Afgelopen week ging met ups en downs voor mij. De tam tam op mijn werk doet het uitstekend. Ach ja zo lang er maar over je gesproken word dan is dat oke toch. Dan ben je nog niet dood zeg maar :)
Maar dat is nog niet het ergste.
Ik ben zo veel bezig met verschillende dingen in mijn hoofd. En waar ik dacht dat ik nu wel naar mijn weg in had gevonden begin het nu wel weer anders eruit te zien.
Mijn dromen volg ik op dit moment amper. Terwijl ik had gehoopt die nu wel na te kunnen jagen. Helaas nog niet.
Ik wil het zo ontzettend graag..........Maar ik weet het allemaal niet even niet meer. Met mijn handen loop ik in het haar.
Met kleine stapjes probeer ik vooruit te komen maar dat lukt me zeer moeizaam. Moet ik nog meer vechten voor mijn droom. Ik denk het wel. Niemand krijgt het zomaar en sommige keuzes zijn absoluut niet makkelijke om te maken. Alleen door keuzes te maken kan ik komen waar ik heen wil.
Niemand kan die keuzes voor me maken dat weet ik ook wel. Het doet alleen zo zeer.
Ik moet prioriteiten gaan stellen maar ja wat is nu voor mij het belangrijkste.
De financienen op een rij krijgen. Mijn leven op een rij krijgen. Mijn leven opnieuwe beginnen.
En van daaruit verder werken.
Misschien in de toekomst een rijbewijs halen. Al vind ik een auto verschrikkelijke maar het is zo verdomde makkelijke.
Ik zal mijn leven weer goed onder de loep moeten nemen en kijken wat er belangrijk voor mij is....
O ja mijn tattoo is ontstoken. Daar baal ik ook zeer stevig van. Gelukkig gaat dat nu wel wat beter maar ja, wat de schade is zal ik pas weten als die helemaal genezen is.
Ik ben van de week weer begonnen met werken en dat is ook niet helemaal vlekkenloos geweest. Nee echt hoor.... Kan ik de afgelopen week niet gewoon overslaan.
Ik ben het allemaal wel even zat.
Gisteren zijn we lekker naar het strand geweest en heb daar wel gelachen en gek gedaan maar niet gedaan wat ik wilde.
Ach laat mij maar nu even klagen moet het gewoon even kwijt en het is lekker warrige maar moet je nagaan hoe het dan in mijn hoofd is.
Bedreiging hangen in de lucht.... Ben ik nog wel veilig... En de mensen die bij mij in huis zitten.... Echt hoor ik weet het even niet meer. Mensen doe gewoon en laat mij mijn leven leiden en laat me keuzes maken die er gemaakt moeten worden.
Soms kan je me voorzien van adviezen en me sturen in bepaalde richtingen sturen. Maar de keuze moet ik maken en niemand anders.
Je mag mijn hand pakken en me een stukje begeleiden maar eens moet ik losgelaten worden. Eens moet ik mijn eigen boontjes doppen.
Blessed be
Geen opmerkingen:
Een reactie posten