadium, maar ook voor het ontwikkelen van nieuwe therapieën.
De diagnose

De diagnose PCOS wordt gesteld aan de hand van de cyclusgegevens van een vrouw, in combinatie met een echobeeld van de eierstokken, waarin de kralenkrans te zien is. Verdere aanwijzingen worden gevonden door de bepaling van het testosterongehalte en de verhouding tussen de concentraties FSH en LH in het bloed.
Mogelijke behandelingen

Als u overgewicht hebt zal vaak het eerste advies van de arts zijn om af te vallen. Na gewichtsverlies kan de cyclus zich spontaan herstellen. Als u daarna behandeld moet worden met tabletten of injecties, verhoogt afvallen de kans op zwangerschap sterk.
Afvallen is moeilijk, vraag daarom om hulp als het niet lukt. Eventueel kunt u, via de huisarts of gynaecoloog, een verwijzing voor een diëtiste krijgen. Naast gezonde voeding, is ook voldoende lichaamsbeweging zeer belangrijk.
Als de vrouw zwanger wil worden is - na afvallen bij overgewicht - de gebruikelijke behandelvolgorde:

1. Clomifeencitraat: indien een ovulatie (LH-piek) optreedt, wordt behandeling gedurende 6 tot 12 cycli met dit middel geprobeerd.
2. Indien geen zwangerschap is ontstaan, volgt behandeling met gonadotrofine injecties. Dit kan gedurende 12 cycli worden toegepast, indien ovulatie optreedt.
3. Indien de vrouw nog niet zwanger is geraakt kunnen de injecties gecombineerd worden met I.U.I (intra uteriene inseminatie = opgewerkt sperma hoog in de baarmoeder inbrengen) gedurende 6 cycli.
4. Tot slot is de laatste optie IVF of ICSI

na het lezen van de informatie voelde ik me helemaal down. Nou ja we gaan donderdag eerst maar bloedprikken en bespreken wat de dokter allemaal voor me kan doen. Dat vind ik nog het ergste. Met mijn benen wijd. Dat ze dan bij je naar binnengaan om te kijken of alles wel oke is.

vrijdag 15 januari 2010

volle maan

Voorzichtig laat ze haar eerste rode gloed zien
Langzaam maar toch gestaagd
zoekt ze haar plek midden in haar vlucht
hier blijft ze even stil staan
en laat haar energie over de aarde vloeien
zodat er nieuwe dingen mogen ontstaan

Langzaam en gestaagd
stijg ze naar haar hoogste punt
waar ze tot mij spreekt
met dochter van de maan

In haar perfect cirkel
zie ik een springende haas
zou dat misschien een boodschap zijn

Terwijl ze opstijg langzaam aan
hoor ik kraaien krassen naar haar
en bij mij komen de tranen langzaam omhoog
want ik voel de warmen armen van de godin
om me heen

En begrijp wat ze wil zeggen
We zijn allemaal 1 maar toch ook alleen
Ooit staat alles weer naast elkaar
Niet vandaag en ook niet over honderd jaar
Ach wie weet ooit over duizend jaar
en al die tijd zal ik schijnen
en soms een paar dagen verdwijnen
maar ik waak over de nacht
en bescherm iedereen die geduldig op mij wacht.


Geschreven op 7 juni 2009 tijdens opkomst van volle maan in Glastonburry in de B&B. Kijkend uit mijn raam zag ik haar zo op komen.

logeetjes

Volgende week krijgen we logeetjes. Logeetjes die mijn katten waarschijnlijk erg leuk gaan vinden. Namelijk 2 vogels. Een kakatoe en een kanarie/parkiet. Ergens heb ik er helemaal geen zin in.
Vogels moeten vrij kunnen rond vliegen en genieten van alles wat er om zich heen gebeurt. Ze moeten hun vleugels uit kunnen slaan in plaats van in een kooitje gevangen te zitten.
Maar mijn katten zijn dat ook helemaal niet gewend. Vriendlief heeft al aangegeven dat we 5 katten hebben. Heb ook tegen hem gezegd dat het niet onze schuld is als de katten de vogels aanvallen. Tuurlijk proberen we het te voorkomen. Maar ja mocht er toch iets gebeuren dan is het niet onze fout. De kosten van de dierenarts zijn ook voor haar. Het zijn haar dieren en niet de onze.
Onder die voorwaarden en dat het niet maanden moet gaan duren wil ik ze wel in huis hebben.
De kakatoe schijnt hand tam te zijn. Dat vind ik dan stiekum wel erg leuk. De bonte parkiet of zoiets weet ik eigenlijk niet.
Dus vanaf volgende week heb ik 7 dieren in huis en 2 mensen. Hum de verhouding klopt niet helemaal. Maar is wel leuk.
Heel stiekem vind ik het toch wel leuk dat er vogels in huis komen. Ja ik met mijn obsessie voor vogels. Toch blijf ik erbij ze horen lekker vrij te kunnen vliegen.

Imbolc.

het is al weer bijna Imbolc. De tijd dat de godin Bridget de staf overneemt. Dat de lente zich heel voorzichtig gaat laten zien. Dat de krokussen en de sneeuwklokjes hun kopjes boven de grond uitsteken.

Ik heb altijd al wat met imbolc gehad. Waarschijnlijk omdat dit het eerste jaarfeest is wat ik 6 jaar geleden heb gevierd. Jeetje ben ik al 6 jaar met het wiel verweven. Wauw.
Maar ook het idee dat je innerlijke kind in die tijd erg gevoed word. Het is ook de tijd van naar buiten komen. Laten zien of je plannen werkelijk kunnen slagen. Maar ook de tijd van genezing en heling. Alle pijn en verdriet kan je aan haar geven. Zodat ze het kan veranderen met de magie van haar totemdieren.

Maar dit jaar heb ik nog meer naar imbolc uitgekeken dan andere jaren. Na Yule had ik gelijk zoiets van nu op naar Imbolc. Misschien omdat het voor mij in de aarde toch zwaarder was dan ik had verwacht. Misschien omdat ik heel erg uit kijk naar langer licht en lekker buiten zijn. Ik weet het niet.
In ieder geval ben ik blij dat Imbolc om de hoek staat.
Nog een klein stukje Yule. Nog even diep de aarde in en dan gaan we langzaam naar aarde en lucht.

Blessed Be

wii fit

Al een tijdje heb ik de wii. Niet al te lang daarna volgde de wii fit. Zo nu en dan heb ik een manie dat er op gesport wordt.
Deze week heb ik weer een manie om er elke dag op te staan en ruim een half uur te sporten.
Alleen gaat dat nu even niet meer.
Gisteren wilde ik hoela hoepen. Was goed bezig en lekker aan het genieten en om mezelf aan het lachen. Want geloof me als je je voorstelt op een wiiboard en dan met je heupen in het rond zwaaiend. Kan je bijna niet anders dan lachen.
Op een bepaald moment. Was al een minuut aan het hoepen. Hoor ik een luid gekraak in de buurt van mijn heupen.
de pijn die volgde was niet te harde. Ben even op de bank gaan zitten en heb de wii uitgezet.
Nu een dag later. Loop ik rond als een manke. Mijn linker heup heeft een behoorlijke klap gehad. Vannacht slapen was pijnlijk. Elke draai werd ik wakker en moest goed afwegen van hoe of wat.
Helaas betekend dit ook even een paar dagen niet wii fitten. Vind dat wel jammer hoor. Was net zo goed bezig.

woensdag 13 januari 2010

keltfest

15 en 16 mei is het keltfest in Dordrecht. Die datum is voor mij extra speciaal. Ik wordt dan 30 jaar op 16 mei.
Heb dan nu ook besloten om het 15 mei voor mensen te vieren die niet naar keltfest komen. Maar ook voor mensen die het gewoon gezellig met me willen vieren hier thuis. 16 Mei ga ik het heerlijk op mijn eigen manier vieren in de biesbosch tijdens keltfest. Heerlijk idee.
Alleen wel jammer dat de mede niet het terrein meer op mag. Anders hadden we even een drankje kunnen drinken.

Vind het echt leuk. Gewoon gezellig op mijn verjaardag daar rond te banjeren. Hoeveel beter kan je het hebben.

vervolg tattoe

Gisterenavond bij een tattoerder langs geweest. We hebben een aantal ideeën uitgesproken. De kosten voor de eerste weet ik ook al. Het komt wel heel dichtbij.
De tattoeëerder had netjes zijn huiswerk gedaan.
Hij had voor mij en vriendlief al het een en ander uitgeprint. Vriendlief heeft het ying/yang teken met in plaats van de stippen wolven poten.
Ik heb de naam van mijn opa in het hebreeuws. Dit kan nog in het zigeuners worden. Als er daar van een alfabet is.
Vriendlief wil hem voor castlefest laten zetten. Dus voor 7 augustus dit jaar. Ik weet het nog niet precies wanneer.
Aan de ene kant heb ik zoiets van eerst nog even afvallen. Aan de andere kant heb ik zoiets van ja ik wil nu nog op de stoel.
We moeten een week van te voren een afspraak maken zodat hij het goed in kan plannen. En dan zullen we wel zien.
De tattoes bij mij komen zonder meer. Alleen even bedenken van eerst nog afvallen of niet.

Er wordt door iemand nog een tatoeage voor me ontworpen. Dat is helemaal spannend en leuk. Ben heel blij dat ze het wil doen. Weet alleen niet of dit de eerste wordt die er gezet gaat worden. Op dit moment zeg ik ja. Maar dat komt ook door de tijd van het jaar.
Het word een godinnen tatoeage. Eentje in de richting van Bridget, Freya, Flora. Met daarbij de zwaan en vlinders. Ben echt zo blij dat die er eindelijk gaat komen.
Cool.

zondag 10 januari 2010

dressoir

Gisteren ben ik samen met vriendlief naar een tuincentrum gegaan. Omdat we een kamerplant wilde aanschaffen die we naast het dressior konden zetten. Dit omdat 1 van onze katten Sparrow (zie foto) heel vaak achter het dressoir gaat zitten.
Het vervelende is alleen dat hij de kabels van de apparatuur die er staat regelmatig losser trekt. Waardoor er van alles uitvalt of slecht bereik heeft.
Vandaar dat we nu in de hoek waar hij er meestal achter kruip een grote kamerplant neer gaan zetten.
Alleen moeten we nog even tot en met woensdag wachten want dan pas wordt de plant geleverd.

We hebben gelijk nog even gekeken voor andere planten voor in de woonkamer. Nou heb ik een Fiscus gekocht (kleintje) en de wortel is net een godin. Echt heel mooi om te zien. We hebben ook een plantje gekocht waar de bloemen net op vuur vlammen lijken.
Ook hebben we een schaaltje met blauwe druifjes gekocht.
Dit ter herinnering van een katje wat we een paar jaar geleden op 4 jarige leeftijd hebben in moeten laten slapen. Kort daarvoor hebben we haar moeder in moeten laten slapen.
De meeste dingen waren ook nog eens afgeprijsd heerlijk was dat. Anders waren we echt het dubbel zo niet meer kwijt geweest.

vrijdag 8 januari 2010

verwennen + herinneringen

Soms vergeet ik mezelf even lekker te verwennen. Meestal denk ik dan ook dat het vele moeite kost.
Nou vandaag voelde ik me niet echt happy, meestal heb ik dat na een slaapdienst. Dan is het nog moeilijker voor mij om het echt te doen. Maar vandaag had ik zoiets van ja lekker.

Lekker naar de douche toe. Daar een maskertje opgedaan. Klinkt raar. Maar genoten van het intrekken van de stoffen. Tijdens het masker had ik een ingeving om verse kruiden in heet water in de wasbak te doen. Heb helaas geen bad. Daar heb ik me onder de douche heerlijk mee gewassen.
Voelde me goed en blij. Een voldaan gevoel.
Daardoor kwamen na het douchen nog andere herinneringen naar boven van vroeger.
Dat moeder me plaagde met masseren. Goh ik kon toch nog lachen met moeder. Vond dat als kind vreselijk.
Maar ook dat oma overal lavendel zeepjes had liggen. Die vond ik niet lekker. Vond het zo chemische als wat.
Maar nu verse of gedroogde lavendel vind ik heerlijk. Masseren ben ik nog steeds geen echte fan van.

Wel grappig dat bepaalde dingen dan ineens naar boven komen. Door dingen die je doe of mee maak.

donderdag 7 januari 2010

een knoest van een boom

Van de week liep ik van mijn werk naar huis en kwam langs een boom. Meerdere bomen kom ik dan langs. Deze trok erg mijn aandacht door de vorm van de knoest die een meter van de grond was.
Ik wilde er een foto van maken maar dat ging niet. De sd kaart was vergrendeld. Ik ben geen techneut. Aan vriendlief gevraagd wat er aan de hand was en verholpen. De volgende dag waren de batterijen leeg. Godsiedorrie.
De derde poging lukte gelukkig wel.
Zie hier onder dan ook het resultaat.Voor mij heeft het een beetje een gnoom achtig iets. Kijk zelf maar. Eentje is met flits en de andere zonder.


woensdag 6 januari 2010

kerststress voorbij

Alle versieringen zijn weg. Meestal vind ik dat wel jammer. Om de een of andere reden dit jaar niet. Het moest gelijk op mijn eerste vrije dag allemaal van de muren en plafonds en ramen. Alleen de kerstboom kreeg ik niet voor elkaar. Wel bijna helemaal afgetuigd.
Vriendlief heeft hem gisteren de deur uitgedaan. Dat was het laatste stukje van de kerst wat weg ging. De katten trokken zich er minder van aan dan toen hij een paar weken geleden binnen kwam.
Volgend jaar wil ik kijken of er ergens een boerderij of iets is wat kerstbomen verkoopt die je dan ook weer terug kan planten. Zodat je elk jaar je eigen boom heb. Is vriendelijker voor het milieu. Vind het ook wel een mooie gedachten.

Mijn Yule boompje staat nog wel.Met wensen van de viering erin. Die gaat ook het balkon op als het tijd is. Helaas had ik voor de grote boom geen plek meer. Anders was die ook het balkon opgegaan.
Nu is in ieder geval alles weer rustig in huis.
Nu alleen alles nog eens even goed opruimen. Even een frissen wind door het huis heen. Dat doe ik volgende week wel. Ben dan een hoop vrij dus heb daar dan ook meer tijd voor. Kijken of er nog ergens naalden liggen en ander rommelen van de kerst.
Misschien in een verborgen hoekje.
Voor nu is de kerststress voorbij.

tattoo

Al jaren wil ik een tattoo. Meerder malen al bij een tattoeerder binnen gelopen om te vragen van hoe of wat. Maar ook om sfeer te proeven.
Vaak was ik dan al binnen een paar minuten weg. Gewoon omdat het me niet beviel of de sfeer niet helemaal lekker was.
Nu heb ik aanstaande dinsdag een afspraak met iemand die tattoos zet. Ben benieuwd wat er uit gaat komen.
Vriendlief gaat ook mee. Die wil graag een ying/yang teken en dan de stippen met wolfsklauwen.
Vind het wel spannend. Ik wil er drie. Eentje op mijn rug tegenovergestelde plek van mijn hart. Ik wil er eentje op mijn pols aan de onderkant en ik wil er eentje op mijn voet. Misschien heb ik na de eerste al zoiets van laat maar. Aan mijn lijf geen polonaise meer.
Dus op naar dinsdag en dan alles maar bekijken. Eerst gaan we bespreken wat ik wil en hoe ik het wil. Heb wel van andere mensen gezien die een tattoo hebben laten zetten, dat er geen eentje op mijn lijf komt wat niet goed voelt, of er niet uitziet voor mijn gevoel. Baas over mijn eigen lijf. Niemand anders.

maandag 4 januari 2010

sneeuw

Je kan het bijna niet missen want overal sneeuwt het wel of heeft het gesneeuwd. Een van mijn katten Kuzco vind het helemaal geweldig. Gisterennacht vielen er grote vlokken. Hij heeft uren in de vensterbank gekeken. Hoe ze naar beneden vielen en hoe ze langs het raam vlogen.

Vanmiddag na het werk mochten ze even van mij het balkon op. De zwart witte waren erg enthousiast en stonden voor aan bij de deur te wachten. De rode hadden er niet zo heel veel zin in. Kuzco ging heerlijk bekijken hoe het allemaal viel en wilde eigenlijk ook niet naar binnen. Op den duur hem toch maar naar binnen gelokt. Was wel erg koud zo op het balkon. Weet dat ze een dikke vacht hebben. Maar ze komen niet dagelijks buiten.

Hier door merk ik maar weer dat Kuzco echt mijn kat is. Hij vind het heerlijk als ik met dingen bezig ben waar maar een beetje spirualiteit bij komt kijken. Dan is hij in mijn buurt.
En nu ook met de sneeuw. Het liefste wil ik lekker naar buiten en wandelen en genieten van alles wat er valt. Helaas wordt je op den duur ook erg koud. Maar het is zo mooi.
Dit deel ik met mijn kat Kuzco. Een bijzondere kat.
De andere zijn net zo bijzonder hoor. Vergeet dat niet.

vrijdag 1 januari 2010

verhalen

Vandaag 1 januari 2010 gingen we naar familie van vriendlief. Dat is tradities wat er in de loop van de jaren in is geslopen.
Dan komen we samen en gaan dan lekker babbelen over van alles en nog wat. Maar vandaag viel het me op dat er een hele oude tradities naar boven kwam.
Er werden door de oma (87) en tante (81) verhalen verteld van vroeger. Vroeger hoe het was.
Dat er in de jaren 20 bijna nog geen auto's waren. Maar er werd ook over de oorlog verteld. Er werd echt dingen door vertelt. Dingen die niemand anders kan en kunnen vertellen. Ik zat daar naar te luisteren en moest gelijk denken aan hoe het heel vroeger ging. Mensen om een haard vuur met de kou die om hen heen waait.
Terwijl het haardvuur heerlijk aan het knapperen is worden er allerlei verhalen aan elkaar verteld. Soms in sprookjes of in fabels maar soms verhalen die ze zelf hebben meegemaakt.
Een achterklein kind van hun zat oude foto's door te kijken en vroeg bij sommige foto's verhaal. Ze ging ook zelf een poezie album maken. Maar die vroeg op een bepaald moment om een sprookjes boek. Die was er niet en daardoor vond ze het poezie album.

Dus al met al werd er onbewust toch nog stil gestaan bij yule. Heel onbewust deden ze mee. Heel bijzonder omdat te mogen ervaren.