ik wil stilte

De feestdagen van de afgelopen tijd en de komende dagen mogen me gestolen worden. Op de avond na de kerst heb ik de meeste versiering zelfs al weggehaald.
Meer dan ooit te voren heb ik behoefte om gewoon lekker weg te kruipen in een goed boek, mijn eigen gedachtes en gevoelens.
Alleen door de drukte die de maatschappij verlangd van me kom ik er niet aan toe.

Morgen ben ik een dagje vrij en dan ga ik ook niet veel doen. lekker uitslapen, genieten van de beesten en gewoon even helemaal geen verplichtingen buiten de hond om dan.
Misschien als het morgen een beetje mee zit ga ik lekker naar het park of misschien zelfs wel het strand. Ik weet het niet..
Maar in ieder geval waar ik zelf zin in heb.
Zaterdag en zondag moet ik werken. Ja het is werken met de kerst of oud en nieuw.
Dan 1 dagje vrij en dan weer een paar dagen. Pas na die paar dagen ben ik een langere tijd vrij.
Daar heb ik nog geen planningen voor maar o dat zal vast wel komen.

Ik ben gewoon zo moe van alles wat je moet in deze maand. Terwijl we net Yule in zijn gestapt en de dagen langzaam aan lichter worden en langer. En de nachten steeds korter...
Ik ben nog bezig om te kijken wat ik voor mezelf het komende jaar in het licht wil zetten.

Doorzetten en zien waar we komen,.... Dat zo wie zo...

Blessed Be

foto's van ziva :)

hond versus katten

Nu sinds een paar dagen Ziva hier haar plekje heeft gevonden. Eigenlijk alsof ze hier altijd is geweest. Al vinden de katten dat niet. Beginnen de katten er steeds meer aan te wennen.
Ja we hebben al een avontuur met onze Sitka gehad. Die was in 1 van de katten boven de ketel geklommen deden ze wel vaker de katten. Niets aan de hand denk je. maar die was heel klaagelijk aan het mauwen alsof hij klem zat. Gelukkig na een hoop gedoe bleek er niets aan de hand te zijn.
Het gat boven de ketel is nu intussen wel dichtgemaakt zodat het niet nog een keer kan gebeuren.

Ziva heeft de katten erg leuk. De katten haar nog wat minder. Ziva wil heel graag met hun spelen. De katten willen heel graag hun nagels in haar uitslaan. Niet allemaal hoor. 2 hebben zoiets van geen piep of geluid en die gaan gewoon weg. De bench is voor de katten ook erg interessant. Ziva heeft dan zoiets die is van mij.

Denk wel dat het goed gaat komen. Denk dat we over een tijdje gewoon zien dat de katten bij de hond gaan liggen en ze dan heerlijk gaan slapen... Dat zou toch heerlijk zijn...

Blessed be

Ziva

Maak kennis met onze nieuwe meid.
Ziva (met de passelijke bijnaam Diva) Ze is een kruising tussen een engelse stafford en een pitbull. Ze is 8 december 1 jaar geworden.
Ze is speel, vind het leuk om achter de katten aan te rennen, eigenwijs, met ballen spelen vind ze ook heerlijk.
Ze moet nog wel wennen aan het feit dat ze van eigenaar is veranderd en dat ze nu ineens 6 vriendjes heeft en rare dieren die in het water zwemmen.

Vandaag zijn we lekker met haar wezen wandelen. En hebben we haar kennis laten maken met de omgeving. En uitgeput dat ze daar van was.
Maar genoten heeft ze wel. het nadeel was wel dat ze daarna moest douchen en dat vond ze niet leuk. Maar ja helemaal onder de modder zitten is ook niet echt handig.

Blessed Be

hond

Ik ben de laatste tijd hard op zoek naar een hond. Gewoon voor de gezelschap en lekker naar buiten te gaan. Merk toch dat ik veel aan huis gekluisterd ben en soms dagen niet naar buiten gaat.
Nou komt er wel visite maar dan nog. Het is ook goed voor me om regelmatig lekker lang naar buiten te gaan.
Nu is er een ras die mijn hart heeft gestolen en die heel veel werk heeft maar toch. En dat zijn de stafford.
Na een keer op zo'n soort gepast te hebben en gezien te hebben hoe lief ze zijn en gewoon hoeveel lol je met ze kan hebben en de aandacht die ze nodig hebben ben ik verkocht.
Al dagen ben ik het internet aan het afstruinen voor een hond.
Mocht iemand een hond weten dan hoor ik dat graag.
En nou kan je misschien denken waarom neem je een hond als je het financieel al moeilijk heb. Door dat ik dan een hond heb, heb ik ook meer lichaamsbeweging en ben ik verplicht om naar buiten te gaan en te rennen en te bewegen. En daardoor spaar ik weer geld uit voor de sportschool en sportkleding wat ik dan allemaal weer moet aanschaffen.
Want als ik nu naar een sportschool zou gaan dan zou ik er naar 1 gaan met een persoonlijke trainer en een dietiste in huis. En daar betaal je al gauw 60 euro of meer voor. En dan zou ik een hond hebben als persoonlijke trainer want die moet er uit en dan is het niet een keertje van ja nu een keer niet hoor.
Want ja dan wordt het als nog sporten om alles weer fris en fruitig te laten ruiken.

Blessed Be

vervolg gesprek

Nou het gesprek is op zich wel meegevallen. Zijn een heleboel verbeter punten maar weet je dat is logische. Er zijn ook 2 doelen (zo noemen wij dat) gemaakt om voor de komende tijd aan te werken.
Het is toch wel apart dat we op een hoop dingen hetzelfde uitkwamen. Daardoor liep het allemaal wel beter en sneller en was er niet veel discussie.
Wel kwam er duidelijk naar voren dat soms mijn prioriteiten anders liggen dan hun zouden willen zien en dat het bij mij mist aan een soort van acties ondernemen.
Nou dat is ook wel zo en daar gaan we nu gewoon hard aan werken en zorgen dat ik het ook behoud.
Ook is het voor mij gewoon opschrijven wat er van mij verwacht word en wat er gedaan moet worden zodat er dan ook doorzetting word genomen.
Dus ja daar gaan we maar aan werken.
Ik was wel blij toen het gesprek voorbij was hoor dat absoluut. Heb wel gevraagd om het de volgende keer eerder te krijgen omdat december voor mij gewoon een hele zware maand is. Voor heel veel mensen. Alleen heb ik nog meerdere verjaardagen er tussen zitten (ja tussen de feestdagen) en is er gewoon een emotionele belading in die maand.
Dus nu is die naar oktober verplaats.
Ben benieuwd hoe het zal gaan.

Blessed Be

functionerings gesprek

Morgen heb ik dan toch echt mijn fg. Ik zie daar als een blok tegen op en weet ook even mezelf daar tegenover geen houding te geven. Vind dat altijd moeilijk. Ik heb lijsten met vragen in moeten vullen met punten. Van 1-4 en 4 is als je het altijd doet en 1 als je het niet doet.
Vind dat toch altijd wel moeilijk om te doen.
Tijdens het gesprek komen er ook doelen naar boven en word er gekeken of je doelen wel doorgang kunnen vinden die je daarvoor had gesteld.
Pff zit hem toch best wel te knijpen. Gelukkig heb ik hem wel vroeg. Om 10:oo uur. Het zag er nog heel even naar uit dat die niet door zou gaan.
Heb gisteren migraine gehad en deze was heel heftig vergelijken met de andere die ik heb gehad.
Maar nu vandaag nog wel naweeen maar niet erg genoeg om een gesprek uit te stellen.
O ga maar voor mezelf duimen dat het gesprek mee zal vallen. Al heb ik daar een heel hard hoofd in.

Blessed Be

opa

Mijn opa is morgen 20 jaar overleden. Ik had met deze man een speciale band en doet het me nog steeds heel veel zeer om hem niet meer om me heen te hebben. Oke als hij nu nog zou leven zou hij 84 jaar zijn.
Ik was 10 toen ik te horen kreeg dat opa kanker had. Niet wetende wat dat was en wat dat inhield en er ook heel veel gedoe was over aids was ik bang om opa aan te raken. maar ik hield van die man en hou nog steeds van hem.
Ik kan me nog herinneren dat hij zoals altijd op een zondag samen met oma op bezoek kwam. Ik rende samen met de hond naar de deur en gaf opa een dikke kus op zijn wang. Mijn angst was gelijk van o nu heb ik het ook.
Vind het nog steeds verschrikkelijke dat ik dat gedacht heb. Maar er was mij niet uitgelegd wat hij had behalve dan kanker en meer niet. Niets werd me verteld en ik werd in het ongewissen gelaten.
Maanden later gingen we opa opzoeken in het ziekenhuis want hij was geopereerd aan zijn slokdarm. Hij had slokdarm kanker. Weer werd me verder niets verteld. We gingen naar de Daniel den Hoodkliniek in Rotterdam (opa was een ras echte rotterdammer. Daar lag hij in een kamertje en hebben we een tijdje aan zijn bed gezetten.
Maanden later kreeg ik te horen dat opa weer kanker had. Ik zag opa steeds minder en minder en dat vond ik verschrikkelijk. Ik mistte hem.
Om de zondag kwamen ze uit Rotterdam op bezoek en had ik het gevoel dat er iemand van me hield en voelde ik me belangrijk. Opa vroeg hoe het met me ging en gaf me liefde. Hij had een glazen ogen en altijd een vrolijk gezicht. Zo herinner ik hem.
Opa werd niet beter. Toen kreeg ik te horen dat opa niet lang meer te leven had. Want het zat op zijn lever. Hij zou aan de ziekte dood gaan.
Ik snapte het niet. Opa was opa en die mog niet dood gaan. Een paar dagen voor sinterklaas gingen we bij opa op bezoek (ook oma) en hij was sterker vermagerd en hij kon niet meer gewoon eten. Hij at astronaunten voer.

Op 6 december 1991 kom ik beneden en zie mijn vader huilen. Er word mij verteld dat opa is overleden in zijn slaap. Hij was uit bed gevallen en op zijn neus gevallen. De avond ervoor had hij er nog voor gezorgd dat mijn oma als sinterklaas cadeau paling (gerookte) kreeg. Dat vond ze lekker.
Opa was dood. Ik wilde hem zien ik wilde bij hem zijn. Dat mocht niet. Ik moest van mijn ouders naar school want dat was goed. Ik was zo boos. In de ochtend in de klas werd er gebeden zoals elke dag en ik was zo boos en zo kwaad dat ik niet bad. Ik heb de hele dag niets meegedaan.
Thuis gekomen hoorde ik dat mijn ouders er net op tijd bij waren om te zien dat hij het huis uit gedragen werd. Meer werd er niet over gezegd. Ja dat hij er rustig bij lag. Er werd niet over gesproken verder.
Een x aantal dagen daarna was zijn condoleren. Opa lag in een open kist. Ik mog gaan kijken maar moest me wel rustig houden. Opa lag te slapen. Zijn glazen oog zat niet goed dicht en hij had een wondje op zijn neus. . Aanraken kon ik hem niet en moest daarna in een rij gaan staan en mensen die vreemd voor me waren een hand geven en gecondoleerd zeggen. Niet wetende waarom ik dat moest zeggen en wat dat inhield zei ik met mijn kinderlijke onschuld een keer gefeliciteerd.
Kort daarna was de crematie. Ik wist niet wat dat was en dat werd me ook niet verteld.
Het was een afscheid nemen van opa. Ik kreeg in de ochtend een pilletje van mijn moeder om rustig te blijven. We moesten naar Rotterdam en daar gingen we in volg auto's naar de laatste rustplaats van opa. Ik zat met mijn ouders en broer en zus in een limo. Aangekomen bij de begraafplaats werden we naar de zaal gebracht. De zaal zat helemaal vol en moesten mensen zelfs gaan staan. Mijn vader sprak en brak in tranen uit.
Daarna moesten we allemaal langs de kist lopen. Waarom?!? ja dat weet ik nu.
na de ceremonie was het weer in een rij gaan staan en nog meer condoleren ontvangen. Ik moest toen wel huilen en werd opgevangen door mijn zwager. Daarna gingen we in de autos terug naar het huis van opa. In de auto draaide ik me nog even om en zag de schoorsteen roken. Ik wist toen zeker dat dat opa was en dat ik hem nooit meer zou zien in dit leven.
In zijn huis aangekomen werd er gegeten en gedronken en nagepraat. Daarna mocht er niet meer over opa gesproken worden.

Opa Duistermaat, Bob Duistermaat
6 december 1991 overleden aan leverkanker.

Ik mis hem nog steeds en had nog veel van hem willen leren en bij hem willen zijn.

Blessed Be


na lange tijd ziek te zijn en langer geleefd te hebben dan de dokters hem hadden gegeven

Vlaamse gaai

Al een langere tijd zie ik vaak een vlaamse gaai en wordt er ook gesproken door een vlaamse gaai naar mij. Dus ben ik op zoek gegaan naar de betekenis van de gaai.. Heb zoiets van oke is niet voor niets dat die op mijn pad aanwezig is.
Als een tijdelijke begeleider van mijn leven.

Vlaamse gaai:

Boodschapper van de doden.
Kracht,
gevoelig,
geduldig,
zorgzaam en waakzaam,
handelend,
vooruitkijkend,
vrolijk,
afbrekend en vernieuwend

Voor mij heel duidelijk.

Blessed Be

therapie

Vandaag weer een sessie gehad van relatietherapie. en die kwam best wel aan. Omdat ik de afgelopen week het gevoel heb gehad dat ik heel veel aan het snauwen was en dat ik echt zo van dat mag niet was.. Maar ja nu blijkt gewoon dat het een beetje hoort in een relatie en dat hij het nodig heeft.
Maar wil ik zo wel zijn.. Het gaat wel tegen mijn gevoel in. Ik wil het samen doen en niet alleen. Stom misschien maar we zitten samen in waar we ook in zitten.

De sessie komen altijd wel aan zeg. Pff.. Ben nu ook wel een beetje van de kaart en weet even niet zo goed wat te doen. Bijna net zoals de vorige keer wil ik onder de dekken kruipen en helemaal niets meer. Al heb ik nu wel zoiets van hier kom ik wel doorheen.. emotioneel was het zeker.
Gewoon de feiten die naar boven komen en dan doorgaan en dan ook nog nieuwe gedachtes komen.
Wat mij wel frustreert is dat er zoveel dingen die ik tegen hem zeg en hij zegt van me aan te nemen maar volgens niet doet. En als iemand het zeg op bijna de zelfde manier hij het dan wel aanneem.
Doet toch ook best wel zeer en dan komen er toch ook wel twijfels van hoe of wat...
Maar ja de volgende sessie staat al weer gepland..
Nu even 2 weken rust en dan gaan we weer...

Nu is het alles even op een rijtje zetten en bekijken hoe we wat er allemaal gezegd is in kunnen passen in het leven wat we mogelijke samen willen hebben. Want ik weet het gewoon nog niet helemaal. En daar kan je me op af rekenen.. Maar dat is mijn gevoel.
Hij heeft me heel veel pijn gedaan door de dingen die gezegd zijn. Dingen die helemaal verwrongen zijn in mij en dat doet zeer. Omdat los te laten heeft tijd nodig. Langer dan dat het nodig heeft gehad om zich in mij te weven.

Blessed Be

zieke mensen

Waarom zijn er van die mensen die het bloed bij andere onder de nagels halen? Die mensen helemaal kapot proberen te maken?
Die niet van iemand anders zijn leven af kunnen blijven.
Waarom zijn er van die mensen die niet van kinderen af kunnen blijven?
Die liegen dat het gedrukt staat?

Het doet me zeer om dit telkens weer te zien. Dat de woorden worden verdraaid. Dat er mensen gewoon doen als of er niets aan de hand is en dan vervolgens achteraf kom je achter zoveel dingen. Die je dan een behoorlijke knauw geven. In het vertrouwen naar mensen en hoe je denkt over mensen.

Het doet me verdriet dat dat soort personen dierbare en ook mij te pakken hebben gehad. Het brengt me aan het wankelen ook al sta ik nog over eind. Wetende dat niet iedereen zo is. Dat er ook genoeg mensen zijn die wel eerlijk zijn en die wel oprecht leven en die je wel oprecht bij willen staan in wat voor tijden dan ook.

Als je dan ook verder gaat kijken is het wel een kant van mensen die erbij horen in het leven. Al hoef dat nog niet te betekenen dat je het als maar hoeft te accepteren.

Blessed Be

maan

Al langere tijd heb ik last van de donkere maan en de volle maan. Ik ben dan emotioneel en weet soms niet waar ik het moet zoeken.
Zeker met donkere maan. Heb dan het gevoel een stukje van mezelf kwijt te zijn. Alsof ik even niet meer leef. Klinkt heel crue maar dat is niet zo bedoeld.
Ik weet dat er een nieuwe maan komt maar dan nog voelt het alsof er iets aan me mist. Kan dingen dan minder hebben van mensen en dieren en wil gewoon lekker in mijn cocoon zitten en blijven zitten.
Lange tijd heb ik het geprobeerd te door breken. Maar na gesprekken te hebben met mijn gids en er achter te komen dat je een dochter van de maan ben is het wel dat het bij mij hoort.
Ik vecht er ook niet meer tegen. Daardoor kom ik er wel makkelijkere doorheen. En weet er ook beter op in te spelen. Het is nou niet zo dat ik bedenk o van nu is het donkere maan en dan moet ik zo zijn. Nee alles behalve dat. Soms vergeet ik het dat het donkere maan is en dan ben ik als nog zo.

Met volle maan kan ik wel beter om gaan. Alleen merk ik wel dat ik dan niet echt zware beslissingen kan nemen en bepaalde dingen gewoon los mag en kan laten.
Ik vind het heerlijk om dan met open gordijnen te slapen en heerlijk een maandouche te nemen. Geen lichten aan en dan helemaal heerlijk in het licht van de maan douchen.
Gewoon heerlijk een wandeling in het licht van de maan. Gewoon even in de maan samen zijn.
Een gesprek hebben met de maan heb ik ook regelmatig. En dat voelt eigenlijk vertrouwd en goed.

Als ik zo'n bui heb met de maan dan doe ik wat ik wil en hoe ik het wil. Anders kom ik er niet doorheen en komt het niet goed met mij. Ik ben er vrij in en dan doe ik dat dan ook.

Blessed Be

Weekend weer voorbij

Het weekend voor mij bestond uit veel regelen en doen. En o ja werken..
Dus een weekend rust zat er voor mij niet in.. Maar ach dat komt wel goed over een weekend of tig :)
Nu zit ik rustig op de bank met een hoop spullen die nog een plek moet krijgen in huis. Maar na zoveel al versleept te hebben. In het ziekenhuis aanwezig te zijn geweest voor een client. Gelukkig komt het wel goed met haar. Althans zo zag het er vandaag uit.
Nu doet mijn lijf zeer maar heb energie voor 10.
Dat is niet echt goed. Sta nu al te koken voor morgen. Zodat degene die achterblijf morgen lekker makkelijke kan eten.

So you think you can dance aan het kijken maar registreer het niet. Ach daar heb je dan weer herhalingen voor :)En er zijn wel belangrijkere dingen in het leven dan je daar heel druk om te maken.

Deze week ga ik me ook een beetje een zwerver voelen. ik slaap morgen bij een vriendin zodat die naar een ouderavond kan. Dan slaap ik dinsdag thuis. Woensdag weer op het werk slapen. En dan is het geloof ik wel even klaar met overal en nergens te slapen.. Dan weer lekker in mijn eigen bedje op mijn eigen plekje.

Blessed Be

Donkere maan

Veranderingen, scheiding, verslavingen, vijanden, chaos en obstakels, loslaten, stress, bescherming, zelfonderzoek, justitie, rechtkwesties, belasting.

Godinnen:
Hectate, Kali, Rhiannon, Cerridwen, Baba Yaga, Lilith, Aucgimalgen.

*Met de Donkere Maan, ook Maanduister of Zwarte Maan genoemd, worden de laatste drie dagen voor Nieuwe Maan bedoeld. Meestal gaat Donkere Maan gepaard met de nodige harde lessen op je pad die veel verdriet en pijn kunnen brengen: chaos en verwarring, ruzies en problemen die tot een uitbarsting komen. Dit is een periode van afrekening en opruimen, diep nadenken en de zaken op een rijtje te zetten. Je kunt dan nog niet echt tot een beslissing komen, hoewel je er wel naartoe werkt. Wat hieruit tevoorschijn komt is een nieuwe energie, die met Nieuwe Maan ingezet kan worden.

De Donkere Maanfase, roept letterlijk de duisternis in je op. Deze fase kun je gebruiken om je moeilijke kanten te onderzoeken, bijv. door middel van meditatie. Het is niet direct een periode waarin je resultaten kunt verwachten - integendeel, verwacht niets. Als er toch iets uitkomt is het meegenomen. Onderzoek iets, verwerk het en bekijk het nog eens. Gebeurtenissen in je omgeving zullen je haast dwingen tot dit zelfonderzoek en het uitproberen van wat je ontdekt. In deze fase merk je dat er meer ruzies zullen zijn dan anders en dat ze er heel heftig aan toe kunnen gaan. Dat is ook nodig om alle rotzooi eruit te laten komen. Je zult merken dat zaken die nog lang verborgen bleven nu aan de oppervlakte komen bovendrijven. Het resultaat is nu niet fijn, maar levert je heel wat op.

want behalve chaos treedt ook een zekere verstilling op. Merk je dat je al een hele tijd niet lekker in je vel zit, heb je last van een ongedurig gevoel en kriebels in je maag omdat bepaalde zaken al erg lang aanslepen? Kun je geen beslissing nemen en weet je dat er al een tijd aan zit te komen? De periode van Donkere Maan valt te vergelijken met de uitbarsting van een knallende onweersbui, compleet met felle lichtflitsen en een hoop kabaal. Om bang van te worden... Een confrontatie met de meest duistere plaatsen in jezelf, waar je liever voor wegloopt dan dat je ze onder ogen ziet.

Maar er is er geen ontkomen aan; je moet er doorheen. Als alles achter de rug is, voel je je heerlijk opgelucht. Moe en onthutst kun je je dan overgeven aan een periode van verstilling die enkele uren, maar evengoed enkele dagen kan duren. Dikwijls ga je dan fris en schoongewassen door de Nieuwe Maan heen, naar een soort van wedergeboorte, een nieuwe fase. Kijk terug op wat je hebt geleerd en neem de tijd om het op je in te laten werken. Donkere Maan is het moment om met jezelf en je donkere kanten geconfronteerd te worden. Zie de duisternis onder ogen en wanneer je je ervaringen en inzichten hebt laten bezinken, kun je met hernieuwde moed aan de slag.

Blessed Be

kind zijn

Wanneer stop je met kind zijn?!?!
Wanneer stop je met in de plassen stampen als het geregend heeft?!?
Wanneer stop je met gekke grappen doen?!?
Wanneer ben je gestopt met buiten spelen?!?
Wanneer heb je je kind zijn weg gestopt?!?
Wanner maakte je niet meer druk of je kleding als je weg moest vies werd?!?

Als ik naar buiten kijk en kinderen buiten zie rennen en gek doen vraag ik me wel eens af wanneer ben ik daar mee gestopt. Wanneer ben ik volwassene geworden en besloot om niet meer buiten te spelen. Als ik nu naar buiten ga is het om te wandelen of iets in die trant.
Wat ik nog wel doe is heerlijk in de plassen stampen. Als het regent lekker dansen in de regen en gek doen doe ik ook nog wel maar alleen maar binnen in huis!!!
Ergens heb ik ook het kind weg gestopt want ja je moet in de maatschappij mee lopen. Maar ik vind het heerlijk om kinds te doen. Midden in een supermarkt schreeuwen hihi en dan mensen op je af komen alsof er van alles aan de hand is. Terwijl als je als kind in de supermarkt doet dan lopen mensen je voorbij en kijken degene die verantwoordelijk is voor het kind aan van doe er wat aan.

Weet je wat heerlijk is om te doen. Voedsel gevechten, met van alles en nog wat. Gewoon ineens door een tunnel kruipen waar je als kind uren in kan spelen.
Voed je innerlijk kind en doe gewoon wat je wil om het te voeden.

Blessed Be

Oke in de plassen springen doe ik nog steeds.

mistroostig

Er gaat van alles door me heen. Wil mijn vleugels uitslaan, wil nieuwe dingen ondernemen. Voel me ellendig en vermoeid. Voel me verdrietig maar ook weer vrolijk.
Dansen en gek doen met mezelf.
Heb gesprekken met mezelf, ben boos op mezelf, trots op mezelf.

Er gebeurt van alles en ik weet het gewoon even niet meer. Ik heb het gevoel dat ik niet achterom moet kijken. Naar de het nu ga kijken. In waar ik nu sta en waar ik nu heen wil gaan. Los van alles wat er van me verlangd word. Alleen wat ik van mezelf verlang.
Daarvoor zal er andere dingen losgelaten moeten worden die voor mij geen bereik hebben op dit moment. Wat dat is of zijn, daar heb ik geen idee van.

Blessed Be

functionerings gesprek

Waarom maak ik me zo druk om mijn fg gesprek. Ik heb hem over 2 weken en heb al zoiets van pff waarom. Misschien omdat ik een paar maanden geleden te horen kreeg dat ik niet goed functioneer. En nu een aantal maanden later word ik beoordeeld.
Vind het zo wie zo een vervelend iets om zo bekeken te worden door mensen waar je amper mee werk en die je amper zie. En die het alleen maar van verhalen en van wat je allemaal schrijf. Nou dat is niet veel goeds.
Lig regelmatig met een aantal collega's overhoop qua denk wijze en dat is niet echt fijn. Maar dat zijn wel degene die dingen doorgeven aan anderen. Nee echt hoor. Ik zie er zo tegen op.
Ook omdat er op mijn werk een pakketje formulieren met allerlei vragen zijn die je dan moet score over jezelf en dat doen hun dan ook. Mijn teamleidster en haar hoofd. En na aanleiding daarvan krijg je doelen waar je dan een jaar aan kan werken en voor kan gaan. Je mag ook aangeven wat je mis en waar je tegen aan loop.
Dat dan weer wel. Toch ben ik bang dat ik een slechte oordeel krijg. Want voor mijn gevoel is het altijd als of ik dingen probeer goed te doen en dan tegengewerkt word door allerlei dingen en soms ook collega's.

Bah wat zie ik er tegen op. En dat maakt mijn buien ook niet veel beter helaas. En het vervelende is dat ik hem pas 1 december heb.
1 voordeel is wel ze kunnen me niet ontslaan omdat ik een vast contract heb dus dat is alleen maar goed.

toch wel een beetje zenuwachtig aan het worden. :(

Blessed Be

Inzichten

Op 1 van mijn blogs is een reactie gekomen en daar heb ik wel even over nagedacht. Want die persoon vind dat ik teveel kijk naar andere en wat andere van mij verlangen.
En dat ik meer voor mezelf moet gaan.

Ik zal toch dit soort problemen door moeten gaan voordat ik verder kan naar de kern. Die in mij. Ik weet wat ik wil maar er zijn nog dingen die me beperken. Althans die ik me laat beperken waardoor dat eerst opgeruimd moet worden.

Met de jaarviering heb ik tijdens een ritueel ook gevraagd of die soort emotionele dingen losgelaten mogen worden en daar ben ik nu hard mee aan het werk aan het gaan. En het is nu ook de tijd om te kijken wat nog ruimte heeft om te groeien in het nieuwe jaar en wat niet. En eerst zal ik wat geen ruimte heeft om te groeien moeten ruimen zodat wat wel ruimte heeft de kans krijgt om te groeien.
En de stukken die er nu liggen zijn oude pijnlijke stukken en die heb ik niet meer nodig om verder te groeien. Dat is niet meer wie ik ben.
Die ellende heb ik jaren met me meegedragen en is nu niet meer nodig. Maar ook loslaten wat andere over mij denken, want het aller belangrijkste is, is dat ik mezelf in de spiegel aan kan kijken en tevree ben met wat ik zie.

Maar als ik nu in de spiegel kijk zie ik iemand die veel pijn heeft en dat eerst moet verwerken voordat de volgende stappen gemaakt kan worden. 1 van mijn manieren is het van me af te schrijven door middel van een blog of mijn BOS.
Want dan kan ik het terug lezen.

Ben ook blij met de reactie want het zet me we tot nadenken en het zet nieuwe dingen in het daglicht. Dus dank je wel voor de reactie.

En de therapie is om te kijken of mijn ex (want zo zie ik hem nog), al hoop ik echt dat het ooit weer goed komt op wat voor manier dan ook, nog iets met elkaar kunnen bereiken. Maar op welke manier geen idee.. Ja hij komt weer hier heen om te wonen maar dat is meer om de financieel kant wat minder zwaar te maken. Oke hij is hier heel veel en het voelt goed en vertrouwt maar er is zoveel gebeurt tussen hem en mij en dat doet gewoon nog zeer.
Dus dat is ook een pijnlijk stuk om door heen te komen. EN ja er zijn soms moment dat ik denk dat we weer een stel zijn maar er zijn er nog te veel waar in ik denk nee dat zijn we niet.. We hebben een goede vriendschap op dit moment.
Maar ik moet nog even zien of hij wel me echt kan accepteren om wie ik ben en hoe ik ben en dat ik veranderd ben.
Want als je krijg te horen dat je hem beperkt en zijn vrijheid van hem afneem en dat je behandeld word als nog minder dan een dier op straat dan is het wel moeilijk, althans voor mij om hem weer helemaal in mijn leven te laten. Al gebeurt dat toch wel geleidelijk aan en zou je bijna zeggen dat we weer een stel zijn die in therapie zijn. EN misschien is dat ook wel zo maar wil ik het nog zo zien.

Blessed Be

administratie

Vanavond een avondje alles op orde brengen en in mappen stoppen en alles nalopen gedaan. Daarna ben ik altijd helemaal versleten en heb ik zoiets van pff waarom moet dit en waarom doe ik dit. Maar ja doordat het slecht werd gedaan zitten er nu wel schulden bij en daar wil ik nu eens te meer vanaf. Dus ja dan is het wel handig als je een overzicht heb van je schulden en dat je het dan kan gaan betalen en regelingen kan gaan treffen.
Pfff maar moe en leeg ben ik er wel van.
Alle papieren rompslomp heb er zo'n hekel aan. Maar ja als het niet gedaan word, word het alleen maar erg en daar heb ik geen zin in. Heb me nu dan ook voorgenomen om 1x per maand alles na te gaan en kijken hoe de zaken er voor staan. Want ja eruit komen wil ik zeker en hoe sneller hoe beter zeg maar.
Dus we gaan onze best doen en dan zien we wel waar we eindigen.

Maar als iemand een tip heeft om administratie leuker te maken zonder het uit handen te hoeven geven graag...
Blessed Be

therapie

Vandaag de 3de sessie relatietherapie gehad. En deze viel best wel zwaar. Niet dat ik veel aangesproken ben. Maar als je dan te horen krijg dat er bepaalde verwijten door bepaalde personen worden gemaakt. Zonder dat je de kans krijgt om je te verdedigen of die mensen te woord te kunnen staan en dingen uit te leggen. Dan voel ik me wel zwaar klote.. Ik ben dan ook huilend op de fiets gestapt en huilend in bed gekropen en wilde gewoon even helemaal niets meer.
Ik wilde niet meer voelen, niet meer nadenken. Gewoon de dag aan me voorbij laten gaan.
Naarmate de dag voorbij ging voelde ik me wel beter. Ook omdat mijn ex me bij bleef staan en dat vond ik ergens wel heel fijn. Normaal zou hij zijn eigen gang zijn gegaan en had me laten staan in mijn emoties.
Er kwam wel een vraagstuk naar boven bij mij:

Als je een vriendschap aangaat dan word er regelmatig in die vriendschap gezegd: Wat er ook gebeurt in de toekomst ik zal er altijd
voor je zijn. Je kan altijd bij me aankloppen ongeacht wat.
En nu wil ik aankloppen en word de deur dicht gedaan.
Dan vraag ik me af.. Wat is er dan zo verschrikkelijk wat ik gedaan heb. Waar er niet over gesproken kan worden?!?
Waarom krijg ik geen kans om mijn verhaal te doen. Zonder dat er gelijk iemand anders een oordeel over klaar heeft. Gewoon als gelijkwaardige mensen meer niet en minder ook niet. Ik heb geen wrok. Heb geen haat. Vraag alleen maar een balans voor beide mensen en meer niet.
Wil niet stoken tussen wie dan ook.. Wil gewoon een kans om mijn mening over dingen te geven en de andere zijn mening horen en dingen uitpraten.

Als iemand het idee heeft dat ik tussen iemand heb in willen staan dat is niet mijn bedoeling geweest. Maar te horen krijgen dat vriendschappen kapot heb gemaakt en dergelijke dingen. Dan heb ik zoiets van hallo daar weet ik niets van af. En het is wel makkelijk om iemand daar de schuld van te geven die zich niet kan verdedigen.

Ik wil niemand pijn doen hier mee.. Dit is mijn frustraties, woede, verdriet en pijn.. En als ik dit niet uit kan het een mogelijk nieuw begin voor mij en mijn ex in de weg zitten en dat wil ik niet. Want dat is het niet waard.

Soms zit ik met de telefoon in mijn handen om te bellen of te smsen maar dan ben ik bang voor de reactie. Want het is echt het enige wat ik wil praten en meer niet. Zodat ik daarna met een rustig hart verder kan leven en nog harder kan gaan voor waar ik wil gaan zonder een bepaald wrangen smaak in mijn mond heb.

Blessed Be

Wanneer ben je gelukkig

Wanneer ben je nou gelukkig?
Wanneer heb je zoiets van ik ben tevree?!?
Moet er nog meer in mijn leven komen voordat ik ben waar ik ben en dat is gelukkig?!?

De maatschappij verlangt dat we kopen en kopen dat we de nieuwste producten aanschaffen en ons vergelijken met elkaar. Maar word je daar nou echt gelukkig van.
Moet je dansen naar de regels van de maatschappij. Of breek je door die regels heen en leef je volgens je eigen regels.
Maatschappij verlangt dat je huisje, bommpje, beestje heb als je een bepaalde leeftijd heb. Heb je dat niet moet je er niet meer aan beginnen want dan kan er van alles mis gaan althans zo zie ik het.

Maar voor mij is geluk ( en geloof me ik ben er nog steeds niet helemaal achter) dat ik mijn eigen ding mag en kan doen. Dat ik mag staan voor waar ik in geloof en wie ik ben. En ik ben nog lang niet degene die ik wil zijn.. Ben op weg.
Het leven leiden wat ik wil en niet wat de maatschappij van me verwacht of wat andere mensen van me verwachten.
Het is mijn leven en niet het hunne. En zoals sommige geloven zeggen dit is je enige leven, zou je dat leven dan alleen maar willen leven volgens regels die je opgelegd worden, persoonlijk geloof ik dat je meerdere levens heb en dat je reincarneerd maar ja dat is iedereen zijn eigen mening.

En niet dat alle regels slecht zijn. Er zijn er alleen een hoop die voor mij onzin zijn of waarvan ik zoiets heb wees een beetje menselijkere erin. Want we moeten soms al zo automatische leven dus waarom zou je dan niet de tijd die je voor jezelf heb echt leven waar je van gelukkig word.
En de mensen die het wel doen en gelukkig zijn SUPER...
Dan ben je oprecht naar jezelf en eerlijk tegenover wie je bent.

Mijn vraag naar jullie is wat maak je gelukkig?!?
Denk hier aan ook aan kleine dingen..

Blessed Be

ben op weg

Ik zit op de goede weg althans dat zegt mijn gevoel. Alleen er zit een wrangen smaak in mijn mond die ik niet kwijt lijk te raken. Waarom geen idee.
Misschien het financieel plaatje. Misschien omdat het verlangen naar een gezin me parte speelt regelmatig..
Misschien ook wel omdat er bepaalde nieuwe dingen op mijn pad staan en ik ergens weet dat ik ze niet beide kan doen. maar ergens heel graag wil.
Maar ja hoe graag menig mens zich in meerdere wil kunnen splitsen hoe rot het ook is het kan niet. Dus zal je keuzes moeten kunnen maken.
Alleen die keuzes kan ik nu even niet maken.. Hoe graag ik dat ook wil..
En ergens ook nog niet..

Pff twijfels emoties, onzekerheden, ik weet het soms ook niet meer. Daarnaast komt bij mij de vraag ook naar boven ben ik nu gelukkig met het leventje wat ik nu leid.. Maar dan mis ik toch nog iets.. Ja het moederschap mis ik echt heel erg.. En dan kan je zeggen hoe kan dat nou als je nog geen moeder ben.. Ik voel me soms al zo'n moeder en als ik dan aan het oppassen ben met kinderen of met mijn werk bezig ben dan voel ik me echt een moedertje de het zo goed mogelijke wil doen..
Beter dan mijn eigen ouders. maar ja wie wil dat niet. Of zijn ouders evenaren.

Maar ook misschien een eigen shop beginnen of me meer verdiepen in de zorg is iets waar ik voor sta. Wel of niet verder met mijn ex op wat voor manier. Allemaal van die kruis punten.
Wel of niet verhuizen naar een andere plek om een nieuw leven beginnen. Geen gezeur van bekende en dergelijke.. Niet meer achterom hoeven te kijken naar wat er is geweest. Maar echt oprecht naar de toekomst.
Zoveel vraagstukken en keuzes liggen op het hakblok en ik weet het soms even niet meer...
Het is niet erg dat ik een groot gedeelte van mijn rugzak heb leeggemaakt maar alle nieuwe dingen die op de weg staan passen niet helemaal in elkaar. Of ik wil niet zien dat ze mogelijk in elkaar passen.

Wie weet komt het antwoord wel.. maar voor nu weet ik het even niet meer.. Ben op weg naar de toekomst maar hoe die er uit gaat zien weet niemand. Voor mij is het afhankelijke welke keuze ik maak.

Blessed Be

zorg

Echt hoor gisteren zei ik al dat de communicatie hier in het ziekenhuis slecht is maar het is nogmaals bewezen.
Er was gisteren tegen ons gezegd na veel vragen en doen en soms geen antwoord en dergelijke dingen over dat ik hier mocht blijven vannacht in het ziekenhuis om mijn vriendin te ondersteunen, dat we het aan de bewaking moesten vragen. Als die het goed vonden was het geen probleem.

Nou het was wel een probleem bleek nu achteraf. Want het mocht wel van de bewaking. Mijn naam werd netjes genoteerd en dergelijke dingen er werd ook verteld dat ik niet mocht gaan slapen beneden in de hal. Nou dat was geen probleem.
Ik naar de afdeling gelopen en het daar ook nog eens aangegeven. Nou dat was oke. Vanochtend vroeg was ik al wakker, bijna niet geslapen, en er was niets aan de hand. De zuster van de nachtdienst waren heel lief en aardig en zorgzaam daar absoluut geen klagen over. Ze boden me zelfs een bed aan wat ze niet hoefde te doen.

In de ochtend wisseling van de dienst begon het gezeik. Mijn vriendin was gaan douchen en ik zat in een soort lounge kamer (wat niet echt lounge is. Op een bepaald moment komt ze naar me toe dat ze was aangesproken, meer aangevallen, op het feit dat ik was gebleven en dat dat niet had gemogen en de kamergenoten waren daar ook boos over. Dit omdat er een jonge meid (17 jaar) op de kamer lag en die mocht haar moeder er niet bij hebben.
Oke dat wisten we niet en dat vinden we allebei wel heel erg vervelenn. Op dit moment mag ik niet de kamer van mijn vriendin op. Liever hebben ze zelfs nu dat ik van de afdeling afga en dan maar terug komt als ze terug is van de operatie. Echt hoor. Ik heb de hele dag boze gezichten aan me voorbij zien gaan en dan duurt de dag lang hoor.
Nu in tussen tijd ligt vriendin op de operatietafel. We hebben afgesproken dat we ons gedragen vandaag en ik hou me nu dus aan de regels. Als ze nu tegen me zouden zeggen dat ik naar beneden zou moeten gaan dan zou ik dat doen. Ben toch eerste contact persoon. Dus gebeld word ik toch wel.

Maar ik heb zoiets van je werkt met mensen en tuurlijk er zijn regels maar dan nog... Je kan ook even naar de schappelijke kant van de mensen.. Je bent met de zorg bezig..
Met mensen.. je heb toch een eed afgelegd. Bah bah.. als je ooit in het Erasmus komt te liggen zorg dat je er zo snel mogelijke uit kom. Want dit is echt verschrikkelijk..

Blessed Be

Communicatie

Op dit moment ben ik bij een vriendin in het ziekenhuis en eens te meer is het duidelijk dat communicatie echt iets is wat niet werkt.
Ze had nog een dag thuis kunnen blijven bij de kindjes en pas morgen hoeven komen. Achteraf nadat je al een tijdje in het ziekenhuis ben word dat tegen je gezegd.
ze krijgt geen gehele verdoving terwijl tegen haar gezegd was dat dat wel zou gebeuren.

Ze zou als eerste geholpen worden en nu als 2de. Ze mocht geen laptop meenemen maar dat mocht dus wel.
Aan meerdere mensen dingen gevraagd en allemaal verschillende dingen gehoord. Echt hoor. Dan denk je dat je in veilige handen ben. Maar dat blijkt dus duidelijk niet. Echt en dan wordt er gezegd dat het zo belangrijk is communicatie maar als het allemaal achter elkaar mis loopt en tegen elkaar in gesproken word dan schiet het toch niet op.
De personen die in het ziekenhuis liggen vinden het allemaal al spannend en als er dan zoveel onduidelijkheden zijn kom op zeg.
En als je dan tegen een arts er iets over zegt voelen ze zich gepikeerd want ja dat kan toch niet.
Vraag me dan toch af waar het recht van mening uiting blijft en waar het recht van de burger blijft. Dat je tenminste kan aangeven dat je het er niet mee eens ben hoe je behandeld word. Want zeg nou zelf of je nog een dagje extra bij je dierbare kan zijn in plaats met 3 andere mensen op een slaapzaal liggen en gewoon maar vervelen schiet toch ook niet op. Dan zou ik echt kiezen om heerlijk thuis te zijn.

Nee hoor.. Communicatie is een grote issue in de zorg. Maar dat zie ik ook op mijn werk. Ja het is mensen werk. maar als je zoveel dingen in nog geen 3 uur mis ziet gaan dan gaan mijn nek haren overeind staan.
Want je werkt met mensen en voor mensen dus als het dan in de communicatie al mis gaat hoe gaat het dan verder met de zorg van de mensen die geopereerd worden...

Blessed Be

even kwijt

NEe niet op vakantie. Maar gewoon met een lieve vriendin naar de Ikea geweest en daar heerlijk een ontbijt voor 1 euro gegeten en de rest van de dag heerlijk bijgekletst.

Vind dat toch altijd wel fijne gedachtes dat er mensen in mijn leven zijn die me accepteren in mijn diepste, diepste punten en me nu weer zien opbloeien naar wie ik ben.
Ik ben niet zo negatief als de wereld zo lang tegen me zei. Alleen als je zoveel shit over je heen krijg en geen luisteren oor vind bij degene waar je van hou of die heel veel voor je betekenen dan werkt dat niet
En ja ik ben in Therapie geweest voor een hoop dingen en ja ik ben depressief geweest daarom ben ik therapie geweest.
Nu geniet ik van hele kleine dingen van het leven en probeer toch elke keer lol te hebben in mijn leven..

Sommige mensen hebben me in moeilijke tijden gezien maar willen niet inzien dat ik nu anders. Een ander leven een nieuw leven. Nieuwe gedachtes en gewoon meer mezelf aan het worden> Dit houd dus in dat ik positiever in het leven sta. Dat ik de dingen niet meer zo donker zie als dat ze zijn. Dat ik over de dingen praat als ze me dwars zitten en het niet bij jan en alleman neerleg. Dat ik eerlijk zeg hoe ik het heb ervaren en dat sommige dingen in het heet van de strijd zijn gezegd en gedaan. Die niet zo bedoeld zijn.

Ik heb geen zin om mensen zwart te maken en heb respect voor mensen zolang ze dat ook voor mij hebben. Mocht je iets tegen me hebben of ergens bij mij tegen aan lopen of hebben gelopen kan je gewoon met mij praten zonder dat ik je aanval of tegen je uitval. Emoties qua huilen kan ik niet tegen houden. Dat gebeurt gewoon. Maar dan nog kan je wel met mij praten.

Ik ben ook maar een wezen van vlees en bloed en soms wat te impulsief kan reageren waardoor de dingen niet goed overkomen.

Blessed Be

Godin Sirona

Al jaren, minimaal 5, draag ik de naam Syrhona een hart toe. Omdat ik deze naam in 1 van de eerste reizen naar Glastonburry heb mogen ontvangen van de Nine Morgans. Althans ik dacht dat een naam voor mij was.
Een tijdje daarna had een Priesteres voor mij haar opgezocht omdat zij wist dat het een godin was. Vond het heel lief van haar. Maar had er niets mee gedaan. Gemakszucht of gewoon weg lui geen idee. Misschien was het de tijd nog niet om me verder er in te verdiepen.

Nu heb ik echt al een jaar of zo het boek westerse goden en godinnen in de kast liggen maar deed er niets meer. Pas geleden ben ik daar het 1 en ander in gaan opzoeken en tijdens 1 van de zoektochten kwam de naam Sirona tegen. Nou dat lijkt wel heel veel op hoe ik Syrhona schrijf. Bovendien had ik elke keer ruzie met hoe ik het schreef.
De tekst die bij haar stond heb ik gelezen en des te meer snap ik nu waarom de naam bij mij is neergelegd. Maar ook heb ik zoiets van pff wat een sterke godin is dat.

Ze staat voor moedergodin
godin van de heelkunde, vruchtbaarheid, afbraak, voortplanting en ze staat verbonden met het dodenrijk.
Totemdieren zijn: een hond en een slang

Andere dingen die bij haar horen zijn:
Graan halmen (vruchtbaarheid)
eieren

Ze wordt vaak afgebeeld zitten op een troon met een hond op haar schoot, een slang die om haar arm heen kronkelt en graan halmen die ze draagt. Op haar hoofd draagt ze een diadeem voor haar hoge status in het goden en godinnen rijk.
Haar naam betekend onder andere ster.
Informatie komt uit Westerse goden en godinnen


Ik blijf het bijzonder vinden dat ik dit nu over haar weet. En het ook belangrijk vind dat ze meer bekend word. Want hier is ze niet zo bekend als in Hongarije bijvoorbeeld.

Blessed Be

nieuw spel

Vandaag is mijn nieuwe spel voor de wii binnen gekomen. De wii fitness coach club. In eerste instantie had ik zoiets van nee ik probeer hem wel op een ander tijdstip uit.
Maar bedacht me toen van ik wil afvallen dus dan is het wel handig als je gelijk begint.
Damn wat is die zwaar. Het ene moment lag ik grondoefeningen te doen het andere moment stond ik te springen en te doen om verder te komen.
Maar wel leuk die variatie die er bij komt. Na een half uur had ik zoiets van pff ik kan niet meer. Maar ben nog heel even door gegaan. Tot aan 45 minuten daarna had ik zoiets van het is nu genoeg.

Vandaag ook nog 45 minuten gefietst gewoon lekker buiten dus dat was ook genieten. Dus genoeg beweging toch.

Vandaag me ook gewogen en het was een leuk resultaat al 1,5kg er af.. Nu doorgaan. Ben geminderd met de koolhydraten en met de suikers. En voelt eigenlijk wel heel goed. Al heb ik wel hoofdpijn van het geen suikers binnen krijgen. En soms ben ik wel even thee zat maar ja gelukkig zijn er zoveel verschillende smaken. Dus we gaan nu de weg door die ik ingeslagen ben. En we gaan ervoor. oke morgen een dagje met een vriendin naar Ikea voor ontbijtje en lekker bijkletsen. Dus ja dat word dan wel weer brood eten. Maar ja zo af en toe moet het ook wel kunnen.

Ben ook wel benieuwd hoe het zal gaan als ik 2 dagen in het ziekenhuis zit. Niet voor mezelf hoor. Maar ter ondersteuning van iemand die best wel een hele heftig operatie voor de boeg heeft.
Wat krijg ik dan te eten of word ik gewoon overgeslagen :)
Ach ja de tijd zal het uitwijzen.

Maar voor nu ben ik wel blij met mijn spel. en wil dan ook wel afwisseling met de wii fit er in brengen. Om de dag minimaal 4 dagen in de week minimaal 30 minuten per keer. Lijkt me wel haalbaar. Zeker met mijn werk wisselende diensten en dergelijke. Dan kan ik makkelijke na of voor mijn werk bewegen.

Blessed Be

mijn tattoo

Zoals ik een tijdje geleden al vertelde ging ik voor een tattoo en het heeft me wat pijn en moeite gekost. Is ook wel symbolische er is nog genoeg dat ik los moet laten en verder kan groeien. ben nog lang niet klaar.
Maar sinds 2 weken heb ik er 2 vlinders bij.
Dit omdat er meerdere reden waren.
1) ik wil mijn hele onderarm aan de binnenkant vol hebben met vlinders die verbonden word door een tak of bloemen (idee van mijn nieuwe tattoerder)
2) dat degene die mijn eerste had gezet niet meer werkte waar die werkte en ik niet echt heel tevree was hoe hij me behandeld had.
3) andere tattoo artist had zoiets van het begin tarief is 50 euro en als je toch meer vlinders wil kan je er gelijk bij zetten misschien 2 kleintjes.

Zo gezegd zo gedaan. uit een boek 2 vlinders uitgekozen en een paar weken later ben ik er heen gegaan om ze te laten zetten. Nu 2 weken heb ik 3 vlinders op mijn arm. En ben er zeer blij mee.
De 3-eenheid voelt het een beetje. Gek misschien dat ik er toch weer een symboliek uit haal maar dat is mijn leven toch ook wel een beetje.
De grote vlinder word nu vergezeld door 2 kleintjes die hem aan de zijkant flankeren. Nu goed laten genezen en dan even naar de tattoo artist om te kijken hoe zij het vind genezen.
Samen met de tattoo artist (Koko) hebben we er overgehad om de vlinders als ze er allemaal op staan een tak of een bloemen er tussen door te verwerken zodat er een meer verbondenheid is en het meer een geheel is. Heb daar even over nagedacht en vond dat wel een mooi idee. Maar eerst de rest van de vlinders als dit genezen is...

Van de week zij een vriend van me nog dat het niet zo wijs was om de tattoos te zetten zonder te overleggen met het werk. maar weet je dit is wie ik ben en dan ga ik dat niet veranderen. EN ik had het inderdaad op een wat minder opvallende plek doen. Maar het is voor mij op een plek waar ik er zo vaak naar kijk dat het voor mij echt iets is van een herinnering van waar ik vandaan kom en wat ik allemaal heb gedaan om te komen waar ik nu ben..

Het was wel leuk om daar een discussie over te hebben en de gedachtes over hoe andere er over denken. En die vriend heeft zelf ook een tattoo. En hij heeft ook wel gelijk hoor want hij zei ook dat je daardoor wel anders word aangekeken en mensen je sneller veroordelen omdat die sneller zichtbaar is. Maar weet je ik ben al heel mijn leven zichtbaar en nu helemaal. En dit is voor mij en voor niemand anders,

Blessed Be

we gaan weer afvallen

Heb de laatste tijd niet echt opgelet op het eten en dergelijke dingen. Ja wel een beetje maar het bewegen en dergelijke viel erg tegen en tegen wat ik at was het niet goed.
Vandaag weer eens op de weegschaal gaan staan en ik schrok. Het cijfer was een cijfer wat ik dacht achter me te laten. Dus nu ga ik er weer voor. Al weet ik even niet meer hoe en zit ik met mijn handen in het haar.
Ik wil niet naar hulpmiddelen grijpen zoals maaltijdvervangers en dergelijke dingen. Al begin ik daar wel soms naar toe te neigen.
Dus ik doe het niet. Ik ga gewoon opletten met wat ik eet. Weinig tot geen suikers, genoeg groente en fruit en als ik in iets lekkers trek heb dan neem ik een stukje fruit.
Misschien dat ik wel weer de boeken van Sonja Bakker van de stoflaag en dan bepaalde dingen vervangen voor gezondere dingen en vollere producten want ik was er mee gestopt omdat ik me er ellendigere voelde. Nu heb ik ook voor de wii de fitness coach besteld en daar hoop ik dan mee aan de slag te gaan. Ik wil echt afvallen en gezond worden. Maar damn wat is het moeilijk.
Er zal toch een nieuwe knop om moeten gaan. Maar hoe even geen idee.. Als iemand ideeen heeft zeg het dan alsjeblieft. Ik probeer 2 keer per week te zwemmen. Als ik weg ga ga ik lopend of met de fiets (als het niet te ver is). Ik probeer echt bewust te zijn van wat ik doe en eet.
Maar ik weet het gewoon even niet meer. Oke de laatste tijd heb ik er behoorlijk met de pet naar gegooid zoals ik net al zei.
Op naar een weer een nieuwe poging om af te vallen en door te gaan met mijn leven. Een nieuw hoofdstuk in een nieuw boek.

IK GA ER VOOR. Ik zit niet lekker in mijn lijf en dat is toch wel 1 van de hoofd moten om af te vallen. Dat ik weer lekker in mijn lijf komt te zitten. Dat ik me mooi voel en dat ik me goed voel in mijn lijf...

Blessed Be

mijn vakantie

Ik heb op dit moment heerlijk vakantie en geniet er echt van. Pas volgende week ga ik weer aan het werk. De afgelopen week heb ik heerlijk rustig aangedaan en die week daarvoor had ik het wel druk maar leuk druk.
Heb zo wie zo mijn tatoo bij laten werken en is nu versterkte met nog 2 vlinders. Leuke dingen gedaan met vrienden. Waaronder Samhain het nieuwe jaar ingeluid.
Lekker gewoon relaxed bijna geen wekker heerlijk toch.
Volgende week heb ik het wel ontzettend druk. Morgen ga ik samen met mijn Ex naar therapie om te kijken hoe de verstandhouding nog met elkaar staan. Misschien dat we zelfs weer bij elkaar komen maar daar ga ik nu nog niet vanuit. Er is heel veel gebeurt tussen ons en hij heeft mij heel veel pijn gedaan.
Alleen zal hij altijd een deel van mij leven blijven en dat is prima maar dan is het wel belangrijk dat we kunnen kijken hoe het leven er uit komt te zien. Of dat als kennissen is, als vrienden, als partners de tijd zal het uitwijzen.
En weet je het boeite me niet hoe andere mensen er over denken. Dit is iets tussen hem en mij. Als je dat niet kan accepteren kan je mij niet accepteren en dan is het ook nog niet zo erg want ach weet je iedereen maakt keuzes in het leven. Dit is de mijne. Qua dit.
Dinsdag ga ik kijken bij een verzorgingshuis. Die heeft een openavond en die is voor mensen die daar willen komen werken en dan kan je gelijk een opleiding volgen en dat vind ik wel een lekker idee. En het is de richting die ik op wil verzorgend ig.
Woensdag heb ik een dagje rust maar ga dan even kijken voor de spullen die ik moet inpakken voor een donderdag naar het ziekenhuis.
Want dan ga ik met mijn ex schoonzus naar het ziekenhuis want die wordt geholpen en ik heb gezegd dat ik haar zou ondersteunen.
Met een beetje geluk kan ik dan vrijdag weer naar huis en zaterdag is er een hele hele lieve vriendin van mij jarig en zondag moet ik al weer werken. Dus ja mijn laatste week wordt wel een drukke week.
Maar ja alleen maar saai thuis zotten is ook niet alles.

blessed be Regina

nieuwe jaar

Afgelopen weekend met lieve mensen samhain gevierd. We hebben heerlijke alles met elkaar gedeeld. Ik was degene die de viering leidde en heb allerlei rituelen verzonnen om ze die te laten doen.
Het was gewoon mooi om te zien dat er mensen zo samen kunnen zijn en gelijk gestemd zijn.
We hebben gelachen, gehuild en gedeeld.
Het was vooral loslaten van het oude om ruimte te maken voor het nieuwe. Er is pompoen uitgehold en daarvan hebben we heerlijk eten gemaakt.
Koekjes, brood en pudding.

Ze hebben een meditatie van Cerridwen gekregen. Het oude loslaten, oud verdriet, oude pijnen.

Na de viering hebben we nog heerlijk na zitten praten en gelachen en genoten van elkaar. De dag ging veel te snel voorbij maar was wel ontzettend leuk. Kijk ook heel erg uit naar de volgende viering.


Iedereen Happy Samhain..

Blessed be

Samhain

Samhain staat al weer voor de deur. Wat gaat de tijd toch snel en wat kan het leven anders lopen dan dat je dacht. Vorig jaar had ik nog een vriend en was ik een reis naar Glastonburry aan het plannen voor rond deze tijd.
Het leek mij heel bijzonder om een keer het nieuwe jaar daar te beginnen.
Maar dat gaat niet door helaas. Stomme klote geld. Heb mezelf er wel bij neergelegd omdat ik zoiets heb van het is de tijd nog niet om er weer heen te gaan. Al trek het enorm.

Maar Samhain het nieuwe jaar. Het oude loslaten en met een frisse nieuwe wind het jaar in stappen zonder dat er gelijk je dromen worden gekleineerd door wie dan ook. Er word gekeken of ze grond kunnen vinden en dan zien je het van je zelf wel verder.
De godinnen die nu de boven toon hebben zijn Cerridwen met haar ketel, Morrigan, Helle

Dit jaar ga ik het weer eindelijk na een lange tijd het alleen gevierd te hebben het met een groep vieren. Heerlijk. Vind het toch wel fijn om het met andere te delen. Met elkaar je ideeen laten gaan en met elkaar kijken waar je nu staat en wat je absoluut niet of wel mee wil nemen naar het nieuwe jaar.

Het voelt voor mij dit jaar als of er echt een oude laag van ellende van me afgehaald word en ik een nieuwe frisse kijk op de wereld gaat krijgen. Misschien niet zo als ik verwacht. Maar ja wanneer krijg je nou echt wat je verwacht. De dingen zijn toch altijd net even anders dan dat wij zelf zien.

Het is de tijd van transformatie, dood en wedergeboorte dat alleen al zit er in het verhaal van cerridwen. Google maar eens op haar. Misschien dat er ooit nog een keer mijn verhaal over haar hier komt te staan.

Happy Samhain al vast en geniet van deze tijd ook al lijkt alles heel donker op dit moment. Het gaat sneller voorbij dan dat je denkt.

Blessed Be

mobiel

Tegenwoordig lijkt de maatschappij wel getrouwd met hun mobielen. Niet dat iedereen zo is hoor. Maar als ik op straat loop zie ik zo veel mensen continue met hun mobiel bezig. Dat ik zoiets heb van hallo stop hem in je jas, tas of waar dan ook en geniet. Geniet van de zonnestralen van een verfrissende regenbui en dergelijke dingen.
Waarom moet je continue bereikbaar zijn?!?
Zelfs op vakanties word er gemaild en dergelijke...Dan vraag ik me af waarom ben je dan op vakantie?!?
Je gaat weg omdat je de sleur van thuis even los wil laten toch?!?

Ik snap het gewoon niet. Misschien ook omdat ik geen moderne mobiel heb. Ik heb een lekker ouderwetse die wel aan vervanging toe is. Maar dat komt goed. Maar voor mij gaat het erom dat ik kan bellen als ik een afspraak niet na kan komen of dat soort dingen. Maar verder nee niet echt. En soms is het handig als ik een foto kan maken met een mobiel. Al die applicaties waar iedereen het over heeft nee dank je wel.
Tuurlijk sms ik ook met vrienden. Alleen niet zo heel veel als andere.
En tuurlijk iedereen is anders gelukkig wel. En de ene vind dat allemaal wel zeer interessant en de andere helemaal niet.
Alleen is het zo erg als je ergens ben je telefoon gewoon in je tas te laten zitten en niet op de tafel te leggen.
Want tegenwoordig als je op een feestje ben ligt de tafel soms vol met mobiels liggen en dan gaat er 1 af en dan kijkt iedereen was niet de mijne of de mijne. Ach ja ik vind het soms onzin dat je voor een mobiel zoveel geld moet neerleggen om maar het nieuwste van het nieuwste snufje te hebben wetende dat je een paar dagen later weer een betere, snellere en wat dan ook kan krijgen..

blessed Be

verschil

vandaag een vriendin die haar baan kwijt raak omdat ze niet stressbestendig genoeg is. Een andere die juist een nieuwe baan heeft gekregen. Allemaal op dezelfde dag.
Wat een verschil is dat toch.
Een andere vriendin haar shop bestaat nu een jaar in de stad. Geweldig toch.
Maar ja dat is ook de balans van het leven.
Zelf ben ik ook aan het nadenken wat ik wil. Wil ik nog een opleiding in een compleet andere richting gaan doen of niet. En zo ja hoe ga ik dat dan aanpakken. Maar ook andere vraagstukken liggen op het hakblok.

Ik zal ze toch een keer moeten doorhakken. Ook omdat ik door de vraagstukken mezelf belazer en dat wil ik niet. Van sommige weet ik diep van binnen het antwoord al alleen wil ik daar nog niet naar toe.
Even nog niet. Nog even in mijn veiligheid zitten. Ik ben nu aan het dobberen in het wateren en ben aan het wachten op de stromingen. Is het eigenlijk wel goed om te wachten op de stromingen. Is het goed om maar weer af te wachten wat het brengt. In plaats van af te wachten kan ik ook stappen ondernemen en dingen ondernemen.
Al die excuses die ik telkens zoek om het niet te hoeven doen daar schiet ik ook niets mee op.
Ja dat ik me klote er door voelt.

Ik ga zo wie zo een paar studie gidsen aanvragen en kijken wat ik ga of wil gaan doen. Me gewoon een beetje orentieeren.
Dus weer een hoop plannen voor de toekomst. Zal wel zien wat het gaat brengen..

Blessed Be

natuur

Als ik mijn balkon op loop kijk met een een tevree gezicht ernaar. Alleen zie ik ook hoe erg de natuur in de war is door alle wisselingen van de temperatuur en andere grappen. Niet dat ik het grappig vind hoor.
Aan de ene plant beginnen bladeren al te verkleuren en de herfst duidelijk te laten zien.
De andere plant maakt nog nieuwe vruchten aan omdat het zo lekker is geweest de afgelopen dagen. Bijna zomers. (laat het bijna maar weg).

Vind het wel mooi om te zien hoor. Maar heb ook zoiets van de schifting van alles wat we de aarde aandoen is toch wel heel goed merkbaar.
Ben dan ook sterk van mening dat ooit ons landje een woestijn word of dat wij een derde wereld land worden. Gewoon door de verschuivingen van de aarde.
Nogmaals meemaken geloof ik niet echt dat we gaan doen. Althans niet in dit leven.

blessed be

ziek

Geveild door de griep zit ik thuis. Nou was ik wel een hoop dagen vrij maar dan nog voel ik me er rot onder dat ik niet kan werken. Stom misschien.
maar ik heb altijd zoiets van ik wil door gaan en niet bij de bakken neer zitten.
Nu zegt mijn lijf even wat anders.
Waardoor er nu ook emoties en dergelijke naar boven komen. Want pff water stroomt goed nu.
Maar na een week ziek zijn ben ik het toch wel zat. En na bijna een week rechtop geslapen te hebben op de bank ben ik blij dat ik sinds 2 dagen weer gewoon in mijn eigen bed kan slapen.
Wil gewoon weer even normaal mijn dingen kunnen doen. Zonder duizelig te worden of een hoestaanval te hebben waardoor ik geen adem meer heb.

Nou ben ik wel aan de betere hand hoor dat wel. Maar ben het gewoon zat. Heb hierdoor niet kunnen zwemmen en weinig aan mijn huishouden kunnen doen.
Heel voorzichtig aan doe ik toch wel dingetjes maar dat kost me best veel moeite..

Zo genoeg geklaagt :P

drukte

De afgelopen tijd heb ik me afgezonderd en deed de dingen op een automatische piloot. Ik wilde niet meer voelen want dat deed zeer.
Ik wilde niet meer doorgaan met emoties want dat betekende dat ik moest nadenken over alles.
De klap kwam hard aan. En nu staat ik weer voor meerdere keuzes.
Ex wil me terug.
Ik wil mijn zaak weer een boost geven.
Ik wil toch kijken of ik een weekendje naar huis kan.
Schrijven lukt me ook niet meer zoals jullie misschien wel hebben gemerkt.

Komt ook omdat ik het zat ben dat mensen die me geen eens kennen achter mijn rug over me lopen te lullen en wetende dat dat toch wel blijf gebeuren.
Ik bedoel hier wel mensen mee die me een paar keer hebben gezien maar dat is meerdere jaren geleden. En die lopen nu nog over mij te lullen over dingen die toen gebeurde. Hallo ga een gesprek met me aan of hou gewoon je mond. Ik ben niet meer die persoon van zoveel jaar geleden.
Al die jaren kreeg ik naar mijn hoofd geslingerd dat ik in mijn verleden hing. Nou blijkt dus dat dat wel mee viel.
Ja weet je soms mis ik gewoon mijn ouders. Nu ook mijn relatie is over en zou soms wel een luisterend oor willen hebben. Zeker als het even niet makkelijke gaat en dan is het gewoon fijn als je gewoon bij je ouders terecht zou kunnen. Ik kan dan niet.
En gedeeltelijk is het mijn keuze en dat draag ik dan ook. Maar verder blijf ik niet in het verleden hangen.
Nee ik wil juist naar het nu en misschien een klein beetje een toekomst. Maar daar durf ik nu nog niet.. Dus blijven we nu maar even in het heden en leef ik per dag en heel soms per week.
Ook omdat het gewoon druk is met me..
2x in de week zwemmen ja ja dat gaat nog steeds goed.
daarnaast werken en sociale contact onderhouden.. wat voor mij al moeilijk genoeg is :)

Bovendien probeer ik me mee te geven aan de stroming van het leven al is dat niet echt heel makkelijke want dat betekend dat ik de controle los moet laten en dat kan ik niet. Want als ik dat doe dan ben ik bang dat ik ga breken. En heb mezelf net weer een beetje bij elkaar geraapt.

o ja HAPPY MABON allemaal (officeel datum is al geweest maar toch )

blessed be

Zwemmen

eindelijk ga ik weer zwemmen. ik wilde al een lange tijd zwemmen maar er was nooit iemand die mee wilde of die had het na een paar keer al gezien en die had dan zoiets van van mij moet het niet. En ik wil en moet voor mijn rug echt zwemmen anders komt het niet goed.

Vanaf vorige week (lekker pril nog) Ga ik met een vriendin zwemmen. Voorlopige doen we het 1 keer per week en dan gaan we kijken hoe we het vinden en hoe het gaat.
Is wel lekker hoor even je gedachten nergens bij hebben en gewoon lol hebben met elkaar. Heerlijke toch wat wil je nog meer.
Dus daar geniet ik nu lekker van.

Merwelanden

Gisteren spontaan met een vriendin lekker naar de merwelanden geweest. Eerst hadden we het 1 en ander moeten regelen en achter dingen gekomen waar ik helemaal niet blij van werd.
Toen wilde ze me thuis afzetten, besloten we op het laatste moment lekker te gaan wandelen met haar hond.
We hebben heerlijk genoten van alles. Lekker met de voeten in het water. Genieten van de hond die de dag van haar leven had. Zoveel lol had de hond en wij met de hond.

Dit had ik even lekker nodig. Even gewoon niets en geen gezeur of wat dan ook.
Helaas doordat ik eindelijk echt weer een beetje kon ontspannen moest ik het bekopen met een migraine aanval in de avond.
Maar dat heeft me niet anders op de dag laten kijken. Ik ben blij dat ik ben gegaan en heerlijk heb genoten samen met een vriendin.
En nu zo lekker huisje schoonmaken.Is ook wel nodig met 6 katten in huis :)

een beetje maagd

In sommige dingen ben ik me heel bewust dat het voor de eerste keer is zonder vriend dat ik bepaalde dingen doe.. geeft mij het gevoel daarin dan toch wel een beetje maagd te zijn.
Dat ik hem toch niet zo nodig had als ik altijd dacht. Ik leunde teveel op hem en niet op mezelf.
Heerlijk is het toch als je daar achter komt. Dat je iemand niet zoveel nodig heb als dat je dacht.
Tuurlijk zijn er bepaalde moment die het zwaardere maken. Maar hem missen doe ik nog steeds niet.
Komt ook omdat ik achter bepaalde dingen ben gekomen die er gewoon niet bijhoren maar wel gebeurt zijn. Daardoor kan ik hem makkelijkere loslaten.
Ook al is het 12,5 jaar geweest. En waren we bezig met een kindje en allemaal dat soort dingen. We (althans ik blijkt nu) was bezig met een toekomst voor ons beide aan het maken. Maar hij had al andere plannen getrokken.
Dat doet nog het meeste zeer weet je dat. Wetende dat je een aan het strijden ben zonder dat je het gaat halen. En de ene kant weet het al dat je gaat verliezen alleen jij weet het nog niet.
Maar die spiegel is me nu duidelijk voorgehouden.
Ik wil hem niet meer terug. Echt niet meer terug en als hij nou eens zou leren normaal tegen me te doen op dit moment dat zou toch ook wel fijn zijn.
Ik ben niet boos, ik wil geen wraak, ik wil gewoon antwoorden op vragen die er gesteld worden. Maar dat is zelfs voor meneer te moeilijk.

Maar de dingen die ik voor het eerst alleen doe zijn ook wel leuk om tot dat besef te komen hoor. Daardoor komt ook het besef steeds meer dat ik mezelf zo heb achtergesteld door het gevecht voor de relaties dat de rest compleet vergeten werd. En nu geniet ik des te meer. En heb ik veel plezier in het leven. Ik ben vrolijk en zie de dingen zo veel positiever in.
Maar ga niet kwaad over me spreken of me zwart maken om bij iemand anders in een goed blaadje te staan dan heb je een verkeerde aan mij!!!

Ik had echt verwacht dat het leven voor mij zou stoppen zonder hem. Maar dat is absoluut niet. Bepaalde dingen vind ik minder leuk of heb ik zoiets van hmm zou fijn zijn als. Maar daar kom ik ook wel weer over heen door mijn vrienden en vriendinnen.

Ben hem echt los aan het laten. En ben daar wel heel trots op.

Blessed Be

weer genieten

Langzaam aan kan ik weer genieten, Kan ik weer lekker lachen vanuit volle borst. Er komt rust in mij en in mijn hoofd.
Langzaam aan zie ik de dingen steeds heldere worden en zie nu ook in dat we lange lange al uit elkaar waren gegroeid.
Langzaam aan word mijn dekken die over me heen lag steeds een kleine beetje meer opgelicht.

Hoe ik merk dat ik weer geniet. Gisteren heerlijk met een grote glimlach wierook zitten branden tot dat het in huis blauw ervan stond. Ik heb heerlijk genoten van een dag werk. Iets wat ik al zo lang niet meer heb gedaan.
Toen ik terug ging op de fiets besefte ik me dat ook zeer goed. Ik kan weer ademhalen. Ik heb lucht..
Ook al doet het zeer om te zeggen maar het is goed zo. Ik moet nu eindelijk in al die jaren op eigen benen staan.

Van de week zei ik ook tegen een vriendin van wat zag ik hem nog. Ik zag hem alleen in de avond en dan nog geen eens super lang. En op het laatste zag ik hem nog maar 1 hoogsten 2 keer in de week.
Ik was al bezig met mijn eigen leven en nu ga ik dat nog meer doen.
Lekker genieten van de leuke dingen.
Al zie ik wel tegen dit weekend op maar dat komt goed.
Ik ga lekker leuke dingen doen en lekker ergens anders een verjaardag vieren.

Ben ook weer lekker dingen aan het ophangen die van mij zijn en die ingepakt waren omdat ik weg zou gaan. de trein begint weer een beetje te rijden en nu met alleen mij als passengier.

blessed be

stoffige

Het was stoffig in mij kamer.
Het was stoffig in mijn hoofd
ik begon weer te groeien op een manier die niet goed was
Ik was heel even de weg kwijt

Maar nu sta ik weer open en ga ik er weer voor..
Mijn weg is nooit gesloten geweest
sterkere nog het heeft me er doorheen gedragen..
Ik ben sterkere dan ik denk en dacht
ik over win dit

Nu is het tijd om de stoffigheid af te boenen
het weg te gooien en te kijken naar nu en de toekomst
het verleden is geweest
dat heeft me gemaakt dat ik sta waar ik nu sta

heb het niet meer nodig..
Ik ben geen dweil die in de hoek weg ligt te rotten
ik klop de stof van me af..
ik ga in de zon staan en laat alles opnieuw binnenkomen..

Opnieuw dingen ervaren en verder gaan met mijn leven.

dat is mijn oogst voor nu..

Het oogstfeest staat voor de deur en ik had geen idee wat ik kon oogsten.. Maar sinds vandaag is het me duidelijk.

Blessed Be

update

gewoon even een update hoe het met me gaat.. Langzaam aan komen de dingen weer op zijn plekje...
Langzaam aan begin ik me ritme te vinden. Alleen het verwerken van alles gaat nu wel even duren. Zeker omdat hulp van buitenaf niet mee werkt.
Ze willen me naar het Riagg sturen. Maar dat wil ik niet.
En zolang ik daar geen actie in ondernemen dan kom ik ook niet verder met hulp van buitenaf. De vraag is dan ook is het nog wel nodig.
Mmm Ja als ik nu nog een klap krijg lig ik helemaal onderuit. En daar heb ik geen behoefte aan.

Verder is Beltaine behoorlijk langs me heen gegaan. Heb wel stil gestaan bij de liefde en passie. Alleen was ik die op dat moment voor mezelf kwijt.. Toen was het ineens Litha. Nou gesprongen ben ik zeker en loslaten moet ik ook. Dus transformatie is er absoluut.
En nu komt Lammas er al weer aan.. Pff Water en Vuur. Mijn vuur is heel voorzichtig weer aan het branden en zou niet weten hoe ik het weer aankrijg als het door het water geblust word.

Ik heb het gevoel dat ik nog helemaal in het vuur zit. Moet dan ook denken aan wat een priesteres ooit tegen me zei een paar jaar geleden. Je komt nu in het element vuur. Een lange tijd heb ik me afgevraagd wanneer dan. Nou ligt het dubbel en dwars op mijn bord. Zo vuur leer ik maar al te goed kennen.
Opnieuw passie zien te vinden. Opnieuw leren genieten van het leven. Dat zijn nu wel lessen die voor mij liggen.
Maar ergens onder het as van de verbrandingen van mijn leven lig ik nog te wachten tot dat de tijd daar is dat ik kan herrijzen.
Dus aan oogsten moet ik nog helemaal niet denken. Ben nog flink aan het na branden.

wel raar

Het is wel raar. Al 2 nachten helemaal alleen naar bed. Zonder nog iemand behalve mijn katten weltrusten te zeggen. Helemaal niemand die me goede morgen komt wensen als ik wakker ben geworden of vraagt heb je goed geslapen.

Voel me niet eenzaam hoor. Zeker niet door het internet. Maar het is gewoon raar. Na 12 jaar samen met een man in bed te hebben gelegen is die er niet meer naast me. En dan in de periode ook 3 maanden lang met andere mensen in huis gezetten wat heel fijn is en was.
Maar nu is het stil. het enige geluid wat er nog is, is het geluid dat ik maak. Niets meer en niets minder. Ja en de katten.
Zal ik dan zo'n mens worden die alleen nog met haar katten overblijft. Wat klinkt dat even zielige. Maar nee dat gaat niet gebeuren dat weet ik zeker.
Ik heb deze periode echt even nodig om achter mezelf te komen en achter wat ik doe en hoe ik dingen doe. Waar ik naar toe wil en hoe ik dat denk te bereiken.
Tijd van bezinning.

Loop nu ook bij maatschappelijke hulp. Die me door willen verwijzen naar het oude Riagg. Weet alleen niet of ik daar zo blij mee ben. Heb daar al wat ervaringen mee en niet de alle beste zeg maar.
Maar aan de andere kant waarom zou ik het niet nog een keer proberen. Misschien helpt het me een stukje verder mijn weg op.
Daar ben ik ook nog over uit.
En zo blijven we even in vraagstukken hangen die niet altijd even goed zijn voor me. Alleen wel ontzettend belangrijk.
Want als ik op bepaalde stukken niet verder kan, Kan ik ook niet verder met mijn leven.

Ik wil verder leven. Ik wil niet stilstaan omdat degene waar van ik HOU bij me weg is. Dat hij niet meer met mij kon leven betekend niet dat ik niet meer met mezelf kan leven.
Al heb ik daar dan hulp bij nodig dat maakt me niet uit. Die pak ik dan maar aan. Als ik op die manier verder kan komen. Ja.

Blessed Be

alleen

vanaf vandaag heb ik niemand meer om me heen. Niemand meer in het huis behalve ik en de katten. Dat is raar. Na 12 jaar met iemand samen te hebben geleefd is die weg uit het huis. En nu had ik iemand in huis genomen om die persoon weer een basis te geven. En na 3 maanden gaat die persoon weg.
Een nieuwe start beginnen.
Dat is het ook voor mij. Een nieuwe start.
Makkelijk is het niet en makkelijk gaat het voorlopig ook niet worden.
Ik weet wel dat ik het huis ga doen op mijn manier.
Ik weet wel dat ik mensen om me heen heb waar ik op terug kan vallen.
Dat alleen is al een fijne gedachten.
En ik heb vrienden erbij gekregen op de koop toe. Die me heel dichtbij staan.

De tranen zullen de komende tijd flink rollen. Maar weetje dat is goed. Dan raak ik het kwijt. Dan kan ik vanaf die tranen weer opbouwen en lachen.
EN lachen is een goede remedie om ergens te komen.
Doorgaan zal ik. Hoe moeilijk het soms ook wel zou zijn.

Stappen terug

Of ik nu wil of niet. Ik ben verplicht aan mezelf stappen terug te nemen. Even pas op de plaats en kijken waar de weg me heen lijdt.
Niemand kan de keuzes maken die ik moet maken om antwoorden te krijgen of een nieuwe draad aan mijn eigen web te weven.
Of misschien wel een nieuw web weven.
Ik zit nu ziek thuis. Ben vandaag naar de dokter gegaan omdat ik klaar ben met huilen en niet weer opnieuw wil verdwijnen naar de duistere kant. De kant die ik al ken en al van heel dichtbij heb meegemaakt.
Nu wil ik daar niet meer heen dat is 1 ding wat ik zeker weet.

Ik zal draden moeten knippen en niet meer achterom moeten leren kijken. Ik zal toch naar voren moeten gaan kijken. Veranderen doet mijn leven heftigere dan ooit daarvoor. Maar ik kan het aan. Al voelt het voor mij niet zo.
Het is niet dat ik opgeef.
Het is niet dat ik niet door ga
Maar ik moet nu echt even rust nemen.
Een relatie van 12 jaar die over is, ineens niet meer samen, niet goed functioneren op het werk en daar ook dan nog gezeik over heen.
En dan nog alles wat er verder bij komt. Alles gaat veranderen.
Sommige dingen zal ik niet veranderd willen zien. Soms heb je daar geen keuze in omdat het je pad is die je daar heen lijdt.
Ik wil weer mijn eigen weg volgen en niet meer die van anderen. Doen wat voor mij belangrijk is.

Het is voor mij knokken om overeind te blijven op meerdere fronten. Gelukkig heb ik lieve vriendinnen en vrienden om me heen die me helpen en aanhoren. Daar ben ik echt heel dankbaar voor.
Zonder hun had ik het echt niet gered op geen enkele manier en dan had ik hier ook niet meer zo gezeten als ik nu doe.

Ja het gaat niet goed met me.. Absoluut. Dit overwin ik ook wel weer. Al heb ik daar wel hulp bij nodig en als dat ook hulp van buitenaf is, is dat niet anders. Ik zal niet meer helemaal naar de duistere kant verdwijnen. In het licht staan heeft mij veel meer gebracht.

Al zit ik hem wel te knijpen voor het gesprek wat ik morgen op mijn werk heb. Als je te horen krijg dat je niet goed functioneer en dat je niet waar maak wat je in je sollicitatie (meer dan 2 jaar geleden) heb verteld. Dat je, je prive leven niet meer mee mag nemen en dat je begeleider er eigenlijk klaar mee is.... Nou dan ga je dat gesprek ook wel met lood in je schoenen aan.
Ja ik heb slecht gefunctioneerd dat is zonder meer waar. Maar om me dan zo trap na te geven nee dat is niet echt fair vind ik...

Ik zie het wel morgen. Hoe het gesprek gaat lopen. Voor als nog zit ik nu in de ziekte wet. En dat is voor mij wel even een hapje lucht wat ik nodig heb. Want als ik nu door ga op de weg die ik was ingeslagen dan was ik voorbij de afgrond gekomen. En dat is iets wat ik niet wil.

Ik wil moeder aarde weer onder mijn voeten voelen, spelen met de wind, in de vlammen van het vuur. Kijken en zien wat die me te vertellen hebben en me mee laten stromen in het water. Zodat mijn emoties van me af kunnen glijden en ik schoon gewassen mag worden in het water wat we nodig hebben om te kunnen leven.

Door de stappen terug ben ik nu wel weer verder dan waar ik was. Want ik was echt aan het afglijden. Als ik zelfs naar de dokter ga om het aan te geven. Dat ik zoiets heb van ik moet vechten. Vechten en geen hulp vragen. Dit is mij overkomen en niemand anders. (Weet ook wel dat elke dag relatie worden verbroken). Ik moest dit voor mezelf alleen uitvechten.
Pff intussen weet ik (sinds vanavond) dat ik het niet alleen kan uitvechten. Dat ik mijn verhaal ook kwijt moet en die gehoord mag worden. Waarom zou het niet mogen?!? Waarom zou ik het niet mogen vertellen?!?
Om andere te beschermen. Zal er niet eerst aan mijn eigen bescherming moeten gewerkt worden. Want die is nu weg, niet helemaal, maar wel een heel eind.

Er zitten barsten in die helemaal niet meer geheeld kunnen worden. Al kunnen ze wel een heel stuk gerepareerd worden maar het zal altijd wel een zwakke plek blijven. Andere stukken die nu kapot zijn kunnen wel helemaal geheeld worden en zijn dan sterker dan ooit daarvoor. Die kunnen dan de klappen van de barsten opvangen.

Liefs Regina

afgrond

Ik ben gesprongen
maar nog niet geland
zwevend door de lucht
voel ik me onzeker
keuzes gaan door mijn hoofd
al ben ik bang

Bang om de keuze te maken
hoofd en gevoel zijn in strijd
een strijd die ik langzaam moe ben
ik wil gewoon landen

Aarde wil ik onder me voelen.
maar heb eerder het gevoel dat ik aan het verbranden ben
De lucht wakkert het aan
En het water blust me nog niet

Er blijft een hoopje as van alles over
de keuzes en gedachtes dwarrelen als aswolkjes naar beneden
ik kijk ze na en niet wetende wat er komen ga

Ik ben bang. Ik probeer te vliegen omhoog
naar het bekende, het vertrouwde.
Alleen is dat niet bekend en vertrouwd.
Dat is over en voorbij.

Ik ben gesprongen maar nog niet geland
mijn hart staat in brand en de tranen rollen over mijn wangen
is dit wat ik wil
Kan ik dit wel aan
Bang als ik ben vraag ik me dit af

Heb ik hier nog een keuze in
nee die heb ik niet
Want gesprongen ben ik al
Veranderingen zijn al begonnen
kan ze niet meer tegen gaan

Ik wilde vrij zijn en mijn vleugels uitslaan,
niet op deze manier.
Ik wil gewoon genieten van het leven
dans met het leven
blij zijn om het leven

Ook al bloed mijn hart nog zo erg.
Ooit kan ik dit hard op zeggen
ik ben gesprongen en ben geland
Nu ben ik waar ik wezen wil.

Blessed be

tweestrijd

Ik zit in mega tweestrijd en weet gewoon niet meer wat te doen. Mijn hart verlangt nog naar het oude gevoel. Het gevoel van samen zijn. Samen doorgaan. Samen kijken of we het nog kunnen redden.
Lekker tegen je aankruipen en gewoon leven met jou. Kijken wat de dagen ons samen nog kunnen brengen.
Of we hier nog samen gewoon uit kunnen komen en verder kunnen gaan. Met veranderingen dacht ik dat het misschien wel mogelijke zou kunnen zijn.

Maar als ik dat doe. Dan ga ik weer over mijn grenzen heen ga. Ik wil me niet weer zo laten behandelen. Ik wil niet weer dat er zo met gespeeld word als dat er werd gedaan.

Hoe kan je gevoelens voor iemand uitschakelen zonder dat het nog zeer doet. Hoe kan ik loskomen van iemand waar ik een heel groot gedeelte van mijn leven mee heb gedeelt.
Ik wil hem ergens nog in mijn leven houden maar dat gaat niet meer. Het is klaar. Het doet te zeer.
Als alles geregeld is dan zie ik hem denk ik niet meer. Hoe pijnlijke die gedachtes ook zijn. Het is wel beter voor mijn gevoel.

Hoe kan ik het anders verwerken?!?
Hoe kunnen we loskomen van elkaar dan?!?

Had het gewoon zo graag anders gezien maar dat is niet zo. En nu moet ik er mee leren dealen.
Al kan ik wel wat hulp gebruiken.
De tranen blijven rollen en mijn gevoel van geluk is even ver weg te zoeken.

Andere moment kan ik er heel goed tegen en gaat het me goed. Maar nu op dit moment. Wil ik het liefst naar hem toe rennen. En lekker tegen hem aankruipen. Wetende dat het over en uit is. Is 1 van de redenen dat ik dat niet doe.

Pfff Ik wil lekker onder de dekens kruipen en huilen. Niets anders dan huilen.

liefs Regina

ravage is niet meer

Gisteren avond heb ik samen met mijn Ex onze geliefde katertje ravage van 11 maanden oud in moeten laten slapen.
Hij was dinsdag gecastreerd. Vrijdag zat ik al weer bij de dierenarts omdat dit mijn katje niet was. Hij was slap, liep bijna niet, ontiegelijke warm etc. Daar bij de dierenarts zeiden ze dat het waarschijnlijk opnieuw de niesziekte was. Shit dat kan dodelijke zijn voor een kat.

We kregen een middeltje mee wat elke dag aan hem gegeven moest worden. We mochten het met 0,5mg eventueel verhogen.
Zaterdag vierde ik mijn verjaardag en heeft hij heerlijke genoten. Slagroom gegeten, leverworst, gewoon lekker genoten. Hij liep weer wat meer rond. Dus ik had hoop goede hoop.
Zondagochtend:
Ik pak hem op om medicatie te geven. Hij is nog warmere dan warm, nog slapper en er zit bijna geen leven meer in. We hadden gehoopt dat de medicatie aan zou slaan want dat werkte de andere dagen ook zo goed. Maar het hielp niet.
Ik wilde naar de dierenarts want het ging echt niet goed met hem.
Ex gebeld want ik had beloofd die op de hoogte te houden. Gelukkig had ik hem al de rest van de week op de hoogte gehouden maar dan nog.
Die wilde mee. Dus samen met een vriendin (heel vervelend zo'n moment dat je dan geen rijbewijs heb of auto) naar de dierenarts toe.
Die dacht aan een fikse longontsteking want er zat wel behoorlijke wat vocht in zijn thorax. Zoveel dat ze op een foto zijn hartje niet zag.
Hij ging in de zuurstofkooi om hem het wat gemakkelijkere te maken. Dat hielp niet genoeg en werd er vocht uitgezogen. De eerste keer was het 5 mililiter en de 2de keer was het 30 ml.
Hij liep vol en er zat geen verbetering meer in.
Na flink wat testen bleek hij een ziekte te hebben genaamd fip. Als die de droge vorm had dan hadden we hem nog mee kunnen nemen en van hem kunnen genieten. Maar helaas hij had de natte vorm. Waardoor hij vol liep.

S'avonds met ex en een andere vriendin terug naar de dierenarts... Met in mijn gedachte van we moeten hem in gaan laten slapen maar ik heb ergens nog een sprankje hoop.
Die hoop werd heel even werkelijkheid toen ik hem in mijn armen had en zag hoe levendig hij was. Dat bleek al snel niet terecht die hoop. Want binnen een half uur was het al weer het zieke katje.
Na alles gevraagd te hebben en alle mogelijkheden overwogen te hebben.
En de vragen waren van:
Kunnen we hem nog meenemen?!?
Is er geen paardenmiddel om hem beter te maken?!?
Wat zijn de consequenties om hem mee te nemen?!?
Word hij nog beter van deze ziekte?!?

En nog veel meer vragen hoor maar die weet ik even niet meer.
Maar alles was niet wijs en zou hem geen goed hebben gedaan. Dus hebben we uiteindelijk wel voor gekozen om hem in te laten slapen.
We hebben uitgebreid geknuffeld, vastgehouden, hem bedankt voor alles wat die voor ons heeft gedaan. heb hem bedankt dat hij in mijn leven is gekomen. We hebben alle namen die we hem noemden nog meerdere malen laten horen.

Ravage heeft tot aan het einde gevochten. Want bij de narcose spuit zet hij nog 1 maal zijn klauwtjes uit en liet hij nog 1 maal zijn stemmetje horen. Na de spuit heeft mijn ex hem in zijn armen genomen en al knuffelend en kroelend viel hij in slaap. De 2de spuit voor de eeuwige slaap heeft zijn werk snel gedaan.

In de armen van mijn ex is onze Ravage bijnamen: pluis, pluizebol, puber, vloerkleed, pluisje om +/- 22:00 uur overleden. Met heel veel liefde om hem heen.

Een poot afdruk heeft hij achtergelaten in mijn hart en die zal ik altijd met me meedragen. Hoe jong hij ook was. Vergeten zal ik hem nooit.

liefs