Op 1 van mijn blogs is een reactie gekomen en daar heb ik wel even over nagedacht. Want die persoon vind dat ik teveel kijk naar andere en wat andere van mij verlangen.
En dat ik meer voor mezelf moet gaan.
Ik zal toch dit soort problemen door moeten gaan voordat ik verder kan naar de kern. Die in mij. Ik weet wat ik wil maar er zijn nog dingen die me beperken. Althans die ik me laat beperken waardoor dat eerst opgeruimd moet worden.
Met de jaarviering heb ik tijdens een ritueel ook gevraagd of die soort emotionele dingen losgelaten mogen worden en daar ben ik nu hard mee aan het werk aan het gaan. En het is nu ook de tijd om te kijken wat nog ruimte heeft om te groeien in het nieuwe jaar en wat niet. En eerst zal ik wat geen ruimte heeft om te groeien moeten ruimen zodat wat wel ruimte heeft de kans krijgt om te groeien.
En de stukken die er nu liggen zijn oude pijnlijke stukken en die heb ik niet meer nodig om verder te groeien. Dat is niet meer wie ik ben.
Die ellende heb ik jaren met me meegedragen en is nu niet meer nodig. Maar ook loslaten wat andere over mij denken, want het aller belangrijkste is, is dat ik mezelf in de spiegel aan kan kijken en tevree ben met wat ik zie.
Maar als ik nu in de spiegel kijk zie ik iemand die veel pijn heeft en dat eerst moet verwerken voordat de volgende stappen gemaakt kan worden. 1 van mijn manieren is het van me af te schrijven door middel van een blog of mijn BOS.
Want dan kan ik het terug lezen.
Ben ook blij met de reactie want het zet me we tot nadenken en het zet nieuwe dingen in het daglicht. Dus dank je wel voor de reactie.
En de therapie is om te kijken of mijn ex (want zo zie ik hem nog), al hoop ik echt dat het ooit weer goed komt op wat voor manier dan ook, nog iets met elkaar kunnen bereiken. Maar op welke manier geen idee.. Ja hij komt weer hier heen om te wonen maar dat is meer om de financieel kant wat minder zwaar te maken. Oke hij is hier heel veel en het voelt goed en vertrouwt maar er is zoveel gebeurt tussen hem en mij en dat doet gewoon nog zeer.
Dus dat is ook een pijnlijk stuk om door heen te komen. EN ja er zijn soms moment dat ik denk dat we weer een stel zijn maar er zijn er nog te veel waar in ik denk nee dat zijn we niet.. We hebben een goede vriendschap op dit moment.
Maar ik moet nog even zien of hij wel me echt kan accepteren om wie ik ben en hoe ik ben en dat ik veranderd ben.
Want als je krijg te horen dat je hem beperkt en zijn vrijheid van hem afneem en dat je behandeld word als nog minder dan een dier op straat dan is het wel moeilijk, althans voor mij om hem weer helemaal in mijn leven te laten. Al gebeurt dat toch wel geleidelijk aan en zou je bijna zeggen dat we weer een stel zijn die in therapie zijn. EN misschien is dat ook wel zo maar wil ik het nog zo zien.
Blessed Be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten