Godsdorrie wat ben ik chago. Wat word mijn hart verscheurd. Arme vriendin. Die probeert me op te vrolijken maar dat lukt niet. Aan de ene kant wil ik blijven maar aan de andere kant wil ik zo graag naar huis. Naar mijn vriend.
Tranen branden in mijn ogen maar rollen doen ze niet.
De laatste dingen in de koffer worden gestopt de kamer word meerdere keren gecheckt. Ik ga nog even water halen. Zowel van de witte bron als de rode bron.
Maak onderweg nog wat foto's en probeer van de laatste moment hier te genieten. Maar hoe dichterbij het einde komt hoe emotioneler ik word.
Na de koffers naar beneden gedragen te hebben. Die mochten we gelukkig nog een paar uur in de B&B laten. Gingen we nog even wat winkelen en tijd doden. Damn wat kan het dan nog lang duren allemaal.
Met het verstrijken van de tijd werd ik alleen maar chago.
Ik wilde niets meer. Wilde alleen maar naar huis. Damn. Wat was ik ongezellig.
We hebben nog even wat gedronken bij de blue note. Ik zag dat de tempel nog open ging maar dacht van nee heb het gisteren nog afgesloten. Al bleef het toch trekken. Een half uur voordat de taxi ons zou op komen halen ben ik nog even snel naar binnen gegaan. Heb nog even rustig voor het altaar gezetten en toen was het goed. Ik ging naar huis. maar wist toch al dat ik terug zou komen.
Ik bleef nog wel kriebelig maar oke dat is te behappen.
Op naar de b&b om de koffers te halen. Nog even genieten van de zon en de mooie dag en het uitzicht. nog wat laatste foto's gemaakt. De taxi was op tijd en dat was wel fijn.
In een uurtje tijd stonden we op het vliegveld. En inchecken konden we gelukkig ook al. Jieppie. Nog even heerlijk buiten gezetten. Want ja eenmaal door de douane heen kon je niet meer naar buiten.
De douane ging redelijk vlot al moest ik wel gefoullieerd worden. Maar ach als dat alles is.
Toen begon het wachten en wachten en wachten. Aangezien bristol niet zo'n super groot winkel stukje heeft waren we daar ook snel op uitgekeken.
Nadat de terminal voor het vliegtuig was geroepen gingen we lekker snel daarheen. En konden we snel het vliegtuig in. Ik wilde naar huis. Ik was nu echt klaar.
Op schiphol aangekomen rende ik bijna naar onze spullen toe. Wat toch wel even wat wrijving gaf. En we wijselijk niet te veel meer van elkaar verlangde.
We zouden met de trein terug gaan naar huis.Maar we wisten dat er werkzaamheden waren waardoor de reis langer zou duren.
Nou we hebben in 3 treinen gezetten. En dankzij behulpzame en oplettende mede reizigers kwamen we goed terecht anders waren we ergens in bloemendaal terecht gekomen.
We waren blij dat we naar huis gingen en waren blij dat de reis er eindelijk op zat.
Op het station was het wel even jammer dat vriendlief er niet stond. Want hij wist hoe laat ik aankwam. Had daar dan ook wel de pest er een beetje over in. Ook omdat ik had gehoopt eerder thuis te zijn dan dat ik was.
Eenmaal letterlijk thuis. hadden vriendlief en vriendinnetje de woonkamer veranderd en geverfd en meubels verschoven. Letterlijk een transformatie. Wat erg mooi is geworden. Alleen kon ik het toen nog niet bevatten.
Ik was boos, verdrietig, wilde weer terug naar avalon, was blij dat ik er was. Dit uitte zich in een hele rare bui.
Nu ben ik weer hier in Nederland. Genietend van alles wat ik heb meegemaakt. Genietend van mijn geliefden. Genietend van het nieuwe jaar. Ik heb dingen in avalon achter me gelaten. Heb dingen opgehaald.
En nu heb ik nog lekker de tijd om alles rustig te verwerken.
Blessed be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten