Soms blijven bepaalde dingen aan je knagen en die gaan dan een onderdeel van je maken. Van je gedachte, van je gevoelens, van je emoties. Zo kreeg ik technische gesproken gisteren een bericht (al voelt het voor mij vandaag) van iemand dat die persoon boos op me was.
Dat ik zoiets had van maanden hoor ik niets van je en dan nu ineens out of the blue is dit er.
Nee sorry. En vannacht toen ik in bed lag bleef het maar knagen en knagen. Op duizende verschillende manieren was ik mijn dingen tegen die persoon aan het zeggen. Uiteindelijke ben ik uit bed gegaan van slapen kwam er toch niets van. En ben een mail terug gaan schrijven. Die kan ik je vertellen veel langer is en niet echt het aardigste mailtje is wat ik heb verstuurd in mijn leven tot nu toe. Heb geprobeerd netjes te blijven maar ja soms is dat wel moeilijk.
Voor mij is het gewoon het belangrijkste dat het niet meer zo'n belangrijke rol speelt. Dat ik mijn hart heb kunnen luchten en dat dat goed is.
Nu hoop ik ergens dat ik nog een reactie krijg al heb ik het vermoeden dat die uitblijft.
Ach ik al blij dat ik mijn zegje heb kunnen doen. Heb meerdere malen het bericht opnieuw gelezen en heb het verstuur zo van ik kan er niet nog meer bijzetten zonder in herhalingen te vallen.
Dus ga ik gewoon door met de dingen die ik van plan was. Morgen lekker in huis bezig gaan en mijn eigen ding doen. Vrijdag oefenen met piercen en lekker visite en zaterdag op visite en zondag ben ik lekker samen met vriendlief.
Groetjes Regina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten