altaar

Vandaag mijn altaar in mijn kamer veranderd. Was hard nodig. Er zaten allemaal nog kaars resten van echt jaren geleden op. In eerste instantie wilde ik dat laten zitten ter herinnering. Maar besloot toen toch maar het weg te halen. Dus met een schilmesje aan de slag. Het hout van de tafel is ook nog eens onbehandeld. Wat als gevolg heeft dat er nu allemaal groeven in het hout zitten. Maar ach dat geeft weer karakter aan de tafel.
Want de herinneringen zitten in mijn hoofd en hart. En niet in of op een tafel. Tuurlijk heb je, spullen die je daarmee helpen. Maar kaars resten.

Bovendien was mijn altaar boven ook meer een stort plek geworden van alles spullen die ik in de loop van de tijd heb gekregen.
Nu is alles daar in die hoek opgeruimd en brand er een wierookje om er sfeer neer te zetten. Het voelt eigenlijk ook wel een beetje alsof er nu een stukje van mezelf is gereinigd.
Iets wat ik nog jaren heb vastgehouden en nu tijd was om los te laten. In het staartje van Samhain.
Ben wel trots op hoe het er nu uit ziet. Alleen komt er geen foto van. Aangezien het voor mezelf is. Als ik m'n beneden altaar heb veranderd volgt er misschien wel een foto.

Gek dat je dat soort dingen dan pas besef. Want er lag echt nog spullen op die ik gekregen heb in liefde van mensen die ik niet meer zie of spreek. Dat maakt niet uit. Maar sommige mensen zitten nog wel in mijn hart. Ook al zie ik ze niet zoveel als dat ik zou willen of sommige eigenlijk helemaal niet meer.