Door omstandigheden woont mijn schoonzus bij mij en mijn ex in. ja echt een handige situatie maar ja het is even niet anders. Mijn schoonzus hoopt binnen afzienbare tijd een huisje te hebben en ik hoop binnenkort die kant ook op te kunnen gaan.
Maar gisteren was mijn nichtje jarig. Deze grote meid werd al weer 3 jaar. Nou komt er een klassieke zinnetje. Wat word ze al weer groot.
Maar ze geniet van alles. Gisteren zijn we naar een groot speelparadijs geweest en daar genoot ze met volle teugen van.
Haar broertje genoot even hard mee en het was gewoon heerlijk. Heerlijk om 2 van die kinderen die al zoveel hebben meegemaakt en heel lang geen kind hebben kunnen zijn. Nu weer kind konden zijn en gewoon heerlijke konden rennen en hun energie kwijt kunnen.
Ook gewoon het feit dat ze allebei zo druk waren met rennen en vliegen dat ze amper tijd hadden om te eten en te drinken. Ze kreeg ook een taart met vuurwerk. Daar had ze zelfs geen tijd voor om van te eten.
Na 4 uur daar rond te hebben gehobbeld en gerend besloten we dat het genoeg was voor de kids. Maar ja de kids wilde nog niet. Dikke tranen.
Eenmaal in de auto lagen de kinderen (ook mijn Ex) achterin de auto te slapen. dat was zo mooi om te zien. Vooral de kinderen. Rode wangetjes van gewoon weer kind kunnen zijn.
Thuis vroegen we aan de jarige wat ze wilde eten. Je raad het al patat. Dus dat werd er voor haar gehaald. En zo hebben we haar verjaardag afgesloten.
Althans. Vandaag ging ze naar de ouders van mijn schoonzus en daar is ze ook heerlijke verwend door opa, oma. tante, oom, neef, nicht, tante, oom en moeder. Dus ze heeft niet hoeven te klagen die kleine meid.
Een verjaardag waar ze zichzelf kon zijn lekker kind.
En van haar kan ik een hoop leren. van mij beide neefje en nichtje kan ik een hoop leren.
Zo hebben we van de week ook heerlijke in de biesbosch (op een fietspad) keihard lopen gillen. Daar begon mijn neefje mee en weet je na al die ellende was dit zo heerlijke.
ik ben dan ook dankbaar dat ze hier nu zijn. Ook al is het aanpassen wennen. ik had het niet willen missen.
Blessed Be
Regina
Hier vertel ik mijn verhaal zoals ik het beleef. Mijn weg met de godin, partner, werk etc.
zondag 27 maart 2011
dinsdag 22 maart 2011
zeester
Van het weekend was mijn (ex)schoonzus zo lief om ons naar het strand te brengen en lekker daar naar buiten te gaan. Even lekker wandelen. Hoe beroert ik ook was het was wel heel fijn om het te doen.
Het bijzondere was wel dat we tijdens het wandelen allemaal zeesterren tegen kwamen. Echt onmogelijke veel. In eerste instantie wilde we ze redden maar later zei ze dat ze rond deze tijd zich altijd laten zien en dan verkondigen ze een mooie voor zomer aan.
Vond dit wel bijzonder. Ook om te horen dat ze in een geboorte schelp zitten en pas als ze daar uit gegroeid zijn gaan ze eruit en de zee in. We hebben echt allerlei kleuren en grote gezien. Echt heel bijzonder.
Op een bepaald moment was ik even gaan zitten lekker in het zand en had een wierook aangestoken. Op een bepaald moment kijken we de zee in en zien we een zeehond. Niet veel later zagen we er nog 1. Schoonzus zei dat dat wel heel bijzonder was om ze te zien. Ik vind het ook wel apart dat je dat tegen komt terwijl als je naar de element gaat kijken waar we nu in zitten.
We zitten in het element lucht dat lijnrecht tegenover water ligt. Emoties die stromen, de lucht waar je de vrije loop in heb. Waar je vrij in kan zijn en waar je in kan dansen.
Als ik nu ga opzoeken waar de zeester voor sta dan klopt het des te meer dat we ze zijn tegen gekomen met zijn allen en dat we er zo opgelet hebben op een bepaald moment.
Ze staan voor een periode van heling, van een periode van op adem komen van ene pijnlijke en moeilijke situatie
Nou dat is voor onze allemaal die mee waren helemaal waar.
Ik ben zo dankbaar dat ik dit heb mogen ervaren. Mee heb mogen maken.
Wat is moedernatuur toch mooi. Sterk en bijzonder.
Blessed Be
maandag 21 maart 2011
volle maan
Van het weekend was het volle maan. Meestal voel ik me dan wel emotioneel. Maar dit keer was het anders. Ik wist waar ik sta in het leven en waar ik naar toe ga op dit moment. En als ik daar ben zie ik wel even mijn volgende stap om bij mijn uiteindelijke doel te komen.
Maar op de avond van de volle maan ben ik heerlijke op mijn slaapkamer gaan zitten en daar heb ik heerlijke een meditatie gedaan.
Daarna heerlijke alleen in bed gaan liggen en dat ik heerlijke heb mogen slapen met het idee dat de oermoeder over aan het waken.
Nu de andere dagen ben ik aan het dromen en worden dingen duidelijkere en rustigere.
Dank je wel oermoeder.
Blessed Be
Maar op de avond van de volle maan ben ik heerlijke op mijn slaapkamer gaan zitten en daar heb ik heerlijke een meditatie gedaan.
Daarna heerlijke alleen in bed gaan liggen en dat ik heerlijke heb mogen slapen met het idee dat de oermoeder over aan het waken.
Nu de andere dagen ben ik aan het dromen en worden dingen duidelijkere en rustigere.
Dank je wel oermoeder.
Blessed Be
donderdag 17 maart 2011
over en uit
Het is zo verdomde moeilijke allemaal. Overal word je er mee geconfronteerd en het doet zo zeer. Telkens als ik denk ook het kan me nu niets meer doen. Word er wel weer ergens iets anders uit de muur getrokken dat het weer zeer doet.
De tranen rollen op dit moment ook uit mijn ogen. Ik snap het gewoon nog steeds niet. En het feit dat we nog samen in een huis wonen schiet ook niet op. Het feit dat we niet praten en er dingen (zoals altijd) voor me verborgen blijven.
Ineens kan er wel van alles wat ik je vroeg.. Ineens kan er wel van alles wat ik mogelijke wilde.
Dit schiet gewoon niet op...
Ik weet ook niet of ik het kan. De ene dag lijkt er of er niets aan de hand is en dat we toch nog een stelletje zijn. Niet dat ik dat hoop hoor. Het gebeurt dan toch.
Andere dagen voel ik me helemaal niets waard. Niets meer dan een vuilnisbak waar het afval nog te goed voor is.
Ik hou van hem maar ik kan me niet gek laten maken door hem. Ik mis hem. Maar kan dit niet door laten gaan.
Moet voor mezelf gaan en voor niemand anders. Ik moet leven niet hij. Althans niet met elkaar maar ooit misschien naast elkaar. Maar eerst moet ik mijn leven op de rails krijgen.
Een huisje,
een nieuw leven,
een nieuw begin,
een nieuwe start, althans niet helemaal maar wel een heel eind.
Ik sta aan het begin van een nieuw leven. vind het eng en moeilijke, Weet niet goed waar te beginnen en dan is het makkelijke om je vast te klampen aan elk stukje hoop en liefde wat je kan vinden.
Het is niet de bedoeling voor mij om continue in de armen van andere val. Maar ik moet leren op mijn eigen benen te staan.
Liefde met hem zit er niet meer in en ik wil het ook niet meer. Het enige wat ik vraag is respect, betrouwbaarheid, eerlijkheid en vertrouwen.
Iemand hoeft niet zijn leven naar mijn leven te zetten. Maar samen een leven opbouwen en misschien in de toekomst een gezin opbouwen dat is wat ik wil.
Maar dat kan ik niet meer met hem.
Ik wil het ook niet meer met hem. Hij heeft me te veel pijn gedaan en ik moet door deze pijn heen zonder hem.
Ben sterk genoeg en ik kan het ook. Maar nu doet het verrot veel pijn.
Ik vraag de drievoudige godin Bridget elke dag om heling en genezing en de godin van Lucht ( want het is toch bijna lente) Ostara vraag ik om me mee te nemen in haar vlucht en de pijn en verdriet de vrije loop te laten.
Nu begrijp ik des te meer wat de godinnen voor me betekenen en hoe belangrijk ze zijn in mijn leven.
Blessed be
Regina
De tranen rollen op dit moment ook uit mijn ogen. Ik snap het gewoon nog steeds niet. En het feit dat we nog samen in een huis wonen schiet ook niet op. Het feit dat we niet praten en er dingen (zoals altijd) voor me verborgen blijven.
Ineens kan er wel van alles wat ik je vroeg.. Ineens kan er wel van alles wat ik mogelijke wilde.
Dit schiet gewoon niet op...
Ik weet ook niet of ik het kan. De ene dag lijkt er of er niets aan de hand is en dat we toch nog een stelletje zijn. Niet dat ik dat hoop hoor. Het gebeurt dan toch.
Andere dagen voel ik me helemaal niets waard. Niets meer dan een vuilnisbak waar het afval nog te goed voor is.
Ik hou van hem maar ik kan me niet gek laten maken door hem. Ik mis hem. Maar kan dit niet door laten gaan.
Moet voor mezelf gaan en voor niemand anders. Ik moet leven niet hij. Althans niet met elkaar maar ooit misschien naast elkaar. Maar eerst moet ik mijn leven op de rails krijgen.
Een huisje,
een nieuw leven,
een nieuw begin,
een nieuwe start, althans niet helemaal maar wel een heel eind.
Ik sta aan het begin van een nieuw leven. vind het eng en moeilijke, Weet niet goed waar te beginnen en dan is het makkelijke om je vast te klampen aan elk stukje hoop en liefde wat je kan vinden.
Het is niet de bedoeling voor mij om continue in de armen van andere val. Maar ik moet leren op mijn eigen benen te staan.
Liefde met hem zit er niet meer in en ik wil het ook niet meer. Het enige wat ik vraag is respect, betrouwbaarheid, eerlijkheid en vertrouwen.
Iemand hoeft niet zijn leven naar mijn leven te zetten. Maar samen een leven opbouwen en misschien in de toekomst een gezin opbouwen dat is wat ik wil.
Maar dat kan ik niet meer met hem.
Ik wil het ook niet meer met hem. Hij heeft me te veel pijn gedaan en ik moet door deze pijn heen zonder hem.
Ben sterk genoeg en ik kan het ook. Maar nu doet het verrot veel pijn.
Ik vraag de drievoudige godin Bridget elke dag om heling en genezing en de godin van Lucht ( want het is toch bijna lente) Ostara vraag ik om me mee te nemen in haar vlucht en de pijn en verdriet de vrije loop te laten.
Nu begrijp ik des te meer wat de godinnen voor me betekenen en hoe belangrijk ze zijn in mijn leven.
Blessed be
Regina
dinsdag 15 maart 2011
nog geen zicht op een huis
Jeetje mina wat is het moeilijke om een huisje te vinden waar je katten mee mogen. Waar je gewoon heen kan gaan zonder problemen. Oke nu wil ik niet op kamers. Niet dat ik me daar te min voor voel hoor. Maar ik kan gewoon niet op een kleine ruimte leven helaas.
Gisteren naar een woningstichting geweest. Met een beetje geluk kan ik via een loting sytsteem daar snel een huisje vinden. Maar het kan ook nog wel 4 jaar duren. Jeetje mina ik kan niet nog 4 jaar samen leven met ex in huis. Pfff ik weet het even niet meer.
Ik kijk ook op marktplaats en speurders. Daar word alles zo duur aangeboden. Voor mijn gevoel kom ik niet echt verder. Heb al meerdere huizen aangeschreven. Dan krijg je te horen dat het huis al verhuurd is of niet meer verkrijgbaar is.
Heb genoeg ideeen voor een nieuw huisje om het in te richten maar ik heb nog geen huisje. Dus dan heb je ook niet veel aan je ideeen.
Mocht iemand iets weten ik hou me aanbevolen. Eventueel anti kraak is bijna geen opties want ja er gaan huisdieren mee en dat word vaak niet geaccepteerd.
Liefs Regina
Gisteren naar een woningstichting geweest. Met een beetje geluk kan ik via een loting sytsteem daar snel een huisje vinden. Maar het kan ook nog wel 4 jaar duren. Jeetje mina ik kan niet nog 4 jaar samen leven met ex in huis. Pfff ik weet het even niet meer.
Ik kijk ook op marktplaats en speurders. Daar word alles zo duur aangeboden. Voor mijn gevoel kom ik niet echt verder. Heb al meerdere huizen aangeschreven. Dan krijg je te horen dat het huis al verhuurd is of niet meer verkrijgbaar is.
Heb genoeg ideeen voor een nieuw huisje om het in te richten maar ik heb nog geen huisje. Dus dan heb je ook niet veel aan je ideeen.
Mocht iemand iets weten ik hou me aanbevolen. Eventueel anti kraak is bijna geen opties want ja er gaan huisdieren mee en dat word vaak niet geaccepteerd.
Liefs Regina
zondag 13 maart 2011
woningstichting
Morgen ga ik met mijn (EX) schoonzus naar een woningstichting in Roosendaal. Daar komt zij vandaan en dan gaan we kijken wat die voor haar kunnen doen en misschien ook voor mij.
Vind het wel een gek idee dat ik dan hier weg ga. De deur achter me dicht trek en dan echt aan een nieuwe toekomst ben begonnen.
We zullen wel morgen af moeten wachten. Maar ik denk niet dat ik er tussen kom. Maar ja het is wel mooi meegenomen dat het ook weer wel kan.
Weet het gewoon allemaal soms even niet meer. Het is zo verwarrend.
Morgen zal het allemaal uitgewezen worden.
Groetjes Regina
Vind het wel een gek idee dat ik dan hier weg ga. De deur achter me dicht trek en dan echt aan een nieuwe toekomst ben begonnen.
We zullen wel morgen af moeten wachten. Maar ik denk niet dat ik er tussen kom. Maar ja het is wel mooi meegenomen dat het ook weer wel kan.
Weet het gewoon allemaal soms even niet meer. Het is zo verwarrend.
Morgen zal het allemaal uitgewezen worden.
Groetjes Regina
donderdag 10 maart 2011
het valt zwaar
Ik probeer door te gaan met leven. Ik probeer overeind te staan in het leven. Maar als ik hem zie doet het zo enorm zeer. We zitten nog bij elkaar in het huis. We leven ons leven alleen maar toch ook nog samen.
Ik hou nog van hem maar hij niet meer op die manier van mij.
Ik wil doorgaan en doe het ook met heel veel kracht.. En lieve mensen die me steunen.
Maar het valt soms erg zwaar. Er zijn dagen dat ik alleen maar kan huilen. Daar kan je ook moe van worden hoor. Er zijn dagen dat ik gewoon eigenlijk terug in bed wil kruipen en daar verder mijn dag wil doorbrengen.
Er beginnen nu ook langzaam aan dagen te komen met de vragen waar ben ik mee bezig?!?
Dit is niet wat ik wil en dit ben ik helemaal niet waard om zo behandeld te worden!!!
Er zijn ook dagen dat ik bang ben alleen te blijven en dat mensen me dadelijk eng (als ze dat al niet vinden) en weet ik niet nog meer vinden..
Diep van binnen weet ik wel dat het goed komt. Ik sta nog steeds overeind en het allere moeilijkste moet nog komen hoor....
Hij de deur uit of ik de deur uit...Dan zal ik behoorlijk huilen maar dan kan ik hem ook echt los gaan laten.
Ik heb ook voor mezelf besloten om op de dag dat hij of ik het huis uit gaat een vlinder op mijn rechterpols te laten tatoeeren. Ik wil al heel lang een tattoo. En Vlinders zijn zo belangrijk voor me dat ik echt zoiets heb van ja dat gaat hem worden.
Ten teken dat ik vrij ben. Dat ik mag leven. Ik kan mijn vleugels nu eindelijke uitslaan op de manier die ik wil.
Maar dat doet wel verdomde zeer omdat nu te zeggen...Maar tevens voelt het ook heel goed. Ik ga van de week even langs bij iemand om te vragen hoeveel me dat gaat kosten!!!
Want die dag zit er aan te komen en misschien nog wel sneller dan ik wil.
Ik hou van hem echt waar. En heel veel.
Maar ik kan me niet meer laten behandelen door hem zoals hij mij heeft gedaan en nog doet.
Hij wil vrij zijn, hij wil leven. Wie ben ik dan om hem tegen te houden. Wie ben ik dan om hem niet zijn eigen foute te laten maken.
En ja ik ben bang voor de veranderingen en ja ik vind het vervelend dat het zo is gegaan als dat het is gegaan. Maar daar kan ik nu toch niets meer aan veranderen....
Ik weet ook niet of ik er nog iets aan wil veranderen.
Ik zal toch ook op mijn eigen benen moet leren staan en verder moeten met de dingen die ik wil gaan doen.
Heb ik hem daar voor nodig. Niet echt. Al was het wel fijn geweest als die nog bij me was om het met me te delen.
Nu is dat stukje weg. Maar dat betekend niet dat mijn leven is gestopt echt niet.
Dat is een zinnetje wat ik nu de laatste tijd zo vaak tegen mezelf zeg. Om mezelf kracht te geven. Mijn leven stopt niet omdat hij bij me weg is. Hij is nu geen deel meer van mijn leven. Althans op een andere vreemde manier (zo voelt het nu). En mijn leven gaat door.
zit ook regelmatig op de bank te huilen of als ik op bed zit. En dan vraag ik inzichten en adviezen maar ook om het te begrijpen en het een plekje te geven...
Ik ben nu aan het rouwen. En dat is bij mij niet na een kleine 2 1/2 week al over. Nee daar heb ik mijn tijd voor nodig. En die ga ik ook echt wel nemen. Al duurt het nog zo lang.
Ik kom er wel. AL doet het wel heel veel pijn. EN begint de pijn langzaam over te gaan naar boosheid.
Groetjes Regina
Ik hou nog van hem maar hij niet meer op die manier van mij.
Ik wil doorgaan en doe het ook met heel veel kracht.. En lieve mensen die me steunen.
Maar het valt soms erg zwaar. Er zijn dagen dat ik alleen maar kan huilen. Daar kan je ook moe van worden hoor. Er zijn dagen dat ik gewoon eigenlijk terug in bed wil kruipen en daar verder mijn dag wil doorbrengen.
Er beginnen nu ook langzaam aan dagen te komen met de vragen waar ben ik mee bezig?!?
Dit is niet wat ik wil en dit ben ik helemaal niet waard om zo behandeld te worden!!!
Er zijn ook dagen dat ik bang ben alleen te blijven en dat mensen me dadelijk eng (als ze dat al niet vinden) en weet ik niet nog meer vinden..
Diep van binnen weet ik wel dat het goed komt. Ik sta nog steeds overeind en het allere moeilijkste moet nog komen hoor....
Hij de deur uit of ik de deur uit...Dan zal ik behoorlijk huilen maar dan kan ik hem ook echt los gaan laten.
Ik heb ook voor mezelf besloten om op de dag dat hij of ik het huis uit gaat een vlinder op mijn rechterpols te laten tatoeeren. Ik wil al heel lang een tattoo. En Vlinders zijn zo belangrijk voor me dat ik echt zoiets heb van ja dat gaat hem worden.
Ten teken dat ik vrij ben. Dat ik mag leven. Ik kan mijn vleugels nu eindelijke uitslaan op de manier die ik wil.
Maar dat doet wel verdomde zeer omdat nu te zeggen...Maar tevens voelt het ook heel goed. Ik ga van de week even langs bij iemand om te vragen hoeveel me dat gaat kosten!!!
Want die dag zit er aan te komen en misschien nog wel sneller dan ik wil.
Ik hou van hem echt waar. En heel veel.
Maar ik kan me niet meer laten behandelen door hem zoals hij mij heeft gedaan en nog doet.
Hij wil vrij zijn, hij wil leven. Wie ben ik dan om hem tegen te houden. Wie ben ik dan om hem niet zijn eigen foute te laten maken.
En ja ik ben bang voor de veranderingen en ja ik vind het vervelend dat het zo is gegaan als dat het is gegaan. Maar daar kan ik nu toch niets meer aan veranderen....
Ik weet ook niet of ik er nog iets aan wil veranderen.
Ik zal toch ook op mijn eigen benen moet leren staan en verder moeten met de dingen die ik wil gaan doen.
Heb ik hem daar voor nodig. Niet echt. Al was het wel fijn geweest als die nog bij me was om het met me te delen.
Nu is dat stukje weg. Maar dat betekend niet dat mijn leven is gestopt echt niet.
Dat is een zinnetje wat ik nu de laatste tijd zo vaak tegen mezelf zeg. Om mezelf kracht te geven. Mijn leven stopt niet omdat hij bij me weg is. Hij is nu geen deel meer van mijn leven. Althans op een andere vreemde manier (zo voelt het nu). En mijn leven gaat door.
zit ook regelmatig op de bank te huilen of als ik op bed zit. En dan vraag ik inzichten en adviezen maar ook om het te begrijpen en het een plekje te geven...
Ik ben nu aan het rouwen. En dat is bij mij niet na een kleine 2 1/2 week al over. Nee daar heb ik mijn tijd voor nodig. En die ga ik ook echt wel nemen. Al duurt het nog zo lang.
Ik kom er wel. AL doet het wel heel veel pijn. EN begint de pijn langzaam over te gaan naar boosheid.
Groetjes Regina
maandag 7 maart 2011
2 weken
Ja ik tel de weken nog gek he. Dat doe je ook als je verliefd ben. Althans de meeste mensen doen dat. Maar het is nu 2 weken uit. En ik moet zeggen dat het eigenlijk wel goed met me gaat.
Ben bezig met een ander huis zoeken.. Want samen in 1 huis zitten is niet echt makkelijke. Je bent sneller geneigd om in oude gedragingen terug te vallen.
We praten wel makkelijkere met elkaar. We hebben het ook nog wel moeilijke hoor.
Maar het gaat goed.
Denk dat het moeilijkste nog moet komen als ik de deur achter mijn kont dicht trek en dat het dan echt echt over en uit is..... Dat zal wel heel zwaar worden.
Maar voorlopig is dat er nog niet. Voorlopig zitten we nog samen in 1 huis en praten we, doen we het huishouden en dergelijke allemaal samen en dat is ook iets wat ik niet deed.
Ik doe nu dingen die ik voorheen niet deed. Echt ik was zo door hem verwend dat wil je niet weten. Maar nu moet ik het zelf gaan doen en leren doen. Dus ja dan moet ik ook wel de verantwoordingen nemen om het doen.
En dat bezorgd nog wel eens wat verbaasde blikken in huis en dat wekt dan wel weer lachers op de hand. Ja mensen het we lachen zelfs met elkaar.
Oke vrijdag toen ik thuis was gekomen van de bewoners vakantie en zaterdag was het raar en vreemd om zo met elkaar rond te lopen. Dat vonden we beide en dat was dan ook wel weer fijn. En nu gaan we gewoon verder met ons eigen leven en dat gaat ook goed.
Hij en ik proberen ons aan de afspraken te houden in de hoop dat dat goed komt.....
De tijd zal het ons leren niets en niemand anders.....
groetjes Regina
Ben bezig met een ander huis zoeken.. Want samen in 1 huis zitten is niet echt makkelijke. Je bent sneller geneigd om in oude gedragingen terug te vallen.
We praten wel makkelijkere met elkaar. We hebben het ook nog wel moeilijke hoor.
Maar het gaat goed.
Denk dat het moeilijkste nog moet komen als ik de deur achter mijn kont dicht trek en dat het dan echt echt over en uit is..... Dat zal wel heel zwaar worden.
Maar voorlopig is dat er nog niet. Voorlopig zitten we nog samen in 1 huis en praten we, doen we het huishouden en dergelijke allemaal samen en dat is ook iets wat ik niet deed.
Ik doe nu dingen die ik voorheen niet deed. Echt ik was zo door hem verwend dat wil je niet weten. Maar nu moet ik het zelf gaan doen en leren doen. Dus ja dan moet ik ook wel de verantwoordingen nemen om het doen.
En dat bezorgd nog wel eens wat verbaasde blikken in huis en dat wekt dan wel weer lachers op de hand. Ja mensen het we lachen zelfs met elkaar.
Oke vrijdag toen ik thuis was gekomen van de bewoners vakantie en zaterdag was het raar en vreemd om zo met elkaar rond te lopen. Dat vonden we beide en dat was dan ook wel weer fijn. En nu gaan we gewoon verder met ons eigen leven en dat gaat ook goed.
Hij en ik proberen ons aan de afspraken te houden in de hoop dat dat goed komt.....
De tijd zal het ons leren niets en niemand anders.....
groetjes Regina
Abonneren op:
Posts (Atom)