Vandaag 1 januari 2010 gingen we naar familie van vriendlief. Dat is tradities wat er in de loop van de jaren in is geslopen.
Dan komen we samen en gaan dan lekker babbelen over van alles en nog wat. Maar vandaag viel het me op dat er een hele oude tradities naar boven kwam.
Er werden door de oma (87) en tante (81) verhalen verteld van vroeger. Vroeger hoe het was.
Dat er in de jaren 20 bijna nog geen auto's waren. Maar er werd ook over de oorlog verteld. Er werd echt dingen door vertelt. Dingen die niemand anders kan en kunnen vertellen. Ik zat daar naar te luisteren en moest gelijk denken aan hoe het heel vroeger ging. Mensen om een haard vuur met de kou die om hen heen waait.
Terwijl het haardvuur heerlijk aan het knapperen is worden er allerlei verhalen aan elkaar verteld. Soms in sprookjes of in fabels maar soms verhalen die ze zelf hebben meegemaakt.
Een achterklein kind van hun zat oude foto's door te kijken en vroeg bij sommige foto's verhaal. Ze ging ook zelf een poezie album maken. Maar die vroeg op een bepaald moment om een sprookjes boek. Die was er niet en daardoor vond ze het poezie album.
Dus al met al werd er onbewust toch nog stil gestaan bij yule. Heel onbewust deden ze mee. Heel bijzonder omdat te mogen ervaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten