Al een paar dagen geleden had ik overlegd over Flora en het vuurwerk. Aangezien het haar eerste keer word met het vuurwerk hebben we zoiets waar doen we wijs aan. Ze heeft toch een minder sterk hart. Al zou je dat niet zeggen als je haar ziet spelen.
We hadden zoiets van misschien kalmeringstabletten halen.
De dierenarts vond het geen slecht idee zeker niet in haar geval. Dus werd de medicatie apart gelegd. Vandaag hadden we eindelijke een gaatje en was de praktijk ook open om het op te halen. €6,70 kosten de tabletten en dan had je er 10. Want je mag er al een paar dagen van te voren mee beginnen.
Nou ja dat is geen geld en zeker niet voor wat stress weg te nemen bij haar. Want ze is wel een beetje angstig en dan word er nog niet heel veel afgeknald hier.
Vriendlief en ik gingen daarna nog even naar de stad (ja we waren vandaag allebei vrij zo waar). In de stad was het op een bepaald moment waar is de tas. De tas met wat drinken en de medicatie waren we kwijt.
In de winkel was die niet meer. Vriendlief dacht dat die het dan bij de bushalte had laten liggen. Nou dat kan je dan vergeten dat is weg.
En dat bleek ook zo.
Dus weg medicatie. Nu maar proberen of we vrijdag als nog medicatie kunnen halen of met vriendlief overleggen dat hij nog even snel langsloopt voordat hij gaat werken.
Want dat hadden we al besloten om te doen.
Dat was wel een beetje dom van ons. Maar ja gelukkig was het niet super duur want dan zouden we ons nog vervelende onder voelen.
woensdag 29 december 2010
voerdertijd
Onze geliefde katten krijgen rond half 11 in de avond zacht voer. Dat heeft altijd wel grappige effecten. 2 van de katten gaan echt vriendlief halen (die geeft het meestal) en lopen dan rond te dartellen van wanneer kom je nou.
Als of ze klok kunnen kijken.
Als de blikjes dan open worden gemaakt dan volgt er een miauw concert wat altijd wel op de lachspieren werkt bij mij. en dan zeker het gemopper van vriendlief wat er dan nog eens bijkomt.
Maar als ze dan eten hebben en ze alle 7 over de bakjes hangen dan heeft het wel een grappig gezicht. Ze kunnen dan ineens wel allemaal tegelijk gezellig doen.
Ik wilde jullie deze foto dan ook niet misgunnen. Als je goed kijk zie je werkelijk 7 katten
Als of ze klok kunnen kijken.
Als de blikjes dan open worden gemaakt dan volgt er een miauw concert wat altijd wel op de lachspieren werkt bij mij. en dan zeker het gemopper van vriendlief wat er dan nog eens bijkomt.
Maar als ze dan eten hebben en ze alle 7 over de bakjes hangen dan heeft het wel een grappig gezicht. Ze kunnen dan ineens wel allemaal tegelijk gezellig doen.
Ik wilde jullie deze foto dan ook niet misgunnen. Als je goed kijk zie je werkelijk 7 katten
mijn kerst
1ste kerstdag ben ik naar mijn broer en zijn gezin geweest. Hier was het even aanpassen maar wel gezellie. Mijn neefje was 2 dagen ervoor 4 jaar geworden dus ja dat kan je ook niet voorbij laten gaan.
Alle cadeaus die binnen kwam dacht hij dat die voor hem waren.
We hebben wat bij gepraat en er kwam ook nog een vriendin en haar partner met hond (waar ik wel een klein beetje weg van ben). Alleen ging dit niet altijd even goed met de nieuwe hond van mijn broer.
Na het eten werd er een weeralarm afgegeven en was het voor ons tijd om naar huis te gaan. Gelukkig en heel lief mochten we meerijden met de vriendin. Dus waren we veilig en wel thuis gekomen. Helemaal niets van een weeralarm waargenomen. En snap het nog steeds niet.
Daarna lekker mijn vriendlief op de bank gekropen en the Grinch gekeken samen. En wat eten voorbereid voor de volgende dag
2de kerstdag was het opruimen en schoonmaken en verder het eten voorbereiden zover mogelijke.
In de loop van de dag zouden er een vriendin met haar vriend komen. Dus hadden we weer lekker de ochtend voor ons 2en en hebben daar ook echt van genoten.
Om een uur of 4 kwam de visite en hebben we lekker zitten keuvelen en doen. Het eten was hartstikke lekker.
We hadden vooraf een portobella gevuld of een tomaat gevuld met vleessalade, als hoofd varkenshaas met brie en ananas, en als toetje roompudding met fruit en citroenslagroom. was erg lekker.
Daarna hebben we nog een spelletje gespeeld en hebben we veel lol gehad.
Dus een rustig maar gezellig kerst.
Helaas nog geen tijd gehad om de spullen op te ruimen van de kerst hoop dat binnenkort wel te kunnen doen. Al ben ik bang dat het me niet gaat lukken voor het einde van het jaar. Maar ja we zullen zien.
Nu alleen nog het stomme oud en nieuw overleven. Een voordeel is dat ik waarschijnlijk dood ben door het werk. Dus zal ik er waarschijnlijk niet heel veel van mee krijgen.
Alle cadeaus die binnen kwam dacht hij dat die voor hem waren.
We hebben wat bij gepraat en er kwam ook nog een vriendin en haar partner met hond (waar ik wel een klein beetje weg van ben). Alleen ging dit niet altijd even goed met de nieuwe hond van mijn broer.
Na het eten werd er een weeralarm afgegeven en was het voor ons tijd om naar huis te gaan. Gelukkig en heel lief mochten we meerijden met de vriendin. Dus waren we veilig en wel thuis gekomen. Helemaal niets van een weeralarm waargenomen. En snap het nog steeds niet.
Daarna lekker mijn vriendlief op de bank gekropen en the Grinch gekeken samen. En wat eten voorbereid voor de volgende dag
2de kerstdag was het opruimen en schoonmaken en verder het eten voorbereiden zover mogelijke.
In de loop van de dag zouden er een vriendin met haar vriend komen. Dus hadden we weer lekker de ochtend voor ons 2en en hebben daar ook echt van genoten.
Om een uur of 4 kwam de visite en hebben we lekker zitten keuvelen en doen. Het eten was hartstikke lekker.
We hadden vooraf een portobella gevuld of een tomaat gevuld met vleessalade, als hoofd varkenshaas met brie en ananas, en als toetje roompudding met fruit en citroenslagroom. was erg lekker.
Daarna hebben we nog een spelletje gespeeld en hebben we veel lol gehad.
Dus een rustig maar gezellig kerst.
Helaas nog geen tijd gehad om de spullen op te ruimen van de kerst hoop dat binnenkort wel te kunnen doen. Al ben ik bang dat het me niet gaat lukken voor het einde van het jaar. Maar ja we zullen zien.
Nu alleen nog het stomme oud en nieuw overleven. Een voordeel is dat ik waarschijnlijk dood ben door het werk. Dus zal ik er waarschijnlijk niet heel veel van mee krijgen.
woensdag 22 december 2010
prachtige plaatjes
Dit krijg je als je pijp aan het dak lek is. Prachtige ijspegels al zeg ik het zelf.
dokter
Gisteren ben ik maar weer even naar de dokter gegaan. Normaal ga ik niet zo vaak als dat ik de laatste tijd ga. Maar ben me nu ook meer bewust van ik moet wel als ik het niet vertrouw anders is misschien te laat of zoiets. En ik heb ook zoiets van ik moet stress voorkomen.
En ik ben wel iemand die snel aan het allere ernstige denk dus ja dan toch maar een afspraak maken.
Ik had al een paar weken voor mij onverklaarbare bultjes in mijn wang zitten. Niet aan de binnen of de buitenkant maar er echt in. Ik had met mezelf afgesproken als het niet weg is over een paar weken dan een afspraken maken. Zo gezegd zo gedaan.
De bultjes zijn waarschijnlijk klieren of vetbultjes. Nou daar kan ik wel mee leven.
Ik wilde ook gelijk weer even naar mijn longen laten luisteren. Omdat ik toch weer behoorlijke verkouden ben. Dat was de vorige keer ook zo en toen bleek ik een longonsteking te hebben.
Gelukkig waren mijn longen schoon. Jieppie.
Dus met iets rustiger gevoel ging ik naar huis. Hijgend als een paard die flink is afgetraind.
Ik was wel verbaast dat de dokter zei dat ik gelijk had dat ik kwam. Huh. Dokter wat zegt u nu.
Ik heb het niet zo op mijn huisarts om dat die niet altijd even vriendelijk is zeg maar. Weet ook wel hij is een mens maar dan nog kan die wel vriendelijk mensen behandelen.
O en buiten de verkoudheid heb ik ook nog griep pffff. Maar ja we blijven positief.
En ik ben wel iemand die snel aan het allere ernstige denk dus ja dan toch maar een afspraak maken.
Ik had al een paar weken voor mij onverklaarbare bultjes in mijn wang zitten. Niet aan de binnen of de buitenkant maar er echt in. Ik had met mezelf afgesproken als het niet weg is over een paar weken dan een afspraken maken. Zo gezegd zo gedaan.
De bultjes zijn waarschijnlijk klieren of vetbultjes. Nou daar kan ik wel mee leven.
Ik wilde ook gelijk weer even naar mijn longen laten luisteren. Omdat ik toch weer behoorlijke verkouden ben. Dat was de vorige keer ook zo en toen bleek ik een longonsteking te hebben.
Gelukkig waren mijn longen schoon. Jieppie.
Dus met iets rustiger gevoel ging ik naar huis. Hijgend als een paard die flink is afgetraind.
Ik was wel verbaast dat de dokter zei dat ik gelijk had dat ik kwam. Huh. Dokter wat zegt u nu.
Ik heb het niet zo op mijn huisarts om dat die niet altijd even vriendelijk is zeg maar. Weet ook wel hij is een mens maar dan nog kan die wel vriendelijk mensen behandelen.
O en buiten de verkoudheid heb ik ook nog griep pffff. Maar ja we blijven positief.
dinsdag 21 december 2010
Yule
De korste dag en de langste nacht.
De aankondiging van de winter.
Hierna gaan we weer naar het licht toe. Dat is wat Yule betekend.
Voor mij betekend het dit jaar. Dat ik sterker in mijn licht mag gaan staan. Ik hoef niet alles zo donkere te zien als ik doe.
Genieten en lachen en voor mijn doelen gaan. Die ik lang geleden (sommige) naar voor mezelf heb neergezet.
In de stilte die er nu nog heerste word er druk voorbereid op wat er komen gaat.
Ik zal laten zien dat er ook een positieve kant is van het leven dat het oke is als je geniet en niet overal wat achter zoeken.
Zo ben ik ook bezig met dingen voor mezelf neer te zetten.
Hoe meer ik daar mee bezig ben hoe beter ik me voel. Het voelt voor mij de goede richting die ik op ga.
En dit bereid zich allemaal voort in de stilte die nog rest.
Langzaam gaan we naar het licht. Nu schud vrouwe holle haar deken nog extra uit en leven we letterlijk in een sprookjes wereld (althans dat vind ik).
Blessed Yule allemaal
zondag 19 december 2010
foto's van de pubers in huis
De kittens zijn nu bijna 6 maanden en daardoor aan de pubertijd begonnen. We merken het vooral aan Flora. Die doet alles wat ze niet mag. Is ergens ook wel weer grappig maar ja het is niet de bedoeling :).
Hierboven zie je een paar foto's van hoe lief broer en zus naast elkaar liggen.
donderdag 16 december 2010
lasger game
Vandaag had ik een teamuitje. Nu heb ik gevoel dat ik nooit echt bij het team past. En ik weet nu ook al dat het vanaf het begin niet makkelijk is geweest en bla bla bla. Maar het gevoel is er nog steeds en dat is nog steeds niet weg.
Maar toch met tegen zin had ik me opgegeven voor het teamuitje.
We gingen naar een hal waar je kon carten, laser game en nog iets. Bij carten had ik zoiets van dat ga ik niet doen. Eerst even wat gedronken en daarna werden we uitgenodigd voor lasergame.
We deelde het team in 2en en gingen de zaal in. O wat is het heerlijk dat je toch gewoon op je collega's kan schieten als spelletje. De eerste ronden was ik een middenmoot. Hihihi. Ik was nummer 7 van de 18. De 2de ronden ging beter. Daar was ik nummer 4 van de 18.
Het was echt lekker om gewoon even wat stom af te blazen. Even rond te rennen en te schieten. Hihih.
Daarna hadden we een uitgebreide lunch met van alles en nog wat. Heeft het mijn gevoel in het team veranderd nee. Compleet niet. Ik heb geen binding meer met het team en dat is oke. Het hoeven niet mijn vriendin te zijn.
Het volgende teamuitje is voor mij en een andere collega. Leuk als je daar zelf nog zeggenschap over heb. Dat dingen gewoon maar voor geregeld worden en gezegd. Nee dank je wel dat hoef niet. Ergens vind ik het ook wel weer leuk om mee te doen aan de iets wat voor het team is. Maar ergens is er een stemmetje van dan ben ik er niet meer. Dan ben ik weg :)
Groetejs Regina
Maar toch met tegen zin had ik me opgegeven voor het teamuitje.
We gingen naar een hal waar je kon carten, laser game en nog iets. Bij carten had ik zoiets van dat ga ik niet doen. Eerst even wat gedronken en daarna werden we uitgenodigd voor lasergame.
We deelde het team in 2en en gingen de zaal in. O wat is het heerlijk dat je toch gewoon op je collega's kan schieten als spelletje. De eerste ronden was ik een middenmoot. Hihihi. Ik was nummer 7 van de 18. De 2de ronden ging beter. Daar was ik nummer 4 van de 18.
Het was echt lekker om gewoon even wat stom af te blazen. Even rond te rennen en te schieten. Hihih.
Daarna hadden we een uitgebreide lunch met van alles en nog wat. Heeft het mijn gevoel in het team veranderd nee. Compleet niet. Ik heb geen binding meer met het team en dat is oke. Het hoeven niet mijn vriendin te zijn.
Het volgende teamuitje is voor mij en een andere collega. Leuk als je daar zelf nog zeggenschap over heb. Dat dingen gewoon maar voor geregeld worden en gezegd. Nee dank je wel dat hoef niet. Ergens vind ik het ook wel weer leuk om mee te doen aan de iets wat voor het team is. Maar ergens is er een stemmetje van dan ben ik er niet meer. Dan ben ik weg :)
Groetejs Regina
warrige hoofd
De laatste maanden gaat het niet lekker met mij. Ik wil van alles maar het lijkt wel of ik geen grond onder mijn voeten kan krijgen.
Telkens als ik denk dat het me lukt en dat ik weer grip heb verdwijnt het weer. Dit gaat nu eigenlijk al een jaar zo.
Het laatste jaar is voor mij een gevecht. Een gevecht dat ik nu wel moe begin te worden. Een gevecht wat te veel aan het worden is.
Ik ben moe en begin op te raken.
Ik wil over eind blijven maar weet even niet meer hoe. Ik kan heel even plezier hebben maar daarna zak ik in als een plump pudding.
Weinig tot geen energie maar er wel alles voor over hebben om de dingen te doen die nodig zijn.
Ik wil niet dat iedereen het weet hoe het werkelijke met me gaat. Dus als mensen het aan me vragen dan gaat het goed.
Als ik dan eindelijke mijn masker af kan doen dan wil ik huilen. Maar de tranen komen niet. De woede blijft borrelen maar komt er niet uit. Het zit letterlijk vast in mijn lijf en wil er niet meer uit.
Ik doe het mezelf aan. Ik hou het zelf vast. Maar hoe kan ik het loslaten.
Ik kruip nog lekker onder mijn steen en blijf nog even in de aarde zitten. Me laten omarmen door de stilte en door de godin. Mijn tranen mogen de aarde bevruchten en transformeren. Daar richt ik mijn ogen maar op.
Blessed be
Telkens als ik denk dat het me lukt en dat ik weer grip heb verdwijnt het weer. Dit gaat nu eigenlijk al een jaar zo.
Het laatste jaar is voor mij een gevecht. Een gevecht dat ik nu wel moe begin te worden. Een gevecht wat te veel aan het worden is.
Ik ben moe en begin op te raken.
Ik wil over eind blijven maar weet even niet meer hoe. Ik kan heel even plezier hebben maar daarna zak ik in als een plump pudding.
Weinig tot geen energie maar er wel alles voor over hebben om de dingen te doen die nodig zijn.
Ik wil niet dat iedereen het weet hoe het werkelijke met me gaat. Dus als mensen het aan me vragen dan gaat het goed.
Als ik dan eindelijke mijn masker af kan doen dan wil ik huilen. Maar de tranen komen niet. De woede blijft borrelen maar komt er niet uit. Het zit letterlijk vast in mijn lijf en wil er niet meer uit.
Ik doe het mezelf aan. Ik hou het zelf vast. Maar hoe kan ik het loslaten.
Ik kruip nog lekker onder mijn steen en blijf nog even in de aarde zitten. Me laten omarmen door de stilte en door de godin. Mijn tranen mogen de aarde bevruchten en transformeren. Daar richt ik mijn ogen maar op.
Blessed be
woensdag 8 december 2010
creatief
Ik vind het heerlijk om te knutselen alleen vind ik alleen helemaal niet zo leuk. Dan begin ik wel maar maak het vaak niet af. ZO jammer.
Na aanleiding van mijn advertentie had ik een reactie gehad ook gelijk een uitnodiging om mee te doen met een knutsel groepje. Nou ja waarom niet dacht ik.
Zo ging ik vorige week dinsdag er voor de eerste keer heen.
2 dames, 1 van 54 en 1 van 22 jaar. We hebben heerlijk zitten kletsten over van alles en nog wat. Terwijl een kaars aan het versieren zijn met kalfsleer en pavapol.
Gisteren hebben we een kerststukje gemaakt :)
Ook erg leuk.
En zo verzinnen we elke week weer iets nieuws en gaan we dan uitproberen.
Het is gewoon gezellig met elkaar te freubelen en daar gezellig en soms diep gaande gesprekken te hebben.
We willen ook een keer lekker naar een rommelmarkt of naar een tuincentrum met opruimingen. Lijkt me zo leuk :) Gewoon gezellig kijken en doen.
Groetjes Regina
Na aanleiding van mijn advertentie had ik een reactie gehad ook gelijk een uitnodiging om mee te doen met een knutsel groepje. Nou ja waarom niet dacht ik.
Zo ging ik vorige week dinsdag er voor de eerste keer heen.
2 dames, 1 van 54 en 1 van 22 jaar. We hebben heerlijk zitten kletsten over van alles en nog wat. Terwijl een kaars aan het versieren zijn met kalfsleer en pavapol.
Gisteren hebben we een kerststukje gemaakt :)
Ook erg leuk.
En zo verzinnen we elke week weer iets nieuws en gaan we dan uitproberen.
Het is gewoon gezellig met elkaar te freubelen en daar gezellig en soms diep gaande gesprekken te hebben.
We willen ook een keer lekker naar een rommelmarkt of naar een tuincentrum met opruimingen. Lijkt me zo leuk :) Gewoon gezellig kijken en doen.
Groetjes Regina
auto brand
Vannacht had ik moeite om te slapen. Ik had laptop (lappie) al mee naar boven zodat ik daar nog het 1 en andere kon doen zo mogelijke. Maar om een uur of 2 a half 3 begon ik dan toch wel moe te worden en dacht dat ik toch maar eens moest gaan slapen.
Ik was alles aan het uitdoen maar had niet meer de energie om mijn lamp uit te doen. Moest dan mijn lekkere warme bed uit.
Lappie was nog met updates bezig.
Ineens hoor ik een zachte knal en kort daarna reuk ik een smeulende lucht. Ik dacht o lappie daar gaat het niet goed mee. Maar de smeulende lucht werd meer en sterker.
Snel naar de overloop gerend en daar sloegen de vlammen uit een auto.
Ik gilde naar vriendlief bel 112 er is brand. Vriendlief was zo geschrokken dat hij amper nog 112 kon bellen. Tegen de tijd dat het hem gelukt was kwam de brandweer al door de straat gereden.
De warmte van de vlammen voelde ik gewoon door mijn muren en ramen heen.
De auto stond naast nog 2 anderen auto's en die vlogen gelukkig niet mee de brand in.
De brand was snel geblust maar wat een rook en troep kwam er vrij.
Het leek wel dikke mist waar je geen hand voor ogen kon en kan zien.
In de tussen tijd begon mijn huis zich met rook te vullen en werd de lucht van brandende troep steeds erger ook al was er al geblust.
De brandweer was binnen 15 minuten weer weg en de politie niet veel later. Voor mijn gevoel een korte tijd later is de auto weggesleept.
Het enige wat er nu nog rest zijn stille getuigen. De zwarte banden sporen en resten verbranden spullen.
Ben er wel van geschrokken maar o zo blij dat er verder niest is gebeurt en geen mensen gewond of nog erger zijn geraakt.
Ik was alles aan het uitdoen maar had niet meer de energie om mijn lamp uit te doen. Moest dan mijn lekkere warme bed uit.
Lappie was nog met updates bezig.
Ineens hoor ik een zachte knal en kort daarna reuk ik een smeulende lucht. Ik dacht o lappie daar gaat het niet goed mee. Maar de smeulende lucht werd meer en sterker.
Snel naar de overloop gerend en daar sloegen de vlammen uit een auto.
Ik gilde naar vriendlief bel 112 er is brand. Vriendlief was zo geschrokken dat hij amper nog 112 kon bellen. Tegen de tijd dat het hem gelukt was kwam de brandweer al door de straat gereden.
De warmte van de vlammen voelde ik gewoon door mijn muren en ramen heen.
De auto stond naast nog 2 anderen auto's en die vlogen gelukkig niet mee de brand in.
De brand was snel geblust maar wat een rook en troep kwam er vrij.
Het leek wel dikke mist waar je geen hand voor ogen kon en kan zien.
In de tussen tijd begon mijn huis zich met rook te vullen en werd de lucht van brandende troep steeds erger ook al was er al geblust.
De brandweer was binnen 15 minuten weer weg en de politie niet veel later. Voor mijn gevoel een korte tijd later is de auto weggesleept.
Het enige wat er nu nog rest zijn stille getuigen. De zwarte banden sporen en resten verbranden spullen.
Ben er wel van geschrokken maar o zo blij dat er verder niest is gebeurt en geen mensen gewond of nog erger zijn geraakt.
zaterdag 4 december 2010
koud
Mijn leidingen in de keuken (warm water) zijn bevroren. Leuk hoor als je leidingen in de buitenmuren zitten. Boven in de douche hadden we gelukkig wel warm water dus een koude douche hadden we niet.
De kachel heeft ook heel lang niet boven de 19 graden willen komen. Vanavond na het warm eten liep de warme kraan ineens door en de kachel liep ook omhoog.
Vorige jaar hadden we er ook last van maar niet zo lang en heftig als dit jaar.
De onderburen zijn weg en dat betekend dat er van beneden geen kachels aanstaan. De vloer is echt heel koud (jeetje ik had niet gedacht dat ik ze zou missen). Maar we gaan gewoon lekker door. Met een dekken en dicht tegen elkaar aan kruipen met een goede film kom je een heel eind. De katten genoten hier ook van.
Dat is dan weer wel een voordeel van het koude weer. Lekker tegen je geliefde aankruipen en de wereld even buitensluiten. Even niet nadenken maar even samen.
Ik geniet daardoor juist extra van de kou.
Groetjes Regina
De kachel heeft ook heel lang niet boven de 19 graden willen komen. Vanavond na het warm eten liep de warme kraan ineens door en de kachel liep ook omhoog.
Vorige jaar hadden we er ook last van maar niet zo lang en heftig als dit jaar.
De onderburen zijn weg en dat betekend dat er van beneden geen kachels aanstaan. De vloer is echt heel koud (jeetje ik had niet gedacht dat ik ze zou missen). Maar we gaan gewoon lekker door. Met een dekken en dicht tegen elkaar aan kruipen met een goede film kom je een heel eind. De katten genoten hier ook van.
Dat is dan weer wel een voordeel van het koude weer. Lekker tegen je geliefde aankruipen en de wereld even buitensluiten. Even niet nadenken maar even samen.
Ik geniet daardoor juist extra van de kou.
Groetjes Regina
vrijdag 3 december 2010
sjans
En dn heb heb je ineens sjans met een oudere man. Wat moet ik daar nu weer mee.
Een paar weken geleden werd ik aangesproken door een buurman of ik een keertje met hem wat wilde gaan drinken. Nou daar zag ik geen kwaad in. Een oudere man die gewoon wat gezelschap wil. Niets mis mee toch.
Ik wil nieuwe mensen leren kennen en dan zou ik dit aan de kant leggen. Dus afgesproken voor afgelopen donderdag. Zo gezegd en gedaan.
Donderdag naar het cafetje gegaan. En daar wilde die me hand vasthouden en me handkussen geven. Ik voelde me als maar ongemakkelijkere worden.
Hij weet dat ik een vriend heb en dat ik daar al jaren mee ben.
Maar toch doorgaan. Zelfs toen ik zei dat ik me er niet gemakkelijkere bij voelde.
Wat te doen?!? Ik had al voor volgende week afgesproken. Nu ga ik wel. Alleen ga ik het nog een keer aangeven en als die dan nog zo raar doet dan kap ik er mee. Ik wil best nieuwe mensen leren kennen. Alleen moet ik wel in mijn waarde gelaten worden.
Nou ja we zullen zien hoe het allemaal gaat lopen.
Een paar weken geleden werd ik aangesproken door een buurman of ik een keertje met hem wat wilde gaan drinken. Nou daar zag ik geen kwaad in. Een oudere man die gewoon wat gezelschap wil. Niets mis mee toch.
Ik wil nieuwe mensen leren kennen en dan zou ik dit aan de kant leggen. Dus afgesproken voor afgelopen donderdag. Zo gezegd en gedaan.
Donderdag naar het cafetje gegaan. En daar wilde die me hand vasthouden en me handkussen geven. Ik voelde me als maar ongemakkelijkere worden.
Hij weet dat ik een vriend heb en dat ik daar al jaren mee ben.
Maar toch doorgaan. Zelfs toen ik zei dat ik me er niet gemakkelijkere bij voelde.
Wat te doen?!? Ik had al voor volgende week afgesproken. Nu ga ik wel. Alleen ga ik het nog een keer aangeven en als die dan nog zo raar doet dan kap ik er mee. Ik wil best nieuwe mensen leren kennen. Alleen moet ik wel in mijn waarde gelaten worden.
Nou ja we zullen zien hoe het allemaal gaat lopen.
vrijdag 26 november 2010
druk
Ik heb het behoorlijk druk op dit moment. De vrije tijd die ik heb gaat in mijn toekomst zitten. Of ben ik in de stad aan het shoppen voor het werk en een klein beetje voor mij. Ik word nu al meegenomen in de december drukte pfffffffff. Ben altijd zo blij als maand voorbij is.
Dit weekend ben ik bijna helemaal vrij maar toch heb ik van alles te doen. Echt. Zo heb ik morgen een borrel van het werk. Pas om 17 uur hoef ik daar te zijn. Maar ja er moeten boodschappen gedaan worden en huis moet echt een poets beurt krijgen. Zijn we ook niet echt aan toegekomen de afgelopen dagen. Zondag hebben we een etentje van vriendlief zijn oud tante. Dan gaan we gezellig naar het pannekoekenhuis in rotterdam. Daar moeten we dan nog een cadeau voor kopen en dergelijke. En aangezien zondag voor vriendlief de enige dag is dat hij vrij is word dat ook een beetje passen en meten van hoe en wat.
En dan maandag heb ik helemaal niets. Niets. Ik hoef niets. Heb geen afspraken staan. Jieppie. Daar kijk ik nu echt naar uit. Even weer ikke tijd. Even lekker mijn dingen doen en de boel de boel laten. Of juist waar ik dan zin in heb te doen.
Aan de ene kant vind ik het heerlijk om het "druk" te hebben. Maar ik word daar zo chaotische van. En dat is niet goed. Moet soms even de pas rust nemen. Maar het gaat goedkomen dat weet ik zeker.
Mijn sociale contact zijn een beetje beneden peil geraakt door de drukke week. Maar dat komt volgende week helemaal goed. Dan ben ik veel vrij jieppie.
Dit weekend ben ik bijna helemaal vrij maar toch heb ik van alles te doen. Echt. Zo heb ik morgen een borrel van het werk. Pas om 17 uur hoef ik daar te zijn. Maar ja er moeten boodschappen gedaan worden en huis moet echt een poets beurt krijgen. Zijn we ook niet echt aan toegekomen de afgelopen dagen. Zondag hebben we een etentje van vriendlief zijn oud tante. Dan gaan we gezellig naar het pannekoekenhuis in rotterdam. Daar moeten we dan nog een cadeau voor kopen en dergelijke. En aangezien zondag voor vriendlief de enige dag is dat hij vrij is word dat ook een beetje passen en meten van hoe en wat.
En dan maandag heb ik helemaal niets. Niets. Ik hoef niets. Heb geen afspraken staan. Jieppie. Daar kijk ik nu echt naar uit. Even weer ikke tijd. Even lekker mijn dingen doen en de boel de boel laten. Of juist waar ik dan zin in heb te doen.
Aan de ene kant vind ik het heerlijk om het "druk" te hebben. Maar ik word daar zo chaotische van. En dat is niet goed. Moet soms even de pas rust nemen. Maar het gaat goedkomen dat weet ik zeker.
Mijn sociale contact zijn een beetje beneden peil geraakt door de drukke week. Maar dat komt volgende week helemaal goed. Dan ben ik veel vrij jieppie.
woensdag 24 november 2010
breien
In deze maanden heb ik altijd zin om te breien. Maar er zit alleen niet veel varitie in bij mij. Meestal zijn het lange lappen (sjaals) die ik brei.
Gewoon omdat ik het niet anders kan hihihi.
Zo kan ik maar een paar steken, recht, averrecht en oude wijven steek. Maar verder houdt het dan wel een beetje op.
Vandaag liep ik even in de stad om nog wat te neuzelen en vond een nieuwe hobbyzaak. Daar wat rond gekeken en vond daar een boek met 300 verschillende breimanier. Nou dat lijkt me wel wat. Het staat zowel met plaatjes als met tekst wat je moet doen.
Dus nu nog even de sjalen afmaken die ik heb liggen. Mits ik er voor 1 nog de juiste wol kan vinden maar de andere komt goed. En dan lekker oefenen op nieuwe steken.
Dus genoeg te oefenen heb ik dan wel hihihi
Gewoon omdat ik het niet anders kan hihihi.
Zo kan ik maar een paar steken, recht, averrecht en oude wijven steek. Maar verder houdt het dan wel een beetje op.
Vandaag liep ik even in de stad om nog wat te neuzelen en vond een nieuwe hobbyzaak. Daar wat rond gekeken en vond daar een boek met 300 verschillende breimanier. Nou dat lijkt me wel wat. Het staat zowel met plaatjes als met tekst wat je moet doen.
Dus nu nog even de sjalen afmaken die ik heb liggen. Mits ik er voor 1 nog de juiste wol kan vinden maar de andere komt goed. En dan lekker oefenen op nieuwe steken.
Dus genoeg te oefenen heb ik dan wel hihihi
dinsdag 23 november 2010
shoppen
Vandaag ben ik even alleen naar de stad geweest. Ik moest het een en ander halen voor mijn werk. Ik dacht gelijk kan ik eventueel kijken voor iets leuks voor mezelf.
Zo gezegd zo gedaan. Ik heb een leuk (althans ik vind hem leuk) jurkje gekocht en 2 paar schoenen met hakjes.
En weet je ik genoot nog echt. Heerlijk alleen. Zonder iemand die op je staat te wachten of waar jij op staat te wachten.
Gewoon mijn eigen dingen doen en mijn eigen plan trekken. Dat was wel heerlijk hoor. Oke soms mistte ik wel even het advies van iemand maar weet je ik ben er helemaal zelf uitgekomen.
Met een grote glimlach zit ik nu achter de comp
Met nieuwe kleren aan te wachten op vriendlief. Die heb ik wel al verteld dat ik dingen voor mezelf gekocht heb al weet hij nog niet wat.
O en panty's blijven rot dingen echt waar. Heb er nu weer 1 sinds jaren gekocht maar jeetje mina wat een geklungel en gedoe om er 1 aan te trekken.
Maar goed heb hem aan en nu is het wachten op hopenlijk een positieve reactie van vriendlief :)
Zo gezegd zo gedaan. Ik heb een leuk (althans ik vind hem leuk) jurkje gekocht en 2 paar schoenen met hakjes.
En weet je ik genoot nog echt. Heerlijk alleen. Zonder iemand die op je staat te wachten of waar jij op staat te wachten.
Gewoon mijn eigen dingen doen en mijn eigen plan trekken. Dat was wel heerlijk hoor. Oke soms mistte ik wel even het advies van iemand maar weet je ik ben er helemaal zelf uitgekomen.
Met een grote glimlach zit ik nu achter de comp
Met nieuwe kleren aan te wachten op vriendlief. Die heb ik wel al verteld dat ik dingen voor mezelf gekocht heb al weet hij nog niet wat.
O en panty's blijven rot dingen echt waar. Heb er nu weer 1 sinds jaren gekocht maar jeetje mina wat een geklungel en gedoe om er 1 aan te trekken.
Maar goed heb hem aan en nu is het wachten op hopenlijk een positieve reactie van vriendlief :)
zondag 21 november 2010
messen in het hart
Er zitten messen in mijn hart
De ene doorgeroest
de andere met kartels aan de zijkant
de ene vers
de andere oud
Ik wil ze er uithalen
voorzichtig
het bloeden tegen gaan.
Ik wil het loslaten
wil het niet meer met me meedragen
maar in de tussentijd worden er nieuwe messen in mijn hart gestoken.
ik kan bijna geen adem meer halen
ik wil dit niet
maar weet het ook niet tegen te gaan
ik schop
ik sla
bijt en doe lelijk
maar de messen blijven komen
is alleen zijn dan een optie
nee dat is niet wat ik wil
wil toch wel mensen om me heen
moet ik dan maar leren omgaan met de messen
of kan ik het anders gaan zien
zodat sommige dingen me minder raken
me niet meer verwonden diep van binnen
is het mijn eigen spiegelbeeld die me dit laat zien
het is tijd om op te ruimen
op het loslaten en door te gaan
te kijken naar de dingen die wel lukken
en jammer voor degene die me hebben pijn gedaan
kijk naar me want ik sta nog over eind
ik ben hier nog en nog lang niet klaar
het gaat me lukken om de messen minder pijnlijk te laten zijn
ze zullen verwijderd worden op mijn manier en in mijn tijd.
Blessed be
De ene doorgeroest
de andere met kartels aan de zijkant
de ene vers
de andere oud
Ik wil ze er uithalen
voorzichtig
het bloeden tegen gaan.
Ik wil het loslaten
wil het niet meer met me meedragen
maar in de tussentijd worden er nieuwe messen in mijn hart gestoken.
ik kan bijna geen adem meer halen
ik wil dit niet
maar weet het ook niet tegen te gaan
ik schop
ik sla
bijt en doe lelijk
maar de messen blijven komen
is alleen zijn dan een optie
nee dat is niet wat ik wil
wil toch wel mensen om me heen
moet ik dan maar leren omgaan met de messen
of kan ik het anders gaan zien
zodat sommige dingen me minder raken
me niet meer verwonden diep van binnen
is het mijn eigen spiegelbeeld die me dit laat zien
het is tijd om op te ruimen
op het loslaten en door te gaan
te kijken naar de dingen die wel lukken
en jammer voor degene die me hebben pijn gedaan
kijk naar me want ik sta nog over eind
ik ben hier nog en nog lang niet klaar
het gaat me lukken om de messen minder pijnlijk te laten zijn
ze zullen verwijderd worden op mijn manier en in mijn tijd.
Blessed be
zaterdag 20 november 2010
niet naar het ziekenhuis
Ik ben al maanden (laatste afspraak was 29 september) niet naar het ziekenhuis geweest. Ik heb ook eigenlijk geen contact gelegd met ze. Dom en Stom. Ik durf ook niet zo goed. Bang voor zoveel dingen. En wetende dat er niet veel in mijn lichaam is veranderd vind ik het ook zonde om te gaan. Ik val af maar dat kom ik weer aan.
Ik beweeg niet voldoende en dat weet ik.
Ik probeer op mijn eten te letten maar dat gaat ook zo verdomde moeilijke op dit moment.
Ben de afgelopen week of 2 al bezig met ik moet ze bellen of een mail sturen maar toch doe ik dit niet. Stom he
Voelt voor mij een beetje als of ik straf gaat krijgen van de juf en dat ik dan daarna nog de klas word uitgestuurd.
Ik wil ergens wel maar ergens ook niet. Denk dat ik ze van de week toch maar even bel en dan even met ze gaat overleggen. Met de verpleegkundige hoe we de draad weer op gaan pakken. Want ja een kindje wil ik nog steeds absoluut. Maar het valt me best wel emotioneel zwaar.
Had het onderschat echt. Ik had verwacht dat het voor mij zwaar zou worden als ik mogelijk aan de hormonen moest gaan. Maar dat is niet zo. telkens als ik geen menstruatie heb voel ik me onzeker. Ben ik zwanger of niet. Is het nu wel gelukt.
Maar ja ik ben nu vanaf juli nadat het is opgewekt is er niets meer geweest. Helemaal niets meer.
Dus daarvoor hoef ik ook niet naar het ziekenhuis. Bah. Ik vind het gewoon kut.
Ik vecht tegen iets waar ik op dit moment heel even het gevoel dat ik niet aan het winnen ben. Omdat ik in mijn ogen er niet genoeg voor doe. En daardoor nu de strijdbijl aan het begraven ben. Terwijl ik er misschien zo dichtbij ben. En misschien ook niet maar dat weet ik niet.
Dus besluit ik nu om er toch maar weer voor te gaan. Meer bewegen. gezond eten. En naar het ziekenhuis.
Ik beweeg niet voldoende en dat weet ik.
Ik probeer op mijn eten te letten maar dat gaat ook zo verdomde moeilijke op dit moment.
Ben de afgelopen week of 2 al bezig met ik moet ze bellen of een mail sturen maar toch doe ik dit niet. Stom he
Voelt voor mij een beetje als of ik straf gaat krijgen van de juf en dat ik dan daarna nog de klas word uitgestuurd.
Ik wil ergens wel maar ergens ook niet. Denk dat ik ze van de week toch maar even bel en dan even met ze gaat overleggen. Met de verpleegkundige hoe we de draad weer op gaan pakken. Want ja een kindje wil ik nog steeds absoluut. Maar het valt me best wel emotioneel zwaar.
Had het onderschat echt. Ik had verwacht dat het voor mij zwaar zou worden als ik mogelijk aan de hormonen moest gaan. Maar dat is niet zo. telkens als ik geen menstruatie heb voel ik me onzeker. Ben ik zwanger of niet. Is het nu wel gelukt.
Maar ja ik ben nu vanaf juli nadat het is opgewekt is er niets meer geweest. Helemaal niets meer.
Dus daarvoor hoef ik ook niet naar het ziekenhuis. Bah. Ik vind het gewoon kut.
Ik vecht tegen iets waar ik op dit moment heel even het gevoel dat ik niet aan het winnen ben. Omdat ik in mijn ogen er niet genoeg voor doe. En daardoor nu de strijdbijl aan het begraven ben. Terwijl ik er misschien zo dichtbij ben. En misschien ook niet maar dat weet ik niet.
Dus besluit ik nu om er toch maar weer voor te gaan. Meer bewegen. gezond eten. En naar het ziekenhuis.
oproep geplaats
Een paar dagen geleden heb ik een oproep op een site gezet voor vriendschap. Ik wil gewoon echte oprecht vriendschap. Nou denk je misschien waarom doe je dat via het internet. Nou waarom niet.
Zo kan ik veilig iemand leren kennen en als het voor mij niet goed meer voelt kan ik het net zo makkelijk afkappen als dat het begonnen is.
Ik wil gewoon dingen kunnen delen met mensen. Gewoon mijn verhaal kunnen vertellen en daar misschien nog wel adviezen in krijgen. Ben al blij met de mensen die in mijn leven zijn. Maar toch.
Ik mis een groepje vriendinnen. Die heb ik nooit echt gehad. Ik voelde me er altijd buiten staan. En dat heb ik eigenlijk nog steeds. Maar toch wil ik het proberen. Wie niet waagt wie niet wint.
Zo heb ik me ook op een site aangemeld voor sportmaatjes. Alleen het nadeel is dat je daar dan weer lid moet worden en geld voor moet betalen om onder andere de berichtjes te mogen en kunnen lezen die mensen je hebben gestuurd. Is een beetje jammer.
Maar ja misschien vind ik daar nog wel een oplossing voor. Hoop ik dan :)
Vind het een hele stap voor mezelf dat ik dit doe. Mensen opzoeken en zelfs advertenties plaatsten. Andere mensen zullen het anders doen maar ik doe het lekker op mijn manier.
We zullen zien wat het me gaat brengen. Misschien wel een mooie vriendschap en misschien wel helemaal niets. Maar ik heb het in ieder geval wel geprobeerd
Groetjes Regina
Zo kan ik veilig iemand leren kennen en als het voor mij niet goed meer voelt kan ik het net zo makkelijk afkappen als dat het begonnen is.
Ik wil gewoon dingen kunnen delen met mensen. Gewoon mijn verhaal kunnen vertellen en daar misschien nog wel adviezen in krijgen. Ben al blij met de mensen die in mijn leven zijn. Maar toch.
Ik mis een groepje vriendinnen. Die heb ik nooit echt gehad. Ik voelde me er altijd buiten staan. En dat heb ik eigenlijk nog steeds. Maar toch wil ik het proberen. Wie niet waagt wie niet wint.
Zo heb ik me ook op een site aangemeld voor sportmaatjes. Alleen het nadeel is dat je daar dan weer lid moet worden en geld voor moet betalen om onder andere de berichtjes te mogen en kunnen lezen die mensen je hebben gestuurd. Is een beetje jammer.
Maar ja misschien vind ik daar nog wel een oplossing voor. Hoop ik dan :)
Vind het een hele stap voor mezelf dat ik dit doe. Mensen opzoeken en zelfs advertenties plaatsten. Andere mensen zullen het anders doen maar ik doe het lekker op mijn manier.
We zullen zien wat het me gaat brengen. Misschien wel een mooie vriendschap en misschien wel helemaal niets. Maar ik heb het in ieder geval wel geprobeerd
Groetjes Regina
maandag 15 november 2010
roddelen/zwart praten
Waarom moeten wij roddelen en soms mensen daardoor naar beneden halen?? Waarom word dat altijd achter iemand zijn rug gedaan en niet recht in de persoon zijn gezicht zodat die zich kan verdedigen. Want de mensen die het aan horen gaan hun oordeel over die persoon waar over geroddelt word bij trekken.
Nee echt ik heb mijn buik er echt vol van.
Zeg het in iemand zijn gezicht of zeg niets. Want als het niet bij de persoon in kwestie komt kan degene er ook niets aan doen.
Ik ben het zat dat mensen je in hokken duwen zonder te weten wat er aan de hand is. Dat er van alles over je gezegd word terwijl je dat niet weet. En vol goed vertrouwen zie je die personen de volgende keer en word je anders aangekeken dan de keer daarvoor.
Nee vind het raar en snap het niet. En tuurlijk soms moet de druk er af en moet je het even kwijt.
Maar zeg het daarna ook tegen de persoon waar het om gaat. Want alleen die kan het verklaren. Misschien is die persoon zich er wel helemaal niet bewust van dat het gebeurt of dat die dat doet.
Of misschien is het gewoon een automatisme van iemand en heeft die het niet door. Echt het kunnen zoveel reden zijn. Maar als er alleen maar over geroddeld word kan er niemand zich verdedigen of het misschien zelfs beamen dat het zo is. Dat je terecht je er zo over denkt.
Nee echt ik heb mijn buik er echt vol van.
Zeg het in iemand zijn gezicht of zeg niets. Want als het niet bij de persoon in kwestie komt kan degene er ook niets aan doen.
Ik ben het zat dat mensen je in hokken duwen zonder te weten wat er aan de hand is. Dat er van alles over je gezegd word terwijl je dat niet weet. En vol goed vertrouwen zie je die personen de volgende keer en word je anders aangekeken dan de keer daarvoor.
Nee vind het raar en snap het niet. En tuurlijk soms moet de druk er af en moet je het even kwijt.
Maar zeg het daarna ook tegen de persoon waar het om gaat. Want alleen die kan het verklaren. Misschien is die persoon zich er wel helemaal niet bewust van dat het gebeurt of dat die dat doet.
Of misschien is het gewoon een automatisme van iemand en heeft die het niet door. Echt het kunnen zoveel reden zijn. Maar als er alleen maar over geroddeld word kan er niemand zich verdedigen of het misschien zelfs beamen dat het zo is. Dat je terecht je er zo over denkt.
zondag 14 november 2010
verjaardag van vriendin
Vandaag werd een vriendin van mij 26 jaar. Ken haar nog niet heel lang maar vond het wel leuk dat we waren uitgenodigd. Het was wel even een reis en door mijn humeur van de ochtend dat betekende dat even wat later vertrekken.
Ik was echt chago volgens vriendlief was ik leuk chago maar toch. Ik zag het even niet.
Dus een uur later dan gepland kwamen we aan in Leiden en daar werden we opgehaald om naar Katwijk aan de Rijn gebracht te worden.
Daar eenmaal binnen was het voor mij even alles aankijken en bekijken want de woonkamer zat aardig vol. En de jarige job liep heel veel heen en weer.
We zouden maar eventjes blijven en dat werd toch wel wat langer :)
Uit eindelijk begon ik ook lekker mee te kletsen met de mensen en voelde me daardoor steeds meer op mijn gemak.
Is toch wel heel fijn dat je geaccepteert word door mensen zonder beoordeeld te worden. Zonder dat ze iets maar van je weten en ze kijken niet naar hoe je eruit ziet maar naar wie je bent. En dat gebeurde vanmiddag/vanavond.
Op de terug weg heerlijk met vriendlief zitten kletsen en doen en dat was ook wel fijn. Heerlijk om even bij elkaar te zijn zonder iets van elkaar echt te verlangen.
Thuis gekomen zou ik nog brownies maken voor vriendlief. Zo'n kant en klaar pak. Maar het pakte wel goed uit. Had er nog het een en ander extra aan toegevoegd en dat was toch best wel lekker. Ja ik heb er ook lekker van gesnoept.
Hihi morgen ga we er weer opletten.
Ik was echt chago volgens vriendlief was ik leuk chago maar toch. Ik zag het even niet.
Dus een uur later dan gepland kwamen we aan in Leiden en daar werden we opgehaald om naar Katwijk aan de Rijn gebracht te worden.
Daar eenmaal binnen was het voor mij even alles aankijken en bekijken want de woonkamer zat aardig vol. En de jarige job liep heel veel heen en weer.
We zouden maar eventjes blijven en dat werd toch wel wat langer :)
Uit eindelijk begon ik ook lekker mee te kletsen met de mensen en voelde me daardoor steeds meer op mijn gemak.
Is toch wel heel fijn dat je geaccepteert word door mensen zonder beoordeeld te worden. Zonder dat ze iets maar van je weten en ze kijken niet naar hoe je eruit ziet maar naar wie je bent. En dat gebeurde vanmiddag/vanavond.
Op de terug weg heerlijk met vriendlief zitten kletsen en doen en dat was ook wel fijn. Heerlijk om even bij elkaar te zijn zonder iets van elkaar echt te verlangen.
Thuis gekomen zou ik nog brownies maken voor vriendlief. Zo'n kant en klaar pak. Maar het pakte wel goed uit. Had er nog het een en ander extra aan toegevoegd en dat was toch best wel lekker. Ja ik heb er ook lekker van gesnoept.
Hihi morgen ga we er weer opletten.
zaterdag 13 november 2010
gesprekken
De afgelopen dagen heb ik aardig wat gesprekken gehad op het werk. Allemaal over dat ik niet functioneer naar behoren. Een van de moeilijkste vond ik gisteren wel. Het aangeven bij het subteam. Van de woonkamer waar ik werk. Damn.
Ik had het koud en zat zo erg te trillen dat wil je niet weten. Maar ik heb gezegd wat ik moest zeggen. Voelde me daarna wel wat opgelucht.
Heb het heel even naast me neer kunnen leggen. Kan me weer focussen op andere dingen. Ben een stuk positiever. Nu nog alleen verder in mijn hoofd een plek geven. Dingen loslaten en verwerken noemen ze dat toch. Maar ja dat is niet makkelijk. Zeker niet als je zolang van je leven alles negatief benaderd.
Dan ineens (ben er al jaren mee bezig hoor) dingen die normaal negatief zijn naar het positieve draaien. Dat is niet makkelijke. Maar we proberen het.
Daar is het begin mee gemaakt :)
Nu heb ik lekker een paar dagen vrij en kan ik aan andere dingen denken. Verder stappen zetten voor wat ik wil ga doen. Ik weet dat het niet makkelijk is om iets voor jezelf neer te zetten.
Maar het voelt heel goed en heel belangrijk voor mij. En dat is het belangrijkste. Ik wil dingen doen waar ik gelukkig van word en als dat hard werken betekend maar geen geld ja dat is niet makkelijk. Maar geluk kan je niet kopen. Geluk is zo belangrijk. Ben je niet gelukkig dan ga je kapot aan van alles en nog wat. En is het niet geestelijk dan kan het nog wel lichamelijk zijn.
Dus wil ik gaan voor iets wat me nu gelukkig maakt :) Helaas betekent het ook wel dat ik er naast gewoon moet blijven werken want ja er moet wel geld in huis komen. En vriendlief verdient niet genoeg om alles te kunnen betalen.
Ik had het koud en zat zo erg te trillen dat wil je niet weten. Maar ik heb gezegd wat ik moest zeggen. Voelde me daarna wel wat opgelucht.
Heb het heel even naast me neer kunnen leggen. Kan me weer focussen op andere dingen. Ben een stuk positiever. Nu nog alleen verder in mijn hoofd een plek geven. Dingen loslaten en verwerken noemen ze dat toch. Maar ja dat is niet makkelijk. Zeker niet als je zolang van je leven alles negatief benaderd.
Dan ineens (ben er al jaren mee bezig hoor) dingen die normaal negatief zijn naar het positieve draaien. Dat is niet makkelijke. Maar we proberen het.
Daar is het begin mee gemaakt :)
Nu heb ik lekker een paar dagen vrij en kan ik aan andere dingen denken. Verder stappen zetten voor wat ik wil ga doen. Ik weet dat het niet makkelijk is om iets voor jezelf neer te zetten.
Maar het voelt heel goed en heel belangrijk voor mij. En dat is het belangrijkste. Ik wil dingen doen waar ik gelukkig van word en als dat hard werken betekend maar geen geld ja dat is niet makkelijk. Maar geluk kan je niet kopen. Geluk is zo belangrijk. Ben je niet gelukkig dan ga je kapot aan van alles en nog wat. En is het niet geestelijk dan kan het nog wel lichamelijk zijn.
Dus wil ik gaan voor iets wat me nu gelukkig maakt :) Helaas betekent het ook wel dat ik er naast gewoon moet blijven werken want ja er moet wel geld in huis komen. En vriendlief verdient niet genoeg om alles te kunnen betalen.
dinsdag 9 november 2010
werk
Vandaag weer een gesprek gehad op het werk. Aan het einde van de maand weer. Het gaat met mij gewoon niet lekker en voel me niet op mijn plek. En dat heb ik ook aangeven. Mijn teamleidster zit er toch wel mee dat ik me niet in het team voelt passen. Want ze merkt het niet van andere collega's. Maar vandaag werd het wel door een collega bevestigd.
Die zei gewoon heel hard maar wel heel eerlijk, nadat ik had gezegd dat ik het gevoel heb dat ik niet bij het team pas, ja daar heb je gelijk in. Je gevoel klopt. Damn oke het klopt dus allemaal wat ik voel en merk en waarneem.
Waarom komen collega's dan niet naar me toe als ik niet functioneer naar hun behoren.
Nee echt hoor. En zo zijn er wel meer dingen.
Nu heb ik donderdag vergadering en dan moet ik en wil ik het open op tafel neerleggen. Want ja het is toch wel belangrijk. Zal niet makkelijk worden maar toch. Als ik er niets aan doet veranderd het niet en gaan we alleen maar dieper de shit in en dat wil ik niet. Echt niet
Dus proberen we nu maar positief te blijven en toch wel mijn ogen open te houden om te kijken van hoe of wat.
Ik moet nu ook nog gaan wikken en wegen waar ik moet beginnen en hoe te beginnen. Voor iemand die altijd in het negatieve staat is het moeilijk om overal een positieve draai aan te geven. Zeker ook nog met mijn sociale mankement hihihi. Laten we het maar even zo noemen. Niet makkelijk contact maken. Al is dat wel enorm verbeterd.
Maar ik ga het proberen en dat is in dit geval het beste wat ik kan doen.
Ook heb ik aangeven in het gesprek dat ik het gevoel heb dat ik niet in het team pas omdat ik totale andere interesse hebben en mensen daar geen aandacht voor hebben.
Maar dan moet ik er ook meer over vertellen word er dan gezegd
Ja maar wacht als ik al het gevoel heb dat ik niet in het team pas dan heb ik ook geen zin om telkens dingen te vertellen die over mijn prive leven gaat.
Vind het al heel wat dat ik heb aankunnen geven dat ik niet lekker in mijn vel zit en dat het niet goed met me gaat.
Voorlopig heb ik nog begrip van collega"s gekregen en dat is ook wel fijn. Denk alleen wel dat dit niet te lang moet duren (duurt al een tijdje).
Ik kan niet helemaal zijn die ik wil zijn op mijn werk en dat is niet makkelijk. Misschien dat daar ooit nog verandering in kan komen.
Blessed be
Die zei gewoon heel hard maar wel heel eerlijk, nadat ik had gezegd dat ik het gevoel heb dat ik niet bij het team pas, ja daar heb je gelijk in. Je gevoel klopt. Damn oke het klopt dus allemaal wat ik voel en merk en waarneem.
Waarom komen collega's dan niet naar me toe als ik niet functioneer naar hun behoren.
Nee echt hoor. En zo zijn er wel meer dingen.
Nu heb ik donderdag vergadering en dan moet ik en wil ik het open op tafel neerleggen. Want ja het is toch wel belangrijk. Zal niet makkelijk worden maar toch. Als ik er niets aan doet veranderd het niet en gaan we alleen maar dieper de shit in en dat wil ik niet. Echt niet
Dus proberen we nu maar positief te blijven en toch wel mijn ogen open te houden om te kijken van hoe of wat.
Ik moet nu ook nog gaan wikken en wegen waar ik moet beginnen en hoe te beginnen. Voor iemand die altijd in het negatieve staat is het moeilijk om overal een positieve draai aan te geven. Zeker ook nog met mijn sociale mankement hihihi. Laten we het maar even zo noemen. Niet makkelijk contact maken. Al is dat wel enorm verbeterd.
Maar ik ga het proberen en dat is in dit geval het beste wat ik kan doen.
Ook heb ik aangeven in het gesprek dat ik het gevoel heb dat ik niet in het team pas omdat ik totale andere interesse hebben en mensen daar geen aandacht voor hebben.
Maar dan moet ik er ook meer over vertellen word er dan gezegd
Ja maar wacht als ik al het gevoel heb dat ik niet in het team pas dan heb ik ook geen zin om telkens dingen te vertellen die over mijn prive leven gaat.
Vind het al heel wat dat ik heb aankunnen geven dat ik niet lekker in mijn vel zit en dat het niet goed met me gaat.
Voorlopig heb ik nog begrip van collega"s gekregen en dat is ook wel fijn. Denk alleen wel dat dit niet te lang moet duren (duurt al een tijdje).
Ik kan niet helemaal zijn die ik wil zijn op mijn werk en dat is niet makkelijk. Misschien dat daar ooit nog verandering in kan komen.
Blessed be
zaterdag 6 november 2010
voorbij
Mijn vakantie is nu echt voorbij. En heb ik er nou van kunnen genieten?!? Nee niet echt. Heb wel heel veel kunnen nadenken en doen. Maar ben ook veel met het werk bezig geweest. En dat is toch wel iets waarvoor je vakantie neemt om je werk los te laten en even helemaal vrij te zijn.
Alles behalve dat. Ben er zelfs zo beroerd van geworden dat ik er voor naar de dokter moest. Nu gaat er in mijn hoofd allerlei situatie op dingen die ik mogelijk ga zeggen. Die ik mogelijk ga vertellen.
Ik wil dat niet vooruit denken maak me dan toch drukker dan ik telkens denk. Maar ik doe het. Ik wil er niet negatief tegenover staan maar het gebeurt.
Weet ook niet goed wat er aan te doen dan het alleen maar aan kunnen geven en er verder naar te handelen.
Het enige wat ik op dit moment wil is vrij zijn en mijn eigen dingen neer te zetten. Weet ook wel dat je dan nog minder vrijheid heb maar dan doe ik iets wat ik echt van uit mijn hart en ziel doe. Niet dat dat het werk wat ik nu doe ook niet zo is maar ja ach dingen veranderen nou eenmaal.
Vriendlief zei ook dat ik wat positiever er over moest denken. Neemt niet weg dat ik er wel heen moet en met het gevoel wat er nu in mijn lief zit word het er niet beter op.
Ja oke ik zie de mensen weer maar weet je dat neemt niet weg dat het ten kosten gaat van mijn gezondheid. Dat is gewoon niet goed.
Dus heb ik in de vakantie nagedachte en keuzes gemaakt. Ben nu een heel eind op weg alleen het nu nog vertellen en waar maken en dan ben ik klaar voor mijn gevoel.
Hoe het ontvangen gaat worden geen idee. En daar denk ik dan ook weer aan.
Het enige wat ik nu kan doen is het toch loslaten en me ding doen die ik moet doen voor mezelf, Voor mijn gezondheid.
Dus over een paar uur mijn eerste werkdag na bijna een maand vakantie.
We zullen zien hoe het gaat lopen.
Blessed Be
Alles behalve dat. Ben er zelfs zo beroerd van geworden dat ik er voor naar de dokter moest. Nu gaat er in mijn hoofd allerlei situatie op dingen die ik mogelijk ga zeggen. Die ik mogelijk ga vertellen.
Ik wil dat niet vooruit denken maak me dan toch drukker dan ik telkens denk. Maar ik doe het. Ik wil er niet negatief tegenover staan maar het gebeurt.
Weet ook niet goed wat er aan te doen dan het alleen maar aan kunnen geven en er verder naar te handelen.
Het enige wat ik op dit moment wil is vrij zijn en mijn eigen dingen neer te zetten. Weet ook wel dat je dan nog minder vrijheid heb maar dan doe ik iets wat ik echt van uit mijn hart en ziel doe. Niet dat dat het werk wat ik nu doe ook niet zo is maar ja ach dingen veranderen nou eenmaal.
Vriendlief zei ook dat ik wat positiever er over moest denken. Neemt niet weg dat ik er wel heen moet en met het gevoel wat er nu in mijn lief zit word het er niet beter op.
Ja oke ik zie de mensen weer maar weet je dat neemt niet weg dat het ten kosten gaat van mijn gezondheid. Dat is gewoon niet goed.
Dus heb ik in de vakantie nagedachte en keuzes gemaakt. Ben nu een heel eind op weg alleen het nu nog vertellen en waar maken en dan ben ik klaar voor mijn gevoel.
Hoe het ontvangen gaat worden geen idee. En daar denk ik dan ook weer aan.
Het enige wat ik nu kan doen is het toch loslaten en me ding doen die ik moet doen voor mezelf, Voor mijn gezondheid.
Dus over een paar uur mijn eerste werkdag na bijna een maand vakantie.
We zullen zien hoe het gaat lopen.
Blessed Be
zaterdag 30 oktober 2010
Samhain
Het begin van het pagan jaar staat voor de deur. Samhain. Een viering die draait om inkeer naar jezelf. In stilte het labyrint weer in gaan. Om te kijken we ideeen er toch geen vruchtbare grond hebben mogen vinden en welke wel.
Wat wil je loslaten en niet meer meenemen in het nieuwe jaar??
Wat wil je neerzetten voor jezelf of iemand anders in het nieuwe jaar??
De aarde maakt zich klaar voor de winter en alles is aan het afsterven boven de grond. Onder de grond gebeurt er nog van alles en wacht het af tot het weer warm genoeg is om naar boven te komen.
Het is de tijd van transformatie. De ketel van de godin Cerridwen daar word hevige in geroerd en misschien mag je er in kijken om dingen van je af te laten spoelen, om nieuwe inzichten te krijgen, of misschien zelfs antwoorden die je zocht.
Luister naar je gevoel als je behoefte heb om even lekker stil in een hoekje te zitten is dat helemaal niet erg. Doe de dingen die jij belangrijk vind op dit moment en laat je niet opjagen door de maatschappij.
Ga naar buiten en kijk hoe de natuur zichzelf klaar maakt om naar de stilte bovengronds te gaan. Wetende dat er ondergronds nog zoveel gebeurt.
Vertel verhalen aan je vrienden, familie, kinderen. Deel.
Blessed be
1 week vakantie
Ik hoef nog 1 week niet te werken. Nog 1 week rust. Nog 1 week om dingen voor mezelf te doen. En dat ga ik dan ook doen. Vanaf het moment dat de dokter tegen me had gezegd dat ik hyperventilatie heb (paniekaanvallen. Ben ik over dingen gaan nadenken. Ik kwam ook tot de conclusie buiten dat er toch wel wat stressfactoren zijn, er dit jaar voor mijn geen cursus of dergelijke dingen in het verschiet staan. Misschien later in het jaar maar dit moment niet.
Na meer dan 6 jaar hier en daar toch wel cursussen of wat dan ook gedaan te hebben is dat ook iets wat ineens heel anders aanvoelt en doet.
Normaal keek ik er dan toch wel naar uit om er naar toe te gaan. Zag het soms echt als een uitje.
Nu is het wel mooi. Want gisterennacht kwam ik ineens tot bepaalde gedachtes. Ik ga proberen om mensen bij elkaar te brengen die dezelfde gedachtes of overtuigingen hebben. Of in ieder geval dezelfde interesse. Maakt niet uit of je jong of oud ben.
Gaat mij er om, om te delen en gezellig onder elkaar te zijn.
Daar ben ik mee bezig gegaan. En wil me weer meer gaan richten op het geven van vieringen. Want door omstandigheden is dit stil te komen liggen. Was nog niet de tijd ervoor.
Maar nu omdat ik geen cursus of training of wat dan ook volg kan er volledig hier opgericht gaan worden.
Vind het erg leuk en heb er veel zin in.
Ben wel benieuwd hoe het ontvangen gaat worden en of er reactie komen. Ach ja dat is altijd de vraag.
Ik ga dit jaar dus niet stil zitten. Alleen in plaats van alles te volgen en te doen. Ga ik nu zelf initatieve nemen.
Blessed be
Na meer dan 6 jaar hier en daar toch wel cursussen of wat dan ook gedaan te hebben is dat ook iets wat ineens heel anders aanvoelt en doet.
Normaal keek ik er dan toch wel naar uit om er naar toe te gaan. Zag het soms echt als een uitje.
Nu is het wel mooi. Want gisterennacht kwam ik ineens tot bepaalde gedachtes. Ik ga proberen om mensen bij elkaar te brengen die dezelfde gedachtes of overtuigingen hebben. Of in ieder geval dezelfde interesse. Maakt niet uit of je jong of oud ben.
Gaat mij er om, om te delen en gezellig onder elkaar te zijn.
Daar ben ik mee bezig gegaan. En wil me weer meer gaan richten op het geven van vieringen. Want door omstandigheden is dit stil te komen liggen. Was nog niet de tijd ervoor.
Maar nu omdat ik geen cursus of training of wat dan ook volg kan er volledig hier opgericht gaan worden.
Vind het erg leuk en heb er veel zin in.
Ben wel benieuwd hoe het ontvangen gaat worden en of er reactie komen. Ach ja dat is altijd de vraag.
Ik ga dit jaar dus niet stil zitten. Alleen in plaats van alles te volgen en te doen. Ga ik nu zelf initatieve nemen.
Blessed be
woensdag 27 oktober 2010
hyperventilatie
Kom net van de dokter vandaan en ik blijk last te hebben van paniekaanvallen/hyperventilatie. Al mogen ze het niet meer hyperventilatie noemen. Hier komen alle klachten vandaan. Het enorme koud zijn, het misselijk zijn, korte en benauwige ademen, snel duizelig
Maar kom op ik heb vakantie. Ik ben naar Engeland geweest daar laad ik meestal op. Oke ik kom dan niet altijd even goed thuis. Vaak met veel emoties.
De arts vroeg ook of ik stress had. Ik zei ook ik heb vakantie dus hoe kan ik nu op dit moment stress hebben.
Maar als ik nu ga nadenken is er meer dan genoeg stress maar de grootste oorzaak is toch wel mijn werk.
Damn nu had ik al aangegeven daar dat ik me daar niet meer prettig voel. Nu geeft mijn lichaam het ook nog eens aan. Dat is wel even flink balen.
Nu moet ik nogmaals een gesprek aangaan op het werk. Daar zit ik eigenlijk niet op te wachten maar ja doe ik het niet dan ben ik verder van huis en is het dadelijk nog ernstigere.
Maar ook dat klote geld altijd brengt een hoop stress mee. En gewoon zoveel andere dingen zoals het niet zwanger kunnen worden op dit moment. Mensen in me omgeving die me niet begrijpen.
Ik wil zo graag iets anders doen. Ik wil mensen helpen. Ik wil mensen begeleiden. Maar ik wil ook gehoord worden. Naar me geluisterd word en niet als een stoomwals machine over me heen gebanjeerd wordt.
Of dat ik ga lopen afvragen wat mensen van me denken.
Nee dat wil ik niet meer.
Ik wil mezelf zijn en vrij zijn en als dat dan betekend dat ik een andere baan moet gaan zoeken dan doe ik dat.
Of als dat dan betekend overplaatsing aanvragen dan doe ik dat. Want de zorg is en blijft wel iets wat ik heel leuk vind om te doen. Maar de druk op mijn woongroep kan ik echt niet meer aan. Dat is nu wel heel duidelijk geworden.
O ja ik heb een leuk advies meegekregen van de huisarts buiten er met het werk over te praten. Als ik het voel aankomen dan moet ik in rustig in een pedaalemmerzak gaan ademen.
Zo en nu ga ik maar even tot rust komen met mezelf.
Blessed be
Maar kom op ik heb vakantie. Ik ben naar Engeland geweest daar laad ik meestal op. Oke ik kom dan niet altijd even goed thuis. Vaak met veel emoties.
De arts vroeg ook of ik stress had. Ik zei ook ik heb vakantie dus hoe kan ik nu op dit moment stress hebben.
Maar als ik nu ga nadenken is er meer dan genoeg stress maar de grootste oorzaak is toch wel mijn werk.
Damn nu had ik al aangegeven daar dat ik me daar niet meer prettig voel. Nu geeft mijn lichaam het ook nog eens aan. Dat is wel even flink balen.
Nu moet ik nogmaals een gesprek aangaan op het werk. Daar zit ik eigenlijk niet op te wachten maar ja doe ik het niet dan ben ik verder van huis en is het dadelijk nog ernstigere.
Maar ook dat klote geld altijd brengt een hoop stress mee. En gewoon zoveel andere dingen zoals het niet zwanger kunnen worden op dit moment. Mensen in me omgeving die me niet begrijpen.
Ik wil zo graag iets anders doen. Ik wil mensen helpen. Ik wil mensen begeleiden. Maar ik wil ook gehoord worden. Naar me geluisterd word en niet als een stoomwals machine over me heen gebanjeerd wordt.
Of dat ik ga lopen afvragen wat mensen van me denken.
Nee dat wil ik niet meer.
Ik wil mezelf zijn en vrij zijn en als dat dan betekend dat ik een andere baan moet gaan zoeken dan doe ik dat.
Of als dat dan betekend overplaatsing aanvragen dan doe ik dat. Want de zorg is en blijft wel iets wat ik heel leuk vind om te doen. Maar de druk op mijn woongroep kan ik echt niet meer aan. Dat is nu wel heel duidelijk geworden.
O ja ik heb een leuk advies meegekregen van de huisarts buiten er met het werk over te praten. Als ik het voel aankomen dan moet ik in rustig in een pedaalemmerzak gaan ademen.
Zo en nu ga ik maar even tot rust komen met mezelf.
Blessed be
Niet lekker
Ben vanaf dat ik van engeland vandaag ben gekomen niet lekker. De laatste dagen wordt het er ook niet beter op. Een drukkend gevoel op mijn borstkast, misselijk, en echt ontzettend koud. Zo koud heb ik het nog nooit gehad. Ik loop soms met drie lagen kleding aan en de kachel op 21 graden en zit dan nog te bibberen van de kou. In combinatie met de andere klachten had ik toch zoiets van ik ga een afspraak maken.
Dus vanmiddag mag ik naar de dokter. Jieppie dat is zo niet mijn ding. maar ja ik moet goed voor mezelf zorgen. En ik maak me toch wel een klein beetje ongerust. Dadelijk heb ik weer een longontsteking of erger.
Heb ook al zitten denken misschien is het wel gewoon het feit van ontstressen. Niet naar het werk toe hoeven en dergelijke dingen.
Ik weet het niet. Is allemaal gis werk. Eerst maar even zien wat de dokter er van zegt.
Zo lekker met een dekken en een filmpje de bank op en een kop thee en dan het uitzitten tot half 4.
Dus vanmiddag mag ik naar de dokter. Jieppie dat is zo niet mijn ding. maar ja ik moet goed voor mezelf zorgen. En ik maak me toch wel een klein beetje ongerust. Dadelijk heb ik weer een longontsteking of erger.
Heb ook al zitten denken misschien is het wel gewoon het feit van ontstressen. Niet naar het werk toe hoeven en dergelijke dingen.
Ik weet het niet. Is allemaal gis werk. Eerst maar even zien wat de dokter er van zegt.
Zo lekker met een dekken en een filmpje de bank op en een kop thee en dan het uitzitten tot half 4.
dinsdag 26 oktober 2010
Pompoen
Een aantal foto's van een creatieve dag hier in het huis.
De kleinste pompoen is van mij en de grootste van vriendlief.
De mijne kwam gewoon van de supermarkt voor een paar euro. Die van vriendlief voor nog iets minder kwam van een apart winkeltje vandaan.
Vind ze allebei erg leuk geworden.
Voor mij is pompoen uithollen rond deze tijd bijna een moeten. Het oude letterlijk wegschrapen en het nieuwe een kans geven. Zo ook de sluiers zijn dun en het verhaal wil als je dan een pompoen met gezicht in je raam zet je minder kans heb op kwade geesten.
Leuke bijkomstigheid is dat wel. Bovendien vind ik het gewoon ontzettend leuk om te doen.
Van het weekend misschien weer doen. Als ik leuke kan vinden.
Blessed be
maandag 25 oktober 2010
Laatste ochtend in Avalon
Godsdorrie wat ben ik chago. Wat word mijn hart verscheurd. Arme vriendin. Die probeert me op te vrolijken maar dat lukt niet. Aan de ene kant wil ik blijven maar aan de andere kant wil ik zo graag naar huis. Naar mijn vriend.
Tranen branden in mijn ogen maar rollen doen ze niet.
De laatste dingen in de koffer worden gestopt de kamer word meerdere keren gecheckt. Ik ga nog even water halen. Zowel van de witte bron als de rode bron.
Maak onderweg nog wat foto's en probeer van de laatste moment hier te genieten. Maar hoe dichterbij het einde komt hoe emotioneler ik word.
Na de koffers naar beneden gedragen te hebben. Die mochten we gelukkig nog een paar uur in de B&B laten. Gingen we nog even wat winkelen en tijd doden. Damn wat kan het dan nog lang duren allemaal.
Met het verstrijken van de tijd werd ik alleen maar chago.
Ik wilde niets meer. Wilde alleen maar naar huis. Damn. Wat was ik ongezellig.
We hebben nog even wat gedronken bij de blue note. Ik zag dat de tempel nog open ging maar dacht van nee heb het gisteren nog afgesloten. Al bleef het toch trekken. Een half uur voordat de taxi ons zou op komen halen ben ik nog even snel naar binnen gegaan. Heb nog even rustig voor het altaar gezetten en toen was het goed. Ik ging naar huis. maar wist toch al dat ik terug zou komen.
Ik bleef nog wel kriebelig maar oke dat is te behappen.
Op naar de b&b om de koffers te halen. Nog even genieten van de zon en de mooie dag en het uitzicht. nog wat laatste foto's gemaakt. De taxi was op tijd en dat was wel fijn.
In een uurtje tijd stonden we op het vliegveld. En inchecken konden we gelukkig ook al. Jieppie. Nog even heerlijk buiten gezetten. Want ja eenmaal door de douane heen kon je niet meer naar buiten.
De douane ging redelijk vlot al moest ik wel gefoullieerd worden. Maar ach als dat alles is.
Toen begon het wachten en wachten en wachten. Aangezien bristol niet zo'n super groot winkel stukje heeft waren we daar ook snel op uitgekeken.
Nadat de terminal voor het vliegtuig was geroepen gingen we lekker snel daarheen. En konden we snel het vliegtuig in. Ik wilde naar huis. Ik was nu echt klaar.
Op schiphol aangekomen rende ik bijna naar onze spullen toe. Wat toch wel even wat wrijving gaf. En we wijselijk niet te veel meer van elkaar verlangde.
We zouden met de trein terug gaan naar huis.Maar we wisten dat er werkzaamheden waren waardoor de reis langer zou duren.
Nou we hebben in 3 treinen gezetten. En dankzij behulpzame en oplettende mede reizigers kwamen we goed terecht anders waren we ergens in bloemendaal terecht gekomen.
We waren blij dat we naar huis gingen en waren blij dat de reis er eindelijk op zat.
Op het station was het wel even jammer dat vriendlief er niet stond. Want hij wist hoe laat ik aankwam. Had daar dan ook wel de pest er een beetje over in. Ook omdat ik had gehoopt eerder thuis te zijn dan dat ik was.
Eenmaal letterlijk thuis. hadden vriendlief en vriendinnetje de woonkamer veranderd en geverfd en meubels verschoven. Letterlijk een transformatie. Wat erg mooi is geworden. Alleen kon ik het toen nog niet bevatten.
Ik was boos, verdrietig, wilde weer terug naar avalon, was blij dat ik er was. Dit uitte zich in een hele rare bui.
Nu ben ik weer hier in Nederland. Genietend van alles wat ik heb meegemaakt. Genietend van mijn geliefden. Genietend van het nieuwe jaar. Ik heb dingen in avalon achter me gelaten. Heb dingen opgehaald.
En nu heb ik nog lekker de tijd om alles rustig te verwerken.
Blessed be
Tranen branden in mijn ogen maar rollen doen ze niet.
De laatste dingen in de koffer worden gestopt de kamer word meerdere keren gecheckt. Ik ga nog even water halen. Zowel van de witte bron als de rode bron.
Maak onderweg nog wat foto's en probeer van de laatste moment hier te genieten. Maar hoe dichterbij het einde komt hoe emotioneler ik word.
Na de koffers naar beneden gedragen te hebben. Die mochten we gelukkig nog een paar uur in de B&B laten. Gingen we nog even wat winkelen en tijd doden. Damn wat kan het dan nog lang duren allemaal.
Met het verstrijken van de tijd werd ik alleen maar chago.
Ik wilde niets meer. Wilde alleen maar naar huis. Damn. Wat was ik ongezellig.
We hebben nog even wat gedronken bij de blue note. Ik zag dat de tempel nog open ging maar dacht van nee heb het gisteren nog afgesloten. Al bleef het toch trekken. Een half uur voordat de taxi ons zou op komen halen ben ik nog even snel naar binnen gegaan. Heb nog even rustig voor het altaar gezetten en toen was het goed. Ik ging naar huis. maar wist toch al dat ik terug zou komen.
Ik bleef nog wel kriebelig maar oke dat is te behappen.
Op naar de b&b om de koffers te halen. Nog even genieten van de zon en de mooie dag en het uitzicht. nog wat laatste foto's gemaakt. De taxi was op tijd en dat was wel fijn.
In een uurtje tijd stonden we op het vliegveld. En inchecken konden we gelukkig ook al. Jieppie. Nog even heerlijk buiten gezetten. Want ja eenmaal door de douane heen kon je niet meer naar buiten.
De douane ging redelijk vlot al moest ik wel gefoullieerd worden. Maar ach als dat alles is.
Toen begon het wachten en wachten en wachten. Aangezien bristol niet zo'n super groot winkel stukje heeft waren we daar ook snel op uitgekeken.
Nadat de terminal voor het vliegtuig was geroepen gingen we lekker snel daarheen. En konden we snel het vliegtuig in. Ik wilde naar huis. Ik was nu echt klaar.
Op schiphol aangekomen rende ik bijna naar onze spullen toe. Wat toch wel even wat wrijving gaf. En we wijselijk niet te veel meer van elkaar verlangde.
We zouden met de trein terug gaan naar huis.Maar we wisten dat er werkzaamheden waren waardoor de reis langer zou duren.
Nou we hebben in 3 treinen gezetten. En dankzij behulpzame en oplettende mede reizigers kwamen we goed terecht anders waren we ergens in bloemendaal terecht gekomen.
We waren blij dat we naar huis gingen en waren blij dat de reis er eindelijk op zat.
Op het station was het wel even jammer dat vriendlief er niet stond. Want hij wist hoe laat ik aankwam. Had daar dan ook wel de pest er een beetje over in. Ook omdat ik had gehoopt eerder thuis te zijn dan dat ik was.
Eenmaal letterlijk thuis. hadden vriendlief en vriendinnetje de woonkamer veranderd en geverfd en meubels verschoven. Letterlijk een transformatie. Wat erg mooi is geworden. Alleen kon ik het toen nog niet bevatten.
Ik was boos, verdrietig, wilde weer terug naar avalon, was blij dat ik er was. Dit uitte zich in een hele rare bui.
Nu ben ik weer hier in Nederland. Genietend van alles wat ik heb meegemaakt. Genietend van mijn geliefden. Genietend van het nieuwe jaar. Ik heb dingen in avalon achter me gelaten. Heb dingen opgehaald.
En nu heb ik nog lekker de tijd om alles rustig te verwerken.
Blessed be
Avalon dag 3
Vandaag gingen we het rustiger aandoen. Vriendin had echt zoiets van ik ga niet meer teveel lopen. Nou kan ik me dat wel voorstellen. Want ergens had ik dat ook. Alleen was bij mij nog heel veel drang om naar de sluitsteen te gaan.
We zouden de ochtend eerst lekker gaan shoppen.
Vriendin had al een nachtmerrie gehad dat er een winkeltje die ze helemaal leuk vind weg was. Gelukkig was dat niet zo.
Na lekker ontbeten te hebben gingen we op pad naar de winkels.
Kan je vertellen dat ik meer dan genoeg geld heb uitgegeven. Hihihi
Ik wilde nog even naar de chalice well garden gaan omdat ik daar in het winkeltje ook mooie dingen had gezien en die graag wilde hebben. Voor sommige dingen had ik helaas niet meer genoeg geld bij me.
Het is niet anders. Ik had al zoveel.
Ik had een godinbeeld, wierookhouder, wierook, een kelk, schapenvacht (eindelijk, was de eerste aanschaf voor mij), een paar kettingen met een godinnenbeeld en een celtic knot.
Dit was voor mezelf. Heb daarnaast ook nog souveniers gekocht voor vriendlief en vriendinnetje.
Voordat ik de winkel in de tuin in ging ben ik nog even rond gelopen in de tuin. Nog een kaarsje en een wierookje en een offer achtergelaten bij de well. Nog even gewoon ikke.
Vriendin wilde niet mee en ging heerlijk in het zonnetje zitten wachten tot dat ik terug was van de tuin. Zij ging weer terug naar de B&B en ik ging aan een wandeling de tor op.
Ik wilde naar de sluitsteen.
Ik heb me overgegeven aan de godin en vond het pad in 1 keer. Alleen even een klein stukje omhoog was even zoeken. Maar dat werd me geleid door een hele kleine vlinder zwart en rood. Ik zou de groeten doen aan de vrouwe van de sluitsteen voor een vriendin als ik er zou komen. Dat deed ik dan ook. Alleen wilde ik niet op haar speciale manier op de sluitsteen gaan liggen. Maar dat moest ik wel doen.
Daarna nog even een wierookje aangestoken naast de steen. En daar een chant staan zingen vanuit volle borst. Heerlijk was dat. En voelde zo goed.
Na nog wat foto's (ter bewijs voor mezelf dat ik er geweest was) gemaakt te hebben ging ik terug. Onderweg terug vond ik van alles. Maar het bijzonders vond ik nog wel een stukje bont van een konijn met nog een paar nagels eraan.
Aangezien ik heel veel konijnen heb gezien en die me soms ook een bepaalde richting op wezen daar.
Na mijn wandeling van de tor ben ik nog even naar de tempel gegaan. Had en dacht dat dit de laatste keer zou zijn van de reis en wilde nog voor een paar mensen een kaarsje branden. Ik heb heerlijk bij de nine morgans gezetten en kwam daar even tot rust. Kon dingen voor mezelf neer leggen en beantwoorden.
Ik had met vriendin afgesproken bij de blue note. Dus daar ging ik op een bepaald moment heen. Eerst even een lekker chocolade melk (warm) gehaald en heb daar nog even zitten schrijven. Vriendin kwam niet veel later. We hebben nog even in wat winkels gekeken en zijn toen lekker naar de b&b gegaan. Waar ik me heb omgekleed en heb genoten van het feit dat schoenen uitdoen heerlijk kan zijn.
Onze laatste avondmaaltijd was erg gezellig.
We hebben toch alles een beetje door besproken en het bleek eigenlijk dat het ons wel heel goed bevallen was. Geen ruzie of wrijving gehad tot dan toe.
S'avonds hebben we zo als elke avond nog een tijd met elkaar zitten kletsten en doen. En uiteindelijk vielen we heerlijk in slaap.
We zouden de ochtend eerst lekker gaan shoppen.
Vriendin had al een nachtmerrie gehad dat er een winkeltje die ze helemaal leuk vind weg was. Gelukkig was dat niet zo.
Na lekker ontbeten te hebben gingen we op pad naar de winkels.
Kan je vertellen dat ik meer dan genoeg geld heb uitgegeven. Hihihi
Ik wilde nog even naar de chalice well garden gaan omdat ik daar in het winkeltje ook mooie dingen had gezien en die graag wilde hebben. Voor sommige dingen had ik helaas niet meer genoeg geld bij me.
Het is niet anders. Ik had al zoveel.
Ik had een godinbeeld, wierookhouder, wierook, een kelk, schapenvacht (eindelijk, was de eerste aanschaf voor mij), een paar kettingen met een godinnenbeeld en een celtic knot.
Dit was voor mezelf. Heb daarnaast ook nog souveniers gekocht voor vriendlief en vriendinnetje.
Voordat ik de winkel in de tuin in ging ben ik nog even rond gelopen in de tuin. Nog een kaarsje en een wierookje en een offer achtergelaten bij de well. Nog even gewoon ikke.
Vriendin wilde niet mee en ging heerlijk in het zonnetje zitten wachten tot dat ik terug was van de tuin. Zij ging weer terug naar de B&B en ik ging aan een wandeling de tor op.
Ik wilde naar de sluitsteen.
Ik heb me overgegeven aan de godin en vond het pad in 1 keer. Alleen even een klein stukje omhoog was even zoeken. Maar dat werd me geleid door een hele kleine vlinder zwart en rood. Ik zou de groeten doen aan de vrouwe van de sluitsteen voor een vriendin als ik er zou komen. Dat deed ik dan ook. Alleen wilde ik niet op haar speciale manier op de sluitsteen gaan liggen. Maar dat moest ik wel doen.
Daarna nog even een wierookje aangestoken naast de steen. En daar een chant staan zingen vanuit volle borst. Heerlijk was dat. En voelde zo goed.
Na nog wat foto's (ter bewijs voor mezelf dat ik er geweest was) gemaakt te hebben ging ik terug. Onderweg terug vond ik van alles. Maar het bijzonders vond ik nog wel een stukje bont van een konijn met nog een paar nagels eraan.
Aangezien ik heel veel konijnen heb gezien en die me soms ook een bepaalde richting op wezen daar.
Na mijn wandeling van de tor ben ik nog even naar de tempel gegaan. Had en dacht dat dit de laatste keer zou zijn van de reis en wilde nog voor een paar mensen een kaarsje branden. Ik heb heerlijk bij de nine morgans gezetten en kwam daar even tot rust. Kon dingen voor mezelf neer leggen en beantwoorden.
Ik had met vriendin afgesproken bij de blue note. Dus daar ging ik op een bepaald moment heen. Eerst even een lekker chocolade melk (warm) gehaald en heb daar nog even zitten schrijven. Vriendin kwam niet veel later. We hebben nog even in wat winkels gekeken en zijn toen lekker naar de b&b gegaan. Waar ik me heb omgekleed en heb genoten van het feit dat schoenen uitdoen heerlijk kan zijn.
Onze laatste avondmaaltijd was erg gezellig.
We hebben toch alles een beetje door besproken en het bleek eigenlijk dat het ons wel heel goed bevallen was. Geen ruzie of wrijving gehad tot dan toe.
S'avonds hebben we zo als elke avond nog een tijd met elkaar zitten kletsten en doen. En uiteindelijk vielen we heerlijk in slaap.
zondag 24 oktober 2010
Viering Samhain
Gisteren was het volle maan en zou ik bij een vriendin thuis met een aantal andere mensen Samhain vieren. het begin van het pagan jaar. Het nieuwe jaar. Op nieuw het labyrint in. Stilte en diep in de aarde verborgen.
Er waren al een aantal mensen die hadden s'middags een mooie workshop gedaan. Ik was de enige nog die er bij kwam. Dat voelde wel een beetje raar. Maar ik werd niet minder welkom geheten.
Ik vind het gewoon nog steeds moeilijk om me zo open te stellen voor anderen. ook al ken ik ze al langer.
De viering was heel mooi en fijn en intiem.
We hebben een voorouder meditatie gedaan. Hier kwam ik in een grot (via een konijnenhol) van mijn voorouders. Hier heb ik lopen rommelen en opruimen. Dingen verschoven en schoongemaakt. Ik heb een heel klein stukje teer perkament meegenomen wat achter een spinnenweb verborgen zat. Hier stonden 2 woorden op. Passie en liefde.
Iets wat ik de laatste tijd toch wel mis. Ook iets wat geheeld mag worden.
We hebben een ritueel van loslaten gedaan, getrommeld op de dingen waar we trots op zijn, een appelwenskaars gemaakt.
We hebben ook nog een meditatie met wolven gedaan. Er kwam een witte wolf (poolwolf in mijn ogen ken geen andere witte wolf) tegenover me zitten. Deze wolf keek me diep in de ogen en legde zijn krachtige en helende poot op mijn hart. Daar kreeg ik het heel benauwd van maar ook voelde het heel fijn. Ik moest anders gaan ademen.
Ineens voelde ik er aan de zijkant nog 2 zitten. Terwijl de witte wolf voor me bleef zitten gingen de andere stukken van mijn hart halen die bepaalde personen van me af hadden genomen.
1 ging naar mijn ouders en 1 naar iemand waar ik ooit bevriend mee was.
Het stuk van mijn ouders was zo donker en zwaar dat het eerst door de wolf heen ging die zich met mij verbonden had. Pas toen het licht aan voelde werd het terug gestopt in mijn hart samen met het stuk van de niet meer bestaande vriendschap.
Toen deze stukken weer terug gebracht waren ging de wolf mijn hart likken zodat de breuken geheeld werden. Zodat er nog wel littekens zijn maar geen scheuren meer.
Ik bleef het wel benauwd houden maar het was goed.
Het bijzonder was wel dat tijdens die meditatie 1 van de honden bij me is blijven liggen. En pas toen we terug kwamen in het hier en nu ging die weg.
We hebben nog cadeautjes gedeeld. Ik heb een thee ei gekregen die je kan instellen op tijd. Was al op zoek naar een theeei.
Daarna ben ik naar huis gegaan omdat het al vrij laat was en ik nog met de trein naar huis moest.
Thuis in het park heb ik nog even genoten van haar de maan. Wat stond ze mooi aan de hemel vannacht. Wat was ik blij dat ik haar energie heb mogen voelen en ervaren de hele avond.
Ik kwam thuis en vriendlief had van de pompoenen die we hadden uitgehold een taart en soep gemaakt. Dus dat was ook wel leuk om thuis te komen.
En nu ben ik alles even rustig een plekje aan het geven en aan het nadenken over hoe en wat. Maar bijzonder was deze avond zeker.
Blessed Be
Er waren al een aantal mensen die hadden s'middags een mooie workshop gedaan. Ik was de enige nog die er bij kwam. Dat voelde wel een beetje raar. Maar ik werd niet minder welkom geheten.
Ik vind het gewoon nog steeds moeilijk om me zo open te stellen voor anderen. ook al ken ik ze al langer.
De viering was heel mooi en fijn en intiem.
We hebben een voorouder meditatie gedaan. Hier kwam ik in een grot (via een konijnenhol) van mijn voorouders. Hier heb ik lopen rommelen en opruimen. Dingen verschoven en schoongemaakt. Ik heb een heel klein stukje teer perkament meegenomen wat achter een spinnenweb verborgen zat. Hier stonden 2 woorden op. Passie en liefde.
Iets wat ik de laatste tijd toch wel mis. Ook iets wat geheeld mag worden.
We hebben een ritueel van loslaten gedaan, getrommeld op de dingen waar we trots op zijn, een appelwenskaars gemaakt.
We hebben ook nog een meditatie met wolven gedaan. Er kwam een witte wolf (poolwolf in mijn ogen ken geen andere witte wolf) tegenover me zitten. Deze wolf keek me diep in de ogen en legde zijn krachtige en helende poot op mijn hart. Daar kreeg ik het heel benauwd van maar ook voelde het heel fijn. Ik moest anders gaan ademen.
Ineens voelde ik er aan de zijkant nog 2 zitten. Terwijl de witte wolf voor me bleef zitten gingen de andere stukken van mijn hart halen die bepaalde personen van me af hadden genomen.
1 ging naar mijn ouders en 1 naar iemand waar ik ooit bevriend mee was.
Het stuk van mijn ouders was zo donker en zwaar dat het eerst door de wolf heen ging die zich met mij verbonden had. Pas toen het licht aan voelde werd het terug gestopt in mijn hart samen met het stuk van de niet meer bestaande vriendschap.
Toen deze stukken weer terug gebracht waren ging de wolf mijn hart likken zodat de breuken geheeld werden. Zodat er nog wel littekens zijn maar geen scheuren meer.
Ik bleef het wel benauwd houden maar het was goed.
Het bijzonder was wel dat tijdens die meditatie 1 van de honden bij me is blijven liggen. En pas toen we terug kwamen in het hier en nu ging die weg.
We hebben nog cadeautjes gedeeld. Ik heb een thee ei gekregen die je kan instellen op tijd. Was al op zoek naar een theeei.
Daarna ben ik naar huis gegaan omdat het al vrij laat was en ik nog met de trein naar huis moest.
Thuis in het park heb ik nog even genoten van haar de maan. Wat stond ze mooi aan de hemel vannacht. Wat was ik blij dat ik haar energie heb mogen voelen en ervaren de hele avond.
Ik kwam thuis en vriendlief had van de pompoenen die we hadden uitgehold een taart en soep gemaakt. Dus dat was ook wel leuk om thuis te komen.
En nu ben ik alles even rustig een plekje aan het geven en aan het nadenken over hoe en wat. Maar bijzonder was deze avond zeker.
Blessed Be
vrijdag 22 oktober 2010
dag 2 Avalon
Vandaag zouden we alle tijd nemen om naar de abbey te gaan en weary hill. Na eerst naar Weary hill te zijn gegaan en daar heerlijk genoten hebben van de omgeving en alles wat er te zien valt vanaf daar. Gingen we opweg naar de Abbey. Via een omweg, langs bomen die letterlijk de wortels uit de grond komen zetten en je de lagen van de grond zo goed kan zien, naar high street gelopen.
Eerst even langs burns the bread om daar wat te eten te halen voor in de abbey.
Ik vind het nog steeds verschrikkelijke om naar de abbey te gaan. Vraag me niet waarom maar het gevoel maakt me gewoon chago. Het enige waar ik zin in had was om naar de lady chapel te gaan en daar een stukje weggetje te lopen. Inwijding route. Eenmaal aan het begin van het pad waren er nog wat mensen daar beneden maar ik moest het doen. Al was het maar voor mezelf om daar te zijn.
Is voor mij mezelf neerzetten daar. En om ik weet niet .... iets diep van binnen.
Daar ging Regina dan. Helemaal verbonden met mezelf en niets merkend van de omgeving. Damn wat is dat op zich al lekker. Bij het altaar aangekomen heb ik mijn handen er op gelegd. Al snel raakte ik in een soort van vortex. Kan het niet anders beschrijven. Van alles werd er van me af gehaald om nieuwe dingen erbij te stoppen. In flitsen zag ik levens, gebeurtenissen en dergelijke dingen aan me voorbij gaan. Mijn voeten waren zwaar verankerd met de aarde. Dieper kon bijna niet. Zoveel moeite heb ik er jaren mee gehad en zo automatische gebeurt het nu.
De vortex/draaikolk hield voor mijn gevoel wel even aan. Was alles behalve vervelend. Het was mooi, prettig en fijn.
Nadat de vortex over was heb ik nog heel even met mijn ogen dicht gestaan om te beseffen wat er gebeurde. Eenmaal mijn ogen open was er helemaal niemand in the chapel. wauw wat bijzonder was dat.
Ook al had ik het gevoel dat het helemaal bezet was en een hoop geroezemoes had gehoord. Zelf vriendin was weggegaan om mij de ruimte te geven.
Daarna hebben we wat rond gelopen hier en daar. In de keuken gekeken. In de kruidentuin geweest en allemaal van dat soort dingen. Langzaam aan begon ik me steeds minder happy te voelen. In de eetzaal voelde ik me helemaal niet meer happy. Voelde me bezwaard en ellendig en kroop letterlijk weg in mijn jas. Lang leve mijn caupchon. Ik werd tot 2 keer toe tegengehouden om de eetzaal in te gaan. Maar ik had zo sterk het gevoel dat ik wel moest. Maar eenmaal binnen wist ik niet hoe snel ik eruit moest.
Het rare vond ik dan weer wel. Er liep een kindje rond van ongeveer 4 jaar oud in de eetzaal en die liep heerlijk te spelen en te doen. Terwijl ik er zoveel moeite mee heb om er in te gaan. Is dan toch wel apart. Daarna hebben we nog wat rond gelopen en gedaan. Vriendin die werd alleen maar blijer en blijer. Dat was ook wel fijn om te zien.
Als laatste had ik zo'n behoefte om nog een keer naar de chapel te gaan en nog een keer het pad te lopen. Dus nogmaals gedaan. Dit keer was het compleet anders maar des al niet te min minder. Vriendin heeft hem ook gelopen en uitgelopen.
Na de abbey was ik gesloopt. Dus besloten we om even naar de B&B te gaan en hebben de rest van de dag heerlijk rustig aangedaan. Even lekker gerommeld in onze kamer om daarna nog wat winkeltjes te bekijken.
Heerlijk was het zo om de dag weer af te sluiten in het restaurant. Genoten van de bediening en gewoon gezellig van alles door besproken.
Tot laat in de avond weer heerlijk zitten praten over van alles en nog wat. Heerlijk gewoon ongedwongen maar wel fijn.
Blessed be
Eerst even langs burns the bread om daar wat te eten te halen voor in de abbey.
Ik vind het nog steeds verschrikkelijke om naar de abbey te gaan. Vraag me niet waarom maar het gevoel maakt me gewoon chago. Het enige waar ik zin in had was om naar de lady chapel te gaan en daar een stukje weggetje te lopen. Inwijding route. Eenmaal aan het begin van het pad waren er nog wat mensen daar beneden maar ik moest het doen. Al was het maar voor mezelf om daar te zijn.
Is voor mij mezelf neerzetten daar. En om ik weet niet .... iets diep van binnen.
Daar ging Regina dan. Helemaal verbonden met mezelf en niets merkend van de omgeving. Damn wat is dat op zich al lekker. Bij het altaar aangekomen heb ik mijn handen er op gelegd. Al snel raakte ik in een soort van vortex. Kan het niet anders beschrijven. Van alles werd er van me af gehaald om nieuwe dingen erbij te stoppen. In flitsen zag ik levens, gebeurtenissen en dergelijke dingen aan me voorbij gaan. Mijn voeten waren zwaar verankerd met de aarde. Dieper kon bijna niet. Zoveel moeite heb ik er jaren mee gehad en zo automatische gebeurt het nu.
De vortex/draaikolk hield voor mijn gevoel wel even aan. Was alles behalve vervelend. Het was mooi, prettig en fijn.
Nadat de vortex over was heb ik nog heel even met mijn ogen dicht gestaan om te beseffen wat er gebeurde. Eenmaal mijn ogen open was er helemaal niemand in the chapel. wauw wat bijzonder was dat.
Ook al had ik het gevoel dat het helemaal bezet was en een hoop geroezemoes had gehoord. Zelf vriendin was weggegaan om mij de ruimte te geven.
Daarna hebben we wat rond gelopen hier en daar. In de keuken gekeken. In de kruidentuin geweest en allemaal van dat soort dingen. Langzaam aan begon ik me steeds minder happy te voelen. In de eetzaal voelde ik me helemaal niet meer happy. Voelde me bezwaard en ellendig en kroop letterlijk weg in mijn jas. Lang leve mijn caupchon. Ik werd tot 2 keer toe tegengehouden om de eetzaal in te gaan. Maar ik had zo sterk het gevoel dat ik wel moest. Maar eenmaal binnen wist ik niet hoe snel ik eruit moest.
Het rare vond ik dan weer wel. Er liep een kindje rond van ongeveer 4 jaar oud in de eetzaal en die liep heerlijk te spelen en te doen. Terwijl ik er zoveel moeite mee heb om er in te gaan. Is dan toch wel apart. Daarna hebben we nog wat rond gelopen en gedaan. Vriendin die werd alleen maar blijer en blijer. Dat was ook wel fijn om te zien.
Als laatste had ik zo'n behoefte om nog een keer naar de chapel te gaan en nog een keer het pad te lopen. Dus nogmaals gedaan. Dit keer was het compleet anders maar des al niet te min minder. Vriendin heeft hem ook gelopen en uitgelopen.
Na de abbey was ik gesloopt. Dus besloten we om even naar de B&B te gaan en hebben de rest van de dag heerlijk rustig aangedaan. Even lekker gerommeld in onze kamer om daarna nog wat winkeltjes te bekijken.
Heerlijk was het zo om de dag weer af te sluiten in het restaurant. Genoten van de bediening en gewoon gezellig van alles door besproken.
Tot laat in de avond weer heerlijk zitten praten over van alles en nog wat. Heerlijk gewoon ongedwongen maar wel fijn.
Blessed be
donderdag 21 oktober 2010
14 oktober de eerste echte volle dag in Avalon
Al vroeg was ik wakker. Niet van spanningen of wat dan ook. Maar van het slechte slapen. Om 5 uur was ik klaar wakker. Mijn kamergenoot wilde ik niet wakker maken dus ben ik maar wat gaan rommelen en muziek gaan luisteren. Om 6 uur ging de wekker voor beide zodat we konden douchen en aankleden en lekker konden ontbijten.
Het eerste wat ik deed was de gordijnen open doen en wat ik zag was zo mooi. Mist. Dus de keuze om de Tor op te gaan was snel en makkelijke gemaakt voor mij. Of vriendin nu mee ging of niet. Gelukkig ging ze mee.
Onderweg naar de tor kwamen we een aantal roodborstjes tegen. Boodschappers van nieuwe dingen. Hum ja ik ben wel toe aan nieuwe dingen maar weet nog niet hoe ik dat allemaal in elkaar ga flanzen. Na een poging gedaan te hebben om er meerdere op de foto te zetten ging onze wandeling verder. Naar het begin van de tor.
Eenmaal daar aangekomen had ik toch echt zoiets van waar is dan die bel die je kan luiden om toestemming te vragen om de tor op te gaan.
Deze vond vriendin. Ik vond het dan ook niet meer dan logische dat zij als eerste ging gooien met steentjes om de tor op te mogen.
In de tussentijd had ik al 5 steentjes verzameld en was al bezig om via de steentjes toestemming te vragen.
Vriendin had 5 keer nodig om toestemming te vragen.
Het was mijn beurt. Ik had zoiets van ik ga gewoon mijn best doen en als het me niet lukt is het jammer. Maar na 3 keer (het getal 3 is heel veel voorgekomen tijdens mijn reis deze keer) gooien had ik al toestemming.
De wandeling naar boven ging langzaam maar gestaagd. En helemaal boven bij de tor aangekomen was het super. De grond was nog in mist gehuld en daardoor was het zo'n bijzonder gezicht op daar te zijn. Had echt het gevoel van dit is een welkom. Heb daar ook nog een gesprekje gehad met de godin waar de tranen van over mijn gezicht rolde. Wat ook heel bijzonder was was dat behalve vriendin en ik niemand op de tor was. Pas toen we naar beneden liepen kwam er groepen mensen aan. Vond dat ook wel heel speciaal. meestal lopen er wel mensen rond. En zeker rond die tijd.
Na de tor zijn we naar de tuin gegaan en hebben daar wat rond gelopen en genoten. Ik heb tussen de taxus bomen nog even gestaan. Maar daar werd ik op een gegeven moment weggeschopt door de energie. Moest hier wel een beetje op lachen.
Bij de chalice well na een kaarsje en een wierookje aan te hebben gestoken moest ik in de well kijken. Diep naar mezelf kijken. En ineens was daar het moment om de vriendschap te beenidigen wat ik daar zou gaan doen. Had alleen niet verwacht dat het zo snel zou zijn en op de manier.
Ik zat helemaal voorovergebogen op mijn knieën en als of ik helemaal onderdrukt werd door de "vriendschap". Langzaam mocht ik recht overeind gaan zitten met mijn rug recht dan. En als laatste mocht ik gaan staan. Want diegene is niets meer of minder dan mij. Als zij mij niet als een gelijkwaardige kan behandelen met respect en acceptatie dan is het echt klaar. Ik had wel verwacht dat ik er tranen om moest laten maar dat is helemaal niet gebeurt. Vriendinnetje zei ook na dat ik thuis was je was er echt klaar mee. En dat is ook wel zo. Ben er helemaal klaar mee.
Na dit heftige moment zijn we even lekker lunchen bij de The blue note. Heerlijk was het daar weer. Na wat gegeten te hebben wilde ik even de tempel in. Ik had aan vriendin gevraagt of ze in ieder geval 1 keer mee naar binnen wilde gaan. Al vanaf het moment dat ik de tempel binnen stapte liep ik letterlijk tegen een muur op. Er branden heel veel wierook bijna verstikkend en de begeleider van de tempel liep gewoon hardop met andere te lachen. Bovendien werden we ook niet begroet maar andere werden dat wel.
Ik wilde het toch wel een kans geven. Maar na een kaarsje te hebben aangestoken ben ik snel weer weg gegaan.
Dus gingen we al vast kijken in de shops die open waren om ideeën op te doen wat te kopen allemaal.
Daarna zijn we lekker terug gegaan naar de B&B en hebben heerlijk rustig aangedaan en ons voorbereid om lekker te gaan eten om zo de dag lekker af te sluiten.
Het werd die avond weer geen vroege avond hihi. We hebben tot aan middernacht heerlijk liggen kletsen. Wel fijn hoor om zo door te gaan met alles. En dat het echt allemaal goed gaat.
Blessed be Regina
Het eerste wat ik deed was de gordijnen open doen en wat ik zag was zo mooi. Mist. Dus de keuze om de Tor op te gaan was snel en makkelijke gemaakt voor mij. Of vriendin nu mee ging of niet. Gelukkig ging ze mee.
Onderweg naar de tor kwamen we een aantal roodborstjes tegen. Boodschappers van nieuwe dingen. Hum ja ik ben wel toe aan nieuwe dingen maar weet nog niet hoe ik dat allemaal in elkaar ga flanzen. Na een poging gedaan te hebben om er meerdere op de foto te zetten ging onze wandeling verder. Naar het begin van de tor.
Eenmaal daar aangekomen had ik toch echt zoiets van waar is dan die bel die je kan luiden om toestemming te vragen om de tor op te gaan.
Deze vond vriendin. Ik vond het dan ook niet meer dan logische dat zij als eerste ging gooien met steentjes om de tor op te mogen.
In de tussentijd had ik al 5 steentjes verzameld en was al bezig om via de steentjes toestemming te vragen.
Vriendin had 5 keer nodig om toestemming te vragen.
Het was mijn beurt. Ik had zoiets van ik ga gewoon mijn best doen en als het me niet lukt is het jammer. Maar na 3 keer (het getal 3 is heel veel voorgekomen tijdens mijn reis deze keer) gooien had ik al toestemming.
De wandeling naar boven ging langzaam maar gestaagd. En helemaal boven bij de tor aangekomen was het super. De grond was nog in mist gehuld en daardoor was het zo'n bijzonder gezicht op daar te zijn. Had echt het gevoel van dit is een welkom. Heb daar ook nog een gesprekje gehad met de godin waar de tranen van over mijn gezicht rolde. Wat ook heel bijzonder was was dat behalve vriendin en ik niemand op de tor was. Pas toen we naar beneden liepen kwam er groepen mensen aan. Vond dat ook wel heel speciaal. meestal lopen er wel mensen rond. En zeker rond die tijd.
Na de tor zijn we naar de tuin gegaan en hebben daar wat rond gelopen en genoten. Ik heb tussen de taxus bomen nog even gestaan. Maar daar werd ik op een gegeven moment weggeschopt door de energie. Moest hier wel een beetje op lachen.
Bij de chalice well na een kaarsje en een wierookje aan te hebben gestoken moest ik in de well kijken. Diep naar mezelf kijken. En ineens was daar het moment om de vriendschap te beenidigen wat ik daar zou gaan doen. Had alleen niet verwacht dat het zo snel zou zijn en op de manier.
Ik zat helemaal voorovergebogen op mijn knieën en als of ik helemaal onderdrukt werd door de "vriendschap". Langzaam mocht ik recht overeind gaan zitten met mijn rug recht dan. En als laatste mocht ik gaan staan. Want diegene is niets meer of minder dan mij. Als zij mij niet als een gelijkwaardige kan behandelen met respect en acceptatie dan is het echt klaar. Ik had wel verwacht dat ik er tranen om moest laten maar dat is helemaal niet gebeurt. Vriendinnetje zei ook na dat ik thuis was je was er echt klaar mee. En dat is ook wel zo. Ben er helemaal klaar mee.
Na dit heftige moment zijn we even lekker lunchen bij de The blue note. Heerlijk was het daar weer. Na wat gegeten te hebben wilde ik even de tempel in. Ik had aan vriendin gevraagt of ze in ieder geval 1 keer mee naar binnen wilde gaan. Al vanaf het moment dat ik de tempel binnen stapte liep ik letterlijk tegen een muur op. Er branden heel veel wierook bijna verstikkend en de begeleider van de tempel liep gewoon hardop met andere te lachen. Bovendien werden we ook niet begroet maar andere werden dat wel.
Ik wilde het toch wel een kans geven. Maar na een kaarsje te hebben aangestoken ben ik snel weer weg gegaan.
Dus gingen we al vast kijken in de shops die open waren om ideeën op te doen wat te kopen allemaal.
Daarna zijn we lekker terug gegaan naar de B&B en hebben heerlijk rustig aangedaan en ons voorbereid om lekker te gaan eten om zo de dag lekker af te sluiten.
Het werd die avond weer geen vroege avond hihi. We hebben tot aan middernacht heerlijk liggen kletsen. Wel fijn hoor om zo door te gaan met alles. En dat het echt allemaal goed gaat.
Blessed be Regina
woensdag 20 oktober 2010
Avalon dag van vertrek
13 oktober ging ik op weg met een spanning in mijn buik naar Avalon. Gezonde spanning dat wel. Op het station zou ik wachten op vriendin die mee zou gaan. Maar ik was erg vroeg en wilde nog even kauwgom halen en treinkaartjes. Daarna naar de afgesproken plek gelopen en daar stond ze al te wachten.
De trein in en de reis begon nu toch echt. Op schiphol konden we gelijk inchecken en was het wachten. Alleen het ging allemaal heel snel. We hadden eerst even wat eten gehaald en hebben lekker zitten kletsen.
De tijd ging super snel en daardoor leken de 2 uur wachten we voorbij te vliegen. Nou op naar het vliegtuig en dat ging allemaal snel. Ja het is voor mij altijd wel even gaaf om op het vliegveld te lopen ook al is het zo minimaal hihihi.
Ik was nog wel een beetje bang voor het feit van de taxi. Had die online geboekt en al betaalt en dat is iets wat ik toch wel eng vind. Na een uur in het vliegtuig te hebben gezetten was ik in bristol.
Hier vind ik het altijd zo grappig dat je een behoorlijk stuk heen en weer loop om bij de douane te komen.
Vriendin had even moeite met haar paspoort want haar magneetstrip van het paspoort deed het niet naar behoren. Gelukkig mocht ze toch naar binnen. Terwijl we naar de band van de koffers lopen zoek ik de gegevens van de taxi op want die moesten we bellen zodra we geland waren. Telefoon bij de hand. Ik had zoiets van bel zodra we de deuren door zijn. Maar dat hoefde niet.
Ik voelde me heel even heel erg rijk. Er stond een man met een naambord met mijn naam erop. Nou perfect geregeld. De chauffeur kwam uit de omgeving en wist ons van alles te vertellen dat maakte deze reis ook heel snel ging. We hadden ook nog nagevraagd voor de terug reis maar daar voor hoefde we ook niet te bellen. Nou perfect. In de taxi bleek dat mijn mobiel in Engeland geen bereik had. Stilte voor mij.
Vriendin had voor mij een smsje naar thuis gestuurd en dat was het voor mij dan. Zet je speciaal beltegoed op je telefoon en dan kan je niet bellen. Vond het wel grappig.
Bij de B&B werden we heel goed ontvangen. Mij herkende ze toch wel. Mag ook wel na 3 jaar achter elkaar daar te slapen. Oke het is maar 1 keer per jaar maar vaak dan wel een paar dagen.
We werden ontvangen met the girls are here. Dat was mijn vriend zijn schuld want als hij dan naar de B&B belde was het about the girls..... Dus werden wij the girls. Vond dat wel leuk. Merv hielp ons naar boven en zo zagen we onze kamer na een zeer snelle reis. Even alles uitpakken en dingen door bespreken. Ik wilde haar toch wel nog even High street laten zien. Zodat ze een klein beetje een idee kreeg van de winkels en dergelijke dingen. Helaas waren we te laat om echt lekker uit eten te gaan. Dus dat gingen we de volgende dag maar doen.
Na een rondje van owwws en ahahahs en ik ga hier nog een keertje terug komen met mijn vriend zei mijn vriendin gingen we weer terug naar de B&B.
Hier hebben we nog heel diep zitten praten onder anderen over de dingen die ik daar moest doen. En die sneller gingen gebeuren en compleet anders dan dat ik had verwacht. Maar niet minder mooi of intensief. We hebben er over gehad wat vriendschap betekend en over persoonlijke dingen. Uit eindelijke na wat thee gedronken te hebben besloten we om een poging te gaan doen om te gaan slapen.
De volgende dag zouden we beginnen met een wandeling naar de tor en lekker naar de chalice well garden en wat rommelen in de high street.
Dus ja dan was het wel handig om even bij te tanken naar een drukke dag.
Op naar de volgende dag
De trein in en de reis begon nu toch echt. Op schiphol konden we gelijk inchecken en was het wachten. Alleen het ging allemaal heel snel. We hadden eerst even wat eten gehaald en hebben lekker zitten kletsen.
De tijd ging super snel en daardoor leken de 2 uur wachten we voorbij te vliegen. Nou op naar het vliegtuig en dat ging allemaal snel. Ja het is voor mij altijd wel even gaaf om op het vliegveld te lopen ook al is het zo minimaal hihihi.
Ik was nog wel een beetje bang voor het feit van de taxi. Had die online geboekt en al betaalt en dat is iets wat ik toch wel eng vind. Na een uur in het vliegtuig te hebben gezetten was ik in bristol.
Hier vind ik het altijd zo grappig dat je een behoorlijk stuk heen en weer loop om bij de douane te komen.
Vriendin had even moeite met haar paspoort want haar magneetstrip van het paspoort deed het niet naar behoren. Gelukkig mocht ze toch naar binnen. Terwijl we naar de band van de koffers lopen zoek ik de gegevens van de taxi op want die moesten we bellen zodra we geland waren. Telefoon bij de hand. Ik had zoiets van bel zodra we de deuren door zijn. Maar dat hoefde niet.
Ik voelde me heel even heel erg rijk. Er stond een man met een naambord met mijn naam erop. Nou perfect geregeld. De chauffeur kwam uit de omgeving en wist ons van alles te vertellen dat maakte deze reis ook heel snel ging. We hadden ook nog nagevraagd voor de terug reis maar daar voor hoefde we ook niet te bellen. Nou perfect. In de taxi bleek dat mijn mobiel in Engeland geen bereik had. Stilte voor mij.
Vriendin had voor mij een smsje naar thuis gestuurd en dat was het voor mij dan. Zet je speciaal beltegoed op je telefoon en dan kan je niet bellen. Vond het wel grappig.
Bij de B&B werden we heel goed ontvangen. Mij herkende ze toch wel. Mag ook wel na 3 jaar achter elkaar daar te slapen. Oke het is maar 1 keer per jaar maar vaak dan wel een paar dagen.
We werden ontvangen met the girls are here. Dat was mijn vriend zijn schuld want als hij dan naar de B&B belde was het about the girls..... Dus werden wij the girls. Vond dat wel leuk. Merv hielp ons naar boven en zo zagen we onze kamer na een zeer snelle reis. Even alles uitpakken en dingen door bespreken. Ik wilde haar toch wel nog even High street laten zien. Zodat ze een klein beetje een idee kreeg van de winkels en dergelijke dingen. Helaas waren we te laat om echt lekker uit eten te gaan. Dus dat gingen we de volgende dag maar doen.
Na een rondje van owwws en ahahahs en ik ga hier nog een keertje terug komen met mijn vriend zei mijn vriendin gingen we weer terug naar de B&B.
Hier hebben we nog heel diep zitten praten onder anderen over de dingen die ik daar moest doen. En die sneller gingen gebeuren en compleet anders dan dat ik had verwacht. Maar niet minder mooi of intensief. We hebben er over gehad wat vriendschap betekend en over persoonlijke dingen. Uit eindelijke na wat thee gedronken te hebben besloten we om een poging te gaan doen om te gaan slapen.
De volgende dag zouden we beginnen met een wandeling naar de tor en lekker naar de chalice well garden en wat rommelen in de high street.
Dus ja dan was het wel handig om even bij te tanken naar een drukke dag.
Op naar de volgende dag
maandag 18 oktober 2010
weer terug
Wat gaan die paar dagen toch weer snel. Maar ben zo blij dat ik geweest ben. Heb vele dingen meegemaakt. Ben in een draaikolk terecht gekomen. Positief dan wel. leek wel of ik schoon gemaakt werd en daar te plekken inzichten kreeg.
Ik heb contact gehad met de godin en zo diep dat ze letterlijk diep in mijn buik binnen kwam. Zo is er nog veel en veel meer gebeurt misschien dat ik dat nog wel vertel maar dat weet ik nog niet.
Ik heb in ieder geval met een vriendin geweldige dagen gehad en mijn grootste angst is niet waar geworden. Ik heb geen ruzie gehad met haar. Alleen bij aankomst op schiphol was het eventjes een irritatie. Maar dat kwam gewoon omdat we moe waren en beide erg graag naar huis wilde.
Het was mooi, apart, bizar en nog zoveel meer.
Ik heb contact gehad met de godin en zo diep dat ze letterlijk diep in mijn buik binnen kwam. Zo is er nog veel en veel meer gebeurt misschien dat ik dat nog wel vertel maar dat weet ik nog niet.
Ik heb in ieder geval met een vriendin geweldige dagen gehad en mijn grootste angst is niet waar geworden. Ik heb geen ruzie gehad met haar. Alleen bij aankomst op schiphol was het eventjes een irritatie. Maar dat kwam gewoon omdat we moe waren en beide erg graag naar huis wilde.
Het was mooi, apart, bizar en nog zoveel meer.
woensdag 13 oktober 2010
nog heel eventjes
De koffer staat in de woonkamer klaar om genoemen te worden. Hij is lichter dan ooit, Hi nog een voordeel van afvallen hihihihi. De tas is ingeapkt en nu is het wachten en wachten. Nog een uur en dan ga ik onderweg naar het station om daar samen met mijn vriendin verder te reizen naar schiphol. Kan echt niet meer wachten. Mijn buik is aan het kriebellen en begin nu toch wel enigzins zenuwachtig te worden. maar dat is juist heerlijk.
Dus op naar schiphol zou ik willen zeggen. Maar ja om nou een uur te gaan staan wachten op het station of nog een uur extra op schiphol is niet echt mijn bedoeling hihihi.
Nu nog eventjes met vriend samen en de katten, Die overigens toch wel boos zijn dat ik weg ga. Hihihi.
Tot volgende week allemaal.
Groetjes Regina
Dus op naar schiphol zou ik willen zeggen. Maar ja om nou een uur te gaan staan wachten op het station of nog een uur extra op schiphol is niet echt mijn bedoeling hihihi.
Nu nog eventjes met vriend samen en de katten, Die overigens toch wel boos zijn dat ik weg ga. Hihihi.
Tot volgende week allemaal.
Groetjes Regina
dinsdag 12 oktober 2010
Misbruik
Vanochtend een vervelend telefoontje gekregen. Hoe en wat kan ik niet te veel over uit wijden. Alleen dat het om kindermisbruik gaat.
Waarom kunnen mensen niet gewoon van kinderen afblijven. Waarom moeten ze kinderen zo beschadigen. En niet 1 nee meerdere.
Omkopen met cadeautjes en zeggen dat het hun geheim is. Een kind die nog zo onschuldig en naiif is.
Een kind daar blijf je met je gore vieze handen vanaf.
Ik vraag me nu zoveel dingen af en daar zal ik voorlopig geen antwoord op krijgen. Want degene word pas rond de feestdagen opgepakt omdat ze al met zaken voor hem bezig zijn. Nee echt waar en dan moeten we vertrouwen in ons gerechtsysteem. Nou nee daar vertrouw ik niet op.
Je laat toch niet een pedofiel die al meerdere kinderen heeft misbruikt rondlopen. Waar is dan het recht van het kind en de ouders en familie. Nee te erg voor woorden en begrijpen doe ik het al helemaal niet meer.
Laat deze schoft maar zitten en laat hem maar voelen hoe en wat. Laat hem misbruikt worden of iets. Maar niet aan een kind zitten. Ik hou er echt niet van om iemand kwaad aan te doen. Maar dit nee dit kan echt niet.
Waarom kunnen mensen niet gewoon van kinderen afblijven. Waarom moeten ze kinderen zo beschadigen. En niet 1 nee meerdere.
Omkopen met cadeautjes en zeggen dat het hun geheim is. Een kind die nog zo onschuldig en naiif is.
Een kind daar blijf je met je gore vieze handen vanaf.
Ik vraag me nu zoveel dingen af en daar zal ik voorlopig geen antwoord op krijgen. Want degene word pas rond de feestdagen opgepakt omdat ze al met zaken voor hem bezig zijn. Nee echt waar en dan moeten we vertrouwen in ons gerechtsysteem. Nou nee daar vertrouw ik niet op.
Je laat toch niet een pedofiel die al meerdere kinderen heeft misbruikt rondlopen. Waar is dan het recht van het kind en de ouders en familie. Nee te erg voor woorden en begrijpen doe ik het al helemaal niet meer.
Laat deze schoft maar zitten en laat hem maar voelen hoe en wat. Laat hem misbruikt worden of iets. Maar niet aan een kind zitten. Ik hou er echt niet van om iemand kwaad aan te doen. Maar dit nee dit kan echt niet.
maandag 11 oktober 2010
langzaam aan
Langzaam aan begint alles op zijn plekje te vallen. Ik ga schonere het nieuwe pagan jaar in. Vandaag kaartjes gelegen met betrekking op mijn reis naar engeland. En met een grote glimlach heb ik ze ontvangen. Ergens bevestigde ze al wat ik wist.
Toch altijd wel fijn om dat nogmaals te bevestigen.
Vandaag de koffer klaar gelegd maar nog niet begonnen met inpakken hoewel dat vanavond nog wel zal gebeuren.
Vanavond nog even alles door besproken met mijn vriendin die mee gaat. Echt super. Heb ook aangegeven dat ik wel bang ben dat we met ruzie naar huis gaan. Zou niet de eerste keer zijn dat dat me overkomt daar.
Ze nam het goed op en we hebben ook afgesproken dat we elkaar vrij laten en er voor elkaar zullen zijn en dat we ook aangeven als we iets niet al prettig ervaren.
Nou dat lijkt me dan toch wel duidelijk.
Het begint nu toch echt wel te kriebellen hoor. Overmorgen om half 3 in de middag ga ik naar schiphol. Jeetje dat is al snel. Maar niet snel genoeg. Kan niet meer wachten. Mijn hart is voor een gedeelte al daar. Zeker na het lezen van verhalen van anderen die er pas zijn geweest. Nu gaan bijna de uren af tellen.
Morgen nog even lekker met vriendinnetje naar de stad voor het 1 en ander. En dan in de avond met vriend en vriendinnetje (vriendinnetje is niet degene waar ik mee naar Engeland ga) samen eten.
En dan is het bijna tijd om te gaan. Heb er zo'n zin in om te gaan.
O een van de kaartjes die ik vandaag trok was Bridget. Godin van Heling en genezing, van smeedskunst en dichtkunst.
Een godin die een sterke aantrekkingskracht op mij heeft.
Blessed Be
Toch altijd wel fijn om dat nogmaals te bevestigen.
Vandaag de koffer klaar gelegd maar nog niet begonnen met inpakken hoewel dat vanavond nog wel zal gebeuren.
Vanavond nog even alles door besproken met mijn vriendin die mee gaat. Echt super. Heb ook aangegeven dat ik wel bang ben dat we met ruzie naar huis gaan. Zou niet de eerste keer zijn dat dat me overkomt daar.
Ze nam het goed op en we hebben ook afgesproken dat we elkaar vrij laten en er voor elkaar zullen zijn en dat we ook aangeven als we iets niet al prettig ervaren.
Nou dat lijkt me dan toch wel duidelijk.
Het begint nu toch echt wel te kriebellen hoor. Overmorgen om half 3 in de middag ga ik naar schiphol. Jeetje dat is al snel. Maar niet snel genoeg. Kan niet meer wachten. Mijn hart is voor een gedeelte al daar. Zeker na het lezen van verhalen van anderen die er pas zijn geweest. Nu gaan bijna de uren af tellen.
Morgen nog even lekker met vriendinnetje naar de stad voor het 1 en ander. En dan in de avond met vriend en vriendinnetje (vriendinnetje is niet degene waar ik mee naar Engeland ga) samen eten.
En dan is het bijna tijd om te gaan. Heb er zo'n zin in om te gaan.
O een van de kaartjes die ik vandaag trok was Bridget. Godin van Heling en genezing, van smeedskunst en dichtkunst.
Een godin die een sterke aantrekkingskracht op mij heeft.
Blessed Be
bijna weg
Nog een paar dagen en dan ga ik naar Engeland samen met een vriendin. We hebben wel hele goede en duidelijk afspraken gemaakt zodat we beide onze eigen dingen kunnen doen. Dat is altijd wel prettig maar de vraag vind ik altijd of er wel aan de afspraken gehouden gaan worden. Het enige wat ik daar op kan zeggen is ze staan er en laten we hopen dat het goed gaat komen.
Mijn voorbereidingen zijn al maanden aan de gang. Maar de laatste dagen ben ik me echt aan het invoelen voor wat er klaar ligt en wat ik daar eventueel moet doen om verder met mezelf te komen.
Daar was de godin heel duidelijk in. Afscheid nemen van een vriendschap die dat woord niet meer draagt. Eigenlijk al langere tijd niet meer maar ik klampt me er nog aan vast. Nu is het tijd om die band (misschien tijdelijk) te breken en op mijn eigen benen te gaan staan. Bovendien is 1 van de opdrachten ook nog voor mij om mijn verleden van pijn en verdriet los te laten en mee te geven aan het water. Hoe en wat verder dat zal me duidelijk worden in Engeland als ik daar eenmaal ben.
Vind het allemaal wel spannend en toch ook eng. Ergens begint het enorm te kriebellen maar wil ik ook hier blijven.
Wetende dat ik toch wel ga maak ik me daar niet druk over. Eenmaal door de douane heen ben ik al de stress hopenlijk vergeten.
Morgen komt de koffer uit de berging en dan is het langzaam aan de spullen er in doen die ik van de week mee wil nemen. Er gaan continue dingen door me hoofd die nog gehaald of geregeld moeten worden. Die ga ik een dinsdag halen. Anders schiet het nog niet op.
Dan word het toch wel defenitief. Dan is het toch echt nog maar 2 nachtjes slapen en stressen of alles wel goed gaat.
Maar daar moet ik me niet zo druk over maken. Ik heb daar een hoop dingen te doen nog in het laatste stukje van Mabon voordat we over gaan naar Samhain. Maar het voelt zo goed om het te doen.
Ik heb ook voor nu besloten om weer een poging te doen om naar de Abbey te gaan. Al hoewel ik daar nog steeds heel veel moeite mee heb. Dat is iets ouds en dat is iets wat verwerkt moet worden langzaam aan. Alles te gelijk is te veel.
Ik ga vanzelf ervaren wat deze reis me gaat brengen. Na ruim een jaar ga ik er weer heen maar nog net op het randje van het keltische jaar.
Blessed be
Mijn voorbereidingen zijn al maanden aan de gang. Maar de laatste dagen ben ik me echt aan het invoelen voor wat er klaar ligt en wat ik daar eventueel moet doen om verder met mezelf te komen.
Daar was de godin heel duidelijk in. Afscheid nemen van een vriendschap die dat woord niet meer draagt. Eigenlijk al langere tijd niet meer maar ik klampt me er nog aan vast. Nu is het tijd om die band (misschien tijdelijk) te breken en op mijn eigen benen te gaan staan. Bovendien is 1 van de opdrachten ook nog voor mij om mijn verleden van pijn en verdriet los te laten en mee te geven aan het water. Hoe en wat verder dat zal me duidelijk worden in Engeland als ik daar eenmaal ben.
Vind het allemaal wel spannend en toch ook eng. Ergens begint het enorm te kriebellen maar wil ik ook hier blijven.
Wetende dat ik toch wel ga maak ik me daar niet druk over. Eenmaal door de douane heen ben ik al de stress hopenlijk vergeten.
Morgen komt de koffer uit de berging en dan is het langzaam aan de spullen er in doen die ik van de week mee wil nemen. Er gaan continue dingen door me hoofd die nog gehaald of geregeld moeten worden. Die ga ik een dinsdag halen. Anders schiet het nog niet op.
Dan word het toch wel defenitief. Dan is het toch echt nog maar 2 nachtjes slapen en stressen of alles wel goed gaat.
Maar daar moet ik me niet zo druk over maken. Ik heb daar een hoop dingen te doen nog in het laatste stukje van Mabon voordat we over gaan naar Samhain. Maar het voelt zo goed om het te doen.
Ik heb ook voor nu besloten om weer een poging te doen om naar de Abbey te gaan. Al hoewel ik daar nog steeds heel veel moeite mee heb. Dat is iets ouds en dat is iets wat verwerkt moet worden langzaam aan. Alles te gelijk is te veel.
Ik ga vanzelf ervaren wat deze reis me gaat brengen. Na ruim een jaar ga ik er weer heen maar nog net op het randje van het keltische jaar.
Blessed be
zondag 10 oktober 2010
vakantie
Vanochtend om 9 uur begon dan toch echt mijn lang verwachte vakantie. Wat ben ik blij dat ik de rommel op mijn werk achter me kan laten. Nu kan ik me heerlijk gaan richten op leuke en fijne dingen.
Zo ben ik vanmiddag lekker met vriendinnetje naar de merwelanden geweest. Daar hebben we een tijdje met de honden ( haar hond en een logeetje) heerlijk bij het water gezeten. En nu wilde het net dat ik pas een kaartje had getrokken dat ik meer tijd bij het water door moest brengen. Toen dacht ik nog dat het in Glastonburry goed zou komen. Maar dat was dus niet helemaal de planning. Heerlijk bij het water gezetten en ook nog eventjes het water in gegaan, Het was koud maar voelde ook zo goed om te doen. Daarna zijn we rustig aan terug gelopen naar de halte waar de taxi/bus ons zou op komen halen. Het was ontzettend druk en dat was wel jammer. Maar dat heeft deze fijne dag niet kunnen minder voor mij.
Bij het water had ik nog een kaarsje aangestoken want er speelt al een paar dagen het een en ander wat er moet gebeuren van awt te doen in Engeland.
Daarna nog even bij vriendinnetje thuis geweest maar daar was ik zo moe dat ik lekker naar huis ben gegaan.
Morgen ga ik langzaam aan beginnen om mijn koffer in te gaan pakken voor engeland want dat komt ook steeds dichterbij.
Zo ben ik vanmiddag lekker met vriendinnetje naar de merwelanden geweest. Daar hebben we een tijdje met de honden ( haar hond en een logeetje) heerlijk bij het water gezeten. En nu wilde het net dat ik pas een kaartje had getrokken dat ik meer tijd bij het water door moest brengen. Toen dacht ik nog dat het in Glastonburry goed zou komen. Maar dat was dus niet helemaal de planning. Heerlijk bij het water gezetten en ook nog eventjes het water in gegaan, Het was koud maar voelde ook zo goed om te doen. Daarna zijn we rustig aan terug gelopen naar de halte waar de taxi/bus ons zou op komen halen. Het was ontzettend druk en dat was wel jammer. Maar dat heeft deze fijne dag niet kunnen minder voor mij.
Bij het water had ik nog een kaarsje aangestoken want er speelt al een paar dagen het een en ander wat er moet gebeuren van awt te doen in Engeland.
Daarna nog even bij vriendinnetje thuis geweest maar daar was ik zo moe dat ik lekker naar huis ben gegaan.
Morgen ga ik langzaam aan beginnen om mijn koffer in te gaan pakken voor engeland want dat komt ook steeds dichterbij.
vrijdag 1 oktober 2010
water/mabon
21 September begon in het kalender mabon maar als je naar de maanstand heb gekeken was het 23 september. In eerste instantie had ik nog niet zo heel veel last van dit jaarwiel feest. Maar nu in de tussentijd is het om van alles stroomt het water uit mijn ogen en om de kleinste dingen. Echt heel apart. Ook wel weer mooi. Want kan het er eindelijk uit.
Ik wil er niet tegen vechten en ga er ook niet continue tegen vechten. Kan niet overal gaan staan huilen maar als het kan wil ik het ook laten stromen. Wat ook niet altijd gemakkelijk gaat.
Ik zit midden in het element water. Midden in zee zwem ik mee om overeind te blijven. Het gaat me lukken. Want het water wast me schoon en als ik mee ga in de stroming dan kan ik langzaam aan weer land onder mijn voeten krijgen.
Groetjes
Ik wil er niet tegen vechten en ga er ook niet continue tegen vechten. Kan niet overal gaan staan huilen maar als het kan wil ik het ook laten stromen. Wat ook niet altijd gemakkelijk gaat.
Ik zit midden in het element water. Midden in zee zwem ik mee om overeind te blijven. Het gaat me lukken. Want het water wast me schoon en als ik mee ga in de stroming dan kan ik langzaam aan weer land onder mijn voeten krijgen.
Groetjes
woensdag 22 september 2010
weer werken
Vandaag na 2 weken thuis gezetten te hebben ben ik weer gaan werken. Jeetje ik dacht dat doe ik wel eventjes maar dat viel toch wel tegen. Nog geen half uur in de dienst merkt ik al dat mijn longen er nog niet helemaal waren en dat ik het benauwd had.
Heb toch maar even wat rustiger aangedaan daardoor. Daarna ging het een heel stuk beter.
Schilde ook wel dat ik vandaag bijna 2 uur bij een pedicure heb gezetten voor 2 clienten. Ach ja daar tussen door wel kleine boodschappen gedaan voor andere clienten hoor. Maar toch.
En nu ik eenmaal thuis ben wil ik niets liever dan even slapen. Even tot rust komen.
Alleen wil ik ook gewoon lekker zitten en computeren. ach ja de moeheid zal het toch wel een keertje winnen :)
O nog goed nieuws over de kleine kittens ( na ja klein). de meid met ernstig hartruis doet het veel beter dan verwacht. ze is nu zelfs 100gr zwaarder dan haar broer. O wat ben ik daar ontzettend blij mee. En als ik op dit moment naar de bank kijk zie ik broer en zus heerlijk spelen op de bank en er over heen racen.
Ik ga genieten van mijn klein wondertje Flora echt waar. ze is voor mij heel bijzonder samen met haar broer. Die overigens heel erg houd van knuffelen :)
groetjes
Heb toch maar even wat rustiger aangedaan daardoor. Daarna ging het een heel stuk beter.
Schilde ook wel dat ik vandaag bijna 2 uur bij een pedicure heb gezetten voor 2 clienten. Ach ja daar tussen door wel kleine boodschappen gedaan voor andere clienten hoor. Maar toch.
En nu ik eenmaal thuis ben wil ik niets liever dan even slapen. Even tot rust komen.
Alleen wil ik ook gewoon lekker zitten en computeren. ach ja de moeheid zal het toch wel een keertje winnen :)
O nog goed nieuws over de kleine kittens ( na ja klein). de meid met ernstig hartruis doet het veel beter dan verwacht. ze is nu zelfs 100gr zwaarder dan haar broer. O wat ben ik daar ontzettend blij mee. En als ik op dit moment naar de bank kijk zie ik broer en zus heerlijk spelen op de bank en er over heen racen.
Ik ga genieten van mijn klein wondertje Flora echt waar. ze is voor mij heel bijzonder samen met haar broer. Die overigens heel erg houd van knuffelen :)
groetjes
dinsdag 21 september 2010
roze wolk
Nee ik ben niet zwanger laat ik dat voor opstellen. Maar het gaat goed met me. Op dit moment erg goed. Ik ben verliefd. Ga bijna naar engeland. Ben opgeknapt.
Eigenlijk geen redenen om te klagen en dat doe ik dan ook niet.
Gisteren mijn 2de piercing gezet en volgende week een wenkbrauw piercing zetten dus daar zit ook schot in.
Ik voel me goed en het gaat goed. Heerlijk toch.
Ook wel wat eng en onwennig want meestal heb ik wel het een en ander te klagen en dat is nu absoluut niet het geval.
Hoop dat dit nog wel even zo mag blijven. Zeker nu dat we richting het element water gaan. Emoties en je mee laten stromen in de stroming van het water. Want er tegen vechten heeft geen zin.
Hoop binnenkort meer te kunnen vertellen maar eerst de mensen die me naar staan.
O en nog 3 weken en dan ga ik op vakantie met een hele goede vriendin. Jeetje mina wat gaat het allemaal toch snel
Eigenlijk geen redenen om te klagen en dat doe ik dan ook niet.
Gisteren mijn 2de piercing gezet en volgende week een wenkbrauw piercing zetten dus daar zit ook schot in.
Ik voel me goed en het gaat goed. Heerlijk toch.
Ook wel wat eng en onwennig want meestal heb ik wel het een en ander te klagen en dat is nu absoluut niet het geval.
Hoop dat dit nog wel even zo mag blijven. Zeker nu dat we richting het element water gaan. Emoties en je mee laten stromen in de stroming van het water. Want er tegen vechten heeft geen zin.
Hoop binnenkort meer te kunnen vertellen maar eerst de mensen die me naar staan.
O en nog 3 weken en dan ga ik op vakantie met een hele goede vriendin. Jeetje mina wat gaat het allemaal toch snel
vrijdag 17 september 2010
droom die niet waar word
Gisterenochtend droomde ik iets wat ik heel graag zou willen. Alleen weet ik dat het niet zal gaan gebeuren.
Ik droomde dat ik met mijn zus en mijn moeder ergens lekker in een restaurant of cafeetje iets aan het drinken waren. Daarna gingen we met zijn drieeen heerlijk winkelen.
Dit is iets wat nog nooit is gebeurt en ook nooit zal gebeuren. Misschien een wens droom. Dat ik diep van binnen zoiets heb van ik wil gewoon met mijn ouders door 1 deur kunnen. Maar ook met mijn zus.
Wetende dat dat niet snel zal gaan gebeuren. Wetende dat het eigenlijk nooit zal gaan gebeuren. Tenzij er zulke heftige veranderingen in de gevoelens en gedachtengangen van ons allemaal komt.
Dan is er nog een optie die voor mij meer voor redelijk geschouwd kan worden. Het is iets wat ik moet laten varen. mee geven aan de stroming die er aan komt. Ik kan me wel aan deze fantasie vasthouden. Maar het gaat nimmer nooit niet gebeuren.
En ergens doet dat wel pijn. maar ergens heb ik er toch ook vrede mee. Misschien omdat het nooit anders is geweest.
De droom heeft wel iets geraakt. En wat precies daar kom ik wel achter.
Blessed be
Ik droomde dat ik met mijn zus en mijn moeder ergens lekker in een restaurant of cafeetje iets aan het drinken waren. Daarna gingen we met zijn drieeen heerlijk winkelen.
Dit is iets wat nog nooit is gebeurt en ook nooit zal gebeuren. Misschien een wens droom. Dat ik diep van binnen zoiets heb van ik wil gewoon met mijn ouders door 1 deur kunnen. Maar ook met mijn zus.
Wetende dat dat niet snel zal gaan gebeuren. Wetende dat het eigenlijk nooit zal gaan gebeuren. Tenzij er zulke heftige veranderingen in de gevoelens en gedachtengangen van ons allemaal komt.
Dan is er nog een optie die voor mij meer voor redelijk geschouwd kan worden. Het is iets wat ik moet laten varen. mee geven aan de stroming die er aan komt. Ik kan me wel aan deze fantasie vasthouden. Maar het gaat nimmer nooit niet gebeuren.
En ergens doet dat wel pijn. maar ergens heb ik er toch ook vrede mee. Misschien omdat het nooit anders is geweest.
De droom heeft wel iets geraakt. En wat precies daar kom ik wel achter.
Blessed be
herstellende
Kuurtje voor de longonsteking was gisteren afgelopen en vandaag had ik een afspraak bij de dokter.
De longen zijn goed en hij hoorde niets meer. Dus nu ben ik herstellende van een longonsteking :)
Moet het nog wel in de gaten houden van hoe en wat. Want ik ben nog steeds benauwd en heb nog steeds een wat drukkend gevoel op de borstkas. Maar ik ben al blij dat het over is. Geen kuurtje meer. En hopelijk kan ik volgende week ook weer gewoon werken. Zou wel fijn zijn.
De longen zijn goed en hij hoorde niets meer. Dus nu ben ik herstellende van een longonsteking :)
Moet het nog wel in de gaten houden van hoe en wat. Want ik ben nog steeds benauwd en heb nog steeds een wat drukkend gevoel op de borstkas. Maar ik ben al blij dat het over is. Geen kuurtje meer. En hopelijk kan ik volgende week ook weer gewoon werken. Zou wel fijn zijn.
woensdag 15 september 2010
nog 1 maand
Over een maand ben ik druk aan het pakken en uitpakken en weer aan het inpakken voor mijn reisje naar Engeland. Samen met een vriendin die er nog niet is geweest ga ik daar heen.
Ben al stiekum dingen voor mezelf aan het voorbereiden en hoop dan ook daar een stukje terug te vinden wat ik de laatste tijd weg heb gestopt. Ik heb nog steeds het sterke gevoel dat dit voor mij zoveel gaat brengen. Misschien nog wel meer dan dat ik daar in eerste instantie kan begrijpen en verwerken.
Ik kijk er naar uit.
Het is voor mij opladen en bijkomen van een raar en ook mooi jaar het daar ook letterlijk afsluiten en hier dan een week later opnieuw beginnen in een nieuw jaarwiel
Ben al stiekum dingen voor mezelf aan het voorbereiden en hoop dan ook daar een stukje terug te vinden wat ik de laatste tijd weg heb gestopt. Ik heb nog steeds het sterke gevoel dat dit voor mij zoveel gaat brengen. Misschien nog wel meer dan dat ik daar in eerste instantie kan begrijpen en verwerken.
Ik kijk er naar uit.
Het is voor mij opladen en bijkomen van een raar en ook mooi jaar het daar ook letterlijk afsluiten en hier dan een week later opnieuw beginnen in een nieuw jaarwiel
Nog niet over
De longonsteking is nog niet over. Heb gisteren zelfs foto's gemaakt van mijn longen. Want de avond/nacht ervoor leek het net alsof ik galsteen aanvallen had. Alleen dat kan niet wat ik heb geen galblaas meer. Dus midden in de nacht op nieuw naar het ziekenhuis toe. Daar werd ik dit keer goed nagekeken en doorgemeten.
Het bleek ook nog eens dat ik koorts had en dat dat niet hoort bij een longontsteking.
Even was er nog een miscommunicatie de arts dacht dat ik al meer dan een week antibiotica slikte maar dat was pas 4 dagen. Als ik wel al een week het had geslikt was er die nacht nog een foto gemaakt.
Nu ga ik vrijdag naar de huisarts om te kijken hoe het er mee gaat en wat de uitslag van de foto's zijn. Ben toch wel een beetje huiverig maar dat ben ik altijd als ik naar een dokter of iets moet. Is niet mijn hobby.
Ik hoop alleen wel dat ik snel weer kan werken want het thuis zitten wordt me ook wel te veel op dit moment. Ook al doe ik stiekum meer dan dat ik kan en misschien ook wel mag.
Ik wil zo graag gewoon weer normale dingen doen. Zoals lekker wandelen, naar buiten, lekker naar het werk en dat soort dingen allemaal nog meer.
Op naar de genezing.
Groetjes,
Regina
Het bleek ook nog eens dat ik koorts had en dat dat niet hoort bij een longontsteking.
Even was er nog een miscommunicatie de arts dacht dat ik al meer dan een week antibiotica slikte maar dat was pas 4 dagen. Als ik wel al een week het had geslikt was er die nacht nog een foto gemaakt.
Nu ga ik vrijdag naar de huisarts om te kijken hoe het er mee gaat en wat de uitslag van de foto's zijn. Ben toch wel een beetje huiverig maar dat ben ik altijd als ik naar een dokter of iets moet. Is niet mijn hobby.
Ik hoop alleen wel dat ik snel weer kan werken want het thuis zitten wordt me ook wel te veel op dit moment. Ook al doe ik stiekum meer dan dat ik kan en misschien ook wel mag.
Ik wil zo graag gewoon weer normale dingen doen. Zoals lekker wandelen, naar buiten, lekker naar het werk en dat soort dingen allemaal nog meer.
Op naar de genezing.
Groetjes,
Regina
vrijdag 10 september 2010
longontsteking
Al een 1 1/2 week heb ik last van verkoudheid. Niet om mijn keel en neus maar echt alleen maar op de longen. En eigenwijs als ik ben ging ik niet naar de dokter. Ik had zoiets van ja ach weet je ik red het wel en het komt vanzelf wel goed.
Je kent het gezegde misschien wel vanuit de volksmond. Wat er vanzelf is gekomen gaat vanzelf ook weer weg.
Zo dacht ik ook. En voor een verkoudheid je ga ik niet naar de dokter.
Gisterenavond dan toch maar wel. Ik was bij een vriendin op visite geweest en die woont echt nog geen 500 meter van me vandaan. Onderweg meerdere malen moeten stoppen en flinke hoest aanvallen.
Na die hoest aanvallen kon ik bijna niet meer ademen. Dus uiteindelijk toch maar de huisartsen post gebeld en die hadden zoiets van kom maar langs.
Godsdorrie. Dat wil ik ook weer niet. Want ergens wist ik al dat het niet goed zat. Alleen was ik het maar aan het uitstellen en uiteindelijk had ik gehoopt het af te kunnen zeggen.
Bij de huisartsenpost werd ik gelijk geholpen gelukkig. Na nog geen 5 minuten werd me verteld dat ik een longonsteking heb. Hmm. En nu. Een kuurt meegekregen en daar mee moet het goed komen. Maar niet werken en dat soort dingen. Ik wilde de volgende ochtend mijn werk bellen dat ik het weer ging proberen maar dat werd hem toch niet. Dus vanochtend wel gebeld maar dan met de mededeling dat ik een longonsteking heb en dat ik dus niet kan komen werken.
Maar weet je wat het voor mij moeilijk maakt om het te accepteren. In mijn hoofd heeft iemand die een longonsteking heeft het heel benauwd en moet in het ziekenhuis blijven om zuurstof en dergelijke dingen te krijgen. Maar ik mocht gewoon naar huis met een kuurtje van een week op zak.
Ik voel me verder eigenlijk prima alleen gaat het ademen soms wat pijnlijk. Maar ja dat heb ik wel vaker met een verkoudheid.
Nu maar even rustig aan doen en niet te veel rommelen.
Groetjes Regina
Je kent het gezegde misschien wel vanuit de volksmond. Wat er vanzelf is gekomen gaat vanzelf ook weer weg.
Zo dacht ik ook. En voor een verkoudheid je ga ik niet naar de dokter.
Gisterenavond dan toch maar wel. Ik was bij een vriendin op visite geweest en die woont echt nog geen 500 meter van me vandaan. Onderweg meerdere malen moeten stoppen en flinke hoest aanvallen.
Na die hoest aanvallen kon ik bijna niet meer ademen. Dus uiteindelijk toch maar de huisartsen post gebeld en die hadden zoiets van kom maar langs.
Godsdorrie. Dat wil ik ook weer niet. Want ergens wist ik al dat het niet goed zat. Alleen was ik het maar aan het uitstellen en uiteindelijk had ik gehoopt het af te kunnen zeggen.
Bij de huisartsenpost werd ik gelijk geholpen gelukkig. Na nog geen 5 minuten werd me verteld dat ik een longonsteking heb. Hmm. En nu. Een kuurt meegekregen en daar mee moet het goed komen. Maar niet werken en dat soort dingen. Ik wilde de volgende ochtend mijn werk bellen dat ik het weer ging proberen maar dat werd hem toch niet. Dus vanochtend wel gebeld maar dan met de mededeling dat ik een longonsteking heb en dat ik dus niet kan komen werken.
Maar weet je wat het voor mij moeilijk maakt om het te accepteren. In mijn hoofd heeft iemand die een longonsteking heeft het heel benauwd en moet in het ziekenhuis blijven om zuurstof en dergelijke dingen te krijgen. Maar ik mocht gewoon naar huis met een kuurtje van een week op zak.
Ik voel me verder eigenlijk prima alleen gaat het ademen soms wat pijnlijk. Maar ja dat heb ik wel vaker met een verkoudheid.
Nu maar even rustig aan doen en niet te veel rommelen.
Groetjes Regina
maandag 6 september 2010
vrienden
Ik ben geen mens mens. Weet ook niet of ik dat ooit zal worden. Maar als ik vriendschappen aanga dan is dit vaak voor langere tijd gevoelsmatig dan. Soms verdwijnen de personen een tijdje uit mijn leven en komen dan wel weer terug. Overigens niet altijd.
Ik heb heel mijn leven niet veel vrienden gehad door verschillende angsten en verschillende dingen die er ook met mee spelen. Alleen de laatste weken/maanden lijkt daar verandering in te komen. Ik kies meer en meer voor mezelf en dat lijkt nieuwe mensen in mijn leven aan te trekken. Waar ik heel blij mee ben.
Alleen is het raar en daardoor wat huiverig te werk. Want ja in de loop der jaren heb ik genoeg messen in mijn rug gehad.
Nu de laatste tijd kan ik heel voorzichtig wat messen losser maken en dat voelt hoe raar het ook klinkt misschien wel raar en eng.
Het is een verandering die in werking is gezet.
Toch blijven er maar vragen komen en zit er toch nog angst van wanneer worden die messen er weer opnieuw dieper in geduwd. Ach voorlopig houden we het maar hier op. Voorlopig gaat het goed en dat is het belangrijkste.
Ik heb heel mijn leven niet veel vrienden gehad door verschillende angsten en verschillende dingen die er ook met mee spelen. Alleen de laatste weken/maanden lijkt daar verandering in te komen. Ik kies meer en meer voor mezelf en dat lijkt nieuwe mensen in mijn leven aan te trekken. Waar ik heel blij mee ben.
Alleen is het raar en daardoor wat huiverig te werk. Want ja in de loop der jaren heb ik genoeg messen in mijn rug gehad.
Nu de laatste tijd kan ik heel voorzichtig wat messen losser maken en dat voelt hoe raar het ook klinkt misschien wel raar en eng.
Het is een verandering die in werking is gezet.
Toch blijven er maar vragen komen en zit er toch nog angst van wanneer worden die messen er weer opnieuw dieper in geduwd. Ach voorlopig houden we het maar hier op. Voorlopig gaat het goed en dat is het belangrijkste.
zondag 29 augustus 2010
Nieuwe kleren
Langzaam aan pas ik niet veel goed meer wat er in mijn kast hangt. langzaam aan gaan er meer dingen er uit dan er in. Langzaam heb ik nu toch echt nieuwe kleren nodig. Jieppie.
Gisteren heb ik een nieuwe broek gekocht. Nog steeds kijkend naar de grootste maten. Ach ja dat zit er nu eenmaal in. Maar dan toch maar een maatje 50 mee. Hey die is te groot. Hmm dan maar een maatje kleiner. Shit een maatje kleiner. Deze maat heb ik al zo lang niet meer aangehad. Nou ja die pas ik toch nog niet denk ik dan stiekum. Maar hij past wel. En zit goed en lekker. Helemaal verbaast en overdonderd.
Vandaag was het koopzondag hier en ik wilde toch even kijken of ik nog wat nieuwe kleren kon kopen. Want ja ik heb niet veel meer. In goedkope winkels even gekeken en daar zag ik wel wat leuke dingen. In de winkel gepast en de grootste maat die ik vandaag heb gekocht is maat 44. Ben er zo blij mee. (is wel stretch.
Ik kom vanaf maat 52-54 aan de bovenkant en een ruime maat 54-56 aan de onder kant.
Voor het eerst in mijn relatie zit ik onder de 50 aan. Ik kan nu bovenkleren van mijn vriend aan. Is allemaal nog wel onwerkelijke maar het is toch echt waar. Het is gewoon heel gek. Als iemand dit tegen me had gezegd over 2 jaar ben je 4 maten kleiner had ik dat niet geloofd maar wel gehoopt.
Gisteren heb ik een nieuwe broek gekocht. Nog steeds kijkend naar de grootste maten. Ach ja dat zit er nu eenmaal in. Maar dan toch maar een maatje 50 mee. Hey die is te groot. Hmm dan maar een maatje kleiner. Shit een maatje kleiner. Deze maat heb ik al zo lang niet meer aangehad. Nou ja die pas ik toch nog niet denk ik dan stiekum. Maar hij past wel. En zit goed en lekker. Helemaal verbaast en overdonderd.
Vandaag was het koopzondag hier en ik wilde toch even kijken of ik nog wat nieuwe kleren kon kopen. Want ja ik heb niet veel meer. In goedkope winkels even gekeken en daar zag ik wel wat leuke dingen. In de winkel gepast en de grootste maat die ik vandaag heb gekocht is maat 44. Ben er zo blij mee. (is wel stretch.
Ik kom vanaf maat 52-54 aan de bovenkant en een ruime maat 54-56 aan de onder kant.
Voor het eerst in mijn relatie zit ik onder de 50 aan. Ik kan nu bovenkleren van mijn vriend aan. Is allemaal nog wel onwerkelijke maar het is toch echt waar. Het is gewoon heel gek. Als iemand dit tegen me had gezegd over 2 jaar ben je 4 maten kleiner had ik dat niet geloofd maar wel gehoopt.
dinsdag 24 augustus 2010
Impressie van castlefest
Dit was een kleine impressie van een leuke maar zeer natte dag. je moet het eigenlijk van beneden naar boven zien de volgorde. Ik heb genoten en vond het heerlijk om er te zijn.
Volgend jaar zeker weer.
foto van mezelf
De onderste is thuis genomen. Toen was ik nog niet verregend en zat alles nog zoals ik wilde (ongeveer).
De bovenste was na een paar uur flink nat geregend te zijn. Maar dat mocht voor mij de pret niet verpesten. Heb heerlijk genoten de gehele dag.
Foto's van de kittens
Ontmoet onze Flora en Ravage,
Ravage staat boven aan op de foto's en de onderste is dan natuurlijk Flora
Beide hebben al het een en andere meegemaakt. Beide hadden niesziekte. Ravage het mannetje heeft een oogje wat waarschijnlijk is aangetast door de niesziekte en dat waarschijnlijk niet veel beter gaat worden. Flora het enige meisje tussen de katten.
Flora heeft een ernstig hartruis waar van we hadden gehoopt dat die door de niesziekte kwam. Kreeg alleen vandaag te horen dat het niet goed gaat komen en dat ze niet oud gaat worden. Met wat de dierenarts kon horen (zouden een echo kunnen laten maken om naar de ernst te laten kijken) zou ze misschien een jaar worden.
Schrik.
Glastonburry
Nog andere halve maand (eigenlijk 2 maanden - een week) dan ga ik weer naar Engeland. Vandaag de tickets geboekt en de b&b defenitie besproken. Het word nu echt werkelijkheid. Ergens heel raar. Maar ook heel fijn. Voor de 2de keer niet met een "georganiseerde" reis. Maar heerlijk individueel. Vorige jaar was samen met vriendlief. En dit jaar ga ik samen met een vriendin.
Het is nog even onwerkelijk dat het allemaal toch echt ga gebeuren. Maak me nu al druk over bepaalde dingen. Alleen is dat nog helemaal niet van toepassing.
Ben ergens stiekum nog met iemand anders aan het kijken of we een keertje met de boot overkunnen gaan en dan met de auto. Dan is het iets makkelijkere om naar stone henge te gaan en naar misschien wel Cornawall.
Maar dat is volgend jaar. Laat ik nu maar eerst gaan genieten van deze trip. O en ik ga 1 dag langer. Dat is helemaal top.
Groetjes Regina
Het is nog even onwerkelijk dat het allemaal toch echt ga gebeuren. Maak me nu al druk over bepaalde dingen. Alleen is dat nog helemaal niet van toepassing.
Ben ergens stiekum nog met iemand anders aan het kijken of we een keertje met de boot overkunnen gaan en dan met de auto. Dan is het iets makkelijkere om naar stone henge te gaan en naar misschien wel Cornawall.
Maar dat is volgend jaar. Laat ik nu maar eerst gaan genieten van deze trip. O en ik ga 1 dag langer. Dat is helemaal top.
Groetjes Regina
zaterdag 21 augustus 2010
ziekenhuis controle
aanstaande woensdag mag ik weer naar het ziekenhuis. Me weer op de weegschaal zetten en kijken hoeveel ik af gevallen ben. Alleen ben ik op dit moment best wel bang voor de weegschaal. Niet dat ik er niet op durf te staan. Heb alleen een kleine vrees.
Ben een week niet in orde geweest. een festival gehad en een bbq. Denk niet dat dat allemaal even goed voor me is geweest.
Maar ja de afgelopen week ben ik weer hard bezig met opletten en wat intensere bewegen althans dat probeer ik elke dag weer opnieuw te doen. De ene dag lukt het beter dan de andere dag.
Er wordt bijna standaard gevraagd of ik al ongesteld ben geweest. En tot nu toe is het antwoord nee. Hoe langer het uitblijft hoor meer hoop ik hem op een mogelijke zwangerschap in mijn gedachtegang. Alleen werkt dat niet zo. Mijn ziekte of syndroom betekent dat mijn cyclus uitblijft. Hoe graag ik nu ergens ook een zwangerschapstest wil halen ik doe het niet. Want ik ben niet zwanger. Hoe graag ik het ook zou willen. En doe ik wel zo'n test en het blijkt negatief te zijn dan is de terleurstelling alleen maar grotere. Dus wachten we aanstaande woensdag maar af hoe de resultaten zijn van het ziekenhuis
misschien dat ik ook vraag voor een bloedonderzoek.
groetjes Regina
Ben een week niet in orde geweest. een festival gehad en een bbq. Denk niet dat dat allemaal even goed voor me is geweest.
Maar ja de afgelopen week ben ik weer hard bezig met opletten en wat intensere bewegen althans dat probeer ik elke dag weer opnieuw te doen. De ene dag lukt het beter dan de andere dag.
Er wordt bijna standaard gevraagd of ik al ongesteld ben geweest. En tot nu toe is het antwoord nee. Hoe langer het uitblijft hoor meer hoop ik hem op een mogelijke zwangerschap in mijn gedachtegang. Alleen werkt dat niet zo. Mijn ziekte of syndroom betekent dat mijn cyclus uitblijft. Hoe graag ik nu ergens ook een zwangerschapstest wil halen ik doe het niet. Want ik ben niet zwanger. Hoe graag ik het ook zou willen. En doe ik wel zo'n test en het blijkt negatief te zijn dan is de terleurstelling alleen maar grotere. Dus wachten we aanstaande woensdag maar af hoe de resultaten zijn van het ziekenhuis
misschien dat ik ook vraag voor een bloedonderzoek.
groetjes Regina
Abonneren op:
Posts (Atom)