Aankomende donderdag (27 mei) moet ik weer naar het ziekenhuis. Na aanleiding van afgelopen week en de resultaten gaan we nu naar de gyn. Ja we. Vriendlief moet mee van de arts.
Vind het toch wel spannend. Dit kan namelijk betekende of het betekend eigenlijk zelfs dat ik verder ben in alles. We gaan verder met onderzoeken. Vind het wel allemaal spannend maar wil het zo graag.
Natuurlijk frustreerd het dat het niet op de natuurlijke manier kan. Aan de andere kant is het ook mooi dat het op deze manier kan. Zo bewust er mee bezig zijn. Zo mooi om telkens weer een stapje dichterbij te komen. Er letterlijk ingroeien.
Donderdag gaan we verder onderzoeken krijgen. Dan gaan we kijken of er een cyclus op gewekt kan worden door middel van een kuurtje. Of dat we nog even moeten wachten.
Niets is nog duidelijk en dat maakt het moeilijk.
Ergens hoop ik stiekum dat ik al zwanger ben maar ja dat zal wel niet. Nog niet tenminste.
Wat ik wel moeilijk vind is me weer opnieuw bloot geven. Me letterlijk bloot geven. Ach dat is dan een knop om zetten en me thuis even heel vies voelen. Zo ging het de eerste keer.
ik weet waarvoor ik het doe en waarom ik het wil. Maar de spanningen en de onzekerheid kan ik niet van me afschudden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten