dinsdag 22 juni 2010

onder gaande zon/ viering


Gisteren ben ik met vrienden naar het strand van scheveningen geweest. Eerst even lekker rond gewandeld en lekker van de zilte lucht genoten. Daarna lekker even wat eten. Waar ik overigens trots op mezelf ben geweest. had een hamburger zonder brood besteld en had geen aardappeltjes genomen. Maar heb heerlijk van het vlees en de salade genoten. En ik zat toch echt heel erg vol.
Daarna zijn we een plekje gaan zoeken waar we een stukje viering konden doen. Tot dat de zon onder zou gaan en dan zouden we wel verder kijken. Althans ik had meer in mijn hoofd.
We hebben heerlijk gezeten en met een stukje transformatie gewerkt. Dingen die je wil veranderen of wil loslaten die een beperking voor je zijn. Je kon het verbranden als je wilde maar het hoefde niet.
We hebben ook nog met ons innerlijke vuur gewerkt ook al konden we geen vuurtje maken maar wel een kooltje aan krijgen.
Toen de eerst ging zitten vloog er een rood/zwarte vlinder de cirkel binnen en die is er de gehele tijd gebleven.
Tijdens het verbranden van de briefjes ging de vlinder op de ketel zitten als of het echt geaccepteerd werd wat er werd losgelaten en getransformeerd.
Ik heb een hele tijd met de vlinder op mijn handen gezeten en genoot van alles wat er gebeurde.
Nadat we alles hadden losgelaten en verbrand of willen laten transformeren ging de zon bijna onder. Daar hebben we nog van genoten. Zo mooi om te zien en hoe snel het laatste stukje gaat.

We hebben daarna alles opgeruimd en naar de auto gelopen. Ik keek nog een keertje om en zag dat de lucht in brand stond. Wauw wat een mooi gezicht was dat.Daarna zijn we in de auto gaan zitten. Waar we schrokken van de tijd en besloten om het hier bij te laten. Thuis gekomen was ik moe maar voldaan. Dat voldane gevoel heb ik nog steeds.
Emotioneel ben ik toch ook wel een beetje maar goed emotioneel. Het is echt een tijd van verandering voor mij.
Nieuwe gedachtes en nieuwe dingen om in te gaan zien. Heel mooi.
Ik ga nog even heerlijk nagenieten van al het moois wat de afgelopen paar dagen met me gebeurt is. Wetende dat het allemaal nog maar net begonnen is. Mijn transformatie is al jaren bezig maar begint nu zich duidelijk te tonen aan me.
Het is bijna tijd om een jas uit te trekken. Want hij voelt niet helemaal lekker meer.
Ben er alleen nog niet helemaal klaar mee. Met mijn oude jas. Er zijn nog wat kleine stukjes (die vaak heel diep zitten) die losgelaten mogen worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten