Ik ben er nog. Lichamelijke dan. Geestelijke draai ik op volle toeren en soms ben ik een zombie.
Het doet zo'n zeer allemaal dat het gewoon niet te geloven is.
Ik heb vandaag voor het eerst ook een afspraak die ik had gemaakt afgezegd omdat ik gewoon wist dat ik het niet aankon
Was de afspraak in het ziekenhuis. Ik ga wel hoor daar niet van. maar nu een maandje later.
Ik wil nog steeds kinderen echt waar en als ik nu een partner vind die ook nog kinderen wil dan ben ik dat hele proces door gegaan en hoef ik niet nog te gaan beginnen ermee.
Verder probeer ik de dingen te doen die ik belangrijk vind en die ik leuk vind. Ik eet gelukkig weer en drinken doe ik ook weer wel mondjes maat maar ik doe het.
Jeetje wat doet liefdeverdriet zeer.
Ik ben druk bezig met een huisje zoeken waar ik me kan settelen. We zijn de financienen voorzichtig aan het regelen en allemaal van dat soort dingen. Het is gewoon zo raar na 12 jaar dit.
De emoties nemen ook met regelmaat de overhand. pfff wat erg zeg. En ook wel weer fijn.
Regina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten