angsten

Door alle onderzoeken die ik de afgelopen tijd heb en nog ga krijgen moet ik me over heel veel dingen heen zetten. Zo mijn schaamte voor vrouwelijke kwaaltjes. Mijn schaamte voor mijn grote lichaam.
Maar ook mijn angsten van het niet gezond zijn. Dat zeggen een hoop mensen altijd van dikke mensen. Die zijn niet gezond.
Na alle onderzoeken zijn er wel een hoop angsten weg genomen.
Ik heb geen suiker
ik heb geen schildklier aandoening
ik heb geen vleesboom in mijn baarmoeder
mijn baarmoeder zit er goed uit
ik heb geen bloeddruk pillen nodig
ik heb verder tot nu toe geen medicijnen nodig

Allemaal dingen die voor mij toch wel een beetje zorgen maakte. Alleen door angst dat het mogelijk bevestigd kon worden er nooit wat aan laten doen. Of er nooit naar laten kijken.
Want dat vroeg de gynaecoloog gisteren ook. Waarom heb je er nooit naar laten kijken als je er al zo lang last van heb. Een onregelmatig cyclus.
Nou uit schaamte en preutsheid en angst dat ze iets zouden vinden wat ernstig mis is.
Soms speelde mijn gedachtes een speeltje als ik dan lang niet ongesteld was geweest dat het dan misschien was omdat ik toch een mannetje had moeten zijn. Dat was dan eigenlijk meer de gedachte om aan de verlangens van mijn ouders te voldoen.

Je gedachtes kunnen je helemaal gek maken en daardoor kan je heel lang met dingen blijven lopen. Heb nu wel een beetje geleerd dat als je lichaam iets aangeeft ga dan naar de dokter. Blijf er niet te lang mee lopen. Want misschien is het wel iets wat niet goed is.