over en uit

Het is zo verdomde moeilijke allemaal. Overal word je er mee geconfronteerd en het doet zo zeer. Telkens als ik denk ook het kan me nu niets meer doen. Word er wel weer ergens iets anders uit de muur getrokken dat het weer zeer doet.

De tranen rollen op dit moment ook uit mijn ogen. Ik snap het gewoon nog steeds niet. En het feit dat we nog samen in een huis wonen schiet ook niet op. Het feit dat we niet praten en er dingen (zoals altijd) voor me verborgen blijven.
Ineens kan er wel van alles wat ik je vroeg.. Ineens kan er wel van alles wat ik mogelijke wilde.
Dit schiet gewoon niet op...
Ik weet ook niet of ik het kan. De ene dag lijkt er of er niets aan de hand is en dat we toch nog een stelletje zijn. Niet dat ik dat hoop hoor. Het gebeurt dan toch.
Andere dagen voel ik me helemaal niets waard. Niets meer dan een vuilnisbak waar het afval nog te goed voor is.

Ik hou van hem maar ik kan me niet gek laten maken door hem. Ik mis hem. Maar kan dit niet door laten gaan.
Moet voor mezelf gaan en voor niemand anders. Ik moet leven niet hij. Althans niet met elkaar maar ooit misschien naast elkaar. Maar eerst moet ik mijn leven op de rails krijgen.
Een huisje,
een nieuw leven,
een nieuw begin,
een nieuwe start, althans niet helemaal maar wel een heel eind.

Ik sta aan het begin van een nieuw leven. vind het eng en moeilijke, Weet niet goed waar te beginnen en dan is het makkelijke om je vast te klampen aan elk stukje hoop en liefde wat je kan vinden.
Het is niet de bedoeling voor mij om continue in de armen van andere val. Maar ik moet leren op mijn eigen benen te staan.

Liefde met hem zit er niet meer in en ik wil het ook niet meer. Het enige wat ik vraag is respect, betrouwbaarheid, eerlijkheid en vertrouwen.
Iemand hoeft niet zijn leven naar mijn leven te zetten. Maar samen een leven opbouwen en misschien in de toekomst een gezin opbouwen dat is wat ik wil.
Maar dat kan ik niet meer met hem.
Ik wil het ook niet meer met hem. Hij heeft me te veel pijn gedaan en ik moet door deze pijn heen zonder hem.
Ben sterk genoeg en ik kan het ook. Maar nu doet het verrot veel pijn.

Ik vraag de drievoudige godin Bridget elke dag om heling en genezing en de godin van Lucht ( want het is toch bijna lente) Ostara vraag ik om me mee te nemen in haar vlucht en de pijn en verdriet de vrije loop te laten.
Nu begrijp ik des te meer wat de godinnen voor me betekenen en hoe belangrijk ze zijn in mijn leven.

Blessed be
Regina