woensdag 19 januari 2011

leeg

Ik ben op, moe, leeg en ik moet gewoon door zoals menig anders mens. Slapen doe ik amper en val al moeilijk in slaap. De emoties worden me teveel.
Het huilen staat me nader dan het lachen en soms als ik het niet door heb rollen ze gewoon over mijn gezicht.
En dan loop je nog tegen mensen op die geen begrip hebben of het niet snappen. Krijg je mailtjes waar je helemaal niet op zit te wachten en zo boos over kan worden. Terwijl dat eigenlijk helemaal niet nodig is.
Alles is nu rauw en doet zeer.

Ik ben zelfs nu bang om te echt te huilen omdat er een stukje zit van wat nou als ik niet kan stoppen. wetende dat je altijd wel kan stoppen met huilen. Maar toch.
Weten en het zo voelen is een heel verschil.

Nu is het ook vandaag volle maan. Daar worden je emoties door versterkt en dat merk ik telkens weer. En telkens weer ben ik er niet op berekend.
Vanavond kan ik niet voor haar gaan zitten zoals ik zou willen en me gewoon laten gaan. Ik hoop dat ik dat morgen kan doen.
Desnoods ga ik even naar de biesbosch me even opladen en even mezelf zijn. Even helemaal niets.
Even alles laten lopen. Pfff ik weet het ook even niet meer.
Het is gewoon alles bij elkaar.
vriendlief heb ik de afgelopen dagen ook niet veel gezien. En dat zal de komende dagen ook zo blijven. Nee echt mag ik even lekker onder mijn steen kruipen en daar blijven.
Helaas zal dat niet gaan. Zo meteen moet ik gaan werken tot morgenochtend. Daarna naar de piercing shop en dan een avond vrij.
Maar dat word meubels verplaatsten en schoonmaken etc. En vrijdag ja vrijdag dan zie ik mijn vriendlief en dan wel tot 16 uur in de middag. Dat word dan nog meer meubels verplaatsen en boodschappen doen.
Nee ik weet het even niet meer.
En toch weet ik dat het goed komt. Echt waar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten