druk

Ik heb het behoorlijk druk op dit moment. De vrije tijd die ik heb gaat in mijn toekomst zitten. Of ben ik in de stad aan het shoppen voor het werk en een klein beetje voor mij. Ik word nu al meegenomen in de december drukte pfffffffff. Ben altijd zo blij als maand voorbij is.

Dit weekend ben ik bijna helemaal vrij maar toch heb ik van alles te doen. Echt. Zo heb ik morgen een borrel van het werk. Pas om 17 uur hoef ik daar te zijn. Maar ja er moeten boodschappen gedaan worden en huis moet echt een poets beurt krijgen. Zijn we ook niet echt aan toegekomen de afgelopen dagen. Zondag hebben we een etentje van vriendlief zijn oud tante. Dan gaan we gezellig naar het pannekoekenhuis in rotterdam. Daar moeten we dan nog een cadeau voor kopen en dergelijke. En aangezien zondag voor vriendlief de enige dag is dat hij vrij is word dat ook een beetje passen en meten van hoe en wat.

En dan maandag heb ik helemaal niets. Niets. Ik hoef niets. Heb geen afspraken staan. Jieppie. Daar kijk ik nu echt naar uit. Even weer ikke tijd. Even lekker mijn dingen doen en de boel de boel laten. Of juist waar ik dan zin in heb te doen.

Aan de ene kant vind ik het heerlijk om het "druk" te hebben. Maar ik word daar zo chaotische van. En dat is niet goed. Moet soms even de pas rust nemen. Maar het gaat goedkomen dat weet ik zeker.

Mijn sociale contact zijn een beetje beneden peil geraakt door de drukke week. Maar dat komt volgende week helemaal goed. Dan ben ik veel vrij jieppie.

breien

In deze maanden heb ik altijd zin om te breien. Maar er zit alleen niet veel varitie in bij mij. Meestal zijn het lange lappen (sjaals) die ik brei.
Gewoon omdat ik het niet anders kan hihihi.
Zo kan ik maar een paar steken, recht, averrecht en oude wijven steek. Maar verder houdt het dan wel een beetje op.
Vandaag liep ik even in de stad om nog wat te neuzelen en vond een nieuwe hobbyzaak. Daar wat rond gekeken en vond daar een boek met 300 verschillende breimanier. Nou dat lijkt me wel wat. Het staat zowel met plaatjes als met tekst wat je moet doen.

Dus nu nog even de sjalen afmaken die ik heb liggen. Mits ik er voor 1 nog de juiste wol kan vinden maar de andere komt goed. En dan lekker oefenen op nieuwe steken.

Dus genoeg te oefenen heb ik dan wel hihihi

shoppen

Vandaag ben ik even alleen naar de stad geweest. Ik moest het een en ander halen voor mijn werk. Ik dacht gelijk kan ik eventueel kijken voor iets leuks voor mezelf.

Zo gezegd zo gedaan. Ik heb een leuk (althans ik vind hem leuk) jurkje gekocht en 2 paar schoenen met hakjes.
En weet je ik genoot nog echt. Heerlijk alleen. Zonder iemand die op je staat te wachten of waar jij op staat te wachten.
Gewoon mijn eigen dingen doen en mijn eigen plan trekken. Dat was wel heerlijk hoor. Oke soms mistte ik wel even het advies van iemand maar weet je ik ben er helemaal zelf uitgekomen.

Met een grote glimlach zit ik nu achter de comp
Met nieuwe kleren aan te wachten op vriendlief. Die heb ik wel al verteld dat ik dingen voor mezelf gekocht heb al weet hij nog niet wat.
O en panty's blijven rot dingen echt waar. Heb er nu weer 1 sinds jaren gekocht maar jeetje mina wat een geklungel en gedoe om er 1 aan te trekken.
Maar goed heb hem aan en nu is het wachten op hopenlijk een positieve reactie van vriendlief :)

messen in het hart

Er zitten messen in mijn hart
De ene doorgeroest
de andere met kartels aan de zijkant
de ene vers
de andere oud
Ik wil ze er uithalen
voorzichtig
het bloeden tegen gaan.
Ik wil het loslaten
wil het niet meer met me meedragen

maar in de tussentijd worden er nieuwe messen in mijn hart gestoken.
ik kan bijna geen adem meer halen
ik wil dit niet
maar weet het ook niet tegen te gaan
ik schop
ik sla
bijt en doe lelijk
maar de messen blijven komen

is alleen zijn dan een optie
nee dat is niet wat ik wil
wil toch wel mensen om me heen
moet ik dan maar leren omgaan met de messen
of kan ik het anders gaan zien
zodat sommige dingen me minder raken
me niet meer verwonden diep van binnen

is het mijn eigen spiegelbeeld die me dit laat zien
het is tijd om op te ruimen
op het loslaten en door te gaan
te kijken naar de dingen die wel lukken
en jammer voor degene die me hebben pijn gedaan

kijk naar me want ik sta nog over eind
ik ben hier nog en nog lang niet klaar
het gaat me lukken om de messen minder pijnlijk te laten zijn
ze zullen verwijderd worden op mijn manier en in mijn tijd.

Blessed be

niet naar het ziekenhuis

Ik ben al maanden (laatste afspraak was 29 september) niet naar het ziekenhuis geweest. Ik heb ook eigenlijk geen contact gelegd met ze. Dom en Stom. Ik durf ook niet zo goed. Bang voor zoveel dingen. En wetende dat er niet veel in mijn lichaam is veranderd vind ik het ook zonde om te gaan. Ik val af maar dat kom ik weer aan.
Ik beweeg niet voldoende en dat weet ik.
Ik probeer op mijn eten te letten maar dat gaat ook zo verdomde moeilijke op dit moment.
Ben de afgelopen week of 2 al bezig met ik moet ze bellen of een mail sturen maar toch doe ik dit niet. Stom he
Voelt voor mij een beetje als of ik straf gaat krijgen van de juf en dat ik dan daarna nog de klas word uitgestuurd.
Ik wil ergens wel maar ergens ook niet. Denk dat ik ze van de week toch maar even bel en dan even met ze gaat overleggen. Met de verpleegkundige hoe we de draad weer op gaan pakken. Want ja een kindje wil ik nog steeds absoluut. Maar het valt me best wel emotioneel zwaar.
Had het onderschat echt. Ik had verwacht dat het voor mij zwaar zou worden als ik mogelijk aan de hormonen moest gaan. Maar dat is niet zo. telkens als ik geen menstruatie heb voel ik me onzeker. Ben ik zwanger of niet. Is het nu wel gelukt.
Maar ja ik ben nu vanaf juli nadat het is opgewekt is er niets meer geweest. Helemaal niets meer.
Dus daarvoor hoef ik ook niet naar het ziekenhuis. Bah. Ik vind het gewoon kut.
Ik vecht tegen iets waar ik op dit moment heel even het gevoel dat ik niet aan het winnen ben. Omdat ik in mijn ogen er niet genoeg voor doe. En daardoor nu de strijdbijl aan het begraven ben. Terwijl ik er misschien zo dichtbij ben. En misschien ook niet maar dat weet ik niet.

Dus besluit ik nu om er toch maar weer voor te gaan. Meer bewegen. gezond eten. En naar het ziekenhuis.

oproep geplaats

Een paar dagen geleden heb ik een oproep op een site gezet voor vriendschap. Ik wil gewoon echte oprecht vriendschap. Nou denk je misschien waarom doe je dat via het internet. Nou waarom niet.
Zo kan ik veilig iemand leren kennen en als het voor mij niet goed meer voelt kan ik het net zo makkelijk afkappen als dat het begonnen is.
Ik wil gewoon dingen kunnen delen met mensen. Gewoon mijn verhaal kunnen vertellen en daar misschien nog wel adviezen in krijgen. Ben al blij met de mensen die in mijn leven zijn. Maar toch.
Ik mis een groepje vriendinnen. Die heb ik nooit echt gehad. Ik voelde me er altijd buiten staan. En dat heb ik eigenlijk nog steeds. Maar toch wil ik het proberen. Wie niet waagt wie niet wint.
Zo heb ik me ook op een site aangemeld voor sportmaatjes. Alleen het nadeel is dat je daar dan weer lid moet worden en geld voor moet betalen om onder andere de berichtjes te mogen en kunnen lezen die mensen je hebben gestuurd. Is een beetje jammer.
Maar ja misschien vind ik daar nog wel een oplossing voor. Hoop ik dan :)

Vind het een hele stap voor mezelf dat ik dit doe. Mensen opzoeken en zelfs advertenties plaatsten. Andere mensen zullen het anders doen maar ik doe het lekker op mijn manier.
We zullen zien wat het me gaat brengen. Misschien wel een mooie vriendschap en misschien wel helemaal niets. Maar ik heb het in ieder geval wel geprobeerd

Groetjes Regina

roddelen/zwart praten

Waarom moeten wij roddelen en soms mensen daardoor naar beneden halen?? Waarom word dat altijd achter iemand zijn rug gedaan en niet recht in de persoon zijn gezicht zodat die zich kan verdedigen. Want de mensen die het aan horen gaan hun oordeel over die persoon waar over geroddelt word bij trekken.
Nee echt ik heb mijn buik er echt vol van.
Zeg het in iemand zijn gezicht of zeg niets. Want als het niet bij de persoon in kwestie komt kan degene er ook niets aan doen.
Ik ben het zat dat mensen je in hokken duwen zonder te weten wat er aan de hand is. Dat er van alles over je gezegd word terwijl je dat niet weet. En vol goed vertrouwen zie je die personen de volgende keer en word je anders aangekeken dan de keer daarvoor.
Nee vind het raar en snap het niet. En tuurlijk soms moet de druk er af en moet je het even kwijt.
Maar zeg het daarna ook tegen de persoon waar het om gaat. Want alleen die kan het verklaren. Misschien is die persoon zich er wel helemaal niet bewust van dat het gebeurt of dat die dat doet.
Of misschien is het gewoon een automatisme van iemand en heeft die het niet door. Echt het kunnen zoveel reden zijn. Maar als er alleen maar over geroddeld word kan er niemand zich verdedigen of het misschien zelfs beamen dat het zo is. Dat je terecht je er zo over denkt.

verjaardag van vriendin

Vandaag werd een vriendin van mij 26 jaar. Ken haar nog niet heel lang maar vond het wel leuk dat we waren uitgenodigd. Het was wel even een reis en door mijn humeur van de ochtend dat betekende dat even wat later vertrekken.
Ik was echt chago volgens vriendlief was ik leuk chago maar toch. Ik zag het even niet.
Dus een uur later dan gepland kwamen we aan in Leiden en daar werden we opgehaald om naar Katwijk aan de Rijn gebracht te worden.
Daar eenmaal binnen was het voor mij even alles aankijken en bekijken want de woonkamer zat aardig vol. En de jarige job liep heel veel heen en weer.
We zouden maar eventjes blijven en dat werd toch wel wat langer :)
Uit eindelijk begon ik ook lekker mee te kletsen met de mensen en voelde me daardoor steeds meer op mijn gemak.
Is toch wel heel fijn dat je geaccepteert word door mensen zonder beoordeeld te worden. Zonder dat ze iets maar van je weten en ze kijken niet naar hoe je eruit ziet maar naar wie je bent. En dat gebeurde vanmiddag/vanavond.

Op de terug weg heerlijk met vriendlief zitten kletsen en doen en dat was ook wel fijn. Heerlijk om even bij elkaar te zijn zonder iets van elkaar echt te verlangen.

Thuis gekomen zou ik nog brownies maken voor vriendlief. Zo'n kant en klaar pak. Maar het pakte wel goed uit. Had er nog het een en ander extra aan toegevoegd en dat was toch best wel lekker. Ja ik heb er ook lekker van gesnoept.
Hihi morgen ga we er weer opletten.

gesprekken

De afgelopen dagen heb ik aardig wat gesprekken gehad op het werk. Allemaal over dat ik niet functioneer naar behoren. Een van de moeilijkste vond ik gisteren wel. Het aangeven bij het subteam. Van de woonkamer waar ik werk. Damn.
Ik had het koud en zat zo erg te trillen dat wil je niet weten. Maar ik heb gezegd wat ik moest zeggen. Voelde me daarna wel wat opgelucht.
Heb het heel even naast me neer kunnen leggen. Kan me weer focussen op andere dingen. Ben een stuk positiever. Nu nog alleen verder in mijn hoofd een plek geven. Dingen loslaten en verwerken noemen ze dat toch. Maar ja dat is niet makkelijk. Zeker niet als je zolang van je leven alles negatief benaderd.
Dan ineens (ben er al jaren mee bezig hoor) dingen die normaal negatief zijn naar het positieve draaien. Dat is niet makkelijke. Maar we proberen het.
Daar is het begin mee gemaakt :)
Nu heb ik lekker een paar dagen vrij en kan ik aan andere dingen denken. Verder stappen zetten voor wat ik wil ga doen. Ik weet dat het niet makkelijk is om iets voor jezelf neer te zetten.
Maar het voelt heel goed en heel belangrijk voor mij. En dat is het belangrijkste. Ik wil dingen doen waar ik gelukkig van word en als dat hard werken betekend maar geen geld ja dat is niet makkelijk. Maar geluk kan je niet kopen. Geluk is zo belangrijk. Ben je niet gelukkig dan ga je kapot aan van alles en nog wat. En is het niet geestelijk dan kan het nog wel lichamelijk zijn.

Dus wil ik gaan voor iets wat me nu gelukkig maakt :) Helaas betekent het ook wel dat ik er naast gewoon moet blijven werken want ja er moet wel geld in huis komen. En vriendlief verdient niet genoeg om alles te kunnen betalen.

werk

Vandaag weer een gesprek gehad op het werk. Aan het einde van de maand weer. Het gaat met mij gewoon niet lekker en voel me niet op mijn plek. En dat heb ik ook aangeven. Mijn teamleidster zit er toch wel mee dat ik me niet in het team voelt passen. Want ze merkt het niet van andere collega's. Maar vandaag werd het wel door een collega bevestigd.
Die zei gewoon heel hard maar wel heel eerlijk, nadat ik had gezegd dat ik het gevoel heb dat ik niet bij het team pas, ja daar heb je gelijk in. Je gevoel klopt. Damn oke het klopt dus allemaal wat ik voel en merk en waarneem.
Waarom komen collega's dan niet naar me toe als ik niet functioneer naar hun behoren.
Nee echt hoor. En zo zijn er wel meer dingen.
Nu heb ik donderdag vergadering en dan moet ik en wil ik het open op tafel neerleggen. Want ja het is toch wel belangrijk. Zal niet makkelijk worden maar toch. Als ik er niets aan doet veranderd het niet en gaan we alleen maar dieper de shit in en dat wil ik niet. Echt niet
Dus proberen we nu maar positief te blijven en toch wel mijn ogen open te houden om te kijken van hoe of wat.

Ik moet nu ook nog gaan wikken en wegen waar ik moet beginnen en hoe te beginnen. Voor iemand die altijd in het negatieve staat is het moeilijk om overal een positieve draai aan te geven. Zeker ook nog met mijn sociale mankement hihihi. Laten we het maar even zo noemen. Niet makkelijk contact maken. Al is dat wel enorm verbeterd.
Maar ik ga het proberen en dat is in dit geval het beste wat ik kan doen.
Ook heb ik aangeven in het gesprek dat ik het gevoel heb dat ik niet in het team pas omdat ik totale andere interesse hebben en mensen daar geen aandacht voor hebben.
Maar dan moet ik er ook meer over vertellen word er dan gezegd
Ja maar wacht als ik al het gevoel heb dat ik niet in het team pas dan heb ik ook geen zin om telkens dingen te vertellen die over mijn prive leven gaat.
Vind het al heel wat dat ik heb aankunnen geven dat ik niet lekker in mijn vel zit en dat het niet goed met me gaat.
Voorlopig heb ik nog begrip van collega"s gekregen en dat is ook wel fijn. Denk alleen wel dat dit niet te lang moet duren (duurt al een tijdje).

Ik kan niet helemaal zijn die ik wil zijn op mijn werk en dat is niet makkelijk. Misschien dat daar ooit nog verandering in kan komen.

Blessed be

voorbij

Mijn vakantie is nu echt voorbij. En heb ik er nou van kunnen genieten?!? Nee niet echt. Heb wel heel veel kunnen nadenken en doen. Maar ben ook veel met het werk bezig geweest. En dat is toch wel iets waarvoor je vakantie neemt om je werk los te laten en even helemaal vrij te zijn.
Alles behalve dat. Ben er zelfs zo beroerd van geworden dat ik er voor naar de dokter moest. Nu gaat er in mijn hoofd allerlei situatie op dingen die ik mogelijk ga zeggen. Die ik mogelijk ga vertellen.
Ik wil dat niet vooruit denken maak me dan toch drukker dan ik telkens denk. Maar ik doe het. Ik wil er niet negatief tegenover staan maar het gebeurt.
Weet ook niet goed wat er aan te doen dan het alleen maar aan kunnen geven en er verder naar te handelen.
Het enige wat ik op dit moment wil is vrij zijn en mijn eigen dingen neer te zetten. Weet ook wel dat je dan nog minder vrijheid heb maar dan doe ik iets wat ik echt van uit mijn hart en ziel doe. Niet dat dat het werk wat ik nu doe ook niet zo is maar ja ach dingen veranderen nou eenmaal.

Vriendlief zei ook dat ik wat positiever er over moest denken. Neemt niet weg dat ik er wel heen moet en met het gevoel wat er nu in mijn lief zit word het er niet beter op.
Ja oke ik zie de mensen weer maar weet je dat neemt niet weg dat het ten kosten gaat van mijn gezondheid. Dat is gewoon niet goed.
Dus heb ik in de vakantie nagedachte en keuzes gemaakt. Ben nu een heel eind op weg alleen het nu nog vertellen en waar maken en dan ben ik klaar voor mijn gevoel.
Hoe het ontvangen gaat worden geen idee. En daar denk ik dan ook weer aan.
Het enige wat ik nu kan doen is het toch loslaten en me ding doen die ik moet doen voor mezelf, Voor mijn gezondheid.

Dus over een paar uur mijn eerste werkdag na bijna een maand vakantie.
We zullen zien hoe het gaat lopen.

Blessed Be