eerste nacht echt alleen

Vannacht ben ik alleen. Hij is niet hier heen gekomen. Terwijl we dat wel hadden afgesproken. Ik vind het moeilijke en kan niet slapen. Word van elk geluidje wakker en moet dan goed luisteren. Terwijl hij beneden sliep en ik boven.
Het is gewoon nog zo onwerkelijke al begint het besef wel steeds meer te komen.
Begint het steeds meer op zijn plaats te vallen dat het echt over is en dat het niet meer goed gaat komen.
Wat ik overigens niet zou willen na alles wat er gebeurt is. En geloof me dat is best wel veel.

Maar het doet gewoon zeer om te merken dat hij je ontloopt en zelfs de katten ontloopt. Hij ontloopt het huis. Hij doet raar. Wat heel begrijpelijk is en ik doe ook raar.
Ik kan hem nog niet loslaten. Ik heb hem ook zojuist een sms gestuurd of hij nog van plan was deze kant op te komen voordat ik met mijn werk weg ga.

Allemaal dingen die ik niet meer van hem kan verlangen eigenlijk maar wel hoop dat hij doet. Zodat we gewoon normaal met elkaar kunnen blijven omgaan. Nu weet ik ook wel dat het uiteindelijke op een ruzie gaat uitkomen of iets.
En zeker als ik een ander huisje heb en verder ga met mijn leven en hij verder gaat met zijn leven.
Maar dat betekend nog niet dat ik niet meer van hem hou.
Dat ik ergens ontzettend graag bij hem wil zijn.
Alleen is de realiteit zo dat het over en voorbij is.

Mijn tranen zijn heel even weg. Misschien heb ik ze wel geblokkeerd of iets. Of het begint langzaam plaats te maken voor boosheid en irritaties ik weet het niet. Maar ik wil gewoon kunnnen praten met hem en dat ging de afgelopen dagen we redelijke.

Dus ik wacht het nog even af en anders weet ik het ook even niet meer. Mijn hoofd is nog steeds 1 grote warboel. Ik maak gebruik van vriendinnen om mijn verhaal te kunnen doen en mijn hart te kunnen luchten want dat heb ik absoluut nodig

Blessed Be

sta overeind

Ik ben er nog. Lichamelijke dan. Geestelijke draai ik op volle toeren en soms ben ik een zombie.
Het doet zo'n zeer allemaal dat het gewoon niet te geloven is.
Ik heb vandaag voor het eerst ook een afspraak die ik had gemaakt afgezegd omdat ik gewoon wist dat ik het niet aankon
Was de afspraak in het ziekenhuis. Ik ga wel hoor daar niet van. maar nu een maandje later.
Ik wil nog steeds kinderen echt waar en als ik nu een partner vind die ook nog kinderen wil dan ben ik dat hele proces door gegaan en hoef ik niet nog te gaan beginnen ermee.

Verder probeer ik de dingen te doen die ik belangrijk vind en die ik leuk vind. Ik eet gelukkig weer en drinken doe ik ook weer wel mondjes maat maar ik doe het.
Jeetje wat doet liefdeverdriet zeer.
Ik ben druk bezig met een huisje zoeken waar ik me kan settelen. We zijn de financienen voorzichtig aan het regelen en allemaal van dat soort dingen. Het is gewoon zo raar na 12 jaar dit.

De emoties nemen ook met regelmaat de overhand. pfff wat erg zeg. En ook wel weer fijn.

Regina

relaties is voorbij

na 12 jaar is mijn relaties met vriendlief voorbij en ben ik ineens uit het niets vrijgezel.
Wat een raar en eng idee is dat zeg. En wat voel ik me er klote onder echt. Ergens vind ik het bijzonder om leifdesverdriet te hebben. Maar dat het zo gvd pijn kon doen dat wist ik niet. Dat het me eetslust weg zo nemen had ik niet verwacht.

Waarom het uit is:
hij wil zijn vrijheid terug. Ik beperking hem in zijn doen en laten. Ik belemmer hem in wat hij wil bereiken en nog meer van dat soort dingen.
O ja en hij hoopt dat we in de toekomst misschien nog bij elkaar komen. Nou echt hoor wat wil je nou.

Maar voor mij is het nu echt klaar. Na zoveel met hem mee te hebben gemaakt is het voor mij echt voorbij. Voor het eerst in 12 jaar sta ik er weer alleen voor. Nu niet meer als kind en heb ik mensen die me willen helpen.
Ik ben er nog en blijf. Alleen is het nu echt heel zwaar om door te gaan.
Ik zoek afleiding in het huishouden. Toch wel fijn als je beide er niet echt naar om keek.
Vandaag is het dan een dag uit. En ik heb nog helemaal niets op een rij. Alleen dat ik uit het huis ga en dat we vanavond bij elkaar komen om de financieen door te bespreken.

Ergens ben ik nu wel blij dat ik het de laatste tijd ontzettend druk ben. Ben niet veel hier "thuis" (zolang we nog thuis is voor mij).
Ik probeer het ook maar positief te zien. En dat vind ik van mezelf wel heel knap dat ik niet alles gelijk in het negatieve zie. ben dan ook wel dankbaar voor alle lieve mensen die me hier in steunen want zonder hun adviezen en luisteren oren was het wel heel anders geweest.

Het positieve is:
Ik kan nu zonder met iemand rekening te houden dingen doen.
Ik ben geen wandelende agenda meer.
Ik kan voor bepaalde dromen gaan sparen en misschien gaan doen.
Ik sta nog overeind (weet ook wel dat er een moment komt dat ik compleet instort maar dat geef niet dat mag, heb gisteren ook al een teil voor gehuild in de tussentijd en er komt nog wel meer en dat weet ik).
Ik nu weet wie mijn echte vrienden zijn en dat zijn ze gelukkig allemaal die ik nu om me heen heb.

De rest volgt nog wel.

Even een weetje nu het sneeuwt nu op dit moment hier. Echt heel bijzonder. Sneeuw is voor mij altijd wel bijzonder geweest. Alleen heb ik er met deze winter niet zo veel van kunnen genieten. En nu dat ik in de put zit is het aan het sneeuwen. Echt super super super.

herinneringen

Vandaag met vriendlief bij familie op bezoek geweest. Hij wil meer weten over zijn moeder. Soms moet je het verleden laten liggen en er niet meer over beginnen. Maar als je moeder al op jonge leeftijd is overleden en je niet veel van haar weet is het toch wel fijn dat je dan nog bij familie terecht kan.

Zo gingen we vandaag langs een volle nicht (van zijn moeder) en haar man langs om te klesten over toen ze nog leefden voor dat vriendlief nog niet geboren was.
Hier zijn dingen naar boven gekomen die een mens aan het denken zet. Die misschien niet helemaal kloppen of juist kloppend zijn gemaakt.
Door vragen die beantwoord worden komen er wel nieuwe vragen naar boven. Vragen die niet zo heel veel kans hebben om beantwoord te worden. Er is nog wel iemand die sommige vragen kan beantwoorden. Maar is het wel wijs om te doen.

Een oude vrouw van 88 jaar nog opnieuw haar de pijn en verdriet, wnat makkelijke was het allemaal niet, opnieuw laten te beleven. Wat doe je haar dan aan.
Nu hebben we misschien een opties om te vragen of ze het op wil schrijven. Dat we dat pas krijgen te lezen als ze komt te overlijden. Niet dat we dat willen hoor geloof me.
Maar dan krijgen we misschien iets meer duidelijkheid over zijn verleden en over het verleden van zijn moeder.
Maar ja dat zal de tijd dan moeten uitwijzen want voor als nog .............. durft vriendlief het niet. Wat ik me wel heel goed kan voorstellen hoor.
Het is niet zomaar iets en zeker niet met de dingen die we nu weten. Pff we gaan wel iets ophalen wat al zo lange tijd verborgen is gebleven.

lente

Van de week liep ik langs een tuin en zag ineens sneeuwklokjes. Ja het is echt begonnen dacht ik. Ik keek nog eens goed in de tuin en zag meerdere sneeuwklokjes echt tientallen. En ik kon niet stoppen met lachen. Ik genot ervan.
Een weekje daarvoor had ik ook al crocussen gezien. Heerlijk toch.
Als ik dan nu ook op mijn balkon kijk zie ik sommige planten echt weer opkomen en sommige hebben helaas de winter niet overleefd.
Dus dat word weer nieuwe dingen kopen.
Niet dat ik dat erg vind.

Ik was me ook bewust dat Bridget echt de staf heeft overgenomen. Dat het goed is zo.
Ik merk het in alles. Ik droom weer ontzettend veel. Echt heel veel. Maar er blijven alleen maar fladders hangen. Ben ontzettend druk met van alles en nog wat.
Probeer mezelf neer te zetten in wie en wat ik wil. Daar heb ik het al druk genoeg mee. Maar genieten doe ik er wel van.
Al gaat het wel ten kosten van mijn slaap. Ach ja slapen deed ik toch al slecht dus dan maakt dit ook niet uit.

Ik heb zin in de lente. Maar ook om mezelf te laten zien.

wandelen

Gisteren ben ik met een vriendin naar de biesbosch geweest om lekker te gaan wandelen. En dat hebben we gedaan. Heerlijk uitgewaaid op een dijk.
We hebben genoten van de knotwilgen die zo bijzonder mooi groeien wat sterk is moeder natuur toch. We hebben lekker door "de bossen" gelopen. We hoorde de bomen met elkaar praten en muziek maken. Wat is dat toch bijzonder.

Onderweg vertelde ik haar hoe ik over de natuur denk en hoe ik er in sta. En ook hoe sterk en mooi moeder aarde is. En terwijl we liepen werden we allebei bewust van dat de aarde nu al voorzichtig haar groene en mooie kleuren aan ons wil laten zien.
We vonden zelfs een aantal bomen met katjes erin.

Ook werden we nog gespot door een paar koeien (volgens mij stieren). Die stonden bij een hooibaal en gingen ineens een stukje rennen. Nog geen 10 meter verder stonden ze stil en was het wie kijkt er nou naar wie.
Dat hebben we een tijdje vol gehouden maar de dieren wonnen met vlag en wimpel. Echt bijzonder omdat zo mee te maken.

Tijdens de wandeling hebben we mooi gesprekken gehad en dat was zo fijn. We zitten op het zelfde niveau daarin. We kennen elkaar nog niet heel lang. Al is het al zo vertrouwt voor mij en veilig dat het goed is.
Na ongemerkt 3 uur te hebben gewandeld daar heeft ze me terug naar huis gebracht. En hebben we afgesproken om de volgende keer naar de viersprong te gaan.

Het was gewoon fijn om ook weer buiten te zijn op een relaxed manier. Gewoon niets en niemand. Want het was gisten behoorlijke rustig in de biesbosch.

weekend

Mijn weekende zitten tegenwoordig echt vol. en hoe dat kan echt even geen idee. Oke ik werk om het weekend. en dan is het weekend erna wel heel snel vol!!!!
Maar dat maakt het wel leuk.
Morgen ga ik samen met een vriendin lekker naar de biesbosch lekker wandelen. Dan gaat vriendlief samen met een vriend een vitrinekast halen die we nop hebben over kunnen nemen.
Oke ik moet eerlijk bekennen dat ik pas echt blij ben als die er staat.
S' avonds komt dezelfde vriendin lekker op bezoek met partner en een andere vriendin komt ook langs.
Zondag kunnen we lekker uitslapen na al die weken niet. Is dat wel een heerlijk idee. Zal je net zien dat ik vroeg wakker ben :)
En in de avond hebben we een etentje van vriendlief zijn oma. Dat is in het zelfde resteraunt al jaren. En het gaat wel een beetje vervelen. Al is het ook altijd wel gezellig. We zien dan iedereen weer en dergelijke. Dat is wel fijn.

En dan maandag dat gaat zeer doen. Voor mij dan. ik moet dan vroeg weer werken en dan later naar de shop van een andere vriendin om daar te helpen.

Maar laten we vooral even naar het nu kijken. het is weekend.