zaterdag 29 mei 2010

dagje tutten




Hioer boven 2 foto's van het dagje tutten wat ik gisteren heb gehad. Heerlijk genoten en heerlijk ontspannen. De bovenste is opgemaakt en al. de onderste is kaal. Wat een verschil. En mijn rode haren o daar ben ik zo blij mee.

Groetjes Regina

stand van zaken betreft zwanger worden

Afgelopen donderdag moest ik weer naar het ziekenhuis. Dit keer niet naar de verpleegkundige maar naar de gyn. Het was geen lang gesprek maar kijken naar de stand van zaken.
We gaan nu een menstruatie opwekken. En als ik dan ongesteld ben moet ik met het ziekenhuis bellen. Zodat er een afspraak gemaakt kan worden voor ongeveer 12 dagen later zodat ze mijn cyclus kunnen gaan meten.
Het kromme was wel dat ik eerst een zwangerschaptest moest gaan doen om te kijken of ik wel aan het kuurtje kon gaan beginnen. We wisten ergens al dat ik niet zwanger zou zijn.Zo bleek ook uit de test hij was negatief. Sinds gisteren ben ik dan begonnen met het kuurtje. Ben benieuwd hoe en wat en vind het allemaal wel spannend. Volgende week vrijdag moet ik weer naar het ziekenhuis gewoon ter controle. Bij de verpleegkundige dan ben ik ook net klaar met het kuurtje.
Nou kan het zijn dat het kuurtje niet werk en dan gaan ze ook verder kijken. Ben zo benieuwd of het allemaal gaat werken.
Ben wel blij dat ik nu een stap verder ben maar het is ook wel gek te bevatten dat een kuurtje je zo kan helpen.
Op naar de volgende stap en nog meer afvallen. Wat de laatste tijd heel moeizaam gaat.

Groetjes Regina

dinsdag 25 mei 2010

gewoon een leuke dag

Vandaag kwam ik uit een slaapdienst en had al aan een vriendin tevens ook collega gevraagd of ze van de week er even met me uit wilde gaan. Niets bijzonders maar er gewoon uit. We besloten dat we allebei nog het een en ander in de stad moesten hebben dus daar gingen we dan. Heerlijk even zorgeloos dingen doen.
Zonder nadenken.
Zo heb ik voor vrijdag een afspraak bij de kapper en ga langs bij de body shop om me op te laten maken met diervriendelijke en soms fairy trade make- up. Ideaal.
Zo heb ik vandaag nog wat kleren gekocht. Want sommige kleding past echt niet meer. Dus ja dan word het toch wel nieuwe dingen kopen.
Heb vandaag voor het eerst buiten mijn verjaardag weer echt kunnen lachen. Echt kunnen genieten. We hebben heerlijk op een terras gezeten met wat te eten en drinken. Daarna weer heerlijk geshopt.
Ik had dit echt nodig om alles even los te laten.
Heb mezelf ook even verwent buiten de afspraak van de kapper en body shop (daar heb ik geen afspraak gemaakt maar gezegd dat ik langs kom). Ik ga kijken hoe ze me donker op maken.
Ik heb lekkere scrub van de tuinen gekocht en een lekker fris zomer luchtje. Heerlijk.
Morgen een dagje rust. Zodat ik nog wat dingen voor mezelf kan doen. En de rest van de week daar kijk ik dan daarna wel weer na.

zondag 23 mei 2010

bloed onder de nagels

Soms zijn er van die mensen die het bloed letterlijk onder je nagels vandaan. Zo had ik dat vandaag. Iemand die niets van je wilde aannemen. Die niet naar je wilde luisteren en zich met iedereen bemoeide waar ze niet mee moest bemoeien.
Ben daar toch wel behoorlijk pissig over geworden en vond het moeilijk op een bepaalde manier te moeten handelen.
Het heeft me wel aan het denken gezet.
Waarom raakt het me zo??
Waarom laat ik het me zo raken??
Waarom word ik zo kwaad??
Ja er mag niet zo tegen me gesproken worden. Maar ben ik niet te boos geworden.
Maar er zijn soms ook situaties in mijn leven die zo gaan en die het niet makkelijker er op maken. Soms moet ik gewoon letterlijk even gillen.
Mensen kunnen bij mij heel ver gaan maar soms is het gewoon te veel. En op dit moment lijkt alles te veel.

zaterdag 22 mei 2010

dwalen

Soms heb je het gevoel dat je rondjes loop. Dat je telkens hetzelfde tegen komt. Maar loop je wel werkelijk rondjes en is het niet op een andere manier dat je het tegen komt.
Ik heb er ook last van. Regelmatig heb ik het gevoel dat ik dwaal of niet op het goede spoor sta. Maar wanneer sta je op het goede spoor??
Wanneer ben je echt aan het dwalen??
Misschien is er geen enkel spoor het goede spoor. Misschien volg ik gewoon wat ik wil en voel. Maar laat ik andere dingen liggen die even mooi en belangrijk kunnen zijn. Wat als ik nu een afslag neem is dat dan fout.
Nee dat is niet erg. Want misschien ligt er bij die afslag wel een belangrijk iets op je te wachten.
Kan je foute keuzes maken buiten criminaliteit. Is een keuze direct fout. Of is de keuze die ik maak juist degene die me diepgang brengt en verder in het leven. Me inzichten geef om verder te komen. Zodat ik later een andere jas aan kan trekken om dingen los te laten en te groeien in wie en wat ik ben.
Maar als je nou geen eens weet wie of wat je bent. Hoe kom je daar dan achter??
Is je gevoel wel kloppend met wie of wat je bent??
1 Ding kan ik wel zeggen ik heb van een hoop dingen geen spijt. Ik ben trots op wie ik ben en waar ik sta. Ik geloof (steeds meer) in de mezelf en in de godin.

Maar toch dwaal ik. Ik dwaal rond. Alleen zie ik telkens nieuwe dingen en nieuwe gezichten. Zelfs mijn gezicht veranderd. Van een kille blik komt er meer ingang. Ik geniet meer en kan meer lachen. Langzaam aan overheerst mijn donkere kant me niet meer. Langzaam aan durf ik te laten zien wie ik werkelijk ben.
Voorlopig mag ik nog even dwalen. Zelfs even verdwalen.

Blessed Be

slecht slapen

Al weken. Eigenlijk heel mijn leven al. Tenminste wat ik er van herinner slaap ik slecht. Soms met periodes dat ik 24 uur wakker ben om maar weer een beetje in een ritme te komen.
De laatste tijd slaap ik maar een paar uurtjes per nacht en lig de rest te woellen en te draaien. Heb pas zelfs doorslapers gebruikt van dr vogel. Helaas hebben die niet mogen werken. Tenzij ze met vertraging hebben gewerkt. Want 2 dagen lang had ik moeite met wakker worden en opstaan.
Oke dan was ik de nacht wel vaak wakker geweest. Het is zelfs zo erg dat als ik niet aan mijn ritueel doe om in slaap te komen ik dan nog slechter slaap. Mijn ritueel voor het slapen gaan is lezen en schrijven.
Misschien slaap ik wel slecht omdat het buiten sneller licht is en daardoor met het ritme van de natuur mee ga.
Lijkt me nog geen eens zo'n slechte gedachte.

vrijdag 21 mei 2010

geremd

op dit moment zijn mijn emoties geremd. Ik voel dat ik kan huilen, dat ik verdrietig ben. Soms zelfs kwaad en boos. Maar alles lijkt geremd.
Misschien omdat er de laatste tijd veel is gebeurt. Maar toch. Dit is oud gedrag. Niet zo extreem als voorheen. het is er wel.
Een koud gevoel in mijn maag. Ellendig gevoel.
Ik wil schreeuwen, huilen, schoppen, kwaad zijn, boos, eigenlijk alles. Alles tegelijk dat gaat niet.
Nu eerst even alles verwerken en een plekje geven. Me niet afreageren op anderen hoe moeilijk dat ook is. Alles gaat anders dan ik had verwacht en ooit had gedacht. Hmm toch transformatie. Toch verandering. Alleen moet ik nog inzien dat het ook positief kan zijn. Niet alle veranderingen zijn slecht. Sommige veranderingen zijn positief en juist prettig.
Toch maar gesprekken met mezelf aangaan in plaats er hard voor weglopen. Misschien komen er dan antwoorden of dat het me allemaal iets duidelijker word.

ziekenhuis

Aankomende donderdag (27 mei) moet ik weer naar het ziekenhuis. Na aanleiding van afgelopen week en de resultaten gaan we nu naar de gyn. Ja we. Vriendlief moet mee van de arts.
Vind het toch wel spannend. Dit kan namelijk betekende of het betekend eigenlijk zelfs dat ik verder ben in alles. We gaan verder met onderzoeken. Vind het wel allemaal spannend maar wil het zo graag.
Natuurlijk frustreerd het dat het niet op de natuurlijke manier kan. Aan de andere kant is het ook mooi dat het op deze manier kan. Zo bewust er mee bezig zijn. Zo mooi om telkens weer een stapje dichterbij te komen. Er letterlijk ingroeien.
Donderdag gaan we verder onderzoeken krijgen. Dan gaan we kijken of er een cyclus op gewekt kan worden door middel van een kuurtje. Of dat we nog even moeten wachten.
Niets is nog duidelijk en dat maakt het moeilijk.
Ergens hoop ik stiekum dat ik al zwanger ben maar ja dat zal wel niet. Nog niet tenminste.
Wat ik wel moeilijk vind is me weer opnieuw bloot geven. Me letterlijk bloot geven. Ach dat is dan een knop om zetten en me thuis even heel vies voelen. Zo ging het de eerste keer.
ik weet waarvoor ik het doe en waarom ik het wil. Maar de spanningen en de onzekerheid kan ik niet van me afschudden.

woensdag 19 mei 2010

keltfest 2010


Afgelopen zondag was het dan weer keltfest in de dordts biesbosch. Ik had er dit jaar nog meer zin in dan andere jaren. Want ik was jarig en werd 30 op zondag. Zaterdag is meestal de dag dat we gaan. maar ja op keltfest jarig zijn is toch wel iets specials vind ik.
Die dag afgesproken met een vriendin en haar kinderen en die nam nog een vriendin met dochter mee. Het zoontje van mijn vriendin die had zoiets van ik weet niet of ik het wel leuk vind.
Ik heb de hele dag genoten en gelachen en plezier gehad. Om 10 uur in de ochtend mede laten proeven aan de mensen die mee waren. In de tussen tijd had ik al mijn eerste cadeautje van de dag binnen. Een speciale fles mede met een label die special voor mij is ontworpen. Ontworpen door mijn vriend.
De rest van de dag heerlijk genoten. Geen eens zo heel veel gekocht. Ja mede en pooien. De pooien waren voor de kinderen erg leuk. We hebben daar een langere tijd besteed. De meiden mochten pooien kopen en waren daar dan ook de gehele dag zoet mee.
Later heb ik nog van mijn vriend 2 hangers gekregen.
Eentje staat voor Bridget en de andere is de Tor. Super blij ben ik daar mee. De bridget hanger draag ik nu al dagen en voel me er heerlijk mee.
We hebben ook nog staan dansen en gek staan doen op Rapalje. Vriendlief had contact gelegd met hun om te vragen of ze extra aandacht aan mijn verjaardag wilde besteden. Dat hebben ze niet gedaan. Vond dat niet zo heel erg.
Heb een top dag gehad.
En er gaat nu al dagen een zinnetje door mijn hoofd:
Wie kan hier nu chagerijnig zijn met al deze mensen en al die vrolijke muziek.

woensdag 12 mei 2010

Lieve Gonnie ik zal je missen

Gisteren bereikte me het droevige nieuws dat een lieve collega is overleden. Deze vrouw had altijd een lieve woord voor je. Een luisterend oor. En als het haar niets zinde dan vertelde ze dat ook. Zonder poespas.
Ze was gek op haar gezin en gek op mensen. Ze genoot van het leven.
Veel te jong is ze overleden.
Nu zal ze haar kleinkinderen niet meer zien opgroeien. Want wat was ze trots dat ze oma was. Zodra ze nieuwe foto's had dan liet ze die aan iedereen zien.
Maar de moederliefde straalde ook van haar af. en samen met haar lieve man was ze een.

Na een heftige periode leek alles rustiger te worden. Maar toen werd er bij haar suiker geconstateerd. Dit kregen ze niet goed onder controle omdat haar bloeddruk ook reageerde op de medicatie. Het werd steeds erger en erger. Ze was heel erg moe en sliep bijna de gehele dag. Ze kon ook bijna niets meer zien. Uiteindelijk is ze naar de neuroloog gegaan en daar werd een goedaardige tumor naast de hypofyse gezien. Was wel goed te opereren alleen was het wel een zware operatie want haar schedel moest gelift worden.
Woensdag voor konningedag zou ze geholpen worden maar dat werd een dagje later omdat er een spoedgeval tussen kwam. De volgende werd zij een spoedgeval. De tumor drukte te veel op haar oog.
Na de operatie die goed gelukt was werd ze slapende gehouden. Een paar dagen na de operatie werd de druk op de hersenen te hoog en werd ze nog een keertje geopereerd om een stukje schedel te verwijderen en dat tijdelijk in haar buik te bewaren (schijnt de beste plek te zijn). De druk nam af en het leek beter met haar te gaan. De beslissing was een week na de operatie genomen om haar wakker te laten worden.
Dit ging niet. Ze probeerde van alles. Met geluiden van een lachende kleinkind, door tegen haar te praten en nog veel meer. Ze kreeg koorts. Er werd nog een ctscan gemaakt om te kijken of er misschien iets aan de hand was. Maar ze konden niets vinden waarom ze niet wakker werd.
De artsen vermoedde dat er een ontsteking ergens zat maar wisten niet waar.
Maandag op Dinsdag nacht ging het mis. De familie is er bij geroepen. En Gonnie is rustig in haar slaap overleden.

Ze is maar 52 jaar geworden.
Gonnie stond in het leven en genoot. En nu kan ze niet meer genieten.
Geen lieve woorden meer. Geen glimmend gezicht meer als ze het over haar gezin had. Geen foto's meer van haar gezin.
Lieve Gonnie ik hoop dat je toch rust kan vinden.

maandag 10 mei 2010

Beltaine

We zitten nu in de tijd van Beltaine. Deze tijd is voor mij toch wel vaak de tijd van liefde, gezelligheid, maar ook spiegeling.
Alleen is het dit jaar voor mij anders dan andere jaren. Ben me dit jaar meer en meer bewust dat tegenover beltaine, samhain zit.
Ben meer en meer bezig met dingen los laten. Dingen te veranderen in mijn leven. Ik heb het gevoel dat ik dieper er in ga.
Ik werd me hier van de week zoveel meer bewust door een droom.
De droom werd geleid door een big en die big werd een zeug. Ik had het tuig waar de big mee vast zat vast. Alleen was ik niet degene die de controle had. Naarmate de big groter en volwassen werd moest ik me wel overgeven en letterlijk meegetrokken worden door mijn verleden.
Dingen anders zien en ervaren.