Samhain

Het begin van het pagan jaar staat voor de deur. Samhain. Een viering die draait om inkeer naar jezelf. In stilte het labyrint weer in gaan. Om te kijken we ideeen er toch geen vruchtbare grond hebben mogen vinden en welke wel.
Wat wil je loslaten en niet meer meenemen in het nieuwe jaar??
Wat wil je neerzetten voor jezelf of iemand anders in het nieuwe jaar??

De aarde maakt zich klaar voor de winter en alles is aan het afsterven boven de grond. Onder de grond gebeurt er nog van alles en wacht het af tot het weer warm genoeg is om naar boven te komen.
Het is de tijd van transformatie. De ketel van de godin Cerridwen daar word hevige in geroerd en misschien mag je er in kijken om dingen van je af te laten spoelen, om nieuwe inzichten te krijgen, of misschien zelfs antwoorden die je zocht.

Luister naar je gevoel als je behoefte heb om even lekker stil in een hoekje te zitten is dat helemaal niet erg. Doe de dingen die jij belangrijk vind op dit moment en laat je niet opjagen door de maatschappij.
Ga naar buiten en kijk hoe de natuur zichzelf klaar maakt om naar de stilte bovengronds te gaan. Wetende dat er ondergronds nog zoveel gebeurt.

Vertel verhalen aan je vrienden, familie, kinderen. Deel.

Blessed be

1 week vakantie

Ik hoef nog 1 week niet te werken. Nog 1 week rust. Nog 1 week om dingen voor mezelf te doen. En dat ga ik dan ook doen. Vanaf het moment dat de dokter tegen me had gezegd dat ik hyperventilatie heb (paniekaanvallen. Ben ik over dingen gaan nadenken. Ik kwam ook tot de conclusie buiten dat er toch wel wat stressfactoren zijn, er dit jaar voor mijn geen cursus of dergelijke dingen in het verschiet staan. Misschien later in het jaar maar dit moment niet.
Na meer dan 6 jaar hier en daar toch wel cursussen of wat dan ook gedaan te hebben is dat ook iets wat ineens heel anders aanvoelt en doet.
Normaal keek ik er dan toch wel naar uit om er naar toe te gaan. Zag het soms echt als een uitje.

Nu is het wel mooi. Want gisterennacht kwam ik ineens tot bepaalde gedachtes. Ik ga proberen om mensen bij elkaar te brengen die dezelfde gedachtes of overtuigingen hebben. Of in ieder geval dezelfde interesse. Maakt niet uit of je jong of oud ben.
Gaat mij er om, om te delen en gezellig onder elkaar te zijn.
Daar ben ik mee bezig gegaan. En wil me weer meer gaan richten op het geven van vieringen. Want door omstandigheden is dit stil te komen liggen. Was nog niet de tijd ervoor.
Maar nu omdat ik geen cursus of training of wat dan ook volg kan er volledig hier opgericht gaan worden.
Vind het erg leuk en heb er veel zin in.
Ben wel benieuwd hoe het ontvangen gaat worden en of er reactie komen. Ach ja dat is altijd de vraag.
Ik ga dit jaar dus niet stil zitten. Alleen in plaats van alles te volgen en te doen. Ga ik nu zelf initatieve nemen.

Blessed be

hyperventilatie

Kom net van de dokter vandaan en ik blijk last te hebben van paniekaanvallen/hyperventilatie. Al mogen ze het niet meer hyperventilatie noemen. Hier komen alle klachten vandaan. Het enorme koud zijn, het misselijk zijn, korte en benauwige ademen, snel duizelig

Maar kom op ik heb vakantie. Ik ben naar Engeland geweest daar laad ik meestal op. Oke ik kom dan niet altijd even goed thuis. Vaak met veel emoties.
De arts vroeg ook of ik stress had. Ik zei ook ik heb vakantie dus hoe kan ik nu op dit moment stress hebben.
Maar als ik nu ga nadenken is er meer dan genoeg stress maar de grootste oorzaak is toch wel mijn werk.
Damn nu had ik al aangegeven daar dat ik me daar niet meer prettig voel. Nu geeft mijn lichaam het ook nog eens aan. Dat is wel even flink balen.
Nu moet ik nogmaals een gesprek aangaan op het werk. Daar zit ik eigenlijk niet op te wachten maar ja doe ik het niet dan ben ik verder van huis en is het dadelijk nog ernstigere.
Maar ook dat klote geld altijd brengt een hoop stress mee. En gewoon zoveel andere dingen zoals het niet zwanger kunnen worden op dit moment. Mensen in me omgeving die me niet begrijpen.
Ik wil zo graag iets anders doen. Ik wil mensen helpen. Ik wil mensen begeleiden. Maar ik wil ook gehoord worden. Naar me geluisterd word en niet als een stoomwals machine over me heen gebanjeerd wordt.
Of dat ik ga lopen afvragen wat mensen van me denken.
Nee dat wil ik niet meer.
Ik wil mezelf zijn en vrij zijn en als dat dan betekend dat ik een andere baan moet gaan zoeken dan doe ik dat.
Of als dat dan betekend overplaatsing aanvragen dan doe ik dat. Want de zorg is en blijft wel iets wat ik heel leuk vind om te doen. Maar de druk op mijn woongroep kan ik echt niet meer aan. Dat is nu wel heel duidelijk geworden.

O ja ik heb een leuk advies meegekregen van de huisarts buiten er met het werk over te praten. Als ik het voel aankomen dan moet ik in rustig in een pedaalemmerzak gaan ademen.
Zo en nu ga ik maar even tot rust komen met mezelf.

Blessed be

Niet lekker

Ben vanaf dat ik van engeland vandaag ben gekomen niet lekker. De laatste dagen wordt het er ook niet beter op. Een drukkend gevoel op mijn borstkast, misselijk, en echt ontzettend koud. Zo koud heb ik het nog nooit gehad. Ik loop soms met drie lagen kleding aan en de kachel op 21 graden en zit dan nog te bibberen van de kou. In combinatie met de andere klachten had ik toch zoiets van ik ga een afspraak maken.

Dus vanmiddag mag ik naar de dokter. Jieppie dat is zo niet mijn ding. maar ja ik moet goed voor mezelf zorgen. En ik maak me toch wel een klein beetje ongerust. Dadelijk heb ik weer een longontsteking of erger.
Heb ook al zitten denken misschien is het wel gewoon het feit van ontstressen. Niet naar het werk toe hoeven en dergelijke dingen.
Ik weet het niet. Is allemaal gis werk. Eerst maar even zien wat de dokter er van zegt.

Zo lekker met een dekken en een filmpje de bank op en een kop thee en dan het uitzitten tot half 4.

Pompoen

Een aantal foto's van een creatieve dag hier in het huis.
De kleinste pompoen is van mij en de grootste van vriendlief.
De mijne kwam gewoon van de supermarkt voor een paar euro. Die van vriendlief voor nog iets minder kwam van een apart winkeltje vandaan.

Vind ze allebei erg leuk geworden.
Voor mij is pompoen uithollen rond deze tijd bijna een moeten. Het oude letterlijk wegschrapen en het nieuwe een kans geven. Zo ook de sluiers zijn dun en het verhaal wil als je dan een pompoen met gezicht in je raam zet je minder kans heb op kwade geesten.
Leuke bijkomstigheid is dat wel. Bovendien vind ik het gewoon ontzettend leuk om te doen.
Van het weekend misschien weer doen. Als ik leuke kan vinden.

Blessed be

Laatste ochtend in Avalon

Godsdorrie wat ben ik chago. Wat word mijn hart verscheurd. Arme vriendin. Die probeert me op te vrolijken maar dat lukt niet. Aan de ene kant wil ik blijven maar aan de andere kant wil ik zo graag naar huis. Naar mijn vriend.
Tranen branden in mijn ogen maar rollen doen ze niet.

De laatste dingen in de koffer worden gestopt de kamer word meerdere keren gecheckt. Ik ga nog even water halen. Zowel van de witte bron als de rode bron.
Maak onderweg nog wat foto's en probeer van de laatste moment hier te genieten. Maar hoe dichterbij het einde komt hoe emotioneler ik word.
Na de koffers naar beneden gedragen te hebben. Die mochten we gelukkig nog een paar uur in de B&B laten. Gingen we nog even wat winkelen en tijd doden. Damn wat kan het dan nog lang duren allemaal.
Met het verstrijken van de tijd werd ik alleen maar chago.
Ik wilde niets meer. Wilde alleen maar naar huis. Damn. Wat was ik ongezellig.

We hebben nog even wat gedronken bij de blue note. Ik zag dat de tempel nog open ging maar dacht van nee heb het gisteren nog afgesloten. Al bleef het toch trekken. Een half uur voordat de taxi ons zou op komen halen ben ik nog even snel naar binnen gegaan. Heb nog even rustig voor het altaar gezetten en toen was het goed. Ik ging naar huis. maar wist toch al dat ik terug zou komen.
Ik bleef nog wel kriebelig maar oke dat is te behappen.
Op naar de b&b om de koffers te halen. Nog even genieten van de zon en de mooie dag en het uitzicht. nog wat laatste foto's gemaakt. De taxi was op tijd en dat was wel fijn.
In een uurtje tijd stonden we op het vliegveld. En inchecken konden we gelukkig ook al. Jieppie. Nog even heerlijk buiten gezetten. Want ja eenmaal door de douane heen kon je niet meer naar buiten.
De douane ging redelijk vlot al moest ik wel gefoullieerd worden. Maar ach als dat alles is.
Toen begon het wachten en wachten en wachten. Aangezien bristol niet zo'n super groot winkel stukje heeft waren we daar ook snel op uitgekeken.

Nadat de terminal voor het vliegtuig was geroepen gingen we lekker snel daarheen. En konden we snel het vliegtuig in. Ik wilde naar huis. Ik was nu echt klaar.
Op schiphol aangekomen rende ik bijna naar onze spullen toe. Wat toch wel even wat wrijving gaf. En we wijselijk niet te veel meer van elkaar verlangde.
We zouden met de trein terug gaan naar huis.Maar we wisten dat er werkzaamheden waren waardoor de reis langer zou duren.
Nou we hebben in 3 treinen gezetten. En dankzij behulpzame en oplettende mede reizigers kwamen we goed terecht anders waren we ergens in bloemendaal terecht gekomen.
We waren blij dat we naar huis gingen en waren blij dat de reis er eindelijk op zat.
Op het station was het wel even jammer dat vriendlief er niet stond. Want hij wist hoe laat ik aankwam. Had daar dan ook wel de pest er een beetje over in. Ook omdat ik had gehoopt eerder thuis te zijn dan dat ik was.

Eenmaal letterlijk thuis. hadden vriendlief en vriendinnetje de woonkamer veranderd en geverfd en meubels verschoven. Letterlijk een transformatie. Wat erg mooi is geworden. Alleen kon ik het toen nog niet bevatten.
Ik was boos, verdrietig, wilde weer terug naar avalon, was blij dat ik er was. Dit uitte zich in een hele rare bui.

Nu ben ik weer hier in Nederland. Genietend van alles wat ik heb meegemaakt. Genietend van mijn geliefden. Genietend van het nieuwe jaar. Ik heb dingen in avalon achter me gelaten. Heb dingen opgehaald.
En nu heb ik nog lekker de tijd om alles rustig te verwerken.

Blessed be

Avalon dag 3

Vandaag gingen we het rustiger aandoen. Vriendin had echt zoiets van ik ga niet meer teveel lopen. Nou kan ik me dat wel voorstellen. Want ergens had ik dat ook. Alleen was bij mij nog heel veel drang om naar de sluitsteen te gaan.
We zouden de ochtend eerst lekker gaan shoppen.
Vriendin had al een nachtmerrie gehad dat er een winkeltje die ze helemaal leuk vind weg was. Gelukkig was dat niet zo.
Na lekker ontbeten te hebben gingen we op pad naar de winkels.
Kan je vertellen dat ik meer dan genoeg geld heb uitgegeven. Hihihi
Ik wilde nog even naar de chalice well garden gaan omdat ik daar in het winkeltje ook mooie dingen had gezien en die graag wilde hebben. Voor sommige dingen had ik helaas niet meer genoeg geld bij me.
Het is niet anders. Ik had al zoveel.
Ik had een godinbeeld, wierookhouder, wierook, een kelk, schapenvacht (eindelijk, was de eerste aanschaf voor mij), een paar kettingen met een godinnenbeeld en een celtic knot.
Dit was voor mezelf. Heb daarnaast ook nog souveniers gekocht voor vriendlief en vriendinnetje.

Voordat ik de winkel in de tuin in ging ben ik nog even rond gelopen in de tuin. Nog een kaarsje en een wierookje en een offer achtergelaten bij de well. Nog even gewoon ikke.
Vriendin wilde niet mee en ging heerlijk in het zonnetje zitten wachten tot dat ik terug was van de tuin. Zij ging weer terug naar de B&B en ik ging aan een wandeling de tor op.
Ik wilde naar de sluitsteen.


Ik heb me overgegeven aan de godin en vond het pad in 1 keer. Alleen even een klein stukje omhoog was even zoeken. Maar dat werd me geleid door een hele kleine vlinder zwart en rood. Ik zou de groeten doen aan de vrouwe van de sluitsteen voor een vriendin als ik er zou komen. Dat deed ik dan ook. Alleen wilde ik niet op haar speciale manier op de sluitsteen gaan liggen. Maar dat moest ik wel doen.
Daarna nog even een wierookje aangestoken naast de steen. En daar een chant staan zingen vanuit volle borst. Heerlijk was dat. En voelde zo goed.
Na nog wat foto's (ter bewijs voor mezelf dat ik er geweest was) gemaakt te hebben ging ik terug. Onderweg terug vond ik van alles. Maar het bijzonders vond ik nog wel een stukje bont van een konijn met nog een paar nagels eraan.
Aangezien ik heel veel konijnen heb gezien en die me soms ook een bepaalde richting op wezen daar.

Na mijn wandeling van de tor ben ik nog even naar de tempel gegaan. Had en dacht dat dit de laatste keer zou zijn van de reis en wilde nog voor een paar mensen een kaarsje branden. Ik heb heerlijk bij de nine morgans gezetten en kwam daar even tot rust. Kon dingen voor mezelf neer leggen en beantwoorden.
Ik had met vriendin afgesproken bij de blue note. Dus daar ging ik op een bepaald moment heen. Eerst even een lekker chocolade melk (warm) gehaald en heb daar nog even zitten schrijven. Vriendin kwam niet veel later. We hebben nog even in wat winkels gekeken en zijn toen lekker naar de b&b gegaan. Waar ik me heb omgekleed en heb genoten van het feit dat schoenen uitdoen heerlijk kan zijn.

Onze laatste avondmaaltijd was erg gezellig.
We hebben toch alles een beetje door besproken en het bleek eigenlijk dat het ons wel heel goed bevallen was. Geen ruzie of wrijving gehad tot dan toe.

S'avonds hebben we zo als elke avond nog een tijd met elkaar zitten kletsten en doen. En uiteindelijk vielen we heerlijk in slaap.

Viering Samhain

Gisteren was het volle maan en zou ik bij een vriendin thuis met een aantal andere mensen Samhain vieren. het begin van het pagan jaar. Het nieuwe jaar. Op nieuw het labyrint in. Stilte en diep in de aarde verborgen.

Er waren al een aantal mensen die hadden s'middags een mooie workshop gedaan. Ik was de enige nog die er bij kwam. Dat voelde wel een beetje raar. Maar ik werd niet minder welkom geheten.
Ik vind het gewoon nog steeds moeilijk om me zo open te stellen voor anderen. ook al ken ik ze al langer.
De viering was heel mooi en fijn en intiem.
We hebben een voorouder meditatie gedaan. Hier kwam ik in een grot (via een konijnenhol) van mijn voorouders. Hier heb ik lopen rommelen en opruimen. Dingen verschoven en schoongemaakt. Ik heb een heel klein stukje teer perkament meegenomen wat achter een spinnenweb verborgen zat. Hier stonden 2 woorden op. Passie en liefde.
Iets wat ik de laatste tijd toch wel mis. Ook iets wat geheeld mag worden.

We hebben een ritueel van loslaten gedaan, getrommeld op de dingen waar we trots op zijn, een appelwenskaars gemaakt.

We hebben ook nog een meditatie met wolven gedaan. Er kwam een witte wolf (poolwolf in mijn ogen ken geen andere witte wolf) tegenover me zitten. Deze wolf keek me diep in de ogen en legde zijn krachtige en helende poot op mijn hart. Daar kreeg ik het heel benauwd van maar ook voelde het heel fijn. Ik moest anders gaan ademen.
Ineens voelde ik er aan de zijkant nog 2 zitten. Terwijl de witte wolf voor me bleef zitten gingen de andere stukken van mijn hart halen die bepaalde personen van me af hadden genomen.
1 ging naar mijn ouders en 1 naar iemand waar ik ooit bevriend mee was.
Het stuk van mijn ouders was zo donker en zwaar dat het eerst door de wolf heen ging die zich met mij verbonden had. Pas toen het licht aan voelde werd het terug gestopt in mijn hart samen met het stuk van de niet meer bestaande vriendschap.
Toen deze stukken weer terug gebracht waren ging de wolf mijn hart likken zodat de breuken geheeld werden. Zodat er nog wel littekens zijn maar geen scheuren meer.
Ik bleef het wel benauwd houden maar het was goed.

Het bijzonder was wel dat tijdens die meditatie 1 van de honden bij me is blijven liggen. En pas toen we terug kwamen in het hier en nu ging die weg.

We hebben nog cadeautjes gedeeld. Ik heb een thee ei gekregen die je kan instellen op tijd. Was al op zoek naar een theeei.
Daarna ben ik naar huis gegaan omdat het al vrij laat was en ik nog met de trein naar huis moest.
Thuis in het park heb ik nog even genoten van haar de maan. Wat stond ze mooi aan de hemel vannacht. Wat was ik blij dat ik haar energie heb mogen voelen en ervaren de hele avond.
Ik kwam thuis en vriendlief had van de pompoenen die we hadden uitgehold een taart en soep gemaakt. Dus dat was ook wel leuk om thuis te komen.

En nu ben ik alles even rustig een plekje aan het geven en aan het nadenken over hoe en wat. Maar bijzonder was deze avond zeker.

Blessed Be

dag 2 Avalon

Vandaag zouden we alle tijd nemen om naar de abbey te gaan en weary hill. Na eerst naar Weary hill te zijn gegaan en daar heerlijk genoten hebben van de omgeving en alles wat er te zien valt vanaf daar. Gingen we opweg naar de Abbey. Via een omweg, langs bomen die letterlijk de wortels uit de grond komen zetten en je de lagen van de grond zo goed kan zien, naar high street gelopen.
Eerst even langs burns the bread om daar wat te eten te halen voor in de abbey.
Ik vind het nog steeds verschrikkelijke om naar de abbey te gaan. Vraag me niet waarom maar het gevoel maakt me gewoon chago. Het enige waar ik zin in had was om naar de lady chapel te gaan en daar een stukje weggetje te lopen. Inwijding route. Eenmaal aan het begin van het pad waren er nog wat mensen daar beneden maar ik moest het doen. Al was het maar voor mezelf om daar te zijn.
Is voor mij mezelf neerzetten daar. En om ik weet niet .... iets diep van binnen.

Daar ging Regina dan. Helemaal verbonden met mezelf en niets merkend van de omgeving. Damn wat is dat op zich al lekker. Bij het altaar aangekomen heb ik mijn handen er op gelegd. Al snel raakte ik in een soort van vortex. Kan het niet anders beschrijven. Van alles werd er van me af gehaald om nieuwe dingen erbij te stoppen. In flitsen zag ik levens, gebeurtenissen en dergelijke dingen aan me voorbij gaan. Mijn voeten waren zwaar verankerd met de aarde. Dieper kon bijna niet. Zoveel moeite heb ik er jaren mee gehad en zo automatische gebeurt het nu.
De vortex/draaikolk hield voor mijn gevoel wel even aan. Was alles behalve vervelend. Het was mooi, prettig en fijn.
Nadat de vortex over was heb ik nog heel even met mijn ogen dicht gestaan om te beseffen wat er gebeurde. Eenmaal mijn ogen open was er helemaal niemand in the chapel. wauw wat bijzonder was dat.
Ook al had ik het gevoel dat het helemaal bezet was en een hoop geroezemoes had gehoord. Zelf vriendin was weggegaan om mij de ruimte te geven.

Daarna hebben we wat rond gelopen hier en daar. In de keuken gekeken. In de kruidentuin geweest en allemaal van dat soort dingen. Langzaam aan begon ik me steeds minder happy te voelen. In de eetzaal voelde ik me helemaal niet meer happy. Voelde me bezwaard en ellendig en kroop letterlijk weg in mijn jas. Lang leve mijn caupchon. Ik werd tot 2 keer toe tegengehouden om de eetzaal in te gaan. Maar ik had zo sterk het gevoel dat ik wel moest. Maar eenmaal binnen wist ik niet hoe snel ik eruit moest.
Het rare vond ik dan weer wel. Er liep een kindje rond van ongeveer 4 jaar oud in de eetzaal en die liep heerlijk te spelen en te doen. Terwijl ik er zoveel moeite mee heb om er in te gaan. Is dan toch wel apart. Daarna hebben we nog wat rond gelopen en gedaan. Vriendin die werd alleen maar blijer en blijer. Dat was ook wel fijn om te zien.
Als laatste had ik zo'n behoefte om nog een keer naar de chapel te gaan en nog een keer het pad te lopen. Dus nogmaals gedaan. Dit keer was het compleet anders maar des al niet te min minder. Vriendin heeft hem ook gelopen en uitgelopen.

Na de abbey was ik gesloopt. Dus besloten we om even naar de B&B te gaan en hebben de rest van de dag heerlijk rustig aangedaan. Even lekker gerommeld in onze kamer om daarna nog wat winkeltjes te bekijken.

Heerlijk was het zo om de dag weer af te sluiten in het restaurant. Genoten van de bediening en gewoon gezellig van alles door besproken.
Tot laat in de avond weer heerlijk zitten praten over van alles en nog wat. Heerlijk gewoon ongedwongen maar wel fijn.

Blessed be

14 oktober de eerste echte volle dag in Avalon

Al vroeg was ik wakker. Niet van spanningen of wat dan ook. Maar van het slechte slapen. Om 5 uur was ik klaar wakker. Mijn kamergenoot wilde ik niet wakker maken dus ben ik maar wat gaan rommelen en muziek gaan luisteren. Om 6 uur ging de wekker voor beide zodat we konden douchen en aankleden en lekker konden ontbijten.

Het eerste wat ik deed was de gordijnen open doen en wat ik zag was zo mooi. Mist. Dus de keuze om de Tor op te gaan was snel en makkelijke gemaakt voor mij. Of vriendin nu mee ging of niet. Gelukkig ging ze mee.
Onderweg naar de tor kwamen we een aantal roodborstjes tegen. Boodschappers van nieuwe dingen. Hum ja ik ben wel toe aan nieuwe dingen maar weet nog niet hoe ik dat allemaal in elkaar ga flanzen. Na een poging gedaan te hebben om er meerdere op de foto te zetten ging onze wandeling verder. Naar het begin van de tor.
Eenmaal daar aangekomen had ik toch echt zoiets van waar is dan die bel die je kan luiden om toestemming te vragen om de tor op te gaan.
Deze vond vriendin. Ik vond het dan ook niet meer dan logische dat zij als eerste ging gooien met steentjes om de tor op te mogen.
In de tussentijd had ik al 5 steentjes verzameld en was al bezig om via de steentjes toestemming te vragen.
Vriendin had 5 keer nodig om toestemming te vragen.
Het was mijn beurt. Ik had zoiets van ik ga gewoon mijn best doen en als het me niet lukt is het jammer. Maar na 3 keer (het getal 3 is heel veel voorgekomen tijdens mijn reis deze keer) gooien had ik al toestemming.

De wandeling naar boven ging langzaam maar gestaagd. En helemaal boven bij de tor aangekomen was het super. De grond was nog in mist gehuld en daardoor was het zo'n bijzonder gezicht op daar te zijn. Had echt het gevoel van dit is een welkom. Heb daar ook nog een gesprekje gehad met de godin waar de tranen van over mijn gezicht rolde. Wat ook heel bijzonder was was dat behalve vriendin en ik niemand op de tor was. Pas toen we naar beneden liepen kwam er groepen mensen aan. Vond dat ook wel heel speciaal. meestal lopen er wel mensen rond. En zeker rond die tijd.

Na de tor zijn we naar de tuin gegaan en hebben daar wat rond gelopen en genoten. Ik heb tussen de taxus bomen nog even gestaan. Maar daar werd ik op een gegeven moment weggeschopt door de energie. Moest hier wel een beetje op lachen.
Bij de chalice well na een kaarsje en een wierookje aan te hebben gestoken moest ik in de well kijken. Diep naar mezelf kijken. En ineens was daar het moment om de vriendschap te beenidigen wat ik daar zou gaan doen. Had alleen niet verwacht dat het zo snel zou zijn en op de manier.
Ik zat helemaal voorovergebogen op mijn knieën en als of ik helemaal onderdrukt werd door de "vriendschap". Langzaam mocht ik recht overeind gaan zitten met mijn rug recht dan. En als laatste mocht ik gaan staan. Want diegene is niets meer of minder dan mij. Als zij mij niet als een gelijkwaardige kan behandelen met respect en acceptatie dan is het echt klaar. Ik had wel verwacht dat ik er tranen om moest laten maar dat is helemaal niet gebeurt. Vriendinnetje zei ook na dat ik thuis was je was er echt klaar mee. En dat is ook wel zo. Ben er helemaal klaar mee.

Na dit heftige moment zijn we even lekker lunchen bij de The blue note. Heerlijk was het daar weer. Na wat gegeten te hebben wilde ik even de tempel in. Ik had aan vriendin gevraagt of ze in ieder geval 1 keer mee naar binnen wilde gaan. Al vanaf het moment dat ik de tempel binnen stapte liep ik letterlijk tegen een muur op. Er branden heel veel wierook bijna verstikkend en de begeleider van de tempel liep gewoon hardop met andere te lachen. Bovendien werden we ook niet begroet maar andere werden dat wel.
Ik wilde het toch wel een kans geven. Maar na een kaarsje te hebben aangestoken ben ik snel weer weg gegaan.
Dus gingen we al vast kijken in de shops die open waren om ideeën op te doen wat te kopen allemaal.
Daarna zijn we lekker terug gegaan naar de B&B en hebben heerlijk rustig aangedaan en ons voorbereid om lekker te gaan eten om zo de dag lekker af te sluiten.

Het werd die avond weer geen vroege avond hihi. We hebben tot aan middernacht heerlijk liggen kletsen. Wel fijn hoor om zo door te gaan met alles. En dat het echt allemaal goed gaat.

Blessed be Regina

Avalon dag van vertrek

13 oktober ging ik op weg met een spanning in mijn buik naar Avalon. Gezonde spanning dat wel. Op het station zou ik wachten op vriendin die mee zou gaan. Maar ik was erg vroeg en wilde nog even kauwgom halen en treinkaartjes. Daarna naar de afgesproken plek gelopen en daar stond ze al te wachten.
De trein in en de reis begon nu toch echt. Op schiphol konden we gelijk inchecken en was het wachten. Alleen het ging allemaal heel snel. We hadden eerst even wat eten gehaald en hebben lekker zitten kletsen.
De tijd ging super snel en daardoor leken de 2 uur wachten we voorbij te vliegen. Nou op naar het vliegtuig en dat ging allemaal snel. Ja het is voor mij altijd wel even gaaf om op het vliegveld te lopen ook al is het zo minimaal hihihi.
Ik was nog wel een beetje bang voor het feit van de taxi. Had die online geboekt en al betaalt en dat is iets wat ik toch wel eng vind. Na een uur in het vliegtuig te hebben gezetten was ik in bristol.
Hier vind ik het altijd zo grappig dat je een behoorlijk stuk heen en weer loop om bij de douane te komen.
Vriendin had even moeite met haar paspoort want haar magneetstrip van het paspoort deed het niet naar behoren. Gelukkig mocht ze toch naar binnen. Terwijl we naar de band van de koffers lopen zoek ik de gegevens van de taxi op want die moesten we bellen zodra we geland waren. Telefoon bij de hand. Ik had zoiets van bel zodra we de deuren door zijn. Maar dat hoefde niet.
Ik voelde me heel even heel erg rijk. Er stond een man met een naambord met mijn naam erop. Nou perfect geregeld. De chauffeur kwam uit de omgeving en wist ons van alles te vertellen dat maakte deze reis ook heel snel ging. We hadden ook nog nagevraagd voor de terug reis maar daar voor hoefde we ook niet te bellen. Nou perfect. In de taxi bleek dat mijn mobiel in Engeland geen bereik had. Stilte voor mij.
Vriendin had voor mij een smsje naar thuis gestuurd en dat was het voor mij dan. Zet je speciaal beltegoed op je telefoon en dan kan je niet bellen. Vond het wel grappig.

Bij de B&B werden we heel goed ontvangen. Mij herkende ze toch wel. Mag ook wel na 3 jaar achter elkaar daar te slapen. Oke het is maar 1 keer per jaar maar vaak dan wel een paar dagen.
We werden ontvangen met the girls are here. Dat was mijn vriend zijn schuld want als hij dan naar de B&B belde was het about the girls..... Dus werden wij the girls. Vond dat wel leuk. Merv hielp ons naar boven en zo zagen we onze kamer na een zeer snelle reis. Even alles uitpakken en dingen door bespreken. Ik wilde haar toch wel nog even High street laten zien. Zodat ze een klein beetje een idee kreeg van de winkels en dergelijke dingen. Helaas waren we te laat om echt lekker uit eten te gaan. Dus dat gingen we de volgende dag maar doen.
Na een rondje van owwws en ahahahs en ik ga hier nog een keertje terug komen met mijn vriend zei mijn vriendin gingen we weer terug naar de B&B.
Hier hebben we nog heel diep zitten praten onder anderen over de dingen die ik daar moest doen. En die sneller gingen gebeuren en compleet anders dan dat ik had verwacht. Maar niet minder mooi of intensief. We hebben er over gehad wat vriendschap betekend en over persoonlijke dingen. Uit eindelijke na wat thee gedronken te hebben besloten we om een poging te gaan doen om te gaan slapen.
De volgende dag zouden we beginnen met een wandeling naar de tor en lekker naar de chalice well garden en wat rommelen in de high street.
Dus ja dan was het wel handig om even bij te tanken naar een drukke dag.

Op naar de volgende dag

weer terug

Wat gaan die paar dagen toch weer snel. Maar ben zo blij dat ik geweest ben. Heb vele dingen meegemaakt. Ben in een draaikolk terecht gekomen. Positief dan wel. leek wel of ik schoon gemaakt werd en daar te plekken inzichten kreeg.
Ik heb contact gehad met de godin en zo diep dat ze letterlijk diep in mijn buik binnen kwam. Zo is er nog veel en veel meer gebeurt misschien dat ik dat nog wel vertel maar dat weet ik nog niet.
Ik heb in ieder geval met een vriendin geweldige dagen gehad en mijn grootste angst is niet waar geworden. Ik heb geen ruzie gehad met haar. Alleen bij aankomst op schiphol was het eventjes een irritatie. Maar dat kwam gewoon omdat we moe waren en beide erg graag naar huis wilde.
Het was mooi, apart, bizar en nog zoveel meer.

nog heel eventjes

De koffer staat in de woonkamer klaar om genoemen te worden. Hij is lichter dan ooit, Hi nog een voordeel van afvallen hihihihi. De tas is ingeapkt en nu is het wachten en wachten. Nog een uur en dan ga ik onderweg naar het station om daar samen met mijn vriendin verder te reizen naar schiphol. Kan echt niet meer wachten. Mijn buik is aan het kriebellen en begin nu toch wel enigzins zenuwachtig te worden. maar dat is juist heerlijk.
Dus op naar schiphol zou ik willen zeggen. Maar ja om nou een uur te gaan staan wachten op het station of nog een uur extra op schiphol is niet echt mijn bedoeling hihihi.
Nu nog eventjes met vriend samen en de katten, Die overigens toch wel boos zijn dat ik weg ga. Hihihi.

Tot volgende week allemaal.

Groetjes Regina

Misbruik

Vanochtend een vervelend telefoontje gekregen. Hoe en wat kan ik niet te veel over uit wijden. Alleen dat het om kindermisbruik gaat.

Waarom kunnen mensen niet gewoon van kinderen afblijven. Waarom moeten ze kinderen zo beschadigen. En niet 1 nee meerdere.
Omkopen met cadeautjes en zeggen dat het hun geheim is. Een kind die nog zo onschuldig en naiif is.
Een kind daar blijf je met je gore vieze handen vanaf.

Ik vraag me nu zoveel dingen af en daar zal ik voorlopig geen antwoord op krijgen. Want degene word pas rond de feestdagen opgepakt omdat ze al met zaken voor hem bezig zijn. Nee echt waar en dan moeten we vertrouwen in ons gerechtsysteem. Nou nee daar vertrouw ik niet op.
Je laat toch niet een pedofiel die al meerdere kinderen heeft misbruikt rondlopen. Waar is dan het recht van het kind en de ouders en familie. Nee te erg voor woorden en begrijpen doe ik het al helemaal niet meer.

Laat deze schoft maar zitten en laat hem maar voelen hoe en wat. Laat hem misbruikt worden of iets. Maar niet aan een kind zitten. Ik hou er echt niet van om iemand kwaad aan te doen. Maar dit nee dit kan echt niet.

langzaam aan

Langzaam aan begint alles op zijn plekje te vallen. Ik ga schonere het nieuwe pagan jaar in. Vandaag kaartjes gelegen met betrekking op mijn reis naar engeland. En met een grote glimlach heb ik ze ontvangen. Ergens bevestigde ze al wat ik wist.
Toch altijd wel fijn om dat nogmaals te bevestigen.

Vandaag de koffer klaar gelegd maar nog niet begonnen met inpakken hoewel dat vanavond nog wel zal gebeuren.
Vanavond nog even alles door besproken met mijn vriendin die mee gaat. Echt super. Heb ook aangegeven dat ik wel bang ben dat we met ruzie naar huis gaan. Zou niet de eerste keer zijn dat dat me overkomt daar.
Ze nam het goed op en we hebben ook afgesproken dat we elkaar vrij laten en er voor elkaar zullen zijn en dat we ook aangeven als we iets niet al prettig ervaren.

Nou dat lijkt me dan toch wel duidelijk.
Het begint nu toch echt wel te kriebellen hoor. Overmorgen om half 3 in de middag ga ik naar schiphol. Jeetje dat is al snel. Maar niet snel genoeg. Kan niet meer wachten. Mijn hart is voor een gedeelte al daar. Zeker na het lezen van verhalen van anderen die er pas zijn geweest. Nu gaan bijna de uren af tellen.
Morgen nog even lekker met vriendinnetje naar de stad voor het 1 en ander. En dan in de avond met vriend en vriendinnetje (vriendinnetje is niet degene waar ik mee naar Engeland ga) samen eten.
En dan is het bijna tijd om te gaan. Heb er zo'n zin in om te gaan.
O een van de kaartjes die ik vandaag trok was Bridget. Godin van Heling en genezing, van smeedskunst en dichtkunst.
Een godin die een sterke aantrekkingskracht op mij heeft.

Blessed Be

bijna weg

Nog een paar dagen en dan ga ik naar Engeland samen met een vriendin. We hebben wel hele goede en duidelijk afspraken gemaakt zodat we beide onze eigen dingen kunnen doen. Dat is altijd wel prettig maar de vraag vind ik altijd of er wel aan de afspraken gehouden gaan worden. Het enige wat ik daar op kan zeggen is ze staan er en laten we hopen dat het goed gaat komen.
Mijn voorbereidingen zijn al maanden aan de gang. Maar de laatste dagen ben ik me echt aan het invoelen voor wat er klaar ligt en wat ik daar eventueel moet doen om verder met mezelf te komen.
Daar was de godin heel duidelijk in. Afscheid nemen van een vriendschap die dat woord niet meer draagt. Eigenlijk al langere tijd niet meer maar ik klampt me er nog aan vast. Nu is het tijd om die band (misschien tijdelijk) te breken en op mijn eigen benen te gaan staan. Bovendien is 1 van de opdrachten ook nog voor mij om mijn verleden van pijn en verdriet los te laten en mee te geven aan het water. Hoe en wat verder dat zal me duidelijk worden in Engeland als ik daar eenmaal ben.
Vind het allemaal wel spannend en toch ook eng. Ergens begint het enorm te kriebellen maar wil ik ook hier blijven.
Wetende dat ik toch wel ga maak ik me daar niet druk over. Eenmaal door de douane heen ben ik al de stress hopenlijk vergeten.

Morgen komt de koffer uit de berging en dan is het langzaam aan de spullen er in doen die ik van de week mee wil nemen. Er gaan continue dingen door me hoofd die nog gehaald of geregeld moeten worden. Die ga ik een dinsdag halen. Anders schiet het nog niet op.
Dan word het toch wel defenitief. Dan is het toch echt nog maar 2 nachtjes slapen en stressen of alles wel goed gaat.
Maar daar moet ik me niet zo druk over maken. Ik heb daar een hoop dingen te doen nog in het laatste stukje van Mabon voordat we over gaan naar Samhain. Maar het voelt zo goed om het te doen.

Ik heb ook voor nu besloten om weer een poging te doen om naar de Abbey te gaan. Al hoewel ik daar nog steeds heel veel moeite mee heb. Dat is iets ouds en dat is iets wat verwerkt moet worden langzaam aan. Alles te gelijk is te veel.

Ik ga vanzelf ervaren wat deze reis me gaat brengen. Na ruim een jaar ga ik er weer heen maar nog net op het randje van het keltische jaar.

Blessed be

vakantie

Vanochtend om 9 uur begon dan toch echt mijn lang verwachte vakantie. Wat ben ik blij dat ik de rommel op mijn werk achter me kan laten. Nu kan ik me heerlijk gaan richten op leuke en fijne dingen.
Zo ben ik vanmiddag lekker met vriendinnetje naar de merwelanden geweest. Daar hebben we een tijdje met de honden ( haar hond en een logeetje) heerlijk bij het water gezeten. En nu wilde het net dat ik pas een kaartje had getrokken dat ik meer tijd bij het water door moest brengen. Toen dacht ik nog dat het in Glastonburry goed zou komen. Maar dat was dus niet helemaal de planning. Heerlijk bij het water gezetten en ook nog eventjes het water in gegaan, Het was koud maar voelde ook zo goed om te doen. Daarna zijn we rustig aan terug gelopen naar de halte waar de taxi/bus ons zou op komen halen. Het was ontzettend druk en dat was wel jammer. Maar dat heeft deze fijne dag niet kunnen minder voor mij.
Bij het water had ik nog een kaarsje aangestoken want er speelt al een paar dagen het een en ander wat er moet gebeuren van awt te doen in Engeland.
Daarna nog even bij vriendinnetje thuis geweest maar daar was ik zo moe dat ik lekker naar huis ben gegaan.

Morgen ga ik langzaam aan beginnen om mijn koffer in te gaan pakken voor engeland want dat komt ook steeds dichterbij.

water/mabon

21 September begon in het kalender mabon maar als je naar de maanstand heb gekeken was het 23 september. In eerste instantie had ik nog niet zo heel veel last van dit jaarwiel feest. Maar nu in de tussentijd is het om van alles stroomt het water uit mijn ogen en om de kleinste dingen. Echt heel apart. Ook wel weer mooi. Want kan het er eindelijk uit.
Ik wil er niet tegen vechten en ga er ook niet continue tegen vechten. Kan niet overal gaan staan huilen maar als het kan wil ik het ook laten stromen. Wat ook niet altijd gemakkelijk gaat.
Ik zit midden in het element water. Midden in zee zwem ik mee om overeind te blijven. Het gaat me lukken. Want het water wast me schoon en als ik mee ga in de stroming dan kan ik langzaam aan weer land onder mijn voeten krijgen.

Groetjes