op dit moment is het allemaal heel erg druk en weet ik soms niet waar ik de tijd vandaan ga halen. Maar toch heb ik tijd om dingen te doen die ik leuk vind
Van het weekend was het wel fijn om van mijn schoonzus te horen te krijgen dat ik er goed uit ziet. Dat was wel even heerlijk. Schijnbaar ben ik zo veranderd in alles dat we nu over een paar weken lekker samen gaan shoppen.
Kan er niet echt mee nemen naar mijn winkels (alternatieve) want daar houd ze niet echt van. Maar dat mag de pret niet drukken.
Als ik van de week tijd heb dan ga ik me even verdiepen in het boekje grip op koolhydraten van Yvonne Lemmers. Ik heb van iemand Dr Frank te leen. Maar vind de recepten en de menu's erg bewerkelijk en dat is niet handig als je in de zorg werkt. En om alles nu koud te eten. Nee dat is ook niet alles.
Ik ben ook bezig met een outfit voor mijn verjaardag en keltfest.
Heb gisteren een nieuw corset bestel. Aangezien die ik nu heb niet lekker meer zat veel te ruim. Wel zonde want heb hem maar een paar keer aan gehad.
Maar ben nu nog op zoek naar een hoepelrok en een mooie rok die er over heen kan. Nu heb ik er wel eentje gezien alleen die is dan gelijk weer 80 euro en dat vind ik dan wel weer prijzig. Daar moet ik dan wel weer even over nadenken.
Afgelopen week heb ik veel geshopt. Was ook wel nodig. Want mijn bh's waren niet goed meer en een hoop shirtjes waren veel te wijd. Dan toch maar even nieuwe dingen kopen.
Heb nu dus een nieuwe verslaving sapph beha's. Heb er nu een aantal in de kast liggen.
Wat ik wel raar vind is dat door ik nu afgevallen ben ik een cup groter ben gegaan. De vrouw in de winkel zei dat het kan komen omdat ik nu minder wijd draag. Hmm zou best kunnen maar toch blijf het een raar idee.
Heb ook nieuwe shirtjes en dergelijke gekocht en die waren allemaal in de maat xl. Ben daar echt heel blij mee. Dat betekend nu toch echt dat er een hoop af is en dat het allemaal echt goed bezig is. Want ik kom van 3xl af.
Blij blij.
Broekmaat zit tussen de 50 en 52 in. Dat is ook goed vind ik zelf. Zei van de week in de winkel eigenlijk zou ik maat 51 moeten hebben.
Groetjes |Regina
woensdag 28 april 2010
woensdag 21 april 2010
bellen met ziekenhuis
Net toch eventjes met het ziekenhuis gebeld. Want ik was er toch meer door van slag dan ik wilde toegeven. Het leek voor mijn gevoel wel of het af hing van het aankomende gesprek in het ziekenhuis of ik dan wel voldoende was afgevallen en dergelijke.
Maar de 14de mei gaan we het allemaal plannen. Het onderzoek om te kijken of mijn slijmdikte wel goed is. Als die te dik is krijg ik een kuurtje en gaan we hormoon waardes meten 1x tijdens de vloeiing en 1x tijdens de eiersprong.
Het is dus eigenlijk heel positief. Ik ben wel degelijk een stapje verder dan dat ik dacht.
De verpleegkundige zei dat de dokter het knap van me vond en dat goed gedrag beloond mag worden.
Nou we gaan er voor. EEN STAP DICHTERBIJ EEN KINDJE.
Dat is heel mooi.
En misschien als alles goed gaat heb ik geen ziekenhuis verder nodig. Al denk ik dat zelf niet maar het zou fijn zijn als het niet hoefde. Telkens naar het ziekenhuis.
Maar dat is helemaal toekomst gepraat.
Laat ik nu maar eerst deze onderzoeken verder afwachten. Kleine stapjes dat is het beste.
Groetjes Regina
Maar de 14de mei gaan we het allemaal plannen. Het onderzoek om te kijken of mijn slijmdikte wel goed is. Als die te dik is krijg ik een kuurtje en gaan we hormoon waardes meten 1x tijdens de vloeiing en 1x tijdens de eiersprong.
Het is dus eigenlijk heel positief. Ik ben wel degelijk een stapje verder dan dat ik dacht.
De verpleegkundige zei dat de dokter het knap van me vond en dat goed gedrag beloond mag worden.
Nou we gaan er voor. EEN STAP DICHTERBIJ EEN KINDJE.
Dat is heel mooi.
En misschien als alles goed gaat heb ik geen ziekenhuis verder nodig. Al denk ik dat zelf niet maar het zou fijn zijn als het niet hoefde. Telkens naar het ziekenhuis.
Maar dat is helemaal toekomst gepraat.
Laat ik nu maar eerst deze onderzoeken verder afwachten. Kleine stapjes dat is het beste.
Groetjes Regina
bewegen
Vanuit het ziekenhuis had ik een formulier mee gekregen om met een meneer mee te gaan sporten. Deze man begeleid suikerpatienten om te gaan bewegen en dat is nu uitgebreid met mensen die niet zwanger kunnen worden.
Ergens wel een goed initiatief. Ben ook wel blij dat het er is. Alleen zit er bij mij toch een drempel. Alleen.
Ik moet het alleen doen. Dat is ook wel weer goed. Maar toch.
Gisteren heb ik de beste man gemaild en hij belde een korte tijd later. Hij vertelde wat zijn programma in hield. heb aangegeven dat ik zwakke enkels heb. Nou dan gingen we wel kijken wat ik aankon.
Als ik ga (daar ben ik nog niet over uit) dan gaat hij me goed begeleiden. Ik ga dan zo wie zo met het opstarten en afsluiten mee doen. En het rennen daar kijken we dan wel naar hoe dat gaat.
Door mijn onregelmatig werk weet ik ook niet of ik de avonden vrij ben telkens als het er is. het is 2 keer per week op maandagavond en woensdagavond. Meestal ben ik die wel vrij of 1 van de 2 dus dat mag geen excuus zijn.
Misschien is het voor mij gewoon goed de voor en de tegens tegen elkaar afwegen. En dan toch maar gewoon een kijkje nemen hoe het gaat. Als het echt niets voor mij is dan kan ik gelijk stoppen. Dat is geen probleem. Het is op een sportterrein en we mogen van alle faciliteiten gebruik maken. Dat is ook wel een prettig idee.
Het is ook een klein groepje en er is dan nog 1 persoon die problemen heeft met zwanger te worden.
Denk dat ik maandag (als ik niet hoef te werken) toch maar even ga kijken en mee doen. Want kijken en meedoen is vaak een groot verschil.
De kosten zijn het trouwens niet 5 euro per maand.
Groetjes Regina
Ergens wel een goed initiatief. Ben ook wel blij dat het er is. Alleen zit er bij mij toch een drempel. Alleen.
Ik moet het alleen doen. Dat is ook wel weer goed. Maar toch.
Gisteren heb ik de beste man gemaild en hij belde een korte tijd later. Hij vertelde wat zijn programma in hield. heb aangegeven dat ik zwakke enkels heb. Nou dan gingen we wel kijken wat ik aankon.
Als ik ga (daar ben ik nog niet over uit) dan gaat hij me goed begeleiden. Ik ga dan zo wie zo met het opstarten en afsluiten mee doen. En het rennen daar kijken we dan wel naar hoe dat gaat.
Door mijn onregelmatig werk weet ik ook niet of ik de avonden vrij ben telkens als het er is. het is 2 keer per week op maandagavond en woensdagavond. Meestal ben ik die wel vrij of 1 van de 2 dus dat mag geen excuus zijn.
Misschien is het voor mij gewoon goed de voor en de tegens tegen elkaar afwegen. En dan toch maar gewoon een kijkje nemen hoe het gaat. Als het echt niets voor mij is dan kan ik gelijk stoppen. Dat is geen probleem. Het is op een sportterrein en we mogen van alle faciliteiten gebruik maken. Dat is ook wel een prettig idee.
Het is ook een klein groepje en er is dan nog 1 persoon die problemen heeft met zwanger te worden.
Denk dat ik maandag (als ik niet hoef te werken) toch maar even ga kijken en mee doen. Want kijken en meedoen is vaak een groot verschil.
De kosten zijn het trouwens niet 5 euro per maand.
Groetjes Regina
dinsdag 20 april 2010
bericht van het ziekenhuis
Vandaag had ik cursus maar hoorde niets van het ziekenhuis. Helaas. Een collega was zo lief om zo mogelijk met haar iphone me te laten kijken. Maar ik kwam niet op mijn mail dus dat werd hem ook niet.
ik naar vriendlief gesmst of hij even wilde kijken in mijn mail.
En ja hoor daar stond een reactie. Alleen was ik in de tussentijd al weer naar de cursus. aan het begin ineens Pink die door de zaal heen gaat.
Vriendlief had netjes de voicemail ingesproken en vertelde wat er in het mailtje stond een beetje. Ik hem toch even gebeld om over de ergste teleurstelling heen te komen en ook om even weer gewoon rust te krijgen.
Nu is het mailtje niet helemaal negatief. Maar toch ik had op iets meer gehoopt.
De dokters hebben je in het overleg besproken en hebben voorgesteld om eind mei je voor een bezoek bij dokter van den Dool uit te nodigen om een cyclus te " monitoren".
Ze zullen dan een echo maken, eventueel bij dik slijmvlies een kuur geven voor een ontrekkings bloeding en je hormoon spiegel meten op verschillende momenten.
Dit is nog geen vruchtbaarheids behandeling , maar even goed meten hoe je er nu cyclisch gezien voorstaat.
Meten= weten.
Gebruik je tijd tot dan om zoveel mogelijk nog af te vallen!
Tot 14 mei, dan zullen we het allemaal gaan plannen….
Dat is het nu. Er zit wel vooruitgang in maar toch. Nu nog harder er aan trekken om af te vallen en verder te gaan. We gaan tenminste dingen plannen over een paar weken. Dat is de gedachte die ik me dan maar even voor hou. Ik hoef niet nog meer af te vallen (ja tuurlijk wel) om gezien te worden. Ik ga wel door met afvallen want er gaat zo wie zo meer af.
Het begint nu ook een beetje in te zinken. En weet ook niet goed hoe ik me er onder voel. Aan de ene kant heel blij want we gaan verder. Aan de andere kant treurig want het duurt nog wel eventjes.
Groetjes Regina
ik naar vriendlief gesmst of hij even wilde kijken in mijn mail.
En ja hoor daar stond een reactie. Alleen was ik in de tussentijd al weer naar de cursus. aan het begin ineens Pink die door de zaal heen gaat.
Vriendlief had netjes de voicemail ingesproken en vertelde wat er in het mailtje stond een beetje. Ik hem toch even gebeld om over de ergste teleurstelling heen te komen en ook om even weer gewoon rust te krijgen.
Nu is het mailtje niet helemaal negatief. Maar toch ik had op iets meer gehoopt.
De dokters hebben je in het overleg besproken en hebben voorgesteld om eind mei je voor een bezoek bij dokter van den Dool uit te nodigen om een cyclus te " monitoren".
Ze zullen dan een echo maken, eventueel bij dik slijmvlies een kuur geven voor een ontrekkings bloeding en je hormoon spiegel meten op verschillende momenten.
Dit is nog geen vruchtbaarheids behandeling , maar even goed meten hoe je er nu cyclisch gezien voorstaat.
Meten= weten.
Gebruik je tijd tot dan om zoveel mogelijk nog af te vallen!
Tot 14 mei, dan zullen we het allemaal gaan plannen….
Dat is het nu. Er zit wel vooruitgang in maar toch. Nu nog harder er aan trekken om af te vallen en verder te gaan. We gaan tenminste dingen plannen over een paar weken. Dat is de gedachte die ik me dan maar even voor hou. Ik hoef niet nog meer af te vallen (ja tuurlijk wel) om gezien te worden. Ik ga wel door met afvallen want er gaat zo wie zo meer af.
Het begint nu ook een beetje in te zinken. En weet ook niet goed hoe ik me er onder voel. Aan de ene kant heel blij want we gaan verder. Aan de andere kant treurig want het duurt nog wel eventjes.
Groetjes Regina
zondag 18 april 2010
Dromen
De laatste dagen droom ik veel en slaap slecht. Echt een hele fijne combinatie. Ben altijd al een slechter slaper geweest maar nu is het wel heel erg.
Ben onbewust toch meer bezig met zwangerschap en dergelijke ongein.
Zo droomde ik een paar dagen geleden over dat het hele bed onder het bloed zat omdat ik het kuurtje had genomen en daardoor echt heel erg vloeide.
Dit vertelde ik later op de dag aan vriendlief. Ja ach dan word het een nieuw matras kopen.
Ergens ben ik ook wel een beetje bang om aan het kuurtje te gaan beginnen mocht dat het geval zijn. Maar toch weet ik dat het gaat gebeuren of ik het nu wil of niet.
Hoop alleen niet dat ik dagen en dagen (eigen bedoel ik hier weken en weken mee) ongesteld ben.
Gisteren droomde ik ook over clienten die in de loop der tijd zijn overleden terwijl ik ze verzorgde. Niet perse in mijn dienst of zo maar wel als ik aan die afdeling was gekoppeld.
Afgelopen nacht kwamen ze even een kijkje nemen leek het wel. Letterlijk door een raam kijkend.
Was niet bang van de droom vond het ergens wel bijzonder. Maar het is ook niet raar dat die droom komt. Want met de cursus hebben we het dinsdag over begeleiden bij de stervensfase. Kijk daar toch wel een beetje tegen op.
Hopenlijk mag ik vannacht echt gewoon doorslapen. Heb dat 3 dagen voor de laatste (en de eerste keer in een hele lange tijd) mogen doen. Was zo lekker. Zou daar nog wel een paar nachten van willen hebben.
Groetjes Regina
Ben onbewust toch meer bezig met zwangerschap en dergelijke ongein.
Zo droomde ik een paar dagen geleden over dat het hele bed onder het bloed zat omdat ik het kuurtje had genomen en daardoor echt heel erg vloeide.
Dit vertelde ik later op de dag aan vriendlief. Ja ach dan word het een nieuw matras kopen.
Ergens ben ik ook wel een beetje bang om aan het kuurtje te gaan beginnen mocht dat het geval zijn. Maar toch weet ik dat het gaat gebeuren of ik het nu wil of niet.
Hoop alleen niet dat ik dagen en dagen (eigen bedoel ik hier weken en weken mee) ongesteld ben.
Gisteren droomde ik ook over clienten die in de loop der tijd zijn overleden terwijl ik ze verzorgde. Niet perse in mijn dienst of zo maar wel als ik aan die afdeling was gekoppeld.
Afgelopen nacht kwamen ze even een kijkje nemen leek het wel. Letterlijk door een raam kijkend.
Was niet bang van de droom vond het ergens wel bijzonder. Maar het is ook niet raar dat die droom komt. Want met de cursus hebben we het dinsdag over begeleiden bij de stervensfase. Kijk daar toch wel een beetje tegen op.
Hopenlijk mag ik vannacht echt gewoon doorslapen. Heb dat 3 dagen voor de laatste (en de eerste keer in een hele lange tijd) mogen doen. Was zo lekker. Zou daar nog wel een paar nachten van willen hebben.
Groetjes Regina
vrijdag 16 april 2010
ziekenhuis 16-04
Vandaag weer naar het ziekenhuis geweest. Ergens met een vervelend gevoel in de maag. Dacht namelijk dat het allemaal niet zo goed was gegaan de afgelopen weken. het eten ging niet goed en bewegen leek ook steeds minder te worden.
Alleen het begint soms ook een gewoonte te worden waardoor het me niet meer begint op te vallen. Dat is dan wel weer een goed teken.
Ik was toch wat gespannen en nog voor dat de eerste vraag was beantwoord zat ik al te huilen. Uit frustraties maar ook omdat ik het zo graag wil en voor me gevoel er echt heel hard aan werk. Maar geen resultaten zag.
De weegschaal bleef maar hangen op een gewicht. Soms is dat ook wel goed. Dan kan je lichaam stabiliseren. Alleen door 5 keer een lichte ongesteldheid te hebben in 4 weken te hebben is ook niet echt motiverend.
Ja oke mijn lichaam is aan het werk gegaan en doet zijn best. Alleen voelt het voor mij niet echt zo. Heb dit ook tegen haar gezegd.
Ik heb ook aangegeven dat ik moeite heb met eten. En dan vooral brood eten. Ze wilde toch wel weten waar dit dan zo mogelijk nog door komt. Daar kon ik geen antwoord op geven.
Misschien is het wel psychische dat er door een hoop mensen gezegd word brood maakt dik of wat dan ook. Maar in ieder geval zijn we over een gekomen dat ik gewoon 3 keer per dag ga eten en wel op let met wat ik eet. En gezonde tussendoortjes.
Daar ben ik wel blij mee.
Na het op de weegschaal te zijn gaan staan was ik wel erg verbaast over het resultaat.
Gewicht is 1,1 kilo minder
Vet is 0,4% minder
Spieren zijn 0,6% meer
Vocht is 0,7% meer
Heup is 10,5cm minder
Taille is 4cm minder
Door de toename van het vocht en de spiermassa klopt het ook wel dat het in gewicht niet zo hard ga en dat ik het gevoel heb dat ik stil sta. Hierdoor voelde ik me langzaam aan steeds beter in mijn lichaam te gaan zitten vandaag.
Na deze resultaten en na het vertellen dat ik telkens lichtelijk vloei. Had ze zoiets van daar moeten we iets mee.
Nu hebben ze aankomende dinsdag (elke dinsdag) overleg voor patienten die niet op een gewone manier zwanger kunnen worden. Nu word aankomende dinsdag ik besproken.
De verpleegkundige heeft zoiets van misschien krijg je dan een kuurtje zodat je even helemaal leeg gaat vloeien. Misschien dat daardoor dan je lichaam zelf een ritme in de menstruatie gaat vinden en je verder daar in geen ondersteuning meer nodig heb.
Maar het kan ook zijn dat de gyno eerst nog een keertje inwendige gaat kijken voordat er verder stappen worden ondernomen.
Het kan ook nog zo zijn dat er helemaal niets gedaan word en ik nog 10 kilo af moet afvallen.
Aan het laatste denk ik maar niet teveel.
Ik hoop ergens het eerste maar het tweede is ook goed. Als er maar iets gaat gebeuren.
Het nadeel is wel dat ik dinsdag vanaf 9:00 uur in cursus zit en daar pas na 17:00 uit ben. Heb gevraagd of ze me wil bellen als je iets weet na 12:00uur dan heb ik lunchpauze.
Anders zie ik pas aan het begin van de avond een mail.
Vind het wel spannend. Want het is toch wel een stapje verder in het proces. Ben er wel heel blij mee.
Dus we gaan op naar dinsdag. Mocht er nou helemaal niets gebeuren dan heb ik pas 14 mei weer een afspraak bij de verpleegkundige.
Jullie horen heel snel wat van.
Groetjes Regina
Alleen het begint soms ook een gewoonte te worden waardoor het me niet meer begint op te vallen. Dat is dan wel weer een goed teken.
Ik was toch wat gespannen en nog voor dat de eerste vraag was beantwoord zat ik al te huilen. Uit frustraties maar ook omdat ik het zo graag wil en voor me gevoel er echt heel hard aan werk. Maar geen resultaten zag.
De weegschaal bleef maar hangen op een gewicht. Soms is dat ook wel goed. Dan kan je lichaam stabiliseren. Alleen door 5 keer een lichte ongesteldheid te hebben in 4 weken te hebben is ook niet echt motiverend.
Ja oke mijn lichaam is aan het werk gegaan en doet zijn best. Alleen voelt het voor mij niet echt zo. Heb dit ook tegen haar gezegd.
Ik heb ook aangegeven dat ik moeite heb met eten. En dan vooral brood eten. Ze wilde toch wel weten waar dit dan zo mogelijk nog door komt. Daar kon ik geen antwoord op geven.
Misschien is het wel psychische dat er door een hoop mensen gezegd word brood maakt dik of wat dan ook. Maar in ieder geval zijn we over een gekomen dat ik gewoon 3 keer per dag ga eten en wel op let met wat ik eet. En gezonde tussendoortjes.
Daar ben ik wel blij mee.
Na het op de weegschaal te zijn gaan staan was ik wel erg verbaast over het resultaat.
Gewicht is 1,1 kilo minder
Vet is 0,4% minder
Spieren zijn 0,6% meer
Vocht is 0,7% meer
Heup is 10,5cm minder
Taille is 4cm minder
Door de toename van het vocht en de spiermassa klopt het ook wel dat het in gewicht niet zo hard ga en dat ik het gevoel heb dat ik stil sta. Hierdoor voelde ik me langzaam aan steeds beter in mijn lichaam te gaan zitten vandaag.
Na deze resultaten en na het vertellen dat ik telkens lichtelijk vloei. Had ze zoiets van daar moeten we iets mee.
Nu hebben ze aankomende dinsdag (elke dinsdag) overleg voor patienten die niet op een gewone manier zwanger kunnen worden. Nu word aankomende dinsdag ik besproken.
De verpleegkundige heeft zoiets van misschien krijg je dan een kuurtje zodat je even helemaal leeg gaat vloeien. Misschien dat daardoor dan je lichaam zelf een ritme in de menstruatie gaat vinden en je verder daar in geen ondersteuning meer nodig heb.
Maar het kan ook zijn dat de gyno eerst nog een keertje inwendige gaat kijken voordat er verder stappen worden ondernomen.
Het kan ook nog zo zijn dat er helemaal niets gedaan word en ik nog 10 kilo af moet afvallen.
Aan het laatste denk ik maar niet teveel.
Ik hoop ergens het eerste maar het tweede is ook goed. Als er maar iets gaat gebeuren.
Het nadeel is wel dat ik dinsdag vanaf 9:00 uur in cursus zit en daar pas na 17:00 uit ben. Heb gevraagd of ze me wil bellen als je iets weet na 12:00uur dan heb ik lunchpauze.
Anders zie ik pas aan het begin van de avond een mail.
Vind het wel spannend. Want het is toch wel een stapje verder in het proces. Ben er wel heel blij mee.
Dus we gaan op naar dinsdag. Mocht er nou helemaal niets gebeuren dan heb ik pas 14 mei weer een afspraak bij de verpleegkundige.
Jullie horen heel snel wat van.
Groetjes Regina
donderdag 15 april 2010
roallercoaster staat stil
De laatste dagen ben ik erg vermoeid. Waarvan geen idee. Ik ga naar bed en kom er vermoeider uit dan dat ik er in ging.
Door de vermoeidheid komen de emoties ook meer naar boven. Niet handig als je bezig ben met persoonlijk dingen los te laten. Of juist wel want dan kan je er door heen werken.
Maar ik merk ook dat het lichamelijk steeds zwaarder word. Mijn lichaam geeft allerlei pijn klachten aan. Heb dit ook al in het ziekenhuis aangegeven. Alleen heb ik het gevoel dat het niet serieus genomen word.
Morgen ga ik weer naar het ziekenhuis dan ga ik het nog wel een keertje aangeven.
Als ik te lang loop op een dag. Maak niet uit of het allemaal kleine stukjes zijn en verdeeld over de dag. Gewoon meer dan 4 uur. Dan gaan mijn heupen ernstig protesteren. Als ik dan even heb gezeten en overeind kom. Lijk ik wel een oude dame die hulp nodig heeft met opstaan.
De pijn in mijn rug word ook steeds erger. Maar dat gooi ik dan maar erop dat mijn ongesteldheid nu al 5x voorgekomen is in 4 en halve week.
Ja oke mijn lichaam geeft aan dat het aan het werk is. Daar ben ik dan wel blij om. Maar wat wel vervelend is ervan, is dat ik telkens bijna een kilo aankom. Zodra ik die kilo weer opnieuw kwijt ben (meestal gaat daar toch wel een paar dagen over heen) dan begint het hele proces over nieuw. Dus afvallen doe ik niet echt meer.
Nu is mijn enige hoop nog dat er een hoop vet weg is in mijn lijf.
Maar ja dat kan ik pas morgen middag weten.
Al dat gedoe maakt een aanslag op mijn humeur. Ik probeer wel vrolijk te doen maar wil eigenlijk gewoon heerlijk huilen.
Maar kan ik nog wel huilen. stop ik niet halverwege het gehuil. Dat wat ik al zo vaak doe.
Ik wil ergens dingen loslaten maar klamp me er nog te erg aan vast waardoor ik het niet durf los te laten. Maar het is niet goed voor me om er nog aan vast te klampen. Het geeft me geen meer waarde. Het brengt me alleen meer pijn en verdriet en dat wil ik niet meer. Niet meer op deze manier.
Zal ik toch moeten leren om los te laten. Mee te vliegen in de vlucht van de vogels. Niet meer achterom kijken maar juist naar de toekomst.
Het gene waar ik me aan vast klampte heb ik niet meer nodig. Het was toen me hou vast of het gene wat me overeind hield maar nu is dat niet meer nodig.
Nu is het anders en ben ik veranderd. Waarom zou ik dan nog steeds hopen op dingen die niet zullen komen. Vragen stellen die nimmer beantwoordt gaan worden.
Ik ga het loslaten. Niet proberen nee. Ik ga het loslaten.
Zo dat ik weer lucht kan krijgen en kan genieten van alles.
Toch maar verder gaan met schrijven en loslaten.
Ik ben samen met mijn vriendlief en samen doen we het. Samen bouwen we een toekomst op. Tuurlijk zijn er mensen in onze levens die ons bijstaan. Maar wij met zijn 2en proberen een echt toekomst op te bouwen en dat is waar ik voor wil gaan.
En niet dat ik continue naar het verleden kijk.
Door de vermoeidheid komen de emoties ook meer naar boven. Niet handig als je bezig ben met persoonlijk dingen los te laten. Of juist wel want dan kan je er door heen werken.
Maar ik merk ook dat het lichamelijk steeds zwaarder word. Mijn lichaam geeft allerlei pijn klachten aan. Heb dit ook al in het ziekenhuis aangegeven. Alleen heb ik het gevoel dat het niet serieus genomen word.
Morgen ga ik weer naar het ziekenhuis dan ga ik het nog wel een keertje aangeven.
Als ik te lang loop op een dag. Maak niet uit of het allemaal kleine stukjes zijn en verdeeld over de dag. Gewoon meer dan 4 uur. Dan gaan mijn heupen ernstig protesteren. Als ik dan even heb gezeten en overeind kom. Lijk ik wel een oude dame die hulp nodig heeft met opstaan.
De pijn in mijn rug word ook steeds erger. Maar dat gooi ik dan maar erop dat mijn ongesteldheid nu al 5x voorgekomen is in 4 en halve week.
Ja oke mijn lichaam geeft aan dat het aan het werk is. Daar ben ik dan wel blij om. Maar wat wel vervelend is ervan, is dat ik telkens bijna een kilo aankom. Zodra ik die kilo weer opnieuw kwijt ben (meestal gaat daar toch wel een paar dagen over heen) dan begint het hele proces over nieuw. Dus afvallen doe ik niet echt meer.
Nu is mijn enige hoop nog dat er een hoop vet weg is in mijn lijf.
Maar ja dat kan ik pas morgen middag weten.
Al dat gedoe maakt een aanslag op mijn humeur. Ik probeer wel vrolijk te doen maar wil eigenlijk gewoon heerlijk huilen.
Maar kan ik nog wel huilen. stop ik niet halverwege het gehuil. Dat wat ik al zo vaak doe.
Ik wil ergens dingen loslaten maar klamp me er nog te erg aan vast waardoor ik het niet durf los te laten. Maar het is niet goed voor me om er nog aan vast te klampen. Het geeft me geen meer waarde. Het brengt me alleen meer pijn en verdriet en dat wil ik niet meer. Niet meer op deze manier.
Zal ik toch moeten leren om los te laten. Mee te vliegen in de vlucht van de vogels. Niet meer achterom kijken maar juist naar de toekomst.
Het gene waar ik me aan vast klampte heb ik niet meer nodig. Het was toen me hou vast of het gene wat me overeind hield maar nu is dat niet meer nodig.
Nu is het anders en ben ik veranderd. Waarom zou ik dan nog steeds hopen op dingen die niet zullen komen. Vragen stellen die nimmer beantwoordt gaan worden.
Ik ga het loslaten. Niet proberen nee. Ik ga het loslaten.
Zo dat ik weer lucht kan krijgen en kan genieten van alles.
Toch maar verder gaan met schrijven en loslaten.
Ik ben samen met mijn vriendlief en samen doen we het. Samen bouwen we een toekomst op. Tuurlijk zijn er mensen in onze levens die ons bijstaan. Maar wij met zijn 2en proberen een echt toekomst op te bouwen en dat is waar ik voor wil gaan.
En niet dat ik continue naar het verleden kijk.
donderdag 8 april 2010
winkelen/kick
Vandaag moest we even naar de stad voor het een en andere. Bovendien wilde ik even kijken voor een nieuwe goedkope broek. Omdat ik nog steeds in de afval modus zit. Eerst even de belangrijkste boodschappen gedaan en daarna konden we gewoon winkelen.
In de goedkopere zaken vond ik niet wat ik zocht. Wel een leuke rok gezien. Denk dat ik die van de week ga halen. Pas ik hem nu nog niet dan is het een extra motivatie om het binnenkort wel te kunnen.
Ik begon wel een beetje te balen dat ik niets kon vinden Maar ja ik ga niets iets kopen omdat het moet van mezelf.
Nou ja dan toch nog maar een paar winkels proberen. Vriendlief was blij als hij even lekker kon zitten. Ik was ook blij want dan kon er rustig gekeken worden naar alles wat er in de rekken hing.
Op een gegeven moment zijn we naar M&S gegaan. Daar is het altijd toch wel goed kijken of er iets tussen zit.
Nou dat zat er alleen geen leuke broek vond ik. Niet in mijn smaak.
Maar wel een aantal leuke shirtjes.
Uit gewoonte pakte ik 2xl. Die zat voorheen net aan dus dacht ik dat zal nu wel goed zitten.
Nee die zaten veel te ruim. Vriendlief ging ze omruilen voor kleinere maten. Jieppie kleinere. Een keertje niet groter.
Nou toen kwamen de xl aan. Hmm die zitten ook te ruimen. Te ruimen.
Ik had al besloten dat er maar 1 shirt zo mogelijk mee zou gaan naar huis. In de tussentijd stond ik letterlijk te springen in de winkel van blijdschap. Nou ja in de paskamer.
Vriendlief ging nog een keer een kleinere maat halen van het shirt wat ik erg leuk vond. Een Large. Hij valt wel ruim maar toch het is een Large.
En weet je die zit goed.
Ik pas voor het eerst in misschien wel 15 jaar een Large.
Ben er zo blij mee. Ik moest wel even een paar traantje weg slikken.
Bij thuiskomst gelijk het shirt aangetrokken met een spijkerbroek maat 50. Die spijkerbroek zit nog wel net even te strak. Nog een paar centimeter en zit prima. Maar toch het idee. Dat het nu een ruime (zonder strech) 50 is in plaats van 54 ruim.
Het is wel erg motiverend om het zo te beseffen. Is ook echt een opsteker om nog meer af te vallen. Hopend dat ik over een tijdje gewoon in een rek kan kijken he dat vind ik leuk en wil ik hebben en dat er niet naar een speciale maat gezocht hoef te worden of naar een speciale winkel hoef gegaan te worden.
Groetjes Regina
In de goedkopere zaken vond ik niet wat ik zocht. Wel een leuke rok gezien. Denk dat ik die van de week ga halen. Pas ik hem nu nog niet dan is het een extra motivatie om het binnenkort wel te kunnen.
Ik begon wel een beetje te balen dat ik niets kon vinden Maar ja ik ga niets iets kopen omdat het moet van mezelf.
Nou ja dan toch nog maar een paar winkels proberen. Vriendlief was blij als hij even lekker kon zitten. Ik was ook blij want dan kon er rustig gekeken worden naar alles wat er in de rekken hing.
Op een gegeven moment zijn we naar M&S gegaan. Daar is het altijd toch wel goed kijken of er iets tussen zit.
Nou dat zat er alleen geen leuke broek vond ik. Niet in mijn smaak.
Maar wel een aantal leuke shirtjes.
Uit gewoonte pakte ik 2xl. Die zat voorheen net aan dus dacht ik dat zal nu wel goed zitten.
Nee die zaten veel te ruim. Vriendlief ging ze omruilen voor kleinere maten. Jieppie kleinere. Een keertje niet groter.
Nou toen kwamen de xl aan. Hmm die zitten ook te ruimen. Te ruimen.
Ik had al besloten dat er maar 1 shirt zo mogelijk mee zou gaan naar huis. In de tussentijd stond ik letterlijk te springen in de winkel van blijdschap. Nou ja in de paskamer.
Vriendlief ging nog een keer een kleinere maat halen van het shirt wat ik erg leuk vond. Een Large. Hij valt wel ruim maar toch het is een Large.
En weet je die zit goed.
Ik pas voor het eerst in misschien wel 15 jaar een Large.
Ben er zo blij mee. Ik moest wel even een paar traantje weg slikken.
Bij thuiskomst gelijk het shirt aangetrokken met een spijkerbroek maat 50. Die spijkerbroek zit nog wel net even te strak. Nog een paar centimeter en zit prima. Maar toch het idee. Dat het nu een ruime (zonder strech) 50 is in plaats van 54 ruim.
Het is wel erg motiverend om het zo te beseffen. Is ook echt een opsteker om nog meer af te vallen. Hopend dat ik over een tijdje gewoon in een rek kan kijken he dat vind ik leuk en wil ik hebben en dat er niet naar een speciale maat gezocht hoef te worden of naar een speciale winkel hoef gegaan te worden.
Groetjes Regina
dinsdag 6 april 2010
nesten
Gisteren was ik samen met vriendlief aan het wandelen. We wilde eens bij het park wandelen in de buurt van het ziekenhuis.
Onderweg naast de spoorlijn zagen we een paartje zwanen druk bezig met hun nest. De dag ervoor hadden we al gezien dat het mannetje zijn territorium aan het verdedigen was. Hij was een nijlgans aan het wegjagen. Zelfs op redelijk afstand konden we het klappen van de vleugels horen. O zo bijzonder.
Gisteren besloten we met de camera er langs te gaan en ze verder niet te storen. Maar ja ik kon het niet laten om hier een foto van te maken. Zo gaaf.
In het park hoorden we ineens reigers krassen (of hoe je het ook noemt. Blijkt dat er een aantal nesten in het park zijn van deze dieren. Geprobeerd het op te foto te zetten.
We hebben ook nog een fuut op een nest zien zitten. Alleen hield het fototoestel er weer eens mee op. De batterijen waren leeg.
Na wat verder in het park gewandeld te hebben kwamen we nog een paar ossen tegen. We apart van elkaar. We los. Heb er bij eentje heel dichtbij gestaan. Die heeft zelfs nog even aan mijn hand gesnuffeld en ik werd bijna gespiest door een hoorn. Maar de ervaring was heel mooi.
Groetjes Regina
Overval
Ja ja ik woon toch in de getto van Dordrecht. Kan het nu niet meer ontkennen.
vanochtend vroeg hoorde ik een helikopter rondjes vliegen in de buurt. Dacht wel gelijk van ze zijn iets aan het zoeken maar wat.
Naar beneden en de gordijnen opgedaan zag ik dat het plein/parkeervlak helemaal was afgezet. Er stonden uiteraard al mensen bij te kijken.
Ik moest toch buiten wachten op de rit naar mijn cursus. Ik ben dus ook even gaan kijken.
Bleek dat de supermarkt was overvallen hoe en wat dat wist ik nog niet. Nu intussen wel.
Het waren overvallers die naar binnen zijn gegaan op het moment dat 2 medewerkers de lading van het brood naar binnen wilde brengen. De overvallers hebben de medewerkers vastgebonden met tirips. Een van de medewerkers wist zich los te maken en heeft het alarm systeem in werking kunnen stellen. En zijn baas gebeld.
De overvallers zijn niet gevonden en ook is niet duidelijk wat ze buit hebben gemaakt.
Maar het is wel een raar idee.
Weer dordrecht in negatief daglicht. Gelukkig is er niemand wat overkomen althans niets ernstig.
Verder weet ik niet van hoe en wat. Toen ik thuis werd gebracht van de cursus was alles weggehaald en bovenstaande informatie kon ik van het internet halen.
vanochtend vroeg hoorde ik een helikopter rondjes vliegen in de buurt. Dacht wel gelijk van ze zijn iets aan het zoeken maar wat.
Naar beneden en de gordijnen opgedaan zag ik dat het plein/parkeervlak helemaal was afgezet. Er stonden uiteraard al mensen bij te kijken.
Ik moest toch buiten wachten op de rit naar mijn cursus. Ik ben dus ook even gaan kijken.
Bleek dat de supermarkt was overvallen hoe en wat dat wist ik nog niet. Nu intussen wel.
Het waren overvallers die naar binnen zijn gegaan op het moment dat 2 medewerkers de lading van het brood naar binnen wilde brengen. De overvallers hebben de medewerkers vastgebonden met tirips. Een van de medewerkers wist zich los te maken en heeft het alarm systeem in werking kunnen stellen. En zijn baas gebeld.
De overvallers zijn niet gevonden en ook is niet duidelijk wat ze buit hebben gemaakt.
Maar het is wel een raar idee.
Weer dordrecht in negatief daglicht. Gelukkig is er niemand wat overkomen althans niets ernstig.
Verder weet ik niet van hoe en wat. Toen ik thuis werd gebracht van de cursus was alles weggehaald en bovenstaande informatie kon ik van het internet halen.
zondag 4 april 2010
snuffelmarkt
Vandaag was er een snuffelmarkt in de Drechstedenhal (Morgen ook nog). Ik wilde wel weer eens gaan kijken op zo'n markt. Meestal vind ik er geen reet aan.
Maar ja we wilde nog even kijken voor een staan lamp voor achter de nieuwe bank. En we dachten misschien kunnen we daar wel slagen.
Helaas niet voor een sta lamp geslaagd.
We hebben wel andere dingen gekocht.
Zo hebben we een leren jas voor vriendlief voor € 7,50. Ziet er echt nog top uit. En hij paste zowel bij de armen als om de middel.
Ook liepen we tegen een blad met allemaal waxineglasjes aan €2,50. echt een stuk of 10 minimaal. Vond dat geen geld. Met waxinelichtjes
Vriendlief liep ook nog tegen een deegroller aan en aangezien ik nu flessen gebruik is dat toch ook wel prettig om te hebben die kostte ons €1,=
We hebben ook een een kraamcadeau gekocht €4,50.
Ook hebben we nog aan de katten gedacht. We hebben 10 stuiterballen voor ze kocht. Die vinden ze namelijk heel leuk die kostte ons €2,=
We hebben daar ook nog een broodje gegeten voor 2 broodjes €2,50
De entree was €4,= per persoon.
Vriendlief heeft uiteraard nog wat dingen van transformer gekocht niet duur gelukkig. totaal daarvan is €1,45.
Zelf vond ik het wel moeilijk soms om daar te lopen. Er lag allemaal kinderkleding en kinder spullen zoals een wieg en dergelijke dingen. Vond dat heel confronterend en wilde daardoor soms ook heel hard weglopen.
Het deed soms gewoon zeer om er langs te lopen. Soms is het gewoon moeilijk.
Bij thuiskomst hebben we een filmpje opgezet en hebben heerlijk op de bank gehangen en tegen elkaar aangelegen. Vind het wel fijn om even heerlijk samen te zijn.
Maar ja we wilde nog even kijken voor een staan lamp voor achter de nieuwe bank. En we dachten misschien kunnen we daar wel slagen.
Helaas niet voor een sta lamp geslaagd.
We hebben wel andere dingen gekocht.
Zo hebben we een leren jas voor vriendlief voor € 7,50. Ziet er echt nog top uit. En hij paste zowel bij de armen als om de middel.
Ook liepen we tegen een blad met allemaal waxineglasjes aan €2,50. echt een stuk of 10 minimaal. Vond dat geen geld. Met waxinelichtjes
Vriendlief liep ook nog tegen een deegroller aan en aangezien ik nu flessen gebruik is dat toch ook wel prettig om te hebben die kostte ons €1,=
We hebben ook een een kraamcadeau gekocht €4,50.
Ook hebben we nog aan de katten gedacht. We hebben 10 stuiterballen voor ze kocht. Die vinden ze namelijk heel leuk die kostte ons €2,=
We hebben daar ook nog een broodje gegeten voor 2 broodjes €2,50
De entree was €4,= per persoon.
Vriendlief heeft uiteraard nog wat dingen van transformer gekocht niet duur gelukkig. totaal daarvan is €1,45.
Zelf vond ik het wel moeilijk soms om daar te lopen. Er lag allemaal kinderkleding en kinder spullen zoals een wieg en dergelijke dingen. Vond dat heel confronterend en wilde daardoor soms ook heel hard weglopen.
Het deed soms gewoon zeer om er langs te lopen. Soms is het gewoon moeilijk.
Bij thuiskomst hebben we een filmpje opgezet en hebben heerlijk op de bank gehangen en tegen elkaar aangelegen. Vind het wel fijn om even heerlijk samen te zijn.
Abonneren op:
Posts (Atom)