Vandaag voor verdere onderzoeken naar de huisarts geweest. Na een korte check of alles wel goed voelde inwendig. Was het nog even door bespreken de volgende stappen. Hij wilde dat ik me de komende tijd ging tempen. Hum Sorry heb ik al 4 maanden gedaan. Heb niets waargenomen van een aanhouden temp verschil.
Ja dan kon hij niets meer voor me doen.
Dus werd er een briefje geschreven voor de gyno. Gelijk een afspraak gemaakt terwijl ik onderweg was voor bloedprikken. Nu kan ik maandag terecht. Anders was het pas een vrijdag. Heb wel om een vrouwelijk gyno gevraagt. Voelt toch prettiger.
Vrijdag of maandag kan ik bellen voor de uitslag van het bloedonderzoek. Heb me laten prikken op suiker en schildklier. Dus het is nu gewoon allemaal even afwachten.
Wat wel heel bijzonder en mooi was was dat ik in de wachtkamer van de dokter zat te wachten met vriendlief en er een moeder binnenkomt met een kindje van 9 maanden oud. Was als of er gezegd werd van jullie kindje komt er ook snel aan. Voelde heel goed om die gedachte even vast te kunnen houden. Als je dan ook nog van de dokter hoort dat het inwendig allemaal goed voelt dan is dat toch wel een pak van mijn hart.
Bloedprikken moest ik ergens anders doen. Onderweg (lekker even gelopen) zag ik een roodborstje. Een roodborstje staat voor goed nieuws. Nou dat kan ik nu wel even gebruiken.
Probeer nu echt even positief te kijken en uit misschien klein dingetjes een balans te vinden. Niet alleen een balans maar ook rust en kracht.
Helaas zei de dokter als nog dat ik het syndroom pco waarschijnlijk heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten