Op dit moment ben ik bij een vriendin in het ziekenhuis en eens te meer is het duidelijk dat communicatie echt iets is wat niet werkt.
Ze had nog een dag thuis kunnen blijven bij de kindjes en pas morgen hoeven komen. Achteraf nadat je al een tijdje in het ziekenhuis ben word dat tegen je gezegd.
ze krijgt geen gehele verdoving terwijl tegen haar gezegd was dat dat wel zou gebeuren.
Ze zou als eerste geholpen worden en nu als 2de. Ze mocht geen laptop meenemen maar dat mocht dus wel.
Aan meerdere mensen dingen gevraagd en allemaal verschillende dingen gehoord. Echt hoor. Dan denk je dat je in veilige handen ben. Maar dat blijkt dus duidelijk niet. Echt en dan wordt er gezegd dat het zo belangrijk is communicatie maar als het allemaal achter elkaar mis loopt en tegen elkaar in gesproken word dan schiet het toch niet op.
De personen die in het ziekenhuis liggen vinden het allemaal al spannend en als er dan zoveel onduidelijkheden zijn kom op zeg.
En als je dan tegen een arts er iets over zegt voelen ze zich gepikeerd want ja dat kan toch niet.
Vraag me dan toch af waar het recht van mening uiting blijft en waar het recht van de burger blijft. Dat je tenminste kan aangeven dat je het er niet mee eens ben hoe je behandeld word. Want zeg nou zelf of je nog een dagje extra bij je dierbare kan zijn in plaats met 3 andere mensen op een slaapzaal liggen en gewoon maar vervelen schiet toch ook niet op. Dan zou ik echt kiezen om heerlijk thuis te zijn.
Nee hoor.. Communicatie is een grote issue in de zorg. Maar dat zie ik ook op mijn werk. Ja het is mensen werk. maar als je zoveel dingen in nog geen 3 uur mis ziet gaan dan gaan mijn nek haren overeind staan.
Want je werkt met mensen en voor mensen dus als het dan in de communicatie al mis gaat hoe gaat het dan verder met de zorg van de mensen die geopereerd worden...
Blessed Be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten