Ik zit in mega tweestrijd en weet gewoon niet meer wat te doen. Mijn hart verlangt nog naar het oude gevoel. Het gevoel van samen zijn. Samen doorgaan. Samen kijken of we het nog kunnen redden.
Lekker tegen je aankruipen en gewoon leven met jou. Kijken wat de dagen ons samen nog kunnen brengen.
Of we hier nog samen gewoon uit kunnen komen en verder kunnen gaan. Met veranderingen dacht ik dat het misschien wel mogelijke zou kunnen zijn.
Maar als ik dat doe. Dan ga ik weer over mijn grenzen heen ga. Ik wil me niet weer zo laten behandelen. Ik wil niet weer dat er zo met gespeeld word als dat er werd gedaan.
Hoe kan je gevoelens voor iemand uitschakelen zonder dat het nog zeer doet. Hoe kan ik loskomen van iemand waar ik een heel groot gedeelte van mijn leven mee heb gedeelt.
Ik wil hem ergens nog in mijn leven houden maar dat gaat niet meer. Het is klaar. Het doet te zeer.
Als alles geregeld is dan zie ik hem denk ik niet meer. Hoe pijnlijke die gedachtes ook zijn. Het is wel beter voor mijn gevoel.
Hoe kan ik het anders verwerken?!?
Hoe kunnen we loskomen van elkaar dan?!?
Had het gewoon zo graag anders gezien maar dat is niet zo. En nu moet ik er mee leren dealen.
Al kan ik wel wat hulp gebruiken.
De tranen blijven rollen en mijn gevoel van geluk is even ver weg te zoeken.
Andere moment kan ik er heel goed tegen en gaat het me goed. Maar nu op dit moment. Wil ik het liefst naar hem toe rennen. En lekker tegen hem aankruipen. Wetende dat het over en uit is. Is 1 van de redenen dat ik dat niet doe.
Pfff Ik wil lekker onder de dekens kruipen en huilen. Niets anders dan huilen.
liefs Regina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten