voor mezelf gekozen

Na een hoop heen en weer gedoe is mijn relatie nu echt over en voorbij. Want ja we wilde (althans ik wilde) nog een time-out proberen. Achteraf bleek dat hij zich al een vrijgezel voelde en niet meer bij me wilde zijn.

Dus nu zijn we beide vrijgezel. Wat is dat raar na meer dan 12 jaar samen geweest te zijn. Nooit langer dan een week per jaar uit elkaar (vanwege vakanties) geweest. en nu is het gewoon voorbij en over. Geen weg meer terug.
Dit voelt heel raar, maar ook weer goed. Beide hoeven niet meer op de tenen te lopen om de relatie (die al een behoorlijke knauw had gehad) weer op te bouwen. Nee nu is het echt over en uit en afgelopen.
Zijn spullen staan al gedeeltelijke ingepakt. Verder moet ik alles nog op een rijtje zetten.
Want mijn gevoelens zijn nog niet weg. Maar dat betekend niet dat het niet meer ging. Er waren te veel dingen gebeurt die het uiteindelijk voor mij duidelijk maakte dat het over is en uit.

Maar nu een paar dagen later vind ik het toch wel zeer moeilijk. Loop ik te twijfelen of ik er wel goed aan gedaan heb om het uit te maken. Want ik hou nog van hem. Hij is toch mijn maatje, minnaar, geliefde, boksbal etc geweest en dat ben ik nu kwijt. We zijn elkaar kwijt.

Zullen we elkaar ooit weer vinden?!?
Zullen we elkaar ooit weer verbonden voelen?!?
Zullen we elkaar dan tevree in de ogen kunnen kijken?!?
Zullen we elkaar dan kunnen vertellen hoe het je gaat?!?

De tijd zal nu echt mijn healmeester zijn. Want de ene dag voel ik me strek en de andere dag wil ik echt niet liever dan hem terug nemen in mijn armen. Hem heel lang bij me houden en lekker tegen hem aankruipen. Alleen dat gaat niet meer.
Dat doe je in een relatie of het daten. En dat heb ik niet meer.

Daarnaast heb ik me ingeschreven voor maatschappelijke hulp. Er moeten bij mij meerdere dingen op een rijtje gezet worden.
Over een paar weken word ik voorgesteld aan de behandelbare persoon.
Ik hoop dat ze me kunnen helpen met sociale contacten, zelfvertrouwen en het financiele stuk.

Komt wel goed

Blessed Be