Vandaag de 3de sessie relatietherapie gehad. En deze viel best wel zwaar. Niet dat ik veel aangesproken ben. Maar als je dan te horen krijg dat er bepaalde verwijten door bepaalde personen worden gemaakt. Zonder dat je de kans krijgt om je te verdedigen of die mensen te woord te kunnen staan en dingen uit te leggen. Dan voel ik me wel zwaar klote.. Ik ben dan ook huilend op de fiets gestapt en huilend in bed gekropen en wilde gewoon even helemaal niets meer.
Ik wilde niet meer voelen, niet meer nadenken. Gewoon de dag aan me voorbij laten gaan.
Naarmate de dag voorbij ging voelde ik me wel beter. Ook omdat mijn ex me bij bleef staan en dat vond ik ergens wel heel fijn. Normaal zou hij zijn eigen gang zijn gegaan en had me laten staan in mijn emoties.
Er kwam wel een vraagstuk naar boven bij mij:
Als je een vriendschap aangaat dan word er regelmatig in die vriendschap gezegd: Wat er ook gebeurt in de toekomst ik zal er altijd
voor je zijn. Je kan altijd bij me aankloppen ongeacht wat.
En nu wil ik aankloppen en word de deur dicht gedaan.
Dan vraag ik me af.. Wat is er dan zo verschrikkelijk wat ik gedaan heb. Waar er niet over gesproken kan worden?!?
Waarom krijg ik geen kans om mijn verhaal te doen. Zonder dat er gelijk iemand anders een oordeel over klaar heeft. Gewoon als gelijkwaardige mensen meer niet en minder ook niet. Ik heb geen wrok. Heb geen haat. Vraag alleen maar een balans voor beide mensen en meer niet.
Wil niet stoken tussen wie dan ook.. Wil gewoon een kans om mijn mening over dingen te geven en de andere zijn mening horen en dingen uitpraten.
Als iemand het idee heeft dat ik tussen iemand heb in willen staan dat is niet mijn bedoeling geweest. Maar te horen krijgen dat vriendschappen kapot heb gemaakt en dergelijke dingen. Dan heb ik zoiets van hallo daar weet ik niets van af. En het is wel makkelijk om iemand daar de schuld van te geven die zich niet kan verdedigen.
Ik wil niemand pijn doen hier mee.. Dit is mijn frustraties, woede, verdriet en pijn.. En als ik dit niet uit kan het een mogelijk nieuw begin voor mij en mijn ex in de weg zitten en dat wil ik niet. Want dat is het niet waard.
Soms zit ik met de telefoon in mijn handen om te bellen of te smsen maar dan ben ik bang voor de reactie. Want het is echt het enige wat ik wil praten en meer niet. Zodat ik daarna met een rustig hart verder kan leven en nog harder kan gaan voor waar ik wil gaan zonder een bepaald wrangen smaak in mijn mond heb.
Blessed Be
waarom praat je alszijde mijn EX je vriend is je lief,ik hoor elke keer de mensen,maar blijf niet hangen,ga je ding doen,leef je leven,wees blij met wat je heb en zie niet om,blijf bij je zelf,elke keer lees ik dingen die niet ertoe doen,wees je zelf,,je bent prachtig,zoals je zorgt en doet,maar verschuil je zelf niet achter gedachtens en praten wat andere doen,want hiermee maak je het je zelf zo zwaar,denken wat andere denken en doen,zeg joost en niet EX dat klinkt zo alsof je hem niet lief heb,de nadruk op EX en het doen van andere loopt als een rode draad door je leven,schud met je billen en ga je leven leiden,en denk aan je zelf,kijk eens vaker in de spiegel en zeg,,jeetje meid wat ben jij mooi.............
BeantwoordenVerwijderen