Langzaam aan pas ik niet veel goed meer wat er in mijn kast hangt. langzaam aan gaan er meer dingen er uit dan er in. Langzaam heb ik nu toch echt nieuwe kleren nodig. Jieppie.
Gisteren heb ik een nieuwe broek gekocht. Nog steeds kijkend naar de grootste maten. Ach ja dat zit er nu eenmaal in. Maar dan toch maar een maatje 50 mee. Hey die is te groot. Hmm dan maar een maatje kleiner. Shit een maatje kleiner. Deze maat heb ik al zo lang niet meer aangehad. Nou ja die pas ik toch nog niet denk ik dan stiekum. Maar hij past wel. En zit goed en lekker. Helemaal verbaast en overdonderd.
Vandaag was het koopzondag hier en ik wilde toch even kijken of ik nog wat nieuwe kleren kon kopen. Want ja ik heb niet veel meer. In goedkope winkels even gekeken en daar zag ik wel wat leuke dingen. In de winkel gepast en de grootste maat die ik vandaag heb gekocht is maat 44. Ben er zo blij mee. (is wel stretch.
Ik kom vanaf maat 52-54 aan de bovenkant en een ruime maat 54-56 aan de onder kant.
Voor het eerst in mijn relatie zit ik onder de 50 aan. Ik kan nu bovenkleren van mijn vriend aan. Is allemaal nog wel onwerkelijke maar het is toch echt waar. Het is gewoon heel gek. Als iemand dit tegen me had gezegd over 2 jaar ben je 4 maten kleiner had ik dat niet geloofd maar wel gehoopt.
zondag 29 augustus 2010
dinsdag 24 augustus 2010
Impressie van castlefest
Dit was een kleine impressie van een leuke maar zeer natte dag. je moet het eigenlijk van beneden naar boven zien de volgorde. Ik heb genoten en vond het heerlijk om er te zijn.
Volgend jaar zeker weer.
foto van mezelf
De onderste is thuis genomen. Toen was ik nog niet verregend en zat alles nog zoals ik wilde (ongeveer).
De bovenste was na een paar uur flink nat geregend te zijn. Maar dat mocht voor mij de pret niet verpesten. Heb heerlijk genoten de gehele dag.
Foto's van de kittens
Ontmoet onze Flora en Ravage,
Ravage staat boven aan op de foto's en de onderste is dan natuurlijk Flora
Beide hebben al het een en andere meegemaakt. Beide hadden niesziekte. Ravage het mannetje heeft een oogje wat waarschijnlijk is aangetast door de niesziekte en dat waarschijnlijk niet veel beter gaat worden. Flora het enige meisje tussen de katten.
Flora heeft een ernstig hartruis waar van we hadden gehoopt dat die door de niesziekte kwam. Kreeg alleen vandaag te horen dat het niet goed gaat komen en dat ze niet oud gaat worden. Met wat de dierenarts kon horen (zouden een echo kunnen laten maken om naar de ernst te laten kijken) zou ze misschien een jaar worden.
Schrik.
Glastonburry
Nog andere halve maand (eigenlijk 2 maanden - een week) dan ga ik weer naar Engeland. Vandaag de tickets geboekt en de b&b defenitie besproken. Het word nu echt werkelijkheid. Ergens heel raar. Maar ook heel fijn. Voor de 2de keer niet met een "georganiseerde" reis. Maar heerlijk individueel. Vorige jaar was samen met vriendlief. En dit jaar ga ik samen met een vriendin.
Het is nog even onwerkelijk dat het allemaal toch echt ga gebeuren. Maak me nu al druk over bepaalde dingen. Alleen is dat nog helemaal niet van toepassing.
Ben ergens stiekum nog met iemand anders aan het kijken of we een keertje met de boot overkunnen gaan en dan met de auto. Dan is het iets makkelijkere om naar stone henge te gaan en naar misschien wel Cornawall.
Maar dat is volgend jaar. Laat ik nu maar eerst gaan genieten van deze trip. O en ik ga 1 dag langer. Dat is helemaal top.
Groetjes Regina
Het is nog even onwerkelijk dat het allemaal toch echt ga gebeuren. Maak me nu al druk over bepaalde dingen. Alleen is dat nog helemaal niet van toepassing.
Ben ergens stiekum nog met iemand anders aan het kijken of we een keertje met de boot overkunnen gaan en dan met de auto. Dan is het iets makkelijkere om naar stone henge te gaan en naar misschien wel Cornawall.
Maar dat is volgend jaar. Laat ik nu maar eerst gaan genieten van deze trip. O en ik ga 1 dag langer. Dat is helemaal top.
Groetjes Regina
zaterdag 21 augustus 2010
ziekenhuis controle
aanstaande woensdag mag ik weer naar het ziekenhuis. Me weer op de weegschaal zetten en kijken hoeveel ik af gevallen ben. Alleen ben ik op dit moment best wel bang voor de weegschaal. Niet dat ik er niet op durf te staan. Heb alleen een kleine vrees.
Ben een week niet in orde geweest. een festival gehad en een bbq. Denk niet dat dat allemaal even goed voor me is geweest.
Maar ja de afgelopen week ben ik weer hard bezig met opletten en wat intensere bewegen althans dat probeer ik elke dag weer opnieuw te doen. De ene dag lukt het beter dan de andere dag.
Er wordt bijna standaard gevraagd of ik al ongesteld ben geweest. En tot nu toe is het antwoord nee. Hoe langer het uitblijft hoor meer hoop ik hem op een mogelijke zwangerschap in mijn gedachtegang. Alleen werkt dat niet zo. Mijn ziekte of syndroom betekent dat mijn cyclus uitblijft. Hoe graag ik nu ergens ook een zwangerschapstest wil halen ik doe het niet. Want ik ben niet zwanger. Hoe graag ik het ook zou willen. En doe ik wel zo'n test en het blijkt negatief te zijn dan is de terleurstelling alleen maar grotere. Dus wachten we aanstaande woensdag maar af hoe de resultaten zijn van het ziekenhuis
misschien dat ik ook vraag voor een bloedonderzoek.
groetjes Regina
Ben een week niet in orde geweest. een festival gehad en een bbq. Denk niet dat dat allemaal even goed voor me is geweest.
Maar ja de afgelopen week ben ik weer hard bezig met opletten en wat intensere bewegen althans dat probeer ik elke dag weer opnieuw te doen. De ene dag lukt het beter dan de andere dag.
Er wordt bijna standaard gevraagd of ik al ongesteld ben geweest. En tot nu toe is het antwoord nee. Hoe langer het uitblijft hoor meer hoop ik hem op een mogelijke zwangerschap in mijn gedachtegang. Alleen werkt dat niet zo. Mijn ziekte of syndroom betekent dat mijn cyclus uitblijft. Hoe graag ik nu ergens ook een zwangerschapstest wil halen ik doe het niet. Want ik ben niet zwanger. Hoe graag ik het ook zou willen. En doe ik wel zo'n test en het blijkt negatief te zijn dan is de terleurstelling alleen maar grotere. Dus wachten we aanstaande woensdag maar af hoe de resultaten zijn van het ziekenhuis
misschien dat ik ook vraag voor een bloedonderzoek.
groetjes Regina
vrijdag 20 augustus 2010
Cursussen 2
Een tijdje geleden was ik helemaal blij dat ik weer cursussen ging doen. Alleen gaat de djembe niet door. Niet dat niet genoeg mensen had voor de basiscursus. Maar van de andere groep (de oude groep) gingen er in precipe te veel door. Waardoor hij geen basis groep kon opstarten. Nou zou ik zo mogelijk naar Rotterdam kunnen gaan. Maar alleen naar Rotterdam in de avond nee daar kies ik niet voor.
De andere is buikdansen. Wil ik ook al jaren doen. Dansen heb ik altijd al leuk gevonden. Maar helaas kan ik daar niet heen vanwege het tijd stip. Het wordt op een zaterdagochtend gehouden en ik moet om de week op een zaterdag werken. Niet wetende welke dienst ik dan draai heeft dat ook geen doorgang.
Vind het wel jammer en heb er ook wel een paar dagen flink van gebaald. Maar nu heb ik zoiets van kan ook gewoon even verder kijkenn wat er nog meer voor leuks is om te doen.
Er is zoveel wat ik nog wil doen.
Groetjes Regina
De andere is buikdansen. Wil ik ook al jaren doen. Dansen heb ik altijd al leuk gevonden. Maar helaas kan ik daar niet heen vanwege het tijd stip. Het wordt op een zaterdagochtend gehouden en ik moet om de week op een zaterdag werken. Niet wetende welke dienst ik dan draai heeft dat ook geen doorgang.
Vind het wel jammer en heb er ook wel een paar dagen flink van gebaald. Maar nu heb ik zoiets van kan ook gewoon even verder kijkenn wat er nog meer voor leuks is om te doen.
Er is zoveel wat ik nog wil doen.
Groetjes Regina
Gezinsuitbreiding (geen baby)
Ons gezinnetje wat bestaat uit 5 katten en 2 vogels te loge is uitgebreid. We hebben er 2 kittens bij. Ik wilde al heel lang weer een poes. We hadden alleen nog mannetjes. Dus na wat rond gekeken te hebben op het internet vond ik een advertentie van kittens op te halen.
Wij er naar toe een paar dagen later. De kittens zagen er heel slecht uit en werden nou ook niet echt goed behandeld. We ging alleen voor het meisje maar uiteindelijk namen we ze allebei mee. Ik moest naar mijn werk nadat ze er waren.
Vriendlief wilde ze toch even na laten kijken van hoe of wat. Hij vertrouwde het niet helemaal.
Maar goed ook dat hij naar de dierenarts is gegaan. Het meisje bleek een heftig hartrimtestoornis te hebben en niesziekte en onder de vlooien te zitten. Het mannetjes bleek een kras op zijn oog te hebben (de grote vraag is of dat nog goed gaat komen), niesziekte en een abces vlakbij zijn heup.
Er werd ook gezegd dat ze al 8 weken waren maar als het 6 waren was het veel.
We zijn behoorlijk geschrokken van hoe ernstig het allemaal was. Maar we konden ze niet weg doen omdat ze ziek waren. Dat vroegen mensen aan ons. Doe je ze toch weer terug brengen of weg brengen. Nee.
Dus gingen we aan de slag met een kuurtje peniciline en oogzalf.
Het ergste vond ik nog omdat we niet wisten of ze het ging halen heeft het een paar dagen geduurt voordat ze een naam kregen. Intussen hebben ze die wel. En ze heten: Flora het meisje en het mannetje Ravage (op zijn engels).
Nu 2 weken later gaat het goed met ze. De ogen zien er goed uit. Ze zijn al meerdere malen gebabberd om de vlooien te minderen. Ze zijn nog te jong voor vlooienspul.
Nu gaan we ter controle volgende week terug. Even kijken hoe het nu met ze gaat.
In die zelfde week zijn we met nog 2 andere katten naar de dierenarts geweest. Met Kuzco omdat hij mank liep en waarschijnlijk door een knok partij een wondje had opgelopen. En met een andere Sitka die al een paar dagen braakneiging had en zich eigenlijk niet meer liet zien. Die blijkt een virsus te hebben. En na een paardenmiddel van de dokter voelt hij zich weer een heel stuk beter.
Nu gaan we volgende week met de kleintjes en met kuzco weer naar de dierenarts.Kuzco voor zijn gebit en de kleintjes zoals ik al eerder zei ter controle.
Denk dat ik daarna wel even mijn buik vol heb van de diernarts. Ze zijn lief hoor. Maar dan is het voor mij gewoon even genoeg.
Groetjes Regina
Wij er naar toe een paar dagen later. De kittens zagen er heel slecht uit en werden nou ook niet echt goed behandeld. We ging alleen voor het meisje maar uiteindelijk namen we ze allebei mee. Ik moest naar mijn werk nadat ze er waren.
Vriendlief wilde ze toch even na laten kijken van hoe of wat. Hij vertrouwde het niet helemaal.
Maar goed ook dat hij naar de dierenarts is gegaan. Het meisje bleek een heftig hartrimtestoornis te hebben en niesziekte en onder de vlooien te zitten. Het mannetjes bleek een kras op zijn oog te hebben (de grote vraag is of dat nog goed gaat komen), niesziekte en een abces vlakbij zijn heup.
Er werd ook gezegd dat ze al 8 weken waren maar als het 6 waren was het veel.
We zijn behoorlijk geschrokken van hoe ernstig het allemaal was. Maar we konden ze niet weg doen omdat ze ziek waren. Dat vroegen mensen aan ons. Doe je ze toch weer terug brengen of weg brengen. Nee.
Dus gingen we aan de slag met een kuurtje peniciline en oogzalf.
Het ergste vond ik nog omdat we niet wisten of ze het ging halen heeft het een paar dagen geduurt voordat ze een naam kregen. Intussen hebben ze die wel. En ze heten: Flora het meisje en het mannetje Ravage (op zijn engels).
Nu 2 weken later gaat het goed met ze. De ogen zien er goed uit. Ze zijn al meerdere malen gebabberd om de vlooien te minderen. Ze zijn nog te jong voor vlooienspul.
Nu gaan we ter controle volgende week terug. Even kijken hoe het nu met ze gaat.
In die zelfde week zijn we met nog 2 andere katten naar de dierenarts geweest. Met Kuzco omdat hij mank liep en waarschijnlijk door een knok partij een wondje had opgelopen. En met een andere Sitka die al een paar dagen braakneiging had en zich eigenlijk niet meer liet zien. Die blijkt een virsus te hebben. En na een paardenmiddel van de dokter voelt hij zich weer een heel stuk beter.
Nu gaan we volgende week met de kleintjes en met kuzco weer naar de dierenarts.Kuzco voor zijn gebit en de kleintjes zoals ik al eerder zei ter controle.
Denk dat ik daarna wel even mijn buik vol heb van de diernarts. Ze zijn lief hoor. Maar dan is het voor mij gewoon even genoeg.
Groetjes Regina
Loslaten
Loslaten is iets wat de meeste van ons al een keertje hebben moeten doen op wat voor manier dan ook. Je oude school, een vriendje of vriendinnetje wat gaat verhuizen en waarvan je ergens weet dat je die niet meer gaat zien.
Maar dingen los laten die diep geworteld in je zitten is niet zo makkelijk. Het is zoiets als een gewoonte afleren die je al heel je leven heb.
Nu is het voor mij tijd om bepaalde dingen weer een stukje los te laten. Gevoelens die me beperken door gedachtes die er aan vasten zitten. Ik wil me niet meer gekleineerd voelen of wantrouwig zijn naar anderen toe.
Of de een van de ergste is nog achterdochtig. Overal wat achter denken.
Dit zit zo in mijn overlevings mechanisme dat ik het heel moeilijk vind om het los te laten. Maar telkens dieper en verder het wiel laat ik het telkens weer op een andere manier los.
Zo kan ik er vrij over praten. Wetende dat het me nog wel zeer doet maar niet zoveel meer. Zo kan ik het makkelijkere een plekje geven als er bepaalde dingen zich voor doen.
Zo probeer ik steeds meer voor mezelf op te komen. Ik wil mezelf worden. En daar ben ik nog lang niet. Alle beetjes helpen me om verder te komen.
Voor mij is er een nieuw hoofdstuk loslaten aangebroken.
Ik kan het dragen, ik kan het verwerken en daar ligt al een heel stuk heling in het hele proces. Want als ik dat niet zou kunnen. Lukt het me ook niet om het een goede plek voor de rest van me leven te geven.
Hoe meer ik ook loslaat hoe meer ik in de overgave kom te staan.
BB Regina
Maar dingen los laten die diep geworteld in je zitten is niet zo makkelijk. Het is zoiets als een gewoonte afleren die je al heel je leven heb.
Nu is het voor mij tijd om bepaalde dingen weer een stukje los te laten. Gevoelens die me beperken door gedachtes die er aan vasten zitten. Ik wil me niet meer gekleineerd voelen of wantrouwig zijn naar anderen toe.
Of de een van de ergste is nog achterdochtig. Overal wat achter denken.
Dit zit zo in mijn overlevings mechanisme dat ik het heel moeilijk vind om het los te laten. Maar telkens dieper en verder het wiel laat ik het telkens weer op een andere manier los.
Zo kan ik er vrij over praten. Wetende dat het me nog wel zeer doet maar niet zoveel meer. Zo kan ik het makkelijkere een plekje geven als er bepaalde dingen zich voor doen.
Zo probeer ik steeds meer voor mezelf op te komen. Ik wil mezelf worden. En daar ben ik nog lang niet. Alle beetjes helpen me om verder te komen.
Voor mij is er een nieuw hoofdstuk loslaten aangebroken.
Ik kan het dragen, ik kan het verwerken en daar ligt al een heel stuk heling in het hele proces. Want als ik dat niet zou kunnen. Lukt het me ook niet om het een goede plek voor de rest van me leven te geven.
Hoe meer ik ook loslaat hoe meer ik in de overgave kom te staan.
BB Regina
woensdag 11 augustus 2010
Stilte
Het is stil in mij. Genoeg gedachtes gaan door me heen maar kan het niet beschrijven. Gevoelens komen en gaan maar snap ze niet. Kan me niet enthousiast maken en voel me leeg. De dagen lijken op dit moment aan elkaar geregen. Er zit weinig verschil in.
Ik wil gewoon even weg kruipen in een hoekje. Misschien de tijd van het jaar. Misschien de gedachte dat we naar de donkerte toe gaan.
Maar nu staan we in Lammas. De tijd van dankbaarheid en overvloed. Overvloed van emoties heb ik wel. Proberend me mee te laten voeren in deze stromingen en dingen los te laten die me alleen maar beperken in mijn zijn.
Ik ben voor heel veel dankbaar. Zelfs dat kan ik niet beschrijven.
Misschien als de rust weer is terug gekeerd. Deze week word mijn vriendlief 31 jaar en dan te bedenken dat we vanaf 1999 bij elkaar zijn. Allebei tieners.
We gaan het uitgebreid vieren en hebben daar ook zin in. Alleen maak ik me druk over allerlei dingen die er misschien er helemaal niet toe doet.
Ik merk ook dat de week van het vele werken er voor heeft gezorgd dat ik niet toe mezelf ben gekomen.
Nu is het wat rustiger en dan ga ik van alles verwerken wat de afgelopen tijd met me is gebeurt. Dit gebreurt op dit moment in stilte.
Misschien wel eventjes goed en voor de stilte komt de storm zeggen ze meestal. We zullen zien.
Ik wil gewoon even weg kruipen in een hoekje. Misschien de tijd van het jaar. Misschien de gedachte dat we naar de donkerte toe gaan.
Maar nu staan we in Lammas. De tijd van dankbaarheid en overvloed. Overvloed van emoties heb ik wel. Proberend me mee te laten voeren in deze stromingen en dingen los te laten die me alleen maar beperken in mijn zijn.
Ik ben voor heel veel dankbaar. Zelfs dat kan ik niet beschrijven.
Misschien als de rust weer is terug gekeerd. Deze week word mijn vriendlief 31 jaar en dan te bedenken dat we vanaf 1999 bij elkaar zijn. Allebei tieners.
We gaan het uitgebreid vieren en hebben daar ook zin in. Alleen maak ik me druk over allerlei dingen die er misschien er helemaal niet toe doet.
Ik merk ook dat de week van het vele werken er voor heeft gezorgd dat ik niet toe mezelf ben gekomen.
Nu is het wat rustiger en dan ga ik van alles verwerken wat de afgelopen tijd met me is gebeurt. Dit gebreurt op dit moment in stilte.
Misschien wel eventjes goed en voor de stilte komt de storm zeggen ze meestal. We zullen zien.
Abonneren op:
Posts (Atom)